Odwołując się do życia pasterza, Jezus powiedział: „Jeśli jakiś człowiek ma sto owiec i jedna z nich się zabłąka, czy nie pozostawi na górach dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie wyruszy na poszukiwanie tej jednej, która się zabłąkała?

Mateusza 18:12

Pasterz czuł się odpowiedzialny za poszczególne owce. Jeśli jakaś odłączyła się od stada, dobrze wiedział, której brakuje. Każdą znał po imieniu nadanym jej osobiście (Jana 10:3). Troskliwy pasterz nie spoczął, póki zagubiona owca nie znalazła się z powrotem w stadzie. Idąc jej szukać, nie narażał pozostałych 99 na niebezpieczeństwo. Pasterze często paśli swe trzody razem i pozwalali, by się ze sobą mieszały.a Gdy więc szedł odszukać zagubioną owcę, resztę stada zostawiał na krótko pod opieką innych pasterzy.