Pozostań w dolinie, w której Jehowa zapewnia schronienie

 1, 2. Jaka wojna rysuje się na horyzoncie i czego w jej trakcie nie będą musieli robić słudzy Boży?

DNIA 30 października 1938 roku miliony Amerykanów słuchało popularnej audycji radiowej, w której przedstawiano słuchowiska. Tamtego wieczora nadawano adaptację powieści science fiction Wojna światów. Aktorzy grający role reporterów opisywali lądowanie wrogich sił z Marsa, które miały dokonać na Ziemi totalnej zagłady. Chociaż wcześniej zapowiedziano, że jest to słuchowisko, mnóstwo ludzi myślało, iż dzieje się to naprawdę, i wpadło w panikę. Niektórzy podjęli nawet pewne działania, by ochronić się przed rzekomą inwazją kosmitów.

² Obecnie na horyzoncie rysuje się realna wojna. Niestety, ludzie na to nie reagują. Wojnę tę zapowiedziano nie w powieści z gatunku science fiction, ale w natchnionym Słowie Bożym, Biblii. Chodzi o Armagedon — wojnę Boga przeciwko temu niegodziwemu systemowi rzeczy (Obj. 16:14-16). Słudzy Jehowy nie będą wtedy musieli bronić się przed najeźdźcami z innej planety. Będą jednak obserwować zdumiewające wydarzenia i napawające lękiem przejawy mocy Bożej.

 3. Jakie proroctwo rozważymy i dlaczego nas ono interesuje?

³ Do tematu Armagedonu nawiązuje biblijne proroctwo z 14 rozdziału Księgi Zachariasza. Chociaż spisano je jakieś 2500 lat temu, żywo nas interesuje (Rzym. 15:4). Jego treść dotyczy zarówno przeżyć ludu Bożego po roku 1914, kiedy to zostało ustanowione w niebie Królestwo Mesjańskie, jak i ekscytujących wydarzeń mających nastąpić w najbliższej przyszłości. Ważnym elementem tego proroctwa jest ‛powstanie bardzo wielkiej doliny’ oraz ‛popłynięcie żywych wód’ (Zach. 14:4, 8). Wspomniana dolina odgrywa zasadniczą rolę w zapewnieniu schronienia czcicielom Jehowy. A gdy zrozumiemy, jakie znaczenie mają dla nas symboliczne żywe wody, to nie tylko dostrzeżemy, że musimy je pić, ale też będziemy pragnęli to robić. A zatem zwracanie bacznej uwagi na to proroctwo przyniesie nam ogromne korzyści (2 Piotra 1:19, 20).

 4. (a) Kiedy rozpoczął się „dzień należący do Jehowy”? (b) Co rozgłaszali słudzy Jehowy na długo przed rokiem 1914 i jak reagowali na to przywódcy światowi?

⁴ Rozdział 14 Księgi Zachariasza zaczyna się wzmianką o „dniu należącym do Jehowy” (odczytaj Zachariasza 14:1, 2). Cóż to za dzień? To „dzień Pański”, który się rozpoczął, gdy „Królestwo świata stało się królestwem naszego Pana i jego Chrystusa” (Obj. 1:10; 11:15). Nastąpiło to w roku 1914, gdy w niebiosach narodziło się Królestwo Mesjańskie. Już kilkadziesiąt lat wcześniej czciciele Jehowy rozgłaszali, że właśnie w tym roku „wyznaczone czasy narodów” dobiegną końca i na świecie nastanie okres bezprecedensowych udręk (Łuk. 21:24). Jaka była reakcja? Przywódcy polityczni i religijni nie słuchali tego jakże aktualnego ostrzeżenia, lecz wyśmiewali i prześladowali gorliwych ewangelizatorów namaszczonych duchem świętym. W ten sposób znieważali samego Boga Wszechmocnego, ponieważ pomazańcy są ambasadorami „Jerozolimy niebiańskiej”, którą współtworzą, czyli Królestwa Mesjańskiego (Hebr. 12:22, 28).

 5, 6. (a) Jakie działania w myśl proroctwa miały podjąć narody przeciwko „miastu” i jego ‛obywatelom’? (b) Kim byli „pozostali z ludu”?

⁵ Zachariasz przepowiedział, co zrobią narody: „Miasto [Jerozolima] zostanie zdobyte”. „Miasto” oznacza mesjańskie Królestwo Boga. Na ziemi reprezentują je jego ‛obywatele’, czyli ostatek pomazańców (Filip. 3:20). Do ‛zdobycia miasta’ doszło w okresie I wojny światowej, gdy sprawujący odpowiedzialne funkcje członkowie ziemskiej części organizacji Jehowy zostali aresztowani i osadzeni w więzieniu w Atlancie. Ponadto ‛splądrowano domy’ — wielu niewinnych, lojalnych sług Bożych krzywdzono i brutalnie prześladowano. Przeciwnicy w znacznym stopniu ograbili pomazańców z możliwości działania, ponieważ obłożyli zakazem ich literaturę i ograniczyli dzieło głoszenia o Królestwie.

