Prawda o aniołach

Aby kogoś bliżej poznać, zazwyczaj trzeba się czegoś dowiedzieć o jego rodzinie. Dotyczy to również poznawania Jehowy Boga. Nie wystarczy zaznajomić się z Jego imieniem. Trzeba też coś wiedzieć o Jego niebiańskiej „rodzinie” (porównaj Efezjan 3:14, 15). Biblia nazywa aniołów „synami Bożymi” (Joba 1:6). Biorąc pod uwagę ich doniosłą rolę ukazaną w Piśmie Świętym, warto poszerzać swą wiedzę o aniołach, by pojąć ich miejsce w zamierzeniu Bożym.

TWORZY się nowa subkultura. Coraz więcej ludzi przyznaje się do wiary w istnienie aniołów, a ponadto wzrasta liczba tych, którzy mówią, iż mieli z nimi kontakt. Gdy zapytano 500 Amerykanów, czy odczuli już kiedyś obecność anioła, prawie co trzeci odpowiedział twierdząco. Zaskakujący jest też odsetek młodych, którzy deklarują wiarę w aniołów — według ankiety przeprowadzonej w USA wynosił aż 76 procent! Najwyraźniej ludzie interesują się tym tematem. Ale w jakiej mierze współczesne wyobrażenia o aniołach pokrywają się z prawdą wyjawioną w Biblii?

Pomniejszanie roli Szatana

Omawiając tę kwestię, nie można pominąć złych aniołów — niebiańskich stworzeń, które według Biblii wystąpiły przeciw Bogu. Ich głównym przedstawicielem jest Szatan. Popularna książka zatytułowana Ask Your Angels (Zapytaj swych aniołów) sugeruje, jakoby Szatan był jedynie „aspektem Boga” i przez ustawiczne kuszenie pomagał ludziom wzmocnić „duchową muskulaturę”. Jak utrzymują autorzy tej książki, Szatan od wieków jest mylnie utożsamiany ze złem, ale w gruncie rzeczy „kieruje się miłością”. Twierdzą oni również, że Szatan i Jezus „może nie całkiem się uzupełniają, lecz przynajmniej znajdują się po jednej stronie, stanowią integralne składniki tej samej całości”. Dość osobliwe to spostrzeżenia, ale co mówi na ten temat Pismo Święte?

Otóż Biblia jasno wskazuje, że Szatan wcale nie jest „aspektem Boga”, lecz Jego nieprzyjacielem (Łukasza 10:18, 19; Rzymian 16:20). Odrzuca on zwierzchnictwo Jehowy, a jego zamiary wobec ludzi na pewno nie mają nic wspólnego z miłością. Bezwzględnie wylewa swój gniew na ziemskich sług Boga. Oskarża ich przed Nim dniem i nocą! (Objawienie 12:10, 12, 15-17).a Chciałby za wszelką cenę ich zdeprawować. Kiedy bezdusznie prześladował prawego Joba, ujawnił, jak jest nieczuły na ludzkie cierpienie (Joba 1:13-19; 2:7, 8).

Szatan i Jezus nie znajdują się po jednej, ale zdecydowanie po przeciwnych stronach. To Szatan pobudził Heroda do wydania rozkazu masowego zgładzenia dzieci, aby w ten sposób uśmiercić małego Jezusa! (Mateusza 2:16-18). A potem nieubłaganie atakował go aż do samej śmierci (Łukasza 4:1-13; Jana 13:27). Tak więc Szatan nie jest ‛integralnym składnikiem tej samej całości’, co Jezus, ale raczej jego zupełnym przeciwieństwem. Proroctwo biblijne wskazuje, że nieprzyjaźń między nimi jest nieunikniona (1 Mojżeszowa 3:15). Słusznie więc w czasie wyznaczonym przez Boga zmartwychwstały Jezus unicestwi Szatana (Objawienie 1:18; 20:1, 10).

Do kogo kierować modlitwy?

