Okazuj wdzięczność — mesjańskie Królestwo Jehowy już panuje

„Dziękujemy Tobie, Jehowo Boże, Wszechmocny, (...) żeś wziął wielką swą moc i rozpoczął królowanie” (OBJAWIENIE 11:17).

 1. Co powiedział w roku 1911 prezes Towarzystwa Strażnica, gdy wrócił z podróży po Europie?

NA POCZĄTKU 1911 roku ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, C. T. Russell, wygłosił serię wykładów biblijnych w wielkich miastach europejskich. W związku ze swą podróżą napisał później w Strażnicy z 15 maja 1911 roku: „Byliśmy zaskoczeni widocznym wszędzie dobrobytem (...). Nasi czytelnicy wiedzą, że od lat oczekujemy, iż teraźniejszy Wiek zakończy się przerażającym okresem udręki; spodziewamy się, że jego nagły, gwałtowny wybuch nastąpi wkrótce po październiku roku 1914, kiedy to, jak wynika z naszego zrozumienia Pisma Świętego, upłyną Czasy Pogan — czasy, w których rządy nad ziemią sprawowali Poganie — i wtedy nadejdzie pora na objęcie władzy przez królestwo Mesjasza”. Czy te oczekiwania się spełniły?

 2. Jak w roku 1914 prysnął pokój i jakie tragiczne skutki z tego wynikły?

² W pierwszej połowie roku 1914 świat wydawał się bezpieczny — nie groziła mu wojna. Jednakże pokój nagle prysnął, gdy 28 czerwca jakiś Serb zamordował austriackiego następcę tronu. Krótko potem Austro-Węgry wypowiedziały wojnę Serbii. Po stronie Serbii stanęła Rosja, toteż 1 sierpnia wypowiedziały jej wojnę Niemcy. Później, 3 sierpnia, Niemcy wystąpiły przeciw Francji, 4 sierpnia Wielka Brytania przeciw Niemcom, 7 sierpnia Czarnogóra przeciw Austro-Węgrom, 23 sierpnia Japonia przeciw Niemcom, 28 sierpnia Austro-Węgry przeciw Belgii. Wiele osób sądziło, że walki niebawem ustaną. Tymczasem przerodziły się one w najcięższą do owego czasu wojnę, w której wzięło udział jeszcze 19 innych krajów — w międzynarodową masakrę, która zebrała żniwo w postaci przeszło 13 000 000 zabitych żołnierzy i osób cywilnych oraz ponad 21 000 000 rannych i kalek.

 3, 4. Co się wydarzyło piątkowego poranka 2 października 1914 roku w głównej siedzibie Towarzystwa?

³ Piątkowego poranka 2 października 1914 roku brat Russell obwieścił pracownikom nowojorskiej siedziby Towarzystwa Strażnica: „‛Narodów czas’ już skończył się i strach na ludy padł”. Członkowie rodziny Betel, czyli „domu Bożego”, przyjęli tę wiadomość gorącymi oklaskami.

⁴ Na czym C. T. Russell i jego współpracownicy mogli wtedy oprzeć swój entuzjazm? Skąd się wzięło określenie Czasy Pogan, czyli ‛czasy narodów’? Co dowodzi, że dobiegły one kresu właśnie w październiku 1914 roku? I jak powinno to podziałać na każdego z nas?

Jeruzalem a Czasy Pogan

 5. Skąd wzięło się określenie Czasy Pogan?

⁵ Wyrażenia „czasy pogan” bądź „wyznaczone czasy narodów” użył Jezus w doniosłym proroctwie o zburzeniu Jeruzalem (Łukasza 21:5-36, Bw). Dwa dni wcześniej dał się poznać mieszkańcom tego miasta jako Mesjasz. Kiedy pokornie wjeżdżał do Jeruzalem na grzbiecie osła, tłumy Żydów — zgodnie z zapowiedzią z Księgi Zachariasza 9:9 — wznosiły tryumfalne okrzyki: „Błogosławiony ten, który przychodzi jako Król w imieniu Jehowy!” (Łukasza 19:28-40).

 6, 7. Jaką straszliwą winę krwi ściągnęli na siebie mieszkańcy Judei w I stuleciu i jakie były tego następstwa?

