Rozdział 12
Znaczenie twego chrztu
1, 2. (a) Dlaczego każdy z nas powinien być żywo zainteresowany chrztem wodnym? (b) Jak byś pokrótce odpowiedział na pytania zadane w ustępie 2?
W ROKU 29 n.e. Jezus został zanurzony w Jordanie. Przyglądał się temu sam Jehowa i wyraził swoją aprobatę (Mat. 3:16, 17). Trzy i pół roku później, po swym zmartwychwstaniu Jezus dał uczniom niezbędne wskazówki, mówiąc: „Idźcie więc i pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich” (Mat. 28:18, 19). Czy zostałeś ochrzczony zgodnie z tym nakazem Jezusa? A może dopiero przygotowujesz się do tego?
2 W każdym razie ważne jest dokładne zrozumienie chrztu. Oto pytania, nad którymi warto się zastanowić: Czy chrzest chrześcijan ma dzisiaj takie samo znaczenie, jak chrzest Jezusa? Czy wszystko, co Biblia mówi o chrzcie, odnosi się do ciebie? Czego wymaga prowadzenie życia zgodnego ze znaczeniem chrześcijańskiego chrztu wodnego?
CHRZEST JANOWY
3. Do kogo się ograniczał chrzest Janowy?
3 Mniej więcej na sześć miesięcy przed chrztem Jezusa Jan Chrzciciel zaczął głosić na Pustyni Judzkiej: „Okażcie skruchę, bo się przybliżyło królestwo niebios” (Mat. 3:1, 2). Ludzie z całej okolicy słyszeli, co mówił Jan, i publicznie wyznawali grzechy, a on ich chrzcił w Jordanie. Ten chrzest był przewidziany dla Żydów (Dzieje 13:23, 24; Łukasza 1:13-16).
4. (a) Dlaczego okazanie skruchy było dla Żydów sprawą nie cierpiącą zwłoki? (b) Co musieli zrobić, żeby uniknąć ‛chrztu ogniem’?
4 Okazanie skruchy przez tych Żydów było sprawą nie cierpiącą zwłoki. W roku 1513 p.n.e. przy górze Synaj ich przodkowie zawarli narodowe przymierze z Jehową Bogiem. Nie przestrzegali jednak warunków tego przymierza, wobec czego ono potępiało ich jako grzeszników. Znaleźli się w krytycznej sytuacji. Zapowiedziany przez Malachiasza „wielki i straszny dzień Jehowy” był bliski i w roku 70 n.e. przyszedł na Jeruzalem w postaci nagłego zniszczenia. Jan Chrzciciel, którego gorliwość w obronie czystego wielbienia przypominała gorliwość Eliasza, został posłany przed tą zagładą, „aby przysposobić Jehowie lud gotowy”. Członkowie tego ludu musieli okazać skruchę z powodu swoich grzechów przeciwko przymierzu Prawa i przygotować się w sercu i umyśle na przyjęcie Syna Bożego, którego posłał do nich Jehowa (Mal. 4:4-6 [3:22-24, Bw]; Łuk. 1:17; Dzieje 19:4). Jak oznajmił Jan, Syn Boży miał chrzcić duchem świętym (co po raz pierwszy jego wierni uczniowie przeżyli w dniu Pięćdziesiątnicy w roku 33 n.e.) i ogniem (który spadł w roku 70 n.e. niosąc zniszczenie tym, którzy nie okazali skruchy) (Łuk. 3:16). Aby uniknąć tego ‛chrztu ogniem’, ówcześni Żydzi musieli dać się ochrzcić w wodzie dla usymbolizowania skruchy i przy pierwszej sposobności mieli zostać uczniami Jezusa Chrystusa.
5. (a) Dlaczego Jan miał wątpliwości, gdy Jezus przyszedł do niego, aby dać się ochrzcić? (b) Co symbolizował chrzest wodny Jezusa? (c) Jak poważnie traktował Jezus spełnianie woli Bożej?