⁶ Chociaż sług Bożych było niewielu, a wrogowie ich oczerniali, gnębili i prześladowali, nie zdołali unicestwić prawdziwego wielbienia. Lojalna część ostatka oparła się próbom. Ci „pozostali z ludu” nie pozwolili, by ich ‛wytracono z miasta’.

 7. Jakim przykładem dla wszystkich dzisiejszych sług Jehowy jest postawa Jego namaszczonych Świadków?

⁷ Czy proroctwo to całkowicie się wypełniło podczas I wojny światowej? Nie. Ze strony narodów miały nadejść kolejne ataki przeciwko ostatkowi pomazańców i ich lojalnym towarzyszom żywiącym nadzieję ziemską (Obj. 12:17). Przykładem tego jest II wojna światowa. Niezłomność wiernych namaszczonych Świadków zachęca dzisiejszych sług Jehowy do wytrwania we wszelkich próbach, między innymi w obliczu sprzeciwu bądź drwin niewierzących krewnych, współpracowników czy kolegów szkolnych (1 Piotra 1:6, 7). W każdym zakątku ziemi prawdziwi czciciele Boga bardziej niż kiedykolwiek są zdecydowani ‛stać niewzruszenie w jednym duchu’ i ‛nie dawać się zastraszyć przeciwnikom’ (Filip. 1:27, 28). Ale gdzie lud Jehowy znajdzie schronienie, skoro cały świat go nienawidzi? (Jana 15:17-19).

 8. (a) Co w Biblii mogą symbolizować góry? (b) Co wyobraża „góra drzew oliwnych”?

⁸ Skoro Jerozolima z proroctwa Zachariasza jest symbolem (przedstawiającym Jerozolimę niebiańską), to „góra drzew oliwnych, która jest naprzeciw Jerozolimy”, również coś symbolizuje. Co takiego? I jak „rozstąpi się pośrodku”, stając się dwiema górami? Dlaczego Jehowa określa je mianem „moje góry”? (Odczytaj Zachariasza 14:3-5). W Biblii góry nieraz wyobrażają królestwa lub rządy. Ponadto z górą Jehowy często kojarzone są błogosławieństwa i ochrona (Ps. 72:3; Izaj. 25:6, 7). A zatem góra drzew oliwnych, na której stoi Bóg i która jest po wschodniej stronie Jerozolimy, przedstawia powszechne zwierzchnictwo Jehowy, Jego najwyższą władzę.

 9. W jakim sensie „Góra Oliwna” się rozstępuje?

⁹ A czego symbolem jest rozstąpienie się góry drzew oliwnych? Owa góra rozstępuje się w tym sensie, że Jehowa ustanawia kolejny, pomocniczy organ władzy. Tym pomocniczym rządem jest Królestwo Mesjańskie z Jezusem Chrystusem na czele. Właśnie dlatego o dwóch górach powstałych z rozstąpienia się „Góry Oliwnej” Jehowa mówi, że są Jego górami (Zach. 14:4, Biblia Tysiąclecia). Obie należą do Niego.

10. Co wyobraża „bardzo wielka dolina” pomiędzy dwiema górami?

¹⁰ Gdy symboliczna góra rozstępuje się tak, że powstaje szczyt północny i południowy, stopy Jehowy wciąż spoczywają na obu górach. Pomiędzy nimi tworzy się „bardzo wielka dolina”. Symbol ten wyobraża ochronę, jaką Jehowa zapewnia swym sługom poprzez swoje wszechświatowe zwierzchnictwo i przez mesjańskie Królestwo swego Syna. Bóg nie dopuści do unicestwienia religii prawdziwej. Kiedy doszło do rozstąpienia się góry drzew oliwnych? Po zakończeniu czasów pogan w roku 1914, gdy pojawiło się Królestwo Mesjańskie. A kiedy prawdziwi chwalcy Boga zaczęli uciekać do symbolicznej doliny?

11, 12. (a) Kiedy lud Boży zaczął uciekać do symbolicznej doliny? (b) Co dowodzi, że silne ramię Jehowy jest z Jego ludem?

¹¹ Jezus ostrzegł swych naśladowców: „Ze względu na moje imię będziecie przedmiotem nienawiści wszystkich narodów” (Mat. 24:9). W dniach ostatnich tego systemu rzeczy, czyli od roku 1914, nienawiść ta szczególnie przybrała na sile. Chociaż podczas I wojny światowej wrogowie przypuścili zaciekły atak na ostatek pomazańców, członkowie tej wiernej grupy uszli z życiem. W roku 1919 zostali uwolnieni ze szponów Babilonu Wielkiego — ogólnoświatowego imperium religii fałszywej (Obj. 11:11, 12)a. Właśnie wtedy lud Boży zaczął uciekać do doliny pomiędzy górami Jehowy.

¹² Od roku 1919 wspomniana dolina nieustannie zapewnia schronienie czcicielom Jehowy na całej ziemi. Przez dziesięciolecia w wielu częściach świata wprowadzano zakazy lub ograniczenia dotyczące działalności ewangelizacyjnej albo literatury biblijnej Świadków Jehowy. W niektórych krajach taka sytuacja nadal się utrzymuje. Ale bez względu na to, czego narody by próbowały, i tak nie zdołają zdławić prawdziwego wielbienia Boga. Potężne ramię Jehowy zawsze będzie z Jego ludem! (Powt. Pr. 11:2).

