„Dzień, który pali jak piec”
„Oto nadchodzi dzień, który pali jak piec” (MALACHIASZA 3:19).
1. Jakie pytania się rodzą w związku ze słowami z Księgi Malachiasza 3:19?
JAKŻE szczęśliwi są w obecnych dniach końca ci, których imiona, wybrane przez Jehowę, zostały wpisane do Jego księgi pamięci! A co z tymi, którzy nie spełniają warunków umożliwiających dostąpienie tego zaszczytu? Jaki los ich czeka — bez względu na to, czy są władcami, czy też prostymi ludźmi — jeśli odnoszą się z pogardą do głosicieli Królestwa Bożego oraz ich orędzia? Malachiasz wspomina o dniu rozrachunku. W rozdziale 3, wersecie 19, czytamy: „Bo oto nadchodzi dzień, który pali jak piec. Wtedy wszyscy zuchwali i wszyscy, którzy czynili zło, staną się cierniem. I spali ich ten nadchodzący dzień, — mówi Pan Zastępów — tak, że im nie pozostawi ani korzenia, ani gałązki”.
2. Jaki sugestywny opis sądu Bożego podał Ezechiel?
2 Również inni prorocy przyrównywali wykonanie wyroku Jehowy na narodach do żaru buchającego z pieca. Na przykład słowa z Księgi Ezechiela 22:19-22 całkiem słusznie odnoszą się do sądu Bożego nad sektami odstępczego chrześcijaństwa. Czytamy tam: „Dlatego mówi Wszechmocny Pan: Ponieważ wy wszyscy staliście się żużlem, oto Ja zgromadzę was (...). Jak wrzuca się razem srebro i brąz, żelazo, ołów i cynę do tygla i rozpala pod nim ogień, aby je stopić, tak Ja zgromadzę was w moim gniewie i w mojej zapalczywości i wrzucę was razem, i stopię. Zgromadzę was i rozdmucham ogień swojej popędliwości przeciwko wam, abyście byli w nim stopieni. Jak topi się srebro w tyglu, tak wy będziecie w nim roztopieni i poznacie, że Ja wylałem na was swoją zapalczywość”.
3, 4. (a) Co obłudnie twierdzą duchowni? (b) Jakie niegodziwe czyny obciążają religię?
3 Cóż za dobitne porównanie! Ten dzień rozrachunku nieodwołalnie dosięgnie duchownych chrześcijaństwa, którzy wzbraniają się przed używaniem imienia Jehowy, a nawet bluźnią temu świętemu imieniu. Zarozumiale twierdzą, że razem ze swymi politycznymi sprzymierzeńcami ustanowią na ziemi Królestwo Boże lub przynajmniej odpowiednio przygotują naszą planetę na jego przyjście.
4 Ci odstępczy chrześcijanie do spółki z władcami politycznymi prowadzą straszliwe wojny. Historia donosi o średniowiecznych krucjatach, o przymusowym nawracaniu przez inkwizycję hiszpańską, o wojnie trzydziestoletniej, która w XVII wieku zdziesiątkowała Europę, oraz o hiszpańskiej wojnie domowej z lat trzydziestych, która miała zabezpieczyć w tym kraju pozycję Kościoła katolickiego. Do największego przelewu krwi doszło w naszym stuleciu podczas dwóch wojen światowych, kiedy to katolicy i protestanci wszelkimi dostępnymi metodami zabijali na oślep zarówno współwyznawców, jak i członków odmiennych religii. W ostatnich latach byliśmy świadkami morderczych walk między katolikami i protestantami w Irlandii, między stronnictwami religijnymi w Indiach oraz między poszczególnymi wyznaniami w byłej Jugosławii. Ponadto karty dziejów religii są splamione męczeńską krwią tysięcy wiernych świadków na rzecz Jehowy (Objawienie 6:9, 10).
