Habakuk, któremu sześć wieków wcześniej Jehowa zlecił opisanie wykonania sądu Bożego, również zaznaczył, że miało to nastąpić ‛w czasie wyznaczonym’. Prorok ten dla przestrogi przed zniecierpliwieniem lub wręcz zwątpieniem obiecał pod kierownictwem Bożym: „Nie opowie kłamstwa. Nawet gdyby [spełnienie] się odwlekało, wciąż go oczekuj; bo niechybnie się sprawdzi. Nie przyjdzie za późno” (Hab. 2:2, 3).

Jeżeli jednak sąd Boży ma być wykonany ‛w czasie wyznaczonym’ i jeżeli „nie przyjdzie za późno”, to dlaczego Habakuk powiedział: „Nawet gdyby się odwlekało”? Widocznie chciał pokazać, że niektórzy członkowie ludu Bożego mieli go oczekiwać wcześniej. Dlaczego? Ponieważ dokładny czas jego przyjścia miał dla nich pozostać nieznany.

Z przestrogi Habakuka wynika, że w wykonaniu sądu Jehowy miała nastąpić pozorna zwłoka, stając się próbą wiary. Logicznie rzecz biorąc, do tego rodzaju wypróbowania mogłoby dojść dopiero pod koniec życia pokolenia, o którym mówił Jezus. W związku z przykładem podanym na początku tego artykułu warto się zastanowić: Kiedy zaczęłyby cię ogarniać poważne wątpliwości, czy oczekiwany gość zdąży na czas? Chyba nie o 9 rano ani w południe, ani nawet późnym popołudniem. Ale twoja wiara niewątpliwie byłaby wystawiona na próbę, gdyby już zapadł wieczór. A przecież nawet o 23.30 twój gość miałby jeszcze dosyć czasu, żeby dotrzymać obietnicy!