⁶ Jezus wiedział jednak, że już niebawem opinia publiczna zwróci się przeciw niemu pod wpływem zaciekłej nienawiści jeruzalemskich przywódców religijnych, kierowanych przez ich ojca, Diabła (Rodzaju 3:15; Jana 8:44). Niedługo potem, dnia 14 Nisan, tłumnie zgromadzeni Żydzi wrzaskliwie domagali się śmierci Jezusa. Przed niechętnym temu żądaniu namiestnikiem rzymskim wykrzykiwano: „Krew jego niech spadnie na nas i na nasze dzieci” (Mateusza 27:24, 25). Zamiast uznać Jezusa za mesjańskiego Króla, naczelni kapłani oświadczyli: „Nie mamy króla, tylko cesarza” (Jana 19:15, Bw). Wkrótce potem prawdziwy Mesjasz, kłamliwie oskarżony o prowadzenie działalności wywrotowej na szkodę Rzymu i o bluźnierstwo przeciw Bogu Izraela, został uśmiercony przez przybicie do pala męki (Marka 14:61-64; Łukasza 23:2; Jana 18:36; 19:7).

⁷ Z powodu ogromnej winy krwi na mieszkańców Judei musiał spaść gniew Boży. Jeruzalem ze wspaniałą świątynią nie mogło już być nazywane „miastem wielkiego Króla”, Jehowy (Mateusza 5:35; Łukasza 13:33-35). Kilka dni przed śmiercią Jezusa uczniowie z podziwem mówili o zabudowaniach świątynnych. Usłyszeli wówczas jego proroczą zapowiedź: „Jeżeli chodzi o to, co oglądacie, nadejdą dni, gdy nie pozostanie tu kamień na kamieniu, którego by nie zwalono” (Łukasza 21:5, 6).

 8. Co jeszcze miał na myśli Jezus, gdy przepowiadał „znak”, czyli wydarzenia mające poprzedzić zburzenie Jeruzalem?

⁸ Zdumieni uczniowie zapytali: „Nauczycielu, kiedy właściwie do tego dojdzie i jaki znak wskaże, że to już ma nastąpić?” (Łukasza 21:7). Jezus dokładnie opisał wydarzenia mające poprzedzić zburzenie Jeruzalem, po czym wyrzekł znamienne słowa: „Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą” (Łukasza 21:8-24, BT). Wybiegł więc myślą naprzód poza zagładę miasta i przepowiedział coś, co miało nadejść dopiero po ‛przeminięciu czasów pogan’. A nawiązując do wspomnianego „znaku”, uprzedził: „Gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże” (Łukasza 21:31, BT). Tak więc znaku należało oczekiwać dwukrotnie. Za pierwszym razem miał się pojawić w małej skali jako zapowiedź bliskiego spustoszenia Jeruzalem (Łukasza 21:20). Za drugim miał ukazać się w szerszym zakresie po upływie Czasów Pogan na dowód, że „blisko jest królestwo Boże” (por. Mateusza 24:3).

Ziemskie Jeruzalem zastąpione wspanialszym miastem

 9. Kiedy ziemskie Jeruzalem utraciło swą uprzywilejowaną pozycję i co zajęło jego miejsce?

⁹ Czy mówiąc, że „Jeruzalem będzie deptane przez narody, aż się dopełnią wyznaczone czasy narodów”, Jezus dał do zrozumienia, iż owo ziemskie miasto odzyska kiedyś łaskę Bożą? Bynajmniej. Odkąd zamordowano w nim umiłowanego Syna Bożego, na zawsze utraciło swoją szczególną pozycję, a jego miejsce zajęło daleko wspanialsze „miasto Boga żywego, Jeruzalem niebiańskie” (Hebrajczyków 12:22; Mateusza 23:37, 38; 27:50, 51).

10. Co znaczy wyrażenie „Jeruzalem niebiańskie”?

¹⁰ Wyrażenie „Jeruzalem niebiańskie” odnosi się w Biblii do niezniszczalnego Królestwa niebiańskiego, do którego powołano chrześcijan namaszczonych duchem Bożyma (Hebrajczyków 11:10; 12:22, 28). Kiedy apostoł Paweł użył tego określenia, Żydzi wciąż odnosili się z podziwem do literalnego Jeruzalem z tamtejszą świątynią. Paweł przypomniał więc chrześcijanom pochodzenia hebrajskiego, że „nie mamy tutaj miasta trwałego, lecz pilnie szukamy tego, które ma nadejść” (Hebrajczyków 13:14).

