Nie dopuść, żeby twoja miłość oziębła

 1, 2. (a) Do kogo pierwotnie odnosiły się słowa Jezusa z Mateusza 24:12? (b) Jak treść Dziejów Apostolskich pokazuje, że większość pierwszych chrześcijan przejawiała miłość? (Zobacz ilustrację tytułową).

KIEDY Jezus podawał znak „zakończenia systemu rzeczy”, zapowiedział: „Miłość większości oziębnie” (Mat. 24:3, 12). W I wieku słowa te spełniły się na Żydach, którzy twierdzili, że służą Bogu, ale pozwolili, by ich miłość do Niego osłabła.

² Z drugiej strony większość żyjących wtedy chrześcijan była pilnie zajęta ‛oznajmianiem dobrej nowiny o Chrystusie’ i przejawiała miłość do Boga, współwyznawców i innych ludzi (Dzieje 2:44-47; 5:42). Niektórzy żyjący w I wieku naśladowcy Jezusa dopuścili jednak do tego, że ich miłość oziębła.

 3. Co mogło spowodować, że miłość niektórych chrześcijan oziębła?

³ Zwracając się do chrześcijan w Efezie, zmartwychwstały Chrystus powiedział: „To mam przeciw tobie, że odstąpiłeś od miłości, którą przejawiałeś pierwotnie” (Obj. 2:4). Co do tego doprowadziło? Ci naśladowcy Jezusa mogli ulec wpływowi świata skupionego na zaspokajaniu cielesnych pragnień (Efez. 2:2, 3). Podobnie jak wiele dzisiejszych miast, Efez był przesiąknięty zepsuciem. Życie mieszkańców tego bajecznie bogatego miasta obracało się wokół dóbr materialnych, rozrywek i dogadzania sobie. Samolubne pragnienia najwyraźniej zadusiły niesamolubną miłość. Ponadto na porządku dziennym było rozpasanie i rażąca niemoralność.

 4. (a) Co dowodzi, że w naszych czasach miłość oziębła? (b) Na jakie trzy aspekty miłości zwrócimy uwagę?

⁴ Proroctwo Jezusa dotyczące zaniku miłości odnosi się również do naszych czasów. Miłość do Boga jest coraz mniej widoczna. Miliony ludzi odwróciły się od Niego i szukają rozwiązania problemów w różnych instytucjach. Dlatego wśród osób, które nie czczą Jehowy Boga, uczucie to stopniowo zanika. Również prawdziwi chrześcijanie żyjący obecnie mogliby pozwolić, by prowadzenie wygodnego życia osłabiło ich miłość — jak to się stało w Efezie. Przeanalizujemy teraz, jak możemy dbać o zachowanie silnej miłości do 1) Jehowy, 2) prawdy biblijnej oraz 3) naszych braci.

 5. Dlaczego powinniśmy kochać Boga?

⁵ Zanim Jezus przestrzegł przed utratą miłości, wcześniej tego samego dnia podkreślił, kogo przede wszystkim trzeba kochać. Powiedział: „‚Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem’. To jest największe i pierwsze przykazanie” (Mat. 22:37, 38). Gdy głęboko kochamy Jehowę, łatwiej nam przestrzegać Jego przykazań, okazywać wytrwałość i nienawidzić zła (odczytaj Psalm 97:10). Jednak Szatan i jego świat próbują osłabić naszą miłość do Boga.

 6. Do czego prowadzi utrata miłości do Boga?

⁶ Otaczający nas świat, rządzony przez Szatana, ma spaczony obraz miłości. Zamiast kochać Stwórcę, ludzie są „rozmiłowani w samych sobie” (2 Tym. 3:2). Koncentrują się na ‛pragnieniach ciała, oczu i popisywaniu się środkami do życia’ (1 Jana 2:16). Apostoł Paweł przestrzegł współchrześcijan przed dogadzaniem ciału. Powiedział: „Myślenie ciała oznacza śmierć, (...) ponieważ myślenie ciała oznacza nieprzyjaźń z Bogiem” (Rzym. 8:6, 7). Osoby skupiające się na rzeczach materialnych i zaspokajaniu pragnień seksualnych doznają zawodu i bólu (1 Kor. 6:18; 1 Tym. 6:9, 10).

 7. Co obecnie grozi naśladowcom Chrystusa?

⁷ W niektórych krajach zdeklarowani ateiści, agnostycy i ewolucjoniści szerzą poglądy, które mają na celu nie tylko podkopać miłość do Boga, ale również wiarę w Niego. Udało im się przekonać wielu ludzi, że ktoś, kto wierzy w Boga, jest albo naiwny, albo niedouczony. Poza tym naukowców stawia się na piedestale, co odwraca uwagę od Stwórcy (Rzym. 1:25). Słuchanie takich poglądów mogłoby oddalić nas od Jehowy i osłabić naszą miłość do Niego (Hebr. 3:12).

 8. (a) Z jakimi zniechęcającymi wyzwaniami zmaga się wielu sług Jehowy? (b) Jakie zapewnienie znajdujemy w Psalmie 136?

⁸ Naszą wiarę i miłość do Boga może przygasić również zniechęcenie. W świecie podległym Szatanowi każdy z nas od czasu do czasu zmaga się z różnymi wyzwaniami (1 Jana 5:19). Mogą to być podeszły wiek, słabe zdrowie lub problemy finansowe. Możemy też czuć się niedowartościowani, zawiedzeni niespełnionymi oczekiwaniami lub rozczarowani własnym postępowaniem. Nigdy nie powinniśmy jednak pozwolić, żeby takie okoliczności albo odczucia skłoniły nas do wniosku, że Jehowa nas opuścił. Powinniśmy natomiast rozmyślać o pokrzepiających słowach na temat Jego niezłomnej miłości. Słowa takie znajdujemy w Psalmie 136:23, gdzie czytamy o Bogu: „Pamiętał [o nas] podczas naszego poniżenia: bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony”. Miłość Jehowy do Jego sług jest naprawdę niezachwiana. Dlatego możemy być pewni, że On słyszy nasze błagania i na nie odpowiada (Ps. 116:1; 136:24-26).

 9. Dzięki czemu Paweł miał siły, żeby zachować miłość do Boga?

⁹ Podobnie jak psalmista, z rozmyślania o ciągłym wsparciu Jehowy siły czerpał również apostoł Paweł. Napisał: „Jehowa jest moim wspomożycielem; nie będę się lękał. Cóż może mi uczynić człowiek?” (Hebr. 13:6). Ta niewzruszona pewność co do troskliwej opieki Jehowy pomagała Pawłowi nie poddawać się w walce z wyzwaniami, jakie niesie ze sobą życie. Nie dopuszczał, żeby przytłoczyły go niesprzyjające okoliczności. Nawet będąc w więzieniu, napisał kilka zachęcających listów (Efez. 4:1; Filip. 1:7; Filem. 1). Mimo ciężkich prób zachował miłość do Boga. Skąd czerpał siły? Polegał na „Bogu wszelkiego pocieszenia, który nas pociesza we wszelkim naszym ucisku” (2 Kor. 1:3, 4). Jak wzorem Pawła możemy umacniać swoją miłość do Boga?

10. Jak możemy pielęgnować żarliwą miłość do Jehowy?

¹⁰ O jednym z głównych sposobów pielęgnowania żarliwej miłości do Jehowy mówił sam Paweł. Napisał do współwyznawców: „Nieustannie się módlcie”. Później zachęcał: „W modlitwie nie ustawajcie” (1 Tes. 5:17; Rzym. 12:12). Zwracanie się do Boga w modlitwie jest podstawą utrzymywania z Nim bliskiej więzi (Ps. 86:3). Kiedy poświęcamy wystarczającą ilość czasu na to, żeby wyrazić Jehowie najskrytsze myśli i najgłębsze uczucia, bez wątpienia zbliżamy się do ‛Tego, który wysłuchuje modlitwę’ (Ps. 65:2). Nasza miłość wzrasta również wtedy, gdy dostrzegamy, że odpowiada On na nasze modlitwy. Jeszcze wyraźniej uświadamiamy sobie, że „Jehowa jest blisko wszystkich, którzy go wzywają” (Ps. 145:18). Przeświadczenie o takim troskliwym wsparciu Boga pomoże nam radzić sobie z przyszłymi próbami.

11, 12. Jak możemy rozwijać głęboką miłość do prawdy biblijnej?

¹¹ Jako chrześcijanie zgłębiamy prawdę i bardzo ją cenimy. Jej niezrównanym źródłem jest Słowo Boże. W modlitwie do Ojca Jezus powiedział: „Twoje słowo jest prawdą” (Jana 17:17). Miłość do prawdy zaczyna się od nabywania dokładnej wiedzy ze Słowa Bożego (Kol. 1:10). Chodzi jednak o coś więcej niż o samo przyjmowanie suchych informacji. Warto zwrócić uwagę, jak pisarz Psalmu 119 pomaga nam zrozumieć, na czym polega miłość do prawdy biblijnej (odczytaj Psalm 119:97-100). Czy w ciągu dnia mamy czas, żeby porozmyślać o jakimś fragmencie Biblii, chwilę się nad nim zatrzymać? Dzięki zastanawianiu się, jakie korzyści przynosi nam stosowanie się do poznawanych prawd, jeszcze bardziej je cenimy.

¹² Psalmista powiedział dalej: „Jakże miłe dla mego podniebienia są twe wypowiedzi, bardziej niż miód dla mych ust!” (Ps. 119:103). Możemy rozsmakować się w wybornym pokarmie duchowym, który otrzymujemy od organizacji Bożej. A nieśpieszne delektowanie się nim pozwoli nam niejako zatrzymać go na dłużej na swoim podniebieniu, żeby utrwalić sobie „miłe słowa” prawdy i wykorzystywać je do pomagania innym (Kazn. 12:10).

13. Co pomagało Jeremiaszowi miłować prawdę i jak to na niego wpływało?

¹³ Prawdę ze Słowa Bożego kochał również prorok Jeremiasz. Zobaczmy, jak silnie wypowiedzi Boże oddziaływały na jego serce. „Znaleziono twoje słowa i ja zacząłem je jeść; i słowo twoje staje się dla mnie radosnym uniesieniem i radością mego serca; bo jest nade mną wzywane twoje imię, Jehowo, Boże Zastępów” (Jer. 15:16). Jeremiasz „jadł” i „trawił” cenne słowa Boga przez rozmyślanie nad nimi. W ten sposób rozwijał głębokie docenianie zaszczytu reprezentowania Boga i ogłaszania Jego orędzia. Czy z miłości do prawdy biblijnej uważamy to za wyjątkowy zaszczyt, że w tych czasach końca możemy reprezentować imię Boga i głosić o Jego Królestwie?

14. Jak możemy pogłębiać miłość do prawdy biblijnej?

¹⁴ Co jeszcze oprócz czytania Biblii i opartych na niej publikacji pomoże nam rozwijać głęboką miłość do zawartej w niej prawdy? Regularne chodzenie na zebrania. Jednym z głównych sposobów, w jakie jesteśmy uczeni prawdy, jest cotygodniowe studium Strażnicy. Żeby dobrze zrozumieć omawiany temat, do każdego zebrania trzeba dobrze się przygotować. Warto przy tym przeczytać wszystkie podane w artykule wersety. Obecnie w wielu językach Strażnica jest dostępna w serwisie jw.org lub aplikacji JW Library. W niektórych formatach elektronicznych można szybko sprawdzić każdy werset. Ale bez względu na to, z jakiej metody korzystamy, jeśli chcemy pogłębić naszą miłość do prawdy biblijnej, będziemy uważnie czytać te wersety i o nich rozmyślać (odczytaj Psalm 1:2).

15, 16. (a) Co powinniśmy robić zgodnie z Jana 13:34, 35? (b) Jaki związek zachodzi między miłością do braci a miłością do Boga i do Biblii?

¹⁵ W ostatnią noc przed śmiercią Jezus powiedział uczniom: „Daję wam nowe przykazanie, żebyście się wzajemnie miłowali; tak jak ja was umiłowałem, żebyście wy też miłowali się wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:34, 35).

¹⁶ Miłość do braci i sióstr ściśle wiąże się z miłością do Jehowy. Tak naprawdę jedna nie jest możliwa bez drugiej. Apostoł Jan napisał: „Kto nie miłuje swego brata, którego widział, nie może miłować Boga, którego nie widział” (1 Jana 4:20). Co więcej, miłość do Jehowy i braci jest ściśle związana z miłością do Słowa Bożego. Dlaczego? Kiedy kochamy prawdę z Biblii, serce pobudza nas do przestrzegania zapisanych w niej przykazań, żeby miłować Boga i braci (1 Piotra 1:22; 1 Jana 4:21).

17. Na jakie sposoby możemy dowodzić miłości braterskiej?

¹⁷ Odczytaj 1 Tesaloniczan 4:9, 10. W jaki praktyczny sposób możemy okazywać miłość w zborze? Starszy brat lub siostra mogą potrzebować pomocy w docieraniu na zebrania. A może jakiejś wdowie trzeba coś naprawić w domu? (Jak. 1:27). Młodsi i starsi zmagający się ze zniechęceniem, depresją lub innymi trudnościami potrzebują z naszej strony uwagi, zachęt i pokrzepienia (Prz. 12:25; Kol. 4:11). Gdy słowami i czynami okazujemy troskę o tych, „którzy są z nami spokrewnieni w wierze”, dowodzimy prawdziwej miłości braterskiej (Gal. 6:10).

18. Co pomoże nam wyjaśniać drobne nieporozumienia ze współwyznawcami?

¹⁸ Biblia zapowiadała, że „dni ostatnie” tego niegodziwego systemu rzeczy będzie charakteryzować samolubstwo i chciwość (2 Tym. 3:1, 2). Dlatego jako chrześcijanie musimy bardzo się starać, żeby pogłębiać swoją miłość do Boga, prawdy biblijnej i do siebie nawzajem. To prawda, że czasami może dochodzić między nami do drobnych nieporozumień. Jednak niezwykłym dobrodziejstwem dla każdego członka zboru jest to, że dzięki miłości potrafimy wyjaśniać nieporozumienia w życzliwy sposób (Efez. 4:32; Kol. 3:14). Nigdy więc nie pozwólmy, żeby nasza miłość oziębła! Nadal pielęgnujmy żarliwą miłość do Jehowy, Jego Słowa i do braci.