5 Wśród tych, którzy przyszli do Jana, aby ich ochrzcił, był też Jezus. Dlaczego? Jan wiedział, że Jezus nie miał żadnych grzechów i nie musi nic wyznać; dlatego powiedział: „To ja powinienem być ochrzczony przez ciebie, a ty przychodzisz do mnie?” Ale chrzest Jezusa miał usymbolizować coś innego. Dlatego Jezus rzekł: „Niech tym razem tak będzie, bo w ten sposób godzi się nam spełnić wszystko, co jest sprawiedliwe” (Mat. 3:13-15). Chrzest Jezusa nie mógł symbolizować skruchy z powodu grzechów; Jezus nie musiał też oddać się Bogu, bo już był członkiem narodu oddanego Jehowie. Jego chrzest po skończeniu 30 lat, a był to u Żydów wiek dojrzały, symbolizował raczej stawienie się przed Ojcem niebiańskim, żeby dalej spełniać Jego wolę. A wolą Bożą wobec „człowieka, Chrystusa Jezusa” było, aby działał na rzecz Królestwa oraz aby ofiarował swoje doskonałe życie ludzkie jako okup i podstawę dla nowego przymierza (Łuk. 8:1; 17:20, 21; Hebr. 10:5-10; Mat. 20:28; 26:28; 1 Tym. 2:5, 6). Jezus potraktował bardzo poważnie to, co usymbolizował swoim chrztem wodnym. Nie pozwolił sobie na zajęcie się innymi sprawami. Do końca swego ziemskiego życia trwał w spełnianiu woli Bożej (Jana 4:34).
CHRZEST W ŚMIERCI
6. Jaki jeszcze chrzest przyjął Jezus i na jaki okres?
6 Zgodnie z tym, co symbolizował Jezusowy chrzest w wodzie, przyjął on jeszcze inny rodzaj chrztu. Wiedział, że wykonanie zadania wyznaczonego mu przez Boga będzie wymagać złożenia w ofierze życia ludzkiego, ale trzeciego dnia zostanie wskrzeszony w duchu. Nazwał to chrztem. Ten „chrzest” rozpoczął się w roku 29 n.e., dobiegł jednak końca dopiero wtedy, gdy Jezus rzeczywiście umarł i został wskrzeszony. Tak więc mniej więcej trzy i pół roku po zanurzeniu go w wodzie słusznie mógł powiedzieć: „Mam chrzest, którym muszę być ochrzczony, i jakże jestem utrapiony, zanim się dokona!” (Łuk. 12:50).
7. (a) Kto jeszcze jest ochrzczony w śmierci? (b) Kto dokonuje tego chrztu?
7 Również ci, którzy mają panować z Chrystusem w Królestwie niebiańskim, muszą być ochrzczeni w śmierci (Marka 10:37-40; Kol. 2:12). W chwili śmierci tak jak Jezus na zawsze rezygnują ze swego życia ludzkiego. Po zmartwychwstaniu przyłączają się do niego, aby razem z nim panować w niebie. Tego chrztu nie dokonuje żaden człowiek, tylko Bóg przez swego niebiańskiego Syna.
8. Co to znaczy, że tacy ludzie są również „ochrzczeni w Chrystusie Jezusie”?
8 O tych, którzy są chrzczeni w śmierci Jezusa, mówi się też, że są „ochrzczeni w Chrystusie Jezusie”. Pod działaniem ducha świętego, którego otrzymują za pośrednictwem Chrystusa, jednoczą się z nim, swoją głową, jako członkowie jego natchnionego duchem zboru, jego „ciała”. Ponieważ ten duch umożliwia im odzwierciedlanie dominującej osobowości Chrystusa, można o nich powiedzieć, że wszyscy stają się „jednym (...) w jedności z Chrystusem Jezusem” (Rzym. 6:3-5; 1 Kor. 12:13; Gal. 3:27, 28; Dzieje 2:32, 33).
