Zapowiada, że „ocalała reszta Jakuba” wybawiona „od Asyryjczyka” będzie „jak rosa zesłana przez Jahwe” i jak „młody lew między stadami owiec” (Micheasza 5:5-7, Bp [5:6-8, NW]). W Strażnicy napisano: „Może to stanowić wskazówkę, że niektórzy członkowie ostatka będą przebywać na ziemi nawet jeszcze po stoczeniu bitwy Armagedonu i będą wtedy mieli do wykonania pewną dodatkową pracę w imieniu Pana oraz ku Jego czci i chwale”. Zwróćmy uwagę na skromność i umiar towarzyszące zasygnalizowaniu tej ewentualności: „Może to stanowić wskazówkę”.

Zdajemy sobie sprawę, iż z biegiem czasu przychodzi coraz lepsze zrozumienie kwestii biblijnych. Na przykład w Strażnicy z 1 stycznia 1973 roku (lub nr 11/CIII) ponownie omówiono proroctwo Micheasza 5:6-9 (5:5-8, Bp) i wyjaśniono, że „ostatek Izraelitów duchowych nie musiał czekać na czas po Har-Magedonie (...), żeby zostać orzeźwiającą ‛rosą’ dla ludzi”. Wskazano też na możliwość, iż po przeżyciu wielkiej wojny Bożej jego członkowie „pozostaną na ziemi, [i] dla ‛wielkiej rzeszy’ ‛drugich owiec’ dalej będą orzeźwiającą rosą”.