Gdy Biblia mówi o przedłożeniu jakiejś sprawy „zgromadzeniu” lub „zborowi”, to określenia te — zwykle odnoszące się do całej grupy ludzi — w tym wypadku oznaczają ich przedstawicieli występujących w roli sędziów (zob. np. Lb 35:12, 24, 25 i Mt 18:17).

Gdyby to się nie udało, a sprawa była poważna, mieli ją przedstawić do rozpatrzenia zborowi (tzn. mężczyznom odpowiedzialnym za jego funkcjonowanie). Paweł pouczył później chrześcijan, by właśnie w ten sposób rozwiązywali spory, zamiast udawać się do świeckich sądów (Mt 18:15-17; 1Ko 6:1-8; zob. SPRAWA SĄDOWA).