CHRZEST WODNY UCZNIÓW CHRZEŚCIJAŃSKICH
9. (a) Kiedy po raz pierwszy dokonano chrztu nakazanego w Mateusza 28:19? (b) Przeanalizuj na podstawie pytań i podanych obok nich wersetów, co według wskazań Jezusa muszą uznawać kandydaci do chrztu.
9 Jan ochrzcił w wodzie pierwszych uczniów Jezusa, a potem skierował ich do niego jako przyszłych członków jego oblubienicy duchowej (Jana 3:25-30). Pod przewodnictwem Jezusa oni także chrzcili innych. Ten chrzest miał takie samo znaczenie, jak chrzest Janowy (Jana 4:1-3). Jednakże od Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. zaczęli spełniać nakaz, aby chrzcić „w imię Ojca i Syna, i ducha świętego” (Mat. 28:19). Chyba uznasz za bardzo pożyteczne rozpatrzenie znaczenia tego chrztu w świetle wersetów podanych obok poniższych pytań:
Co trzeba uznawać, żeby móc być ochrzczonym „w imię Ojca”? (2 Król. 19:15; Ps. 3:8 [Ps. 3:9, Bw]; 73:28; Izaj. 6:3; Rzym. 15:6; Hebr. 12:9; Jak. 1:17).
Co trzeba uznawać, żeby móc być ochrzczonym w imię „Syna”? (Mat. 16:16, 24; Filip. 2:9-11; Hebr. 5:9, 10).
W co trzeba wierzyć, aby być ochrzczonym w imię „ducha świętego”? (Łuk. 11:13; Jana 14:16, 17; Dzieje 1:8; 10:38; Gal. 5:22, 23; 2 Piotra 1:21).
10. (a) Jakie znaczenie ma dzisiaj chrześcijański chrzest wodny? (b) Czym się różni od chrztu Jezusa? (c) Kim stają się przez chrzest ludzie, którzy spełniają wymagania biblijne?
10 Pierwszymi, którzy mieli zostać ochrzczeni zgodnie z pouczeniami danymi przez Jezusa, byli Żydzi (i prozelici żydowscy). Jako naród byli oni już oddani Bogu i do roku 36 n.e. korzystali z Jego szczególnych względów. Kiedy jednak przywilej zostania uczniami chrześcijańskimi przypadł też w udziale Samarytanom i poganom, musieli oni przed chrztem najpierw oddać się bez zastrzeżeń Jehowie, żeby Mu służyć jako uczniowie Jego Syna. Chrześcijański chrzest wodny do dnia dzisiejszego ma takie znaczenie dla wszystkich, również dla Żydów. Ten „jeden chrzest” obowiązuje wszystkich, którzy stają się prawdziwymi chrześcijanami. W ten sposób zostają chrześcijańskimi świadkami Jehowy, ordynowanymi sługami Bożymi (Efez. 4:5; 2 Kor. 6:3, 4).
11. (a) Czego odpowiednikiem jest chrześcijański chrzest wodny i dlaczego? (b) Od czego chrześcijanie zostają wybawieni?
11 Taki chrzest ma wielką wartość w oczach Bożych. Zwrócił na to uwagę apostoł Piotr. Najpierw wspomniał, że Noe zbudował arkę, w której razem z rodziną przeżył potop, po czym dodał: „Odpowiednik tego zbawia teraz także was, mianowicie chrzest (nie usunięcie brudu z ciała, lecz prośba do Boga o czyste sumienie) przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (1 Piotra 3:21). Arka była naocznym dowodem, że Noe oddał się na spełnianie woli Bożej, a potem wiernie wykonał pracę wyznaczoną mu przez Boga. Dzięki temu został wybawiony od śmierci. Tak samo ci, którzy się oddają Jehowie na podstawie wiary w zmartwychwstałego Chrystusa, zostają ochrzczeni, a potem nadal spełniają to, co jest wolą Bożą dla Jego dzisiejszych sług, dostępują wybawienia z obecnego złego świata (Gal. 1:3, 4). Nie muszą się już obawiać, że będą zgładzeni razem z resztą świata. Zostają wybawieni i Bóg daje im czyste sumienie.