13. Co musimy robić, żeby pozostawać w Bożej dolinie schronienia, i dlaczego dzisiaj jest to ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej?

¹³ Jeśli przylgniemy do Jehowy i będziemy trwać w prawdzie, On oraz Jego Syn, Jezus Chrystus, będą nas chronić. Bóg nie pozwoli nikomu ani niczemu ‛wyrwać nas z Jego ręki’ (Jana 10:28, 29). Jest gotowy udzielać nam wszelkiej pomocy, żebyśmy mogli okazywać Mu posłuszeństwo jako Władcy Wszechświata i być lojalnymi poddanymi Królestwa Mesjańskiego. Musimy pozostawać w dolinie schronienia, gdyż w szybko nadchodzącym wielkim ucisku nabierze ona dla sług Bożych jeszcze większego znaczenia.

14, 15. W jakim położeniu znajdą się ci, którzy w dniu wojny Boga z Jego wrogami będą poza „wielką doliną” schronienia?

¹⁴ W miarę zbliżania się końca obecnego systemu rzeczy Szatan będzie nasilał ataki na sług Bożych. W końcu nadejdzie ‛dzień wojny’ Jehowy z Jego wrogami. Bóg sprawi, że jeden z ataków Szatana okaże się jego ostatnim atakiem. W tym dniu Władca Wszechświata jako Wojownik okryje się większą chwałą niż w jakimkolwiek wcześniejszym „dniu walki” (Zach. 14:3).

¹⁵ W jakim położeniu znajdą się ci, którzy w dniu Bożej wojny będą poza „wielką doliną” schronienia? Będą pozbawieni „drogocennego światła” Bożej łaski. Uszczerbku dozna wtedy „koń, muł, wielbłąd i osioł oraz wszelkie zwierzę domowe”, które symbolizują wyposażenie militarne narodów. Sprzęt ten „zakrzepnie” — przestanie funkcjonować, jak gdyby zamarzł. Jehowa posłuży się też zarazą i „plagą”. Czy będzie to literalna plaga, czy nie, dotknięci nią wrogowie zamilkną. W owym dniu ‛zgniją im oczy i język’ w tym sensie, że będą atakować na ślepo, a ich bezczelna mowa zostanie uciszona (Zach. 14:6, 7, 12, 15). Zagłada dotrze do każdego zakątka ziemi. Szatan zmobilizuje do walki ogromne siły (Obj. 19:19-21). „Pobici przez Jehowę będą w owym dniu od jednego krańca ziemi aż po drugi kraniec” (Jer. 25:32, 33).

16. Nad jakimi pytaniami powinniśmy się zastanowić w związku z nadchodzącym dniem Bożej wojny i co będziemy musieli wtedy robić?

¹⁶ Działania wojenne zawsze przysparzają cierpień, nawet tym, którzy w końcu zwyciężają. Może brakować żywności. Trzeba się liczyć z utratą mienia. Może się bardzo obniżyć stopa życiowa. Mogą też być ograniczone swobody osobiste. Jak zareagujemy, jeśli dotknie nas coś takiego? Czy wpadniemy w panikę? Czy pod presją wyrzekniemy się wiary? Czy stracimy nadzieję i poddamy się przygnębieniu? Jakże ważna w trakcie wielkiego ucisku będzie wiara w zbawczą moc Jehowy i pozostawanie w Jego dolinie schronienia! (Odczytaj Habakuka 3:17, 18).

17, 18. (a) Czym są „żywe wody”? (b) Co wyobraża „morze wschodnie”, a co „morze zachodnie”? (c) Do czego pobudza cię wybieganie myślami w przyszłość?

¹⁷ Po Armagedonie od tronu Królestwa Mesjańskiego będą obficie płynąć „żywe wody”. Oznaczają one środki, poprzez które Jehowa umożliwia uzyskanie życia wiecznego. „Morze wschodnie” oznacza Morze Martwe, a „morze zachodnie” — Morze Śródziemne. Obu tych określeń użyto w odniesieniu do ludzi. Morze Martwe to trafny symbol tych, którzy są w powszechnym grobie ludzkości. A ponieważ Morze Śródziemne tętni życiem, dobrze obrazuje „wielką rzeszę” ocalałych z Armagedonu (odczytaj Zachariasza 14:8, 9; Obj. 7:9-15). Obydwie grupy będą mogły uzyskać uwolnienie od przekleństwa śmierci odziedziczonej po Adamie, gdy będą gasić pragnienie symbolicznymi żywymi wodami, określonymi też mianem „rzeki wody życia” (Obj. 22:1, 2).

¹⁸ Korzystając z ochrony Jehowy, przeżyjemy koniec niegodziwego systemu rzeczy i wkroczymy do sprawiedliwego nowego świata. Chociaż narody nas nienawidzą, bądźmy zdecydowani pozostać lojalnymi poddanymi Królestwa Bożego i nigdy nie opuścić doliny, w której Jehowa zapewnia nam schronienie.