5. Jaki wyrok dosięgnie religię fałszywą?
5 W tej sytuacji można jedynie wyrazić uznanie dla sprawiedliwej decyzji Jehowy, by wkrótce unicestwić Babilon Wielki, światowe imperium religii fałszywej, oraz jego popleczników. Wykonanie tego wyroku opisano w Księdze Objawienia 18:21, 24: „Pewien silny anioł podniósł kamień jak wielki kamień młyński i rzucił go w morze, mówiąc: ‚Tak Babilon, wielka metropolia, zostanie z rozmachem zrzucona i już nigdy nie będzie znaleziona. Tak, znaleziono w niej krew proroków i świętych, i tych wszystkich, którzy zostali pozabijani na ziemi’”.
6. (a) Kto stanie się jak cierń i dlaczego? (b) Jakie zapewnienie otrzymały osoby bojące się Jehowy?
6 Z czasem wszyscy wrogowie prawości oraz ich stronnicy „staną się cierniem”. Dzień Jehowy spali ich jak piec. „Nie pozostawi ani korzenia, ani gałązki”. W dniu rozrachunku małe dzieci, czyli gałązki, słusznie zostaną potraktowane stosownie do tego, jak Jehowa oceni ich korzenie, to znaczy rodziców sprawujących nad nimi nadzór. Niegodziwi rodzice nie zostawią po sobie potomstwa, które by kontynuowało ich niecne postępowanie. Jednakże osoby okazujące wiarę w obietnice związane z Królestwem Bożym nie doznają szkody. List do Hebrajczyków 12:28, 29 usilnie zachęca: „Trwajmy w życzliwości niezasłużonej, dzięki której możemy w sposób godny przyjęcia pełnić dla Boga świętą służbę ze zbożną bojaźnią i lękiem. Albowiem nasz Bóg jest także ogniem trawiącym”.
Czy Jehowa jest okrutnym Bogiem?
7. Jaki związek ma miłość Jehowy z Jego wyrokami?
7 Czy to oznacza, że Jehowa jest okrutnym, mściwym Bogiem? W żadnym wypadku! W Liście 1 Jana 4:8 apostoł oznajmił podstawową prawdę: „Bóg jest miłością”. Następnie w wersecie 16 jeszcze mocniej to podkreślił: „Bóg jest miłością, a kto pozostaje w miłości, ten pozostaje w jedności z Bogiem, Bóg zaś pozostaje w jedności z nim”. To właśnie miłość do rodzaju ludzkiego sprawiła, iż Jehowa postanowił oczyścić ziemię z wszelkiego zła. Nasz kochający i miłosierny Bóg oświadczył: „Jakom żyw (...) nie mam upodobania w śmierci bezbożnego, a raczej, by się bezbożny odwrócił od swojej drogi, a żył. Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych dróg! Dlaczego macie umrzeć?” (Ezechiela 33:11).
8. W jaki sposób Jan położył nacisk na miłość, okazując się jednocześnie Synem Gromu?
8 Jan znacznie częściej niż pozostali trzej ewangeliści razem wzięci wspomina o agápe, czyli o miłości opartej na zasadach. Tymczasem w Ewangelii według Marka 3:17 samego Jana nazwano ‛Synem Gromu’. Pod wpływem natchnienia od Jehowy ów Syn Gromu spisał apokaliptyczne orędzia zawarte w ostatniej księdze Biblii, w Objawieniu, ukazujące Jehowę jako Boga, który wymierza sprawiedliwość. Księga ta obfituje w wyrażenia nawiązujące do wykonywania kary, takie jak „wielka winna tłocznia gniewu Bożego”, „siedem czasz gniewu Bożego” czy „srogie zagniewanie Boga Wszechmocnego” (Objawienie 14:19; 16:1; 19:15).