ŻYCIE Z POCZUCIEM ODPOWIEDZIALNOŚCI
12. Dlaczego sam chrzest nie stanowi gwarancji zbawienia?
12 Byłoby błędem sądzić, że sam chrzest stanowi gwarancję zbawienia. Ma wartość tylko wtedy, gdy człowiek rzeczywiście oddaje się Jehowie przez Jezusa Chrystusa, a potem wiernie i do końca spełnia wolę Bożą (Mat. 24:13).
13. (a) Jaka jest wola Boża w odniesieniu do życia ochrzczonych chrześcijan? (b) Jak ważne powinno być w naszym życiu zostanie chrześcijańskim uczniem?
13 Wola Boża co do Jezusa dotyczyła też jego życia ludzkiego. Miał je w końcu złożyć w ofierze przez poniesienie śmierci. W naszym wypadku mamy oddać do dyspozycji Boga nasze ciała i prowadzić ofiarne życie. Mamy ich używać wyłącznie do spełniania woli Bożej (Rzym. 12:1, 2). Nie byłoby to możliwe, gdybyśmy nawet z rzadka rozmyślnie zachowywali się tak jak otaczający nas świat albo gdyby nasze życie obracało się wokół samolubnych dążeń, a służbę dla Boga pełnilibyśmy tylko na pokaz (1 Piotra 4:1-3; 1 Jana 2:15-17). Gdy pewien Żyd zapytał, co ma robić, by sobie zaskarbić życie wieczne, Jezus przypomniał mu, że musi prowadzić życie moralnie czyste, a potem wskazał na konieczność uznawania za rzecz najważniejszą w życiu stanie się chrześcijańskim uczniem, naśladowcą Jezusa. Nie mogło to zająć drugiego miejsca za dążeniem do zdobywania dóbr materialnych (Mat. 19:16-21).
14. (a) Jaka odpowiedzialność ciąży na wszystkich chrześcijanach w związku z Królestwem? (b) Co — według ilustracji na stronie 101 — wchodzi w zakres skutecznych metod prowadzenia tej działalności? (c) O czym świadczy popieranie jej z całego serca?
14 Poza tym trzeba pamiętać, że w zakres woli Bożej względem Jezusa wchodziła żywotna działalność związana z Królestwem. Sam Jezus został namaszczony na króla. Ale w czasie pobytu na ziemi był też gorliwym świadkiem na rzecz Królestwa. Do naszych obowiązków należy podobna działalność kaznodziejska i mamy wszelkie powody, żeby ją popierać z całego serca. Okazujemy w ten sposób docenianie dla zwierzchniej władzy Jehowy oraz miłość do bliźnich. Poza tym dajemy dowód, że w jedności z wszystkimi innymi czcicielami Jehowy na całym świecie, którzy też są świadkami Królestwa, zmierzamy do zaskarbienia sobie życia wiecznego pod panowaniem tego Królestwa.
PYTANIA DO POWTÓRKI
● Jakie są podobieństwa, a jakie różnice między chrztem Jezusa a dzisiejszym chrztem wodnym?
● Dla kogo był przewidziany chrzest Janowy? Kto zostaje ochrzczony w śmierci? A kogo się ‛chrzci w Chrystusie Jezusie’?
● Co wchodzi w zakres życia z poczuciem odpowiedzialności wynikającej z chrześcijańskiego chrztu wodnego?
[Ramka i ilustracje na stronie 101]
JAK OGŁASZASZ KRÓLESTWO?
Od drzwi do drzwi
Przez odwiedziny ponowne
Przez prowadzenie domowych studiów biblijnych
Na ulicach
Kolegom szkolnym
Współpracownikom