Życie i służba Jezusa

Pamiątkowa wieczerza

PO UMYCIU nóg apostołom Jezus przytacza Psalm 41:9, mówiąc: „Ten, kto spożywa chleb mój, podniósł na mnie piętę swoją”. Następnie poruszony do głębi oświadcza: „Jeden z was mnie zdradzi”.

Apostołowie smucą się i mówią jeden przez drugiego: „Chyba nie ja?” Nawet Judasz Iskariot powtarza to z nimi. Jan, spoczywający przy stole najbliżej Mistrza, opiera głowę na jego piersi i pyta: „Panie! Kto to jest?”

Jezus odpowiada: „Jeden z dwunastu, ten, który macza ze mną w jednej misie. Syn Człowieczy wprawdzie odchodzi, jak o nim napisano, ale biada owemu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Lepiej by było, gdyby się nie narodził ów człowiek”. Wkrótce potem Szatan znów opanowuje Judasza, wykorzystując dostęp do jego niegodziwego serca. Jeszcze tej samej nocy Jezus trafnie nazywa go „synem zatracenia”.

Teraz Jezus zwraca się do Judasza: „Czyń zaraz, co masz czynić”. Żaden z pozostałych apostołów nie rozumie, co ma na myśli. Ponieważ Judasz ma pieczę nad sakiewką, niektórym się wydaje, że Jezus mu poleca: „Nakup, czego nam trzeba na święto”, albo że go posyła, aby dał coś ubogim.

Po jego odejściu Jezus w obecności wiernych apostołów ustanawia całkiem nową, pamiątkową uroczystość. Bierze chleb, odmawia modlitwę dziękczynną, łamie go i daje im mówiąc: „Bierzcie, jedzcie”. Wyjaśnia: „To oznacza moje ciało, które ma być wydane za was. Czyńcie to stale na moją pamiątkę”.

Po spożyciu przez wszystkich chleba Jezus bierze kielich z winem, najwidoczniej czwarty z używanych podczas obchodów Paschy. Jeszcze raz odmawia modlitwę dziękczynną, podaje go uczniom, prosi, żeby z niego pili, i oświadcza: „Ten kielich oznacza nowe przymierze na mocy mojej krwi, która ma być przelana za was”.

A zatem jest to wieczerza upamiętniająca jego śmierć. Należy ją powtarzać rokrocznie w dniu 14 Nisan jako przypomnienie. Dzięki temu uczestniczący w niej będą pamiętać, co Jezus i jego niebiański Ojciec uczynili, żeby ludzie mogli uniknąć ciążącego na nich wyroku śmierci. Żydzi, którzy zostaną naśladowcami Jezusa, będą obchodzić to święto w miejsce Paschy.

Nowe przymierze, uprawomocnione przelaną krwią Jezusa, zastępuje stare przymierze Prawa. Jezus Chrystus pośredniczy w nim między dwiema stronami: Jehową Bogiem a 144 000 chrześcijan zrodzonych z ducha. Przymierze to umożliwia przebaczenie grzechów oraz utworzenie niebiańskiego narodu królów-kapłanów. Mateusza 26:21-29; Marka 14:18-25, Bw; Łukasza 22:19-23; Jana 13:18-30, Bw; 17:12, Bw; 1 Koryntian 5:7.

◆ Jakie proroctwo biblijne przytacza Jezus w związku z jednym apostołem i do czego je odnosi?

◆ Dlaczego apostołowie się smucą i o co każdy się dopytuje?

◆ Jakie polecenie Jezus daje Judaszowi i jak rozumieją jego słowa pozostali apostołowie?

◆ Jaką uroczystość ustanawia Jezus po odejściu Judasza i jakiemu celowi będzie ona służyć?

◆ Jakie strony uczestniczą w nowym przymierzu i co ono umożliwia?