Staje się „synem przykazania”

 9, 10. Gdzie rodzice odnaleźli Jezusa po powrocie do Jeruzalem i jak należy rozumieć wzmiankę o zadawaniu przez niego pytań?

⁹ Niektórzy ubolewają nad tym, że znamy tylko jeden epizod z lat chłopięcych Jezusa. Jednakże wielu nie uświadamia sobie wagi tego wydarzenia. Donosi o nim Ewangelia według Łukasza 2:46, 47: „Po trzech dniach znaleźli go w świątyni, jak siedział pośród nauczycieli i się im przysłuchiwał oraz zadawał im pytania. Wszyscy zaś, którzy się mu przysłuchiwali, byli zadziwieni jego zrozumieniem i odpowiedziami”. Theological Dictionary of the New Testament (Słownik teologiczny Nowego Testamentu), opracowany przez G. Kittela, podsuwa myśl, że w tym wypadku greckie słowo oddane zwrotem ‛zadawał pytania’ nie opisuje zwykłej chłopięcej ciekawości. Może ono odnosić się do pytań zadawanych na rozprawie sądowej lub w trakcie śledztwa, do pytań krzyżowych, a nawet do „podchwytliwych pytań faryzeuszy i saduceuszy”, choćby takich, jakie zanotowano w Ewangelii według Marka 10:2 i 12:18-23.

¹⁰ Słownik ten podaje także: „Biorąc pod uwagę takie zastosowania tego wyrazu, można się zastanawiać, czy (...) [Łukasza] 2:46 mówi o pytaniach wynikających z czystej ciekawości chłopca, czy raczej o Jego świetnym udziale w dyskusji. W[erset] 47 potwierdza tę drugą myśl”.a W przekładzie Rotherhama ukazano ową rozmowę jako emocjonującą dysputę: „Wszyscy, którzy go słuchali, nie mogli wyjść z podziwu nad jego zrozumieniem i jego odpowiedziami”. Opisując to zadziwienie, A. Robertson wyjaśnia w dziele Word Pictures in the New Testament (Obrazy słowne w Nowym Testamencie), iż „byli tak zdumieni, że nieomal oczy wyszły im na wierzch”.

Z tego zdarzenia w świątyni słownik G. Kittela wyciąga wniosek, że „Jezus już jako chłopiec rozpoczął walkę, w której Jego przeciwnicy musieli w końcu ulec”.

12. Czym odznaczały się późniejsze dyskusje Jezusa z przywódcami religijnymi?

¹² I rzeczywiście ulegli! Po latach tą samą metodą zadawania pytań Jezus pokonał faryzeuszy, tak iż „nikt od owego dnia nie śmiał już dalej go pytać” (Mateusza 22:41-46). Saduceusze, którzy podnieśli kwestię związaną ze zmartwychwstaniem, podobnie zostali zmuszeni do milczenia i „nie mieli odwagi zadać mu ani jednego pytania” (Łukasza 20:27-40). Nie lepiej powiodło się uczonym w piśmie. Po rozmowie jednego z nich z Jezusem „już nikt nie miał odwagi go pytać” (Marka 12:28-34).