9. Co Jezus powiedział o wyrokach Jehowy i jak się te proroctwa spełniły?
9 Podczas swego pobytu na ziemi nasz Pan, Jezus Chrystus, który jest „obrazem niewidzialnego Boga”, śmiało oznajmiał wyroki Boże (Kolosan 1:15). Na przykład w 23 rozdziale Ewangelii według Mateusza zanotowano jego dobitną wypowiedź przeciwko współczesnym mu obłudnikom religijnym, w której siedemkroć zwiastował im „biada”. Ten potępiający osąd zakończył słowami: „Jeruzalem, Jeruzalem, zabijające proroków i kamienujące tych, którzy zostali do niego posłani — jakże często chciałem zebrać twoje dzieci, jak kokoszka zbiera swe kurczęta pod skrzydła! Ale wyście tego nie chcieli. Oto wasz dom jest wam pozostawiony”. Wyrok został wykonany 37 lat później przez wojska rzymskie pod wodzą Tytusa. Był to naprawdę przerażający dzień. Stanowi on proroczą zapowiedź bliskiego już dnia Jehowy, który okaże się najbardziej zatrważającym dniem w całych dziejach ludzkich.
„Słońce” wschodzi
10. Jak „słońce sprawiedliwości” przysparza radości ludowi Bożemu?
10 Jehowa zapewnił, że w tym dniu niektórzy ocaleją. Wspomniał o nich w Księdze Malachiasza 3:20: „Dla was, którzy boicie się mojego imienia, wzejdzie słońce sprawiedliwości z uzdrowieniem na swoich skrzydłach”. Słońce sprawiedliwości to sam Jezus Chrystus. Jest on duchowym „światłem świata” (Jana 8:12). A w jaki sposób ‛wschodzi’? Czyni to „z uzdrowieniem na swoich skrzydłach”, co obejmuje zarówno uzdrowienie duchowe, którego doznajemy już dzisiaj, jak i dosłowne uleczenie ludzi ze wszystkich narodów, które nastąpi w przyszłym nowym świecie (Mateusza 4:23; Objawienie 22:1, 2). Mówiąc obrazowym językiem Malachiasza, osoby uzdrowione będą „wychodzić z podskakiwaniem, jak cielęta”, które dopiero co wypuszczono z obory. Ogromna radość zapanuje także wśród tych, którzy zostaną wskrzeszeni z martwych i otrzymają możliwość osiągnięcia ludzkiej doskonałości.
11, 12. (a) Jaki los czeka niegodziwych? (b) W jaki sposób lud Boży ‛podepcze bezbożnych’?
11 A co się stanie z niegodziwymi? W Księdze Malachiasza 3:21 czytamy: „I podepczecie bezbożnych tak, że będą prochem pod waszymi stopami w dniu, który Ja przygotowuję — mówi Pan Zastępów”. Zapewniając ochronę ludziom darzącym Go miłością, nasz waleczny Bóg oczyści ziemię z wrogich Mu ciemięzców, całkowicie ich unicestwi. Uwięzi też Szatana i jego demony (Psalm 145:20; Objawienie 20:1-3).
12 Słudzy Boży nie wezmą udziału w wykonywaniu wyroku na niegodziwcach. W jaki więc sposób ‛podepczą bezbożnych’? Uczynią to w sensie przenośnym, uczestnicząc we wspaniałych obchodach zwycięstwa. Podobną uroczystość opisano w Księdze 2 Mojżeszowej 15:1-21. Świętowano wtedy zagładę faraona i jego wojsk w Morzu Czerwonym. Zgodnie z Księgą Izajasza 25:3-9 po wytępieniu „tyranów” nastąpi uczta zwycięstwa połączona ze spełnieniem się obietnicy: „Unicestwi On śmierć na wieki! I otrze Pan, Jahwe, łzę z każdego oblicza, i zdejmie hańbę ludu swojego z całej ziemi. — Tak rzekł Jahwe. W tym dniu mówić się będzie: — Oto jest Bóg nasz; (...) To jest Jahwe; w Nim położyliśmy nadzieję! Radujmy się i weselmy z Jego wybawienia!” (Biblia poznańska). Nastanie właśnie taka radość — nie będzie to zatem mściwa satysfakcja ani upajanie się widokiem czyjejś klęski, lecz zachwyt z powodu uświęcenia imienia Jehowy i oczyszczenia ziemi, by mogła stać się spokojnym domem zjednoczonej ludzkości.