Entuzjaści aniołów zalecają medytację i różne inne techniki, mające służyć nawiązaniu łączności z tymi istotami. „Szczera prośba o kontakt skierowana do dowolnego członka niebiańskiej rodziny nie przeminie bez echa” — podaje pewna książka. „Jeśli poprosisz, otrzymasz odpowiedź”. Wśród aniołów, do których polecono się zwracać, zostali wymienieni Michał, Gabriel, Uriel i Rafał.b

Jednakże Jezus kazał swym naśladowcom modlić się do Boga, a nie do aniołów (Mateusza 6:9, 10). Podobnie też napisał Paweł: „We wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem” (Filipian 4:6). Tak więc chrześcijanie kierują swe modlitwy wyłącznie do Jehowy, a czynią to w imię Jezusa Chrystusa (Jana 14:6, 13, 14).c

Czy aniołowie są bezwyznaniowi?

Według Eileen Elias Freeman, przewodniczącej organizacji AngelWatch Network, „aniołowie są ponad wszelką religią, filozofią czy wyznaniem. W gruncie rzeczy nie mają religii takiej, jak my ją pojmujemy”.

Tymczasem Biblia jasno wskazuje, iż wierni aniołowie wyznają pewną religię — służą prawdziwemu Bogu, Jehowie, który nie toleruje żadnej rywalizacji ze strony innych bogów (5 Mojżeszowa 5:6, 7; Objawienie 7:11). Dlatego jeden z takich aniołów przedstawił się apostołowi Janowi jako „współniewolnik” tych, którzy dają posłuch przykazaniom Boga (Objawienie 19:10). Biblia nigdzie nie wspomina, jakoby wierni aniołowie popierali jakąś inną formę wielbienia. Są oddani wyłącznie Jehowie (2 Mojżeszowa 20:4, 5).

„Ojciec kłamstwa”

Wiele rzekomych spotkań z aniołami ma związek z komunikowaniem się z umarłymi. „Odniosłam wrażenie, że mój wujek znalazł sposób, by do mnie przybyć i powiedzieć mi, iż wreszcie jest szczęśliwy” — oświadczyła Elise, uznawszy pewne swoje przeżycie za znak. Podobnie mówi Terri o swym zmarłym przyjacielu. „Tydzień po pogrzebie”, wspomina, „przyszedł do mnie jak gdyby we śnie. Powiedział, że nie powinnam go opłakiwać, bo teraz jest szczęśliwy i spokojny”.

Biblia jednak uczy, iż umarli „nic nie wiedzą” (Kaznodziei 9:5). A kiedy człowiek umiera, „w tymże dniu jego myśli giną” (Psalm 146:4, NW). Ale Szatan jest „ojcem kłamstwa” (Jana 8:44). To on dał początek fałszywemu poglądowi, jakoby dusza ludzka nie umierała (porównaj Ezechiela 18:4, Biblia gdańska). Odpowiada mu, że wiele ludzi wierzy w coś, co przeczy potrzebie wiary w zmartwychwstanie — fundamentalną naukę chrystianizmu (Jana 5:28, 29). Tak więc wypytywanie zmarłych lub rzekome otrzymywanie od nich wiadomości to kolejny przejaw zainteresowania aniołami, który nie podoba się Bogu.

Kontakty z aniołami czy demonami?

Obecne zainteresowanie aniołami często ma związek z okultyzmem. Zastanówmy się nad przeżyciem Marcii. „Od września do grudnia 1986 roku”, mówi Marcia, „otrzymywałam wiadomości ‚spoza trzeciego wymiaru’. Widziałam zjawy i śniłam niesamowite sny o ‚poprzednim życiu’. Kontaktowałam się ze zmarłymi przyjaciółmi i miałam różne doznania psychiczne, dzięki którym wiedziałam coś o nowo spotykanych osobach. Zostałam pobłogosławiona darem pisania bez udziału świadomości oraz przