Jehowa nagradza tych, którzy Go szukają

 1, 2. (a) Jaki jest związek między miłością i wiarą? (b) Jakie pytania omówimy?

KOCHAMY Jehowę, „ponieważ on pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4:19). Jednym z przejawów Jego miłości jest to, że błogosławi swoim lojalnym sługom. Im bardziej kochamy Boga, tym silniejsza jest nasza wiara — nie tylko w to, że On istnieje, ale także w to, że zawsze nagradza osoby, które kocha (odczytaj Hebrajczyków 11:6).

² Nagradzanie innych jest nieodłączną częścią osobowości i postępowania Jehowy. Musimy być całkowicie przekonani, że Bóg ‛nagrodzi tych, którzy Go pilnie szukają’, ponieważ „wiara to nacechowane pewnością oczekiwanie rzeczy spodziewanych” (Hebr. 11:1). Gdybyśmy nie byli pewni spełnienia Bożych obietnic, nasza wiara nie byłaby zupełna. Ale jaką korzyść odnosimy z nadziei na otrzymanie nagrody? Jak Jehowa nagradzał swoich sług w przeszłości i jak to robi obecnie? Zobaczmy.

 3. Jaką obietnicę znajdujemy w Malachiasza 3:10?

³ Jehowa Bóg zobowiązał się nagrodzić swoich wiernych sług i dlatego zachęca, żebyśmy zabiegali o Jego błogosławieństwo: „Proszę, wypróbujcie mnie (...) — rzekł Jehowa Zastępów — czy nie otworzę wam upustów niebios i nie wyleję na was błogosławieństwa, aż nie będzie już żadnego braku” (Malach. 3:10). Możemy okazać głęboką wdzięczność za tę życzliwą zachętę, pozytywnie na nią reagując.

 4. Dlaczego możemy ufać słowom Jezusa zanotowanym w Mateusza 6:33?

⁴ Jezus zapewnił swoich naśladowców, że jeśli będą stawiać sprawy Królestwa na pierwszym miejscu, Bóg się o nich zatroszczy (odczytaj Mateusza 6:33). Mógł tak powiedzieć, bo wiedział, że Jehowa zawsze dotrzymuje słowa (Izaj. 55:11). Dlatego możemy być pewni, że jeśli dowodzimy silnej wiary w Jehowę, spełni On swoją obietnicę: „Nie pozostawię cię ani nie opuszczę” (Hebr. 13:5). Słowa te stanowią dodatkową motywację do ‛szukania najpierw Królestwa i Bożej prawości’.

 5. Dlaczego odpowiedź, której Jezus udzielił Piotrowi, wzmacnia naszą wiarę?

⁵ Przy pewnej okazji apostoł Piotr zapytał Jezusa: „Opuściliśmy wszystko i poszliśmy w twoje ślady; co właściwie nam z tego przyjdzie?” (Mat. 19:27). Jezus nie zganił Piotra za to pytanie. Powiedział uczniom, że ich ofiarność zostanie nagrodzona. Wiernym apostołom i innym osobom obiecał, że będą królować z nim w niebie. Ale nie miała to być jedyna nagroda. Jezus zapewnił: „Każdy, kto opuścił domy lub braci, lub siostry, lub ojca, lub matkę, lub dzieci, lub pola ze względu na moje imię, otrzyma wielokrotnie więcej i odziedziczy życie wieczne” (Mat. 19:29). Uczniowie Jezusa mieli otrzymać błogosławieństwa daleko przewyższające wszelkie ofiary. Czy duchowi ojcowie, matki, bracia, siostry i dzieci nie są cenniejsi niż wszystko, z czego zrezygnowaliśmy na rzecz Królestwa?

 6. Dlaczego Jehowa obiecuje swoim sługom nagrodę?

⁶ Już dziś zaznajemy wielu duchowych błogosławieństw i nie możemy się doczekać jeszcze większych w przyszłości (1 Tym. 4:8). Dzięki obietnicom Jehowy łatwiej nam przetrwać próby lojalności. Bez wątpienia głębokie przekonanie, że Jehowa „nagradza tych, którzy go pilnie szukają”, pomoże nam zachować silną wiarę (Hebr. 11:6).

 7. W jakim sensie nadzieja jest „kotwicą”?

⁷ W Kazaniu na Górze Jezus powiedział: „Radujcie się i skaczcie z radości, gdyż wielka jest wasza nagroda w niebiosach; tak bowiem prześladowali proroków przed wami” (Mat. 5:12). Powodem do wielkiej radości jest zarówno nagroda niebiańska, jak i widoki na życie wieczne w raju na ziemi (Ps. 37:11; Łuk. 18:30). Bez względu na to, której nagrody się spodziewamy, nasza nadzieja może być „kotwicą dla duszy, pewną i niewzruszoną” (Hebr. 6:17-20). Tak jak literalna kotwica pomaga statkowi przetrwać sztorm, nadzieja pomaga nam zachować równowagę emocjonalną, psychiczną i duchową. Może nam dodać sił do przetrwania trudności.

 8. Jak nadzieja może nam pomóc radzić sobie z niepokojem?

⁸ Nadzieja oparta na Biblii może nam pomóc radzić sobie z niepokojem. Obietnice Boże są jak duchowy balsam, który łagodzi ból. Kiedy ‛zrzucamy swe brzemię na Jehowę’, czujemy się pokrzepieni, bo wiemy, że ‛On nas wesprze’ (Ps. 55:22). Jesteśmy całkowicie przekonani, że Bóg „może uczynić więcej niż przeobficie ponad to wszystko, o co prosimy lub co sobie pomyślimy” (Efez. 3:20). Zwróć uwagę: nie powiedziano tu obficie ani przeobficie, ale „więcej niż przeobficie”!

 9. Co musimy robić, żeby otrzymać nagrodę od Jehowy?

⁹ Żeby otrzymać nagrodę, musimy w pełni ufać Jehowie i słuchać Jego wskazówek. Mojżesz powiedział narodowi izraelskiemu: „Jehowa niewątpliwie będzie ci błogosławił w ziemi, którą Jehowa, twój Bóg, daje ci jako dziedzictwo, byś wziął ją w posiadanie, tylko jeśli będziesz pilnie słuchał głosu Jehowy, swego Boga, by dbać o wprowadzenie w czyn całego tego przykazania, które ci dzisiaj nakazuję. Bo Jehowa, twój Bóg, będzie ci błogosławił, tak jak ci obiecał” (Powt. Pr. 15:4-6). Czy jesteś całkowicie przekonany, że Jehowa da ci nagrodę, jeśli będziesz Mu wiernie służyć? Bez wątpienia masz podstawy, by w to wierzyć.

10, 11. Jak Jehowa nagrodził Józefa?

¹⁰ Biblia została spisana dla naszego pożytku. Zawiera wiele przykładów, jak Bóg nagradzał wiernych ludzi (Rzym. 15:4). Pomyślmy o Józefie. W wyniku zmowy braci i późniejszego oszustwa żony pana, u którego służył, znalazł się w egipskim więzieniu. Czy Bóg o nim zapomniał? Wcale nie! „Jehowa dalej był z Józefem i okazywał mu lojalną życzliwość. (...) Szczęścił temu, co on czynił” (Rodz. 39:21-23). W tym trudnym okresie Józef cierpliwie czekał na Boga.

¹¹ Po latach faraon uwolnił Józefa i z tego mało znaczącego niewolnika uczynił drugiego po sobie władcę w Egipcie (Rodz. 41:1, 37-43). Kiedy żona Józefa urodziła mu dwóch synów, „nazwał pierworodnego imieniem Manasses, gdyż jak powiedział: ‚Bóg pozwolił mi zapomnieć o wszelkiej mej udręce i o całym domu mego ojca’. A drugiego nazwał imieniem Efraim, gdyż jak powiedział: ‚Bóg uczynił mnie płodnym w ziemi mojej niedoli’” (Rodz. 41:51, 52). Józef okazał się lojalny i Jehowa mu pobłogosławił, dzięki czemu zarówno Hebrajczycy, jak i Egipcjanie przeżyli w czasie głodu. Józef zdawał sobie sprawę, że to Jehowa go nagrodził (Rodz. 45:5-9).

12. Co pomogło Jezusowi wytrwać w próbach?

¹² Również Jezus był posłuszny Bogu mimo różnych prób wiary. I też został nagrodzony. Co mu pomogło wytrwać? Słowo Boże wyjaśnia: „Dla zgotowanej mu radości zniósł on pal męki, gardząc hańbą” (Hebr. 12:2). Jezus bez wątpienia cieszył się, że może uświęcić imię Ojca. Ponadto spodziewał się nagrody od Jehowy i rzeczywiście zyskał Jego uznanie oraz otrzymał wspaniałe zadania. Biblia mówi, że „zasiadł po prawicy tronu Boga”. A w innym miejscu czytamy: „Bóg wyniósł go na wyższe stanowisko i życzliwie dał mu imię, które przewyższa wszelkie inne imię” (Filip. 2:9).

13, 14. Jak Jehowa patrzy na to, co dla Niego robimy?

¹³ Możemy być pewni, że Jehowa ceni nasze wysiłki w służbie dla Niego. Rozumie nasze obawy i wątpliwości. Wczuwa się w nasze położenie, gdy przytłaczają nas problemy finansowe albo gdy zdrowie czy stan emocjonalny nie pozwala nam robić w służbie tyle, co kiedyś. Możemy być całkowicie przekonani, że Jehowa troszczy się o osoby, które starają się zachowywać wierność (odczytaj Hebrajczyków 6:10, 11).

