Życie i służba Jezusa

Nadchodzi ostatnia Pascha Jezusa

WTOREK, 11 dzień miesiąca Nisan, wkrótce minie, Jezus kończy więc nauczanie apostołów na Górze Oliwnej. Jakże pracowity był to dzień! Teraz, prawdopodobnie w drodze powrotnej na miejsce noclegu w Betanii, Mistrz zwraca się do nich: „Wiecie, że za dwa dni przypada pascha, a Syn Człowieczy ma być wydany, aby go przybito do pala”.

Następny dzień, środę 12 Nisan, Jezus najwidoczniej spędza w zacisznym miejscu z apostołami. Poprzedniego dnia publicznie napiętnował przywódców religijnych, więc zdaje sobie sprawę, że będą chcieli go zgładzić. Dlatego w środę nie występuje otwarcie, by następnego wieczora nic mu nie przeszkodziło w obchodzeniu Paschy razem z apostołami.

Tymczasem na dziedzińcu arcykapłana Kajfasza zbierają się naczelni kapłani i starsi ludu. Dotknięci do żywego słowami ostrej nagany, które Jezus skierował wczoraj pod ich adresem, postanawiają schwytać go podstępnie i skazać na śmierć. Zastrzegają się jednak: „Nie w święto, aby nie doszło do rozruchów wśród ludu”. Boją się tłumu, który darzy Jezusa przychylnością.

Kiedy przywódcy religijni podle knują zamach na życie Jezusa, zjawia się niespodziewany gość. Ku swemu zdumieniu rozpoznają w nim jednego z apostołów Jezusa, Judasza Iskariota, któremu Szatan zaszczepił nikczemny pomysł zdradzenia Mistrza. Z jakże wielkim zadowoleniem wysłuchują pytania: „Co mi zechcecie dać, żebym wam go wydał?” Skwapliwie zgadzają się zapłacić mu 30 sztuk srebra — przewidzianą w przymierzu Prawa Mojżeszowego cenę niewolnika. Od tej chwili Judasz szuka stosownej okazji do zdradzieckiego wydania im Jezusa poza plecami ludu.

W środę po zachodzie słońca rozpoczyna się 13 Nisan. Jezus przybył z Jerycha w piątek, jest to więc szósta i zarazem ostatnia noc spędzona w Betanii. Nazajutrz, w czwartek, należy dokonać ostatnich przygotowań do Paschy, która się zacznie po zachodzie słońca, kiedy trzeba zabić baranka paschalnego i w całości go upiec. Ale gdzie będą obchodzić to święto i kto się zajmie przygotowaniami?

Jezus dotąd jeszcze nie ujawnił tych szczegółów; być może chodziło mu o to, żeby Judasz nie powiadomił o wszystkim naczelnych kapłanów, którzy mogliby go pojmać podczas obchodzenia Paschy. Teraz jednak, najprawdopodobniej w czwartek wczesnym popołudniem, wysyła z Betanii apostołów Piotra i Jana, dając im polecenie: „Idźcie i przygotujcie nam do zjedzenia paschę”.

„Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali?” — pytają.

„Gdy wejdziecie do miasta”, wyjaśnia Jezus, „spotka was człowiek niosący gliniane naczynie z wodą. Idźcie za nim aż do domu, do którego będzie wchodził. A do pana domu powiecie: ‛Nauczyciel mówi do ciebie: „Gdzie jest pokój gościnny, w którym mogę z uczniami zjeść paschę?”’ I ten człowiek pokaże wam dużą, urządzoną salę na piętrze. Tam ją przygotujcie”.

Właścicielem owego domu niewątpliwie jest jeden z uczniów Jezusa; zapewne liczył on na to, że z tej szczególnej okazji Mistrz zwróci się do niego o udostępnienie sali. W każdym razie Piotr i Jan po przybyciu do Jeruzalem zastają wszystko tak, jak przepowiedział Jezus. Dopilnowują więc, by odpowiednio przygotowano baranka oraz by zadbano o wszelkie inne potrzeby 13 uczestników Paschy — Jezusa i dwunastu apostołów. Mateusza 26:1-5, 14-19; Marka 14:1, 2, 10-16; Łukasza 22:1-13; Wyjścia 21:32.

◆ Co Jezus najwidoczniej robi w środę i dlaczego?

◆ Jakie spotkanie odbywa się w domu arcykapłana i po co Judasz idzie do przywódców religijnych?

◆ Kogo i w jakim celu Jezus posyła w czwartek do Jeruzalem?

◆ Jak to, co zastają wysłani uczniowie, jeszcze raz poświadcza cudowne możliwości Jezusa?