Starożytny Egipt

ZE WZGLĘDU na częste kontakty Izraelitów z Egiptem Biblia zawiera wiele szczegółów dotyczących tego kraju. Wydarzenia, które się w nim rozegrały, w cudowny sposób wywyższyły imię Jehowy.

W Egipcie czczono mnóstwo bóstw. Niektóre zwierzęta uważano za bogów, a inne za poświęcone poszczególnym bóstwom. Czy może więc dziwić wypowiedź Mojżesza, że gdyby Izraelici złożyli tam Jehowie ofiary ze zwierząt, groziłoby im niebezpieczeństwo? (Wj 8:26). Łatwiej też zrozumieć, dlaczego na pustkowiu Izraelici — tęskniąc za Egiptem — z okazji rzekomego „święta dla Jehowy” uczynili sobie lany posąg cielca (Wj 32:1-5).

Innym ważnym elementem religii egipskiej była wiara w życie pozagrobowe. Znalazła wyraz w zwyczaju balsamowania zwłok oraz wznoszenia okazałych grobowców ku czci zmarłych.

Chociaż Mojżesz był „wyszkolony we wszelkiej mądrości Egipcjan”, zanotowane przez niego przykazania dotyczące wielbienia Jehowy ani trochę nie zostały skażone egipskimi wierzeniami (Dz 7:22). To, co spisał, nie pochodziło od człowieka, lecz od Boga.

[Mapa na stronie 531]

[Patrz publikacja]

Morze Wielkie

GOSZEN

Coan

Tachpanches

Dolina Potoku Egipskiego

DOLNY EGIPT

On (Heliopolis)

Nof (Memfis)

SYNAJ

Nil

GÓRNY EGIPT

No (Teby)

Syene

ETIOPIA

Morze Czerwone

[Ilustracja na stronie 532]

Statua wyobrażająca Amenhotepa III; znajduje się w pobliżu Teb i ma prawie 18 m wysokości. Takie posągi niewątpliwie miały budzić lęk

[Ilustracja na stronie 532]

Duża stela, na której wymieniono prace budowlane prowadzone przez Tutanchamona; panujący później Horemheb kazał zmienić inskrypcję i przypisać te osiągnięcia sobie. W starożytnych dokumentach egipskich taka nieuczciwość nie była niczym niezwykłym

[Ilustracja na stronie 532]

Triada złożona z Ramzesa II (w środku), boga Amona i bogini Mut. Faraona uważano za boga, żywe wcielenie Horusa

[Ilustracja na stronie 532]

Faraon Taharka klęczący przed Horusem, za którego wcielenie uchodził. Zwierzęta odgrywały znaczącą rolę w religii Egipcjan

[Ilustracja na stronie 533]

Imponujące kolumny świątyni w Luksorze.

[Ilustracja na stronie 533]

Aleja sfinksów prowadząca do świątyni Amona-Ra w Luksorze

[Ilustracja na stronie 533]

Fragment Księgi umarłych umieszczanej w grobie ze zmumifikowanym ciałem; zawierała spisane zaklęcia, które zmarły miał recytować dla ochrony i które miały mu pomóc podczas sądu w zaświatach

[Ilustracja na stronie 533]

Bogini nieba Nut otoczona znakami zodiaku. Astrologia, wywodząca się z Babilonu, stała się częścią religii Egiptu

[Ilustracja na stronie 534]

Życie w Egipcie było uzależnione od wąskiej, żyznej doliny ciągnącej się wzdłuż Nilu (na mapie na s. 531 te żyzne ziemie zaznaczono kolorem zielonym). W tle widać, jak roślinność nagle ustępuje miejsca pustyni

[Ilustracja na stronie 534]

Faraon na swym rydwanie. Rydwany takie stanowiły wyposażenie egipskiej armii, sprzedawano je też do innych krajów

[Ilustracja na stronie 534]

Na ścianach świątyni Amona-Ra w Karnaku faraon Seti I utrwalił swe sukcesy militarne; ta scena ukazuje jeńców trzymanych za włosy. Jak można się było spodziewać, na egipskich monumentach z dumą upamiętniano zwycięstwa