Dlaczego nazwane Jeruzalem niebiańskim

11. Co reprezentowało ziemskie Jeruzalem, zanim utraciło łaskę Jehowy?

¹¹ Jeruzalem długo było stolicą Izraela, o którego królach mówiono, że ‛zasiadają na tronie Jehowy’ (1 Kronik 29:23). Ponadto Bóg zawarł z Dawidem przymierze, iż władza królewska pozostanie na zawsze w jego rodzinie. Nazwy dzisiejszych stolic, takich jak Waszyngton, Moskwa, Canberra czy Pretoria, stosuje się niekiedy w odniesieniu do rezydujących w nich rządów i podobnie Jeruzalem jest w Biblii symbolem królestwa Dawidowego (2 Samuela 7:16; Łukasza 1:32).

12. Jak rozumieć termin Czasy Pogan?

¹² Terytorium tego królestwa było niewielkie i mieściło się w obrębie wytyczonych przez Boga granic starożytnego Izraela. Toteż starożytne Jeruzalem stanowiło jedynie pierwowzór rzeczywistego Królestwa Mesjańskiego, mającego panować z nieba nad całą ziemią (Psalm 2:2, 7, 8; Daniela 7:13, 14; 2 Tymoteusza 4:18). Z tego względu w książce Nadszedł czas, wydanej przez Towarzystwo Strażnica w roku 1889, oświadczono: „Wyrażenie ‛Czasy Pogan’ zastosował nasz Pan do okresu historii świata między upadkiem obrazowego Królestwa Bożego, czyli królestwa izraelskiego (Ezech. 21:25-27 [21:30-32, Bw]), a ustanowieniem jego odpowiednika, prawdziwego Królestwa Bożego”.

Czasy pogan — jak długie?

13. Kiedy się zaczęły Czasy Pogan i dlaczego tak odpowiadasz?

¹³ W roku 607 p.n.e. władca babiloński Nabuchodonozor obalił obrazowe królestwo Boże. W siódmym miesiącu kalendarza żydowskiego, mniej więcej w połowie października, kraj był już całkowicie wyludnionyb (2 Królów 25:8, 9, 22, 25, 26). Chcąc dowieść, że doszło do tego z woli Bożej, Jehowa dał Nabuchodonozorowi sen o drzewie, które zostało ścięte, ale po upływie „siedmiu czasów” odrosło. Sen ów spełnił się na mniejszą skalę, gdy Nabuchodonozor po przejściowym obłędzie odzyskał tron (Daniela 4:10-17, 28-36 [4:7-14, 25-33, Bw]).

14. Co było kluczową myślą snu Nabuchodonozora?

¹⁴ Jednakże z treści snu Nabuchodonozora wynika, że dotyczył on przede wszystkim obrazowego królestwa Bożego, które temu pogańskiemu władcy pozwolono wtedy ‛ściąć’. Sen zakończyła następująca informacja o tym, po co został dany: „Aby żyjący poznali, że Najwyższy ma moc nad królestwem ludzkim; daje je, komu chce, może nad nim ustanowić najuniżeńszego z ludzi” (Daniela 4:14, Bw [4:17, NW]).

15. Jak Jezus Chrystus okazał się ‛najuniżeńszym z ludzi’? (Mateusza 11:29).

¹⁵ Tylko jeden człowiek pod każdym względem zasłużył sobie na miano „najuniżeńszego z ludzi”. Okazał się nim jednorodzony Syn Boży, który dobrowolnie zrezygnował z chwały niebiańskiej, urodził się jako człowiek Jezus, a w końcu poniósł z ręki Szatana najbardziej upokarzającą i okrutną śmierć (Filipian 2:3, 5-11). Po zmartwychwstaniu i powrocie do chwalebnego życia w niebie Jezus musiał czekać, aż upłynie siedem czasów panowania pogan, i dopiero wtedy zasiadł na tronie jako mesjański Król nad ludzkością (Hebrajczyków 10:12, 13).