¹⁴ Warto też pamiętać, że Bóg jako ‛Ten, który wysłuchuje modlitwę’, nigdy nas nie zlekceważy (Ps. 65:2). Kiedy będziemy potrzebować sił emocjonalnych czy duchowych, „Ojciec tkliwych zmiłowań i Bóg wszelkiego pocieszenia” chętnie nas wesprze. Może się do tego posłużyć naszymi braćmi (2 Kor. 1:3). On cieszy się, widząc, jak okazujemy współczucie innym. „Kto okazuje łaskę maluczkiemu, ten pożycza Jehowie, a On mu odpłaci za jego postępowanie” (Prz. 19:17; Mat. 6:3, 4). Dlatego gdy niesamolubnie pomagamy osobom przeżywającym trudności, Jehowa traktuje nasze dobre uczynki, jakbyśmy ‛pożyczali’ Jemu samemu. Obiecuje nagrodzić taką życzliwość.

15. Jakiej nagrody wyczekujesz? (Zobacz ilustrację tytułową).

¹⁵ Chrześcijanie namaszczeni duchem mają nadzieję na otrzymanie „korony prawości, którą Pan, sędzia prawy, da (...) jako nagrodę w ów dzień” (2 Tym. 4:7, 8). Ale jeśli Bóg dał ci inną nadzieję, nie musisz się czuć stratny. Miliony „drugich owiec” wyczekują nagrody życia wiecznego w raju na ziemi. Tam „będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju” (Jana 10:16; Ps. 37:11).

16. O czym upewniają nas słowa z 1 Jana 3:19, 20?

¹⁶ Czasami może nam się wydawać, że nasze wysiłki niewiele znaczą. Możemy się też zastanawiać, czy Jehowa jest zadowolony z tego, co robimy. Albo wątpimy, czy zasługujemy na jakąkolwiek nagrodę. Jednak nigdy nie zapominajmy, że „Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko” (odczytaj 1 Jana 3:19, 20). Jehowa zamierza nagrodzić wszelkie wysiłki w służbie, które wypływają z serca pobudzanego wiarą i miłością — nawet jeśli sami uważamy to, co robimy, za małowartościowe (Marka 12:41-44).

17. Jakich błogosławieństw obecnie zaznajemy?

¹⁷ Nawet w tych trudnych dniach ostatnich szatańskiego systemu rzeczy odczuwamy błogosławieństwo Jehowy. Dzięki obfitości duchowego pokarmu Bóg zapewnia swoim sługom wyjątkową pomyślność duchową (Izaj. 54:13). Tak jak zapowiedział Jezus, Jehowa już teraz nas nagradza — możemy należeć do kochającej się międzynarodowej rodziny duchowej (Marka 10:29, 30). Poza tym osoby, które szczerze szukają Boga, cieszą się niezwykłym pokojem umysłu, zadowoleniem i szczęściem (Filip. 4:4-7).

18, 19. Co słudzy Jehowy myślą o błogosławieństwach, jakie otrzymują?

¹⁸ Słudzy Jehowy na całym świecie potwierdzają, że cieszą się wspaniałymi błogosławieństwami. Na przykład Bianca z Niemiec mówi: „Wciąż dziękuję Jehowie za to, że pomaga mi radzić sobie z niepokojem i że jest przy mnie każdego dnia. W świecie panuje chaos i to jest bardzo przygnębiające. Ale służę Jehowie i czuję się bezpieczna w Jego objęciach. Za każdym razem, gdy zdobywam się na wyrzeczenia, On mi błogosławi i daje stokrotnie więcej”.

¹⁹ Pomyśl też o 70-letniej Pauli z Kanady, która cierpi na rozszczep kręgosłupa. Opowiada: „Ograniczenia w poruszaniu się nie muszą oznaczać ograniczeń w służbie. Korzystam z różnych możliwości — głoszę między innymi przez telefon i nieoficjalnie. W specjalnym zeszycie, który nazywam ‚zeszytem przetrwania’, zapisuję sobie pokrzepiające wersety i myśli z naszych publikacji. Zaglądam tam, kiedy potrzebuję zachęt. Jeśli koncentrujemy się na obietnicach Jehowy, zniechęcenie jest tylko chwilowe. Jehowa jest zawsze gotowy nam pomóc, bez względu na to, co nas spotyka”. Może twoja sytuacja różni się od sytuacji wspomnianych sióstr. Ale z pewnością też dostrzegasz, że Jehowa błogosławi tobie i osobom z twojego otoczenia. Dobrze jest rozmyślać o tym, jak Bóg nagradza nas już teraz i jak to zrobi w przyszłości.

20. Czego możemy wyczekiwać, służąc Jehowie z całej duszy?

²⁰ Nie zapominajmy, że nasze szczere modlitwy przyniosą „wielką nagrodę”. Możemy być pewni, że ‛po wykonaniu woli Bożej dostąpimy spełnienia obietnicy’ (Hebr. 10:35, 36). Dlatego w dalszym ciągu wzmacniajmy wiarę i pełnijmy służbę z całej duszy. Pamiętajmy, że Jehowa da nam „należną nagrodę” (odczytaj Kolosan 3:23, 24).