Strugi światła — wielkie i małe (część pierwsza)

„Droga sprawiedliwych jest jak blask zorzy porannej, która coraz jaśniej świeci aż do białego dnia” (PRZYPOWIEŚCI 4:18).

 1. Dlaczego prawda jest objawiana stopniowo?

ZGODNIE ze słowami Księgi Przypowieści 4:18 Bóg w swej mądrości objawia prawdy duchowe stopniowo, za pomocą licznych strug światła. Poprzedni artykuł wykazał, jak ten werset spełnił się w czasach apostolskich. Gdyby cała prawda biblijna została wyjawiona naraz, mogłaby wywołać oślepienie i dezorientację — tak jak jaskrawe światło słoneczne oślepia kogoś, kto wychodzi z ciemnej groty. Ponadto dzięki temu, że prawda jest ujawniana stopniowo, wiara chrześcijan wciąż się umacnia, nadzieja płonie w nich coraz jaśniejszym blaskiem, a ścieżka, którą kroczą, staje się coraz bardziej wyrazista.

„Niewolnik wierny i roztropny”

 2. Kim Jezus miał się posługiwać do zsyłania duchowego światła na swych naśladowców i z kogo się składa to narzędzie?

² Kiedy w czasach apostolskich Jezus Chrystus zsyłał na swych naśladowców pierwsze strugi światła, uznał za stosowne wykorzystać zjawiska nadprzyrodzone. Oto dwa przykłady: Pięćdziesiątnica 33 roku n.e. oraz nawrócenie Korneliusza w roku 36. Później Chrystus posługiwał się pewnym człowieczym narzędziem, jak to sam zapowiedział: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad członkami czeladzi swojej, aby im dawał pokarm we właściwym czasie? Szczęśliwy ów niewolnik, jeśli jego pan, przybywszy, zastanie go tak czyniącego! Zaprawdę wam mówię: Ustanowi go nad całym swoim mieniem” (Mateusza 24:45-47). Ten niewolnik nie mógł być pojedynczą osobą, gdyż miał udostępniać pokarm duchowy od chwili utworzenia zboru chrześcijańskiego w dniu Pięćdziesiątnicy aż do czasu, gdy jego Pan, Jezus Chrystus, przyjdzie dokonać rozrachunku. Fakty dowodzą, że ową klasę niewolnika wiernego i roztropnego tworzy całe grono chrześcijan namaszczonych duchem, żyjących w danym okresie na ziemi.

 3. Kto należał do pierwszych członków klasy niewolnika?

³ Kto należał do pierwszych członków klasy niewolnika wiernego i roztropnego? Jednym z nich był apostoł Piotr, który usłuchał nakazu Jezusa: „Karm moje owieczki” (Jana 21:17). W gronie tym znalazł się także Mateusz, który sporządził sprawozdanie ewangeliczne noszące jego imię, oraz Paweł, Jakub i Juda, pisarze natchnionych listów. Inny członek klasy niewolnika wiernego i roztropnego, apostoł Jan, napisał Księgę Objawienia, jedną Ewangelię i kilka listów. Księgi te spisali oni na polecenie Jezusa.

 4. Kim są „członkowie czeladzi”?

⁴ Jeżeli klasę niewolnika tworzą wszyscy namaszczeni chrześcijanie jako zbiorowość, obojętnie, w którym zakątku ziemi mieszkają, to kim są „członkowie czeladzi”? Są to ci sami pomazańcy, ale rozpatrywani z odmiennego punktu widzenia — jako jednostki. Istotnie, mogą oni być uważani albo za członków „niewolnika”, albo za członków „czeladzi”, w zależności od tego, czy rozdzielają pokarm duchowy, czy też z niego korzystają. Zilustrujmy to przykładem: W Liście 2 Piotra 3:15, 16 znajdujemy wzmiankę o listach Pawła. Czytając je, apostoł Piotr był jednym z członków czeladzi, którzy posilali się pokarmem duchowym dostarczonym przez Pawła jako przedstawiciela klasy niewolnika.

 5. (a) Co się działo z niewolnikiem w ciągu stuleci po śmierci apostołów? (b) Do czego doszło w drugiej połowie XIX wieku?