16. Jak Księga Objawienia pozwala obliczyć, kiedy się skończyło siedem czasów?

¹⁶ Ale jak Świadkowie Jehowy zrozumieli, ile ma trwać „siedem czasów”? Biblia wyjawia, że „czas i czasy, i pół czasu”, czyli trzy i pół czasu, to 1260 dni (Objawienie 12:6, 14). Okres dwukrotnie dłuższy — siedem czasów — trwa zatem 2520 dni. Prorocza reguła „dzień za rok” pozwala ustalić, że „siedem czasów” to 2520 lat (Liczb 14:34; Ezechiela 4:6). Z powyższych obliczeń wynika, że Czasy Pogan, które rozpoczęły się w październiku 607 roku p.n.e., dobiegły kresu 2520 lat później, w październiku roku 1914.

17. Jaką radosną proklamację należało obwieścić w roku 1914?

¹⁷ Właśnie wtedy Jehowa Bóg wyniósł swego umiłowanego Syna, Pana Jezusa Chrystusa, na tron w Królestwie niebiańskim. Zaczęła się wreszcie spełniać wizja z Księgi Objawienia, dana apostołowi Janowi, i można było obwieścić następującą proklamację: „Królestwo świata stało się Królestwem naszego Pana [Jehowy] i Jego Chrystusa, a będzie królował [Jehowa] na wieki, na zawsze” (Objawienie 1:10; 4:1; 11:15). Cóż za chwalebna nowina, zwiastująca najwyższe szczęście wszystkim współdziedzicom i poddanym tego Królestwa! (Objawienie 11:17).

18. Dlaczego od roku 1914 ludzkość trapią liczne nieszczęścia?

¹⁸ Prawdą jest, że od roku 1914 ogół ludzkości nie zaznał zbyt wiele szczęścia. Jednakże opłakane warunki na ziemi stanowią dowód, że panowanie Szatana już wkrótce się skończy. Skąd o tym wiemy? Księga Objawienia donosi, że po ustanowieniu Królestwa Bożego miała w niebie wybuchnąć wojna. Szatan z demonami miał być stamtąd zrzucony i odtąd przebywać już tylko w najbliższym sąsiedztwie ziemi. Jan w proroczej wizji ujrzał to zwycięstwo, po czym usłyszał donośny głos: „Rozweselcie się, niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Biada ziemi i morzu, ponieważ Diabeł do was zstąpił w wielkim gniewie, wiedząc, że mało ma czasu” (Objawienie 12:1-12).

19. Dlaczego prawdziwi chrześcijanie są wdzięczni za to, że żyją w obecnym okresie?

¹⁹ Widoczne od roku 1914 pogarszanie się sytuacji światowej dowodzi, że widzenie Jana się spełnia i niebezpiecznie bliski jest kres wszystkich, którzy nie chcą się podporządkować Boskiemu panowaniu (Łukasza 21:10, 11, 25-32). Jakże emocjonujące jest życie w tym szczególnym okresie, kiedy Jehowa Bóg, Wszechmocny, rozstrzygnie wielką kwestię sporną co do swego zwierzchnictwa nad całą ziemią! Planeta nasza zostanie stopniowo przekształcona w piękny raj, a ocaleni sprawiedliwi — wydźwignięci do doskonałości. Nastąpi nawet wskrzeszenie umarłych, którzy dzięki temu otrzymają sposobność ubiegania się o życie wieczne (Objawienie 20:1-3, 12, 13; 21:3-5).

Potrzeba zmian w czasach nowożytnych

20 (a) Jacy ludzie okazali się przed rokiem 1914 wiernymi sługami Jehowy? (b) Na jakie zmiany gotowi byli się zdobyć wierni pomazańcy?

²⁰ Przez 38 lat poprzedzających rok 1914 Badacze Pisma Świętego, jak zwano wówczas Świadków Jehowy, głosili, iż w roku tym zakończą się Czasy Pogan.c Jakiż to oczywisty dowód, że byli prawdziwymi czcicielami Jehowy! Ale podobnie jak słudzy Boży w I stuleciu, tak i oni żywili pewne mylne nadzieje. Na przykład spodziewali się, że do października 1914 roku pełna liczba namaszczonych duchem chrześcijan znajdzie się w niebie. Sądzili też, że wojna, która w tym roku wybuchła, bezpośrednio doprowadzi do końca świata podległego Szatanowi.

