Życie i służba Jezusa

Kolejna podróż ewangelizacyjna po Galilei

CZY teraz, po mniej więcej dwóch latach intensywnego głoszenia, Jezus zacznie się oszczędzać i zwolni tempo? Przeciwnie, jeszcze energiczniej rozwija działalność kaznodziejską i wyrusza w kolejną, już trzecią podróż ewangelizacyjną po Galilei. Odwiedza wszystkie tamtejsze miasta i wioski, nauczając w synagogach i obwieszczając dobrą nowinę o Królestwie. To, co widzi podczas owej wędrówki, tym mocniej utwierdza go w przekonaniu, że trzeba wzmóc aktywność.

Wszędzie, gdzie się udaje, napotyka tłumy ludzi spragnionych pociechy i uzdrowienia duchowego. Żal mu ich, bo są jak owce bez pasterza — złupieni i sponiewierani. Mówi zatem do uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby wyprawił robotników na żniwo swoje”.

Jezus działa według z góry ułożonego planu. Zwołuje 12 apostołów, których wybrał prawie rok temu, dzieli ich po dwóch, tworząc w ten sposób sześć par głosicieli, i daje im następujące instrukcje: „Na drogę pogan nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodźcie. Ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu Izraela. A idąc, głoście wieść: Przybliżyło się Królestwo Niebios”.

Wcześniej, w modlitwie wzorcowej, Jezus uczył ich modlić się o to Królestwo, o którym teraz mają głosić ludziom. Przybliżyło się ono w tym sensie, że pojawił się wyznaczony przez Boga Król, Jezus Chrystus. Aby uczniowie mogli dowieść, że naprawdę reprezentują ów nadziemski rząd, Jezus obdarza ich mocą uzdrawiania chorych, a nawet wskrzeszania umarłych. Mają to robić darmo.

Następnie uprzedza uczniów, by do podróży ewangelizacyjnej nie robili przygotowań pod względem materialnym: „Nie miejcie w trzosach swoich złota ani srebra, ani miedzi, ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani sandałów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik wyżywienia swego”. Ludzie, którzy docenią orędzie, zapewnią apostołom wyżywienie i nocleg. Jezus zaleca: „A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, dowiadujcie się, kto jest w nim godzien, i tam pozostańcie aż do swego odejścia”.

Udziela też wskazówek, jak nawiązywać rozmowy na temat Królestwa: „A wchodząc w dom, pozdrówcie go! A jeśli to dom godzien, niech zstąpi nań pokój wasz, a gdyby nie był godzien, niech pokój wasz wróci do was. I gdyby kto was nie przyjął i nie słuchał słów waszych, wychodząc z domu lub z miasta onego, strząśnijcie proch z nóg swoich”.

O miejscowości, gdzie odrzucono by ich poselstwo, Jezus mówi: „Lżej będzie w dzień sądu ziemi sodomskiej i gomorskiej niż temu miastu”. To wskazuje, że przynajmniej część niesprawiedliwych, którym uczniowie wówczas głosili, będzie żyła w Dniu Sądu. Ale wtedy jeszcze trudniej będzie im okazać pokorę i uznać Chrystusa za Króla, niż tym spośród niemoralnych mieszkańców Sodomy i Gomory, którzy dostąpią zmartwychwstania.

Mateusza 9:35 do 10:15, Biblia warszawska; Marka 6:6-12, Łukasza 9:1-5.

◆ Kiedy Jezus wyrusza w trzecią podróż ewangelizacyjną po Galilei? O czym się wówczas upewnia?

◆ Jakich wskazówek Jezus udziela 12 apostołom, gdy ich wysyła do służby kaznodziejskiej?

◆ Dlaczego uczniowie słusznie mogli głosić, że przybliżyło się Królestwo?

◆ W jakim sensie Sodomie i Gomorze będzie lżej niż tym, którzy odrzucili uczniów Jezusa?