⁵ W związku z tym książka Przybliżyło się tysiącletnie Królestwo Boże informuje: „Na podstawie doniesień historycznych nie można dokładnie określić, co się działo z klasą ‚niewolnika wiernego i roztropnego’ w ciągu stuleci po śmierci apostołów Pana Jezusa Chrystusa i jak pełniła ona swą służbę. Najwidoczniej jedno pokolenie klasy ‚niewolnika’ karmiło następne (2 Tymoteusza 2:2). Niemniej w drugiej połowie XIX stulecia żyły bogobojne osoby, które miłowały pokarm duchowy z Biblii Świętej i pragnęły się nim posilać (...). Utworzono więc klasy studium Biblii (...) i stopniowo pogłębiano zrozumienie podstawowych prawd z Pisma Świętego. Wśród owych badaczy Biblii znajdowali się szczerzy, bezinteresowni ludzie, którzy chętnie udostępniali bliźnim porcje niezbędnej strawy duchowej. Okazywali się wierni, a tym właśnie miał się cechować ‚niewolnik’ wyznaczony do dawania ‚członkom czeladzi’ potrzebnego im duchowego ‚pokarmu we właściwym czasie’. Byli także roztropni, gdyż dostrzegli, że nastał ów właściwy czas, i potrafili korzystać z najlepszych metod dostarczania owego pokarmu. Dokładali wszelkich starań, by go udostępniać” (wydanie angielskie, strony 344, 345).a

Pierwsze strugi światła w czasach nowożytnych

 6. Co zasługuje na szczególną uwagę w związku ze stopniowym objawianiem prawdy?

⁶ Na szczególną uwagę zasługuje okoliczność, iż ludzie, za których pośrednictwem Jehowa stopniowo zlewał coraz więcej duchowego światła, nie przypisywali żadnych zasług samym sobie. Pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica, C. T. Russell, uważał, że to Panu spodobało się użyć ich skromnych talentów. Wypowiadając się na temat określeń często stosowanych przez jego przeciwników, mocno podkreślił, że nigdy nie spotkał żadnego „russellity” i że nie ma niczego takiego jak „russellizm”. Wszelka chwała należała się Bogu.

 7. Jakie dowody poświadczają, że brat Russell i jego współpracownicy rzeczywiście należeli do klasy niewolnika wiernego i roztropnego?

⁷ Biorąc pod uwagę owoce, jakie przyniosły starania brata Russella i jego współtowarzyszy, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że kierował nimi święty duch Jehowy. Dali dowody przynależności do niewolnika wiernego i roztropnego. Wprawdzie wielu ówczesnych duchownych utrzymywało, iż uznają Biblię za natchnione Słowo Boże, a Jezusa za Syna Bożego, lecz jednocześnie popierali oni fałszywe, babilońskie nauki o Trójcy, nieśmiertelności duszy ludzkiej, wiecznych mękach i inne. Tymczasem w wyniku pokornych starań brata Russella i jego współpracowników prawda zajaśniała nie spotykanym przedtem blaskiem — niewątpliwie dzięki duchowi świętemu, oddziałującemu na nich w myśl obietnicy Jezusa (Jana 16:13). Ci namaszczeni duchem Badacze Pisma Świętego udowodnili, że istotnie wchodzą w skład klasy niewolnika wiernego i roztropnego, któremu zlecono zaopatrywanie czeladzi Pana w duchowy pokarm. Ich wysiłki w znacznym stopniu przyczyniły się do zgromadzenia pomazańców.

 8. Jakie podstawowe fakty co do Jehowy, Biblii, Jezusa Chrystusa i ducha świętego dobrze rozumieli Badacze Pisma Świętego?

⁸ Jehowa za pośrednictwem ducha świętego raczył zlać na tych pierwszych Badaczy Pisma Świętego zdumiewające strugi światła. Przede wszystkim ustalili ponad wszelką wątpliwość, że Stwórca istnieje i nosi niezrównane imię Jehowa (Psalm 83:19, BT; Rzymian 1:20). Rozpoznali Jego cztery podstawowe przymioty — moc, sprawiedliwość, mądrość i miłość (1 Mojżeszowa 17:1; 5 Mojżeszowa 32:4; Rzymian 11:33; 1 Jana 4:8). Ci chrześcijańscy pomazańcy całkowicie się upewnili, że Biblia jest natchnionym Słowem Bożym, które zawiera wyłącznie prawdę (Jana 17:17; 2 Tymoteusza 3:16, 17). Ponadto twierdzili, że Syn Boży, Jezus Chrystus, został stworzony i że dał swe życie na okup za całą ludzkość (Mateusza 20:28; Kolosan 1:15). Uświadomili sobie także, iż duch święty bynajmniej nie jest trzecią osobą Trójcy, lecz czynną siłą Bożą (Dzieje 2:17).

