Przy narodzeniu Jezusa aniołowie oznajmili: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój wśród ludzi [Jego] dobrej woli [eu·do·kiʹas]” (Łukasza 2:14). Z dosłownego tłumaczenia tekstu greckiego wynika, iż aniołowie śpiewali o błogosławieństwach czekających „ludzi, których Bóg uznaje”, bądź „ludzi, o których dobrze myśli”.a Na temat użytych tutaj słów en anthroʹpois eu·do·kiʹas tak pisze profesor Hans Bietenhard: „Wyrażenie to odnosi się do ludzi mających upodobanie Boże (...). Nie chodzi tu więc o dobrą wolę ludzi (...). Chodzi o niezawisłą i łaskawą wolę Bożą, która sobie wybiera osoby mające dostąpić zbawienia”. A zatem z Ewangelii Łukasza 2:14 wypływa wniosek, od dawna już głoszony przez Świadków Jehowy, że dzięki oddaniu się Bogu i ochrzczeniu niedoskonały człowiek może zostać zaliczony do ludzi dobrej woli Stwórcy, ludzi cieszących się Jego uznaniem!¹