-
Duch Jehowy prowadzi Jego ludStrażnica — 1992 | 15 września
-
-
Jak duch pomaga
9. (a) W jaki sposób duch święty jest „wspomożycielem”? (b) Skąd wiemy, że duch święty nie jest osobą? (Zobacz przypis).
9 Jezus Chrystus nazwał ducha świętego „wspomożycielem”. Na przykład powiedział swym naśladowcom: „Będę prosił Ojca, a da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na zawsze, ducha prawdy, którego świat nie może otrzymać, ponieważ ani go nie dostrzega, ani go nie zna. Wy go znacie, ponieważ pozostaje z wami i jest w was”. Ów „wspomożyciel” miał być między innymi nauczycielem, gdyż Chrystus obiecał: „A wspomożyciel, duch święty, którego Ojciec pośle w imię moje, ten was nauczy wszystkiego i przywoła wam na pamięć wszystko, co wam opowiadałem”. Duch miał także składać świadectwo o Chrystusie, toteż zapewnił on swych naśladowców: „Dla waszego pożytku odchodzę; bo jeśli nie odejdę, żadną miarą nie przyjdzie do was wspomożyciel, lecz jeśli pójdę, przyślę go wam” (Jana 14:16, 17, 26; 15:26; 16:7, NW).a
10. Pod jakim względem duch święty okazał się wspomożycielem?
10 W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Jezus wylał z nieba na swych naśladowców obiecanego ducha świętego (Dzieje 1:4, 5; 2:1-11). Będąc wspomożycielem, duch ten pozwolił im lepiej zrozumieć wolę i zamierzenie Boga oraz otworzył przed nimi Jego prorocze Słowo (1 Koryntian 2:10-16; Kolosan 1:9, 10; Hebrajczyków 9:8-10). Wspomożyciel ten uzdolnił też uczniów Jezusa do świadczenia po całej ziemi (Łukasza 24:49; Dzieje 1:8; Efezjan 3:5, 6). Jeśli obecnie oddany Bogu chrześcijanin korzysta z duchowego zaopatrzenia, jakiego Bóg dostarcza za pośrednictwem „niewolnika wiernego i rozumnego”, duch święty może mu pomóc w poszerzaniu wiedzy (Mateusza 24:45-47, NW). Duch Boży potrafi też pomagać przez dodawanie odwagi i sił potrzebnych sługom Jehowy do składania świadectwa (Mateusza 10:19, 20; Dzieje 4:29-31). Ale duch święty pomaga ludowi Bożemu w jeszcze inny sposób.
-
-
Duch Jehowy prowadzi Jego ludStrażnica — 1992 | 15 września
-
-
a Chociaż duch święty został przedstawiony jako „pomocnik”, ta personifikacja nie oznacza, że jest osobą, w języku greckim bowiem używa się w odniesieniu do niego zaimka w rodzaju nijakim. Podobnie jest z uosobioną mądrością, do której stosuje się w języku hebrajskim zaimki rodzaju żeńskiego (Przypowieści 1:20-33; 8:1-36). Prócz tego duch święty został „wylany”, czego nie można uczynić z osobą (Dzieje 2:33).
-