 9. (a) Co uświadomili sobie Badacze Pisma Świętego, jeśli chodzi o człowieka oraz o nadzieję przedstawioną w Biblii? (b) Co jeszcze słudzy Jehowy należycie pojmowali?

⁹ Badacze Pisma Świętego dobrze rozumieli, że człowiek nie ma duszy nieśmiertelnej, lecz że sam jest duszą podlegającą śmierci. Zdawali sobie sprawę, iż „zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć”, a nie wieczne męki, gdyż ogniste piekło w ogóle nie istnieje (Rzymian 5:12; 6:23; 1 Mojżeszowa 2:7, Biblia gdańska; Ezechiela 18:4, Bg). Poza tym wyraźnie dostrzegli, że teoria ewolucji jest nie tylko sprzeczna z Biblią, ale też nie znajduje żadnego poparcia w faktach (1 Mojżeszowa, rozdziały 1 i 2). Przekonali się także, iż Pismo Święte przedstawia dwojaką nadzieję — życie w niebie dla 144 000 namaszczonych duchem naśladowców Chrystusa oraz życie na rajskiej ziemi dla niezliczonej „wielkiej rzeszy” „drugich owiec” (Objawienie 7:9; 14:1; Jana 10:16). Wbrew naukom głoszonym przez liczne religie ci pierwsi Badacze Pisma Świętego pojęli, iż ziemia nie zostanie spalona, lecz będzie istnieć na zawsze (Kaznodziei 1:4; Łukasza 23:43). Ponadto uświadomili sobie, że Chrystus powróci w sposób niewidzialny, po czym wykona wyrok na narodach i ustanowi na ziemi raj (Dzieje 10:42; Rzymian 8:19-21; 1 Piotra 3:18).

10. Jakie prawdy co do chrztu, podziału na kler i laików oraz Pamiątki śmierci Chrystusa zrozumieli Badacze Pisma Świętego?

¹⁰ Badacze Pisma Świętego zdali sobie sprawę, że zgodnie z nakazem Jezusa zanotowanym w Ewangelii według Mateusza 28:19, 20 chrzest nie polega na pokropieniu niemowlęcia, lecz na zanurzeniu w wodzie osoby, która wcześniej otrzymała odpowiednie pouczenia i uwierzyła. Zrozumieli, że Pismo Święte nie daje podstaw do podziału na kler i laików (Mateusza 23:8-10). Przeciwnie, wszyscy chrześcijanie mają być głosicielami dobrej nowiny (Dzieje 1:8). Badacze Pisma Świętego pojęli, iż Pamiątka śmierci Chrystusa powinna być obchodzona tylko raz w roku, w dniu 14 Nisan. Uświadomili sobie także, iż Wielkanoc jest świętem pogańskim. Poza tym ci pomazańcy byli tak przekonani o Bożym poparciu dla ich działalności, że nigdy nie przeprowadzali zbiórek pieniędzy (Mateusza 10:8). Od samego początku wiedzieli również, że chrześcijanie muszą się stosować do zasad biblijnych, między innymi pielęgnować owoce świętego ducha Bożego (Galatów 5:22, 23).

Coraz liczniejsze strugi światła

11. Jakie światło padło na zadanie zlecone chrześcijanom oraz na przypowieść Jezusa o owcach i kozach?

¹¹ Szczególnie od roku 1919 lud Jehowy zaznaje błogosławieństw w postaci coraz liczniejszych strug światła. Jakże wspaniale zajaśniało ono w roku 1922 na zgromadzeniu w Cedar Point, gdy J. F. Rutherford, drugi prezes Towarzystwa Strażnica, dobitnie wyłuszczył główne zadanie sług Jehowy w słowach: „Rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie!” Już w następnym roku jasne światło padło na przypowieść o owcach i kozach. Uświadomiono sobie, że spełnienie tego proroctwa nie miało nastąpić podczas nadchodzącego Millennium, jak wcześniej sądzono, lecz w trwającym już dniu Pańskim. W czasie Millennium bracia Chrystusa nie będą przecież chorować ani przebywać w więzieniach. Poza tym u schyłku Tysiąclecia nie będzie sądził Jezus Chrystus, lecz sam Jehowa Bóg (Mateusza 25:31-46).

