Rozdział 112
Zbliża się ostatnia Pascha Jezusa
WTOREK 11 Nisan chyli się ku wieczorowi. Jezus kończy nauczać apostołów na Górze Oliwnej. Jakże pracowity dzień ma za sobą! Prawdopodobnie wracają już na noc do Betanii, gdy mówi: „Wiecie, że za dwa dni przypada Pascha, a Syn Człowieczy ma być wydany, aby go przybito do pala”.
Następny dzień, środę 12 Nisan, Jezus najwidoczniej spędza z apostołami w jakimś zaciszu. Poprzedniego dnia napiętnował przywódców religijnych i teraz zdaje sobie sprawę, że chcą go zgładzić. Toteż w środę nie pokazuje się publicznie, by następnego wieczora móc bez przeszkód obchodzić z apostołami Paschę.
Tymczasem na dziedzińcu arcykapłana Kajfasza zbierają się naczelni kapłani i starsi ludu. Dotknięci do żywego wczorajszym ostrym wystąpieniem Jezusa naradzają się, jak go podstępem pojmać i uśmiercić. Mówią jednak: „Nie w święto, aby nie doszło do rozruchów wśród ludu”. Boją się, bo lud darzy Jezusa sympatią.
Kiedy przywódcy religijni knują podły zamach na życie Jezusa, zjawia się niespodziewany gość. Ku ich zdumieniu jest nim jeden z apostołów Jezusa, Judasz Iskariot, któremu Szatan zaszczepił nikczemny pomysł zdradzenia Mistrza. Z jakimż zadowoleniem wysłuchują pytania: „Co mi zechcecie dać, żebym wam go wydał?” Skwapliwie zgadzają się zapłacić mu 30 sztuk srebra — cenę przewidzianą w przymierzu Prawa Mojżeszowego za niewolnika. Od tej chwili Judasz szuka sposobności do wydania im Jezusa za plecami ludu.
W środę po zachodzie słońca rozpoczyna się 13 Nisan. Jezus przybył z Jerycha w piątek, jest to więc szósta i zarazem ostatnia noc, jaką spędza w Betanii. Nazajutrz, w czwartek, trzeba będzie poczynić ostatnie przygotowania do Paschy, która się zacznie po zachodzie słońca. Właśnie wtedy trzeba zabić baranka paschalnego i upiec go w całości. Ale gdzie będą obchodzić to święto i kto się zajmie przygotowaniami?
Jezus jeszcze nie ujawnił tych szczegółów, być może dlatego, żeby Judasz nie powiadomił naczelnych kapłanów, którzy mogliby go pojmać podczas obchodzenia Paschy. Teraz jednak, najprawdopodobniej w czwartek wczesnym popołudniem, wysyła z Betanii Piotra i Jana z poleceniem: „Idźcie i przygotujcie nam do zjedzenia Paschę”.
„Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali?” — pytają.
„Gdy wejdziecie do miasta”, wyjaśnia Jezus, „spotka was człowiek niosący gliniane naczynie z wodą. Idźcie za nim aż do domu, do którego będzie wchodził. A do pana domu powiecie: ‛Nauczyciel mówi do ciebie: „Gdzie jest pokój gościnny, w którym mogę z uczniami zjeść Paschę?”’ I ten człowiek pokaże wam dużą, urządzoną salę na piętrze. Tam ją przygotujcie”.
Właścicielem domu jest niewątpliwie jeden z jego uczniów, który być może liczy się z tym, że Jezus zwróci się do niego o udostępnienie sali na tę szczególną okazję. W każdym razie Piotr i Jan po przybyciu do Jeruzalem zastają wszystko tak, jak zapowiedział Jezus. Zajmują się więc przygotowaniem baranka i wszystkiego innego dla 13 osób obchodzących Paschę — dla Jezusa i 12 apostołów. Mateusza 26:1-5, 14-19; Marka 14:1, 2, 10-16; Łukasza 22:1-13; Wyjścia 21:32.
▪ Co Jezus najwidoczniej robi w środę i dlaczego?
▪ Jakie spotkanie odbywa się w domu arcykapłana i po co Judasz idzie do przywódców religijnych?
▪ Kogo i w jakim celu Jezus posyła w czwartek do Jeruzalem?
▪ Jak to, co zastają wysłani uczniowie, jeszcze raz poświadcza cudowne możliwości Jezusa?