Jednakże zapowiedź, że „sługa” Jehowy zostanie ‛ustanowiony przymierzem dla ludu’ (Iz 49:8), a także ‛światłem narodów, by wybawienie Boże sięgało po kraniec ziemi’ (Iz 49:6), ma wyraźnie mesjański charakter i odnosi się do Chrystusa Jezusa (por. Iz 42:1-4, 6, 7 z Mt 12:18-21).

Z kolei rodowitym Żydom, którzy nie dostrzegli, iż jest to „czas dobrej woli”, i nie skorzystali ze sposobności wejścia w skład Izraela duchowego, Paweł oznajmił, że zwraca się do narodów nieżydowskich, i uzasadnił to cytatem z Izajasza 49:6, wyjaśniając: „Przecież Jehowa nałożył na nas przykazanie tymi słowy: ‚Ustanowiłem cię światłem narodów, abyś był wybawieniem aż po kraniec ziemi’” (Dz 13:47).