12. Jak dzięki strudze światła zrozumiano, czym będzie Armagedon?

¹² W roku 1926 następna olśniewająca struga światła pozwoliła Badaczom Pisma Świętego zrozumieć, że wbrew ich wcześniejszym zapatrywaniom Armagedon nie będzie jakąś rewolucją społeczną. W rzeczywistości ma to być wojna, w której Jehowa tak wyraźnie okaże swą moc, iż wszyscy ludzie się przekonają, że On jest Bogiem (Objawienie 16:14-16; 19:17-21).

Boże Narodzenie świętem pogańskim

13. (a) Jakie światło padło na sprawę obchodów Bożego Narodzenia? (b) Dlaczego zaprzestano świętowania urodzin? (Uwzględnij przypis).

¹³ Wkrótce potem dzięki kolejnej strudze światła Badacze Pisma Świętego przestali obchodzić Boże Narodzenie. Wcześniej świętowali je na całej ziemi, a w bruklińskim Biurze Głównym czynili to bardzo uroczyście. Zrozumiano jednak, iż święcenie dnia 25 grudnia jest w gruncie rzeczy zwyczajem pogańskim, który przejęło odstępcze chrześcijaństwo, by ułatwić sobie nawracanie pogan. Ponadto zauważono, że Jezus nie mógł się urodzić zimą, gdyż w czasie jego narodzin pasterze wraz ze swymi stadami owiec przebywali nocą na polach, co pod koniec grudnia się nie zdarzało (Łukasza 2:8). Biblia wskazuje, że Jezus przyszedł na świat około 1 października. Badacze Pisma Świętego uświadomili sobie także, iż tak zwani mędrcy, którzy odwiedzili Jezusa mniej więcej dwa lata po jego narodzinach, byli pogańskimi magami.b

Nowa nazwa

14. Dlaczego nazwa Badacze Pisma Świętego nie była całkiem trafna dla ludu Jehowy?

¹⁴ W roku 1931 jasna struga prawdy odsłoniła przed oczami Badaczy Pisma Świętego stosowną nazwę opartą na Biblii. Słudzy Jehowy już wcześniej zdawali sobie sprawę, że nie mogą zaakceptować żadnego z przezwisk, którymi ich określano, takich jak russellici, ludzie Brzasku Tysiąclecia czy „przeciwnicy piekła”.c Niemniej zaczęli też sobie uświadamiać, że nazwa obrana przez nich samych — Międzynarodowi Badacze Pisma Świętego — również nie jest całkiem trafna. Oni przecież nie byli jedynie badaczami tej Księgi. A ponadto Biblię badało także wiele innych osób, nie mających z nimi nic wspólnego.

15. Jaką nazwę obrali Badacze Pisma Świętego w roku 1931 i dlaczego była ona stosowna?

¹⁵ Jak doszło do tego, że Badacze Pisma Świętego obrali nową nazwę? Przez wiele lat Strażnica podkreślała znaczenie imienia Jehowy. Dlatego też było całkiem stosowne, by Badacze przyjęli nazwę zaczerpniętą z Księgi Izajasza 43:10: „Wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan [Jehowa, NW] — i moimi sługami, których wybrałem, abyście poznali i wierzyli mi, i zrozumieli, że to Ja jestem, że przede mną Boga nie stworzono i po mnie się go nie stworzy”.

Usprawiedliwienie i „wielka rzesza”

16. Dlaczego proroctwa o odrodzeniu nie mogły dotyczyć literalnych Żydów powracających do Palestyny, na kim zaś się spełniają?

¹⁶ W drugim tomie książki Usprawiedliwienie, wydanej po angielsku w roku 1932 przez Towarzystwo Strażnica, struga światła padła na proroctwa o odrodzeniu, zanotowane przez Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela i innych proroków. Zrozumiano, że wbrew wcześniejszym poglądom nie odnoszą się one do literalnych Żydów, którzy wracali do Palestyny z pobudek politycznych i nie okazywali prawdziwej wiary. Przeciwnie, proroctwa te, urzeczywistnione w ograniczonym zakresie na Żydach powracających w roku 537 p.n.e. z niewoli babilońskiej, spełniają się na większą skalę od roku 1919, kiedy to Izrael duchowy został wyzwolony i odrodzony, czego wynikiem są dobrodziejstwa raju duchowego, jakimi obecnie rozkoszują się prawdziwi słudzy Jehowy.

17, 18. (a) Co z czasem wyszło na jaw, jeśli chodzi o główne zamierzenie Jehowy? (b) Jaka struga światła padła w roku 1935 na Objawienie 7:9-17?

¹⁷ Po pewnym czasie strugi światła odsłoniły główne zamierzenie Jehowy — okazało się, że zbawienie ludzkich stworzeń to sprawa mniej istotna niż usprawiedliwienie Jego zwierzchniej władzy. Zauważono też, że najważniejszym tematem Biblii nie jest okup, lecz Królestwo, gdyż właśnie ono wykaże prawowitość panowania Jehowy. Jakiż to był wspaniały snop światła! Odtąd wierni chrześcijanie przestali koncentrować swą uwagę głównie na tym, by dostać się do nieba.

¹⁸ W roku 1935 dzięki jasnej strudze światła dostrzeżono, że wielka rzesza wspomniana w Księdze Objawienia 7:9-17 nie jest drugorzędną klasą niebiańską. Wcześniej sądzono, że wersety te mówią o pomazańcach, którzy nie byli całkiem wierni, i dlatego stoją przed tronem, zamiast zasiadać na tronach i rządzić razem z Chrystusem jako królowie i kapłani. Ale przecież nie istnieje coś takiego jak połowiczna wierność. Albo ktoś jest wierny, albo nie. Zrozumiano zatem, że proroctwo to dotyczy zgromadzanej dziś niezliczonej wielkiej rzeszy ze wszystkich narodów, która spodziewa się żyć na ziemi. Tworzą ją „owce” z Ewangelii według Mateusza 25:31-46, nazwane w Jana 10:16 „drugimi owcami”.

Krzyż symbolem niechrześcijańskim

19, 20. Dlaczego krzyż nie może być symbolem prawdziwego chrystianizmu?

¹⁹ Przez wiele lat Badacze Pisma Świętego przywiązywali wielką wagę do krzyża, uważając go za symbol chrystianizmu. Nosili nawet znaczek przedstawiający krzyż i koronę. Ponieważ Jezus polecił swym naśladowcom, by jak mówi Biblia gdańska, wzięli swój „krzyż”, wielu było przekonanych, że tak właśnie wyglądało narzędzie kaźni Jezusa (Mateusza 16:24; 27:32). Przez kilkadziesiąt lat symbol ów widniał także na stronie tytułowej czasopisma Strażnica.

²⁰ Książka Bogactwo, opublikowana przez Towarzystwo w roku 1936, wykazała jednak, że Jezus Chrystus nie został zgładzony na krzyżu, lecz na pionowym słupie, czyli palu. Jak podaje pewien autorytet, greckie słowo (stauròs), przetłumaczone w Biblii gdańskiej na „krzyż”, „oznacza przede wszystkim prosty słup lub pal. (...) Należy [go] (...) odróżniać od kościelnego krzyża złożonego z dwóch belek. Kształt tego ostatniego wywodzi się ze starożytnej Chaldei, gdzie stanowił symbol boga Tammuza”. Narzędzie, na którym Jezus zawisł i skonał, z pewnością nie zasługuje na bałwochwalczą cześć, raczej powinno budzić odrazę.

21. Co zostanie omówione w następnym artykule?

²¹ Istnieje jeszcze wiele innych przykładów strug światła, zarówno wielkich, jak i takich, które mogą uchodzić za małe. Omówiono je w następnym artykule.

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

◻ Kim jest „niewolnik wierny i roztropny”, a kim są „członkowie czeladzi”?

◻ Co uświadomiono sobie dzięki pierwszym strugom światła w czasach nowożytnych?

◻ Dlaczego nowa nazwa, Świadkowie Jehowy, była stosowna?

◻ Jakie fascynujące prawdy zrozumiano w roku 1935?

[Ilustracja na stronie 17]

C. T. Russell i jego współtowarzysze szerzyli duchowe światło, ale wszelka chwała za to należała się Jehowie