Wielki program wychowawczy
13. Jakiej wiedzy będzie nabywać społeczeństwo „nowej ziemi”?
13 W Księdze Malachiasza 3:22 zachęcono Żydów, by pamiętali o „zakonie [czyli prawie] Mojżesza”. My również musimy dziś przestrzegać „prawa Chrystusowego”, jak o tym czytamy w Liście do Galatów 6:2. A ocaleni z Armagedonu niewątpliwie otrzymają dalsze wskazówki opierające się na tym prawie. Prawdopodobnie będą one spisane w „zwojach”, które zgodnie z Księgą Objawienia 20:12 zostaną otwarte w okresie zmartwychwstania. Jakże wspaniały dzień nastanie, gdy wskrzeszani z umarłych będą pouczani o tym, jak sobie przyswoić styl życia obowiązujący społeczeństwo „nowej ziemi”! (Objawienie 21:1).
14, 15. (a) Kim jest nowożytny Eliasz? (b) Z jakiego zadania wywiązuje się klasa Eliasza?
14 Będzie to niejako przedłużenie działalności wychowawczej, o której wspomniał Jehowa w Księdze Malachiasza 3:23: „Oto Ja poślę wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień Pana [„przejmujący lękiem dzień Jehowy”, NW]”. Kim jest ten nowożytny Eliasz? W Ewangelii według Mateusza 16:27, 28 zanotowano słowa Jezusa odnoszące się do czasu, gdy ‛przyjdzie w swoim królestwie’; czytamy tam: „Syn człowieczy ma przyjść w chwale swego Ojca ze swymi aniołami, a wtedy odpłaci każdemu według jego postępowania”. Sześć dni później udał się z Piotrem, Jakubem i Janem na pewną górę „i został na ich oczach przemieniony, i oblicze jego zajaśniało jak słońce, a jego szaty wierzchnie stały się błyszczące jak światło”. Czy tylko jego ujrzeli w tej wizji? Nie, gdyż „oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy z nim rozmawiali” (Mateusza 17:2, 3).
15 Cóż to mogło oznaczać? Wizja wskazywała, że Jezus, przychodząc na sąd, miał wystąpić w roli Większego Mojżesza (5 Mojżeszowa 18:18, 19; Dzieje 3:19-23). Miał mu wówczas towarzyszyć nowożytny Eliasz, któremu powierzono doniosłe zadanie głoszenia tej dobrej nowiny o Królestwie po całej ziemi, zanim nastanie wielki i przejmujący lękiem dzień Jehowy. Dzieło owego „Eliasza” opisano w Księdze Malachiasza 3:24: „Zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym, gdy przyjdę, nie obłożył ziemi klątwą”. „Eliaszem” jest więc klasa wiernego i roztropnego niewolnika, składającego się z namaszczonych duchem chrześcijan, którym Pan, Jezus, powierzył całą swą majętność. Do jego obowiązków należy dostarczanie domownikom wiary niezbędnego im duchowego „pokarmu we właściwym czasie” (Mateusza 24:45, 46).
16. Jakie wspaniałe wyniki osiągnięto dzięki działalności klasy Eliasza?
16 Na całym świecie dostrzegamy dziś radosne wyniki tego programu karmienia duchowego. Strażnica dosłownie zalewa ziemię „tą dobrą nowiną o królestwie”, ukazuje się bowiem w nakładzie 16 100 000 egzemplarzy w 120 językach, przy czym w 97 spośród nich jest publikowana jednocześnie (Mateusza 24:14). W różnych gałęziach dzieła głoszenia i nauczania Świadkowie Jehowy korzystają również z innych publikacji, wydawanych w licznych językach. Klasa Eliasza, czyli niewolnik wierny i roztropny, pilnie zważa na to, by obficie zaopatrywać wszystkich „świadomych swej potrzeby duchowej” (Mateusza 5:3). A osoby, które uchwyciły się nadziei Królestwa i zgodnie z nią postępują, stają się członkami ogólnoświatowej, wspaniale zjednoczonej społeczności. W jej skład wchodzi wielka rzesza „ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków” (Objawienie 7:9). Kiedy dzieło to zostanie wykonane w takim zakresie, w jakim życzy sobie Jehowa, nadejdzie koniec, a wraz z nim nastanie Jego wielki i przejmujący lękiem dzień.
17. Kiedy rozpocznie się przejmujący lękiem dzień Jehowy?
17 A kiedy się rozpocznie ów przejmujący lękiem dzień? Apostoł Paweł odpowiada: „Dzień Jehowy nadchodzi dokładnie tak, jak złodziej w nocy. Kiedy tylko będą mówić [prawdopodobnie w jakiś niezwykły sposób]: ‚Pokój i bezpieczeństwo!’, wtedy natychmiast przyjdzie na nich nagła zagłada, tak jak dręcząca boleść na brzemienną niewiastę, i na pewno nie ujdą” (1 Tesaloniczan 5:2, 3).
18, 19. (a) W jaki sposób ludzie obwołują „pokój i bezpieczeństwo”? (b) Kiedy lud Jehowy dozna ulgi?
18 O kim mówi to proroctwo? Chodzi tu o przywódców politycznych, zapewniających, że potrafią zjednoczyć ten podzielony, pełen przemocy świat i doprowadzić do ustanowienia nowego ładu. Powołali oni do istnienia gigantyczne twory — Ligę Narodów oraz Organizację Narodów Zjednoczonych — którym jednak nie udało się osiągnąć zamierzonego celu. Zgodnie ze słowami proroka Jehowy nawet teraz wołają: „Pokój, pokój! — choć nie ma pokoju” (Jeremiasza 6:14; 8:11; 14:13-16).
19 Tymczasem słudzy Jehowy znoszą udręki i prześladowania ze strony tego bezbożnego świata. Wkrótce jednak zgodnie z Listem 2 do Tesaloniczan 1:7, 8 doznają ulgi „podczas objawienia się z nieba Pana Jezusa wraz z jego potężnymi aniołami w ogniu płomienistym, gdy będzie wywierał pomstę na tych, którzy nie znają Boga, oraz na tych, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie o naszym Panu, Jezusie”.
20. (a) Co Sofoniasz i Habakuk prorokowali o dniu, „który pali jak piec”? (b) Jakich rad i zachęt udzielają te proroctwa?
20 Kiedy to nastąpi? Wielu z nas czeka już dość długo. W tym okresie ogromna liczba osób pokornych, które dostąpią ocalenia, reaguje pozytywnie na wezwanie z Księgi Sofoniasza 2:2, 3: „Szukajcie Jahwe (...) Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może się ukryjecie w dzień gniewu Jahwe” (BT). Nieco dalej, w Księdze Sofoniasza 3:8, znajdujemy stanowczą radę: „Przeto oczekujcie na Mnie — wyrocznia Jahwe — w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel, bo postanowiłem zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie moje oburzenie, cały mój gniew zapalczywy, bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię” (BT). Koniec jest już bliski! Jehowa zna ten dzień i godzinę i nie zmieni ustalonego przez siebie harmonogramu wydarzeń. Okazujmy więc cierpliwość i wytrwałość. „Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się” (Habakuka 2:3). Przejmujący lękiem dzień Jehowy coraz bardziej się przybliża. Pamiętajmy, ten dzień na pewno się nie opóźni!
Dla przypomnienia:
◻ Jaki los spotka rządzących i rządzonych podczas przejmującego lękiem dnia Jehowy?
◻ Jakim Bogiem jest Jehowa?
◻ Jaką zapowiedzianą działalność wychowawczą prowadzi lud Boży?
◻ Do czego nawołują nas prorocy Boży w związku ze zbliżaniem się końca?
[Ilustracja na stronie 21]
W okresie działania inkwizycji hiszpańskiej wielu ludziom siłą narzucano katolicyzm
[Prawa własności]
The Complete Encyclopedia of Illustration/J. G. Heck