21. Jakie skarcenie musieli przyjąć prawdziwi naśladowcy Chrystusa w czasie pierwszej wojny światowej?

²¹ Później jednak chrześcijańscy pomazańcy zrozumieli, że czeka ich jeszcze na ziemi wiele pracy. Wytrwałym świadczeniem publicznym w czasie pierwszej wojny światowej ściągnęli na siebie ostre prześladowania ze strony czynników politycznych, podjudzanych przez kler chrześcijaństwa (Psalm 2:1-6). Dnia 21 czerwca 1918 roku działalności tych prawdziwych chrześcijan został zadany dotkliwy cios: członków zarządu Towarzystwa Strażnica w USA skazano na podstawie fałszywych oskarżeń na 20 lat więzienia.

22, 23. (a) Co czynią wierni chrześcijańscy pomazańcy od roku 1919 i z jakim podwójnym oddźwiękiem? (b) Co jest odpowiednikiem niewiernego Jeruzalem?

²² Pierwsza wojna światowa skończyła się niespodziewanie w listopadzie 1918 roku. 25 marca 1919 roku przedstawicieli Towarzystwa zwolniono, a później całkowicie zrehabilitowano. Dla tych wiernych pomazańców nastał nieoczekiwany okres spokoju, przypominający warunki, w jakich się znaleźli pierwsi uczniowie Chrystusa po namaszczeniu duchem świętym w roku 33 (Dzieje Apostolskie 2:17-21, 41).

²³ Od roku 1919 grono wiernych chrześcijan namaszczonych duchem gorliwie spełnia nakaz zawarty w słowach Jezusa zanotowanych w Ewangelii według Mateusza 24:14: „Ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; i wtedy nadejdzie koniec”. W rezultacie prawie cztery miliony „drugich owiec” Chrystusa poświęciło swe życie służeniu Jehowie w jedności z namaszczonym ostatkiem (Jana 10:16). Chrześcijaństwo zwiedzione przez swych duchownych w dalszym ciągu odrzuca orędzie Królestwa. Dawaniem pierwszeństwa człowieczym planom politycznym i prześladowaniem Świadków Jehowy przypomina mieszkańców Judei, którzy w I stuleciu w tak wstrząsający sposób potraktowali Chrystusa. Jehowa wykonał swój wyrok na niewiernym Jeruzalem i podobnie postąpi z jego dzisiejszym odpowiednikiem, z chrześcijaństwem. Pokolenie, które słyszało sędziowskie orzeczenie Chrystusa, doczekało się zapowiadanej przez niego zagłady i tak samo pokolenie roku 1914 „żadną miarą nie przeminie” przed nadejściem przepowiedzianego „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21, 22, 34).

24. Co musimy czynić, aby przeżyć do nowego świata Bożego?

²⁴ Co czynić, by ocaleć w tym ucisku i wejść do Bożego nowego świata? Bez względu na przedwczesne oczekiwania, jakie ktoś z nas mógł żywić w przeszłości, musimy bacznie uważać, by nie zasnąć pod względem spełniania naszych chrześcijańskich obowiązków (Habakuka 2:3; 1 Tesaloniczan 5:1-6). Coraz mniej jest osób pamiętających wydarzenia z roku 1914. Trzeba więc czuwać; nie ma czasu do stracenia (Mateusza 24:42). Wszyscy, którzy chcą przeżyć kres złego, szatańskiego świata, muszą już teraz pokazać swoim działaniem, że zgadzają się z natchnionymi słowami: „Dziękujemy Tobie, Jehowo Boże, Wszechmocny, (...) żeś wziął wielką swą moc i rozpoczął królowanie” (Objawienie 11:17).

[Przypisy]

Jak odpowiesz?

◻ Co reprezentowało starożytne Jeruzalem i jak utraciło swą zaszczytną pozycję?

◻ Kiedy się zaczęły i kiedy skończyły Czasy Pogan? Z jakim przepowiedzianym skutkiem?

◻ Zapowiedzią jakiego wydarzenia było zburzenie niewiernego Jeruzalem?

◻ Skąd wiadomo, że wielki ucisk jest bliski, i co musimy czynić, żeby go przeżyć?

[Ilustracja na stronie 16]

Jeruzalem wraz ze świątynią utraciło uprzywilejowaną pozycję, ale Bóg w dalszym ciągu błogosławił swojemu Synowi, Mesjaszowi, a nawet osobiście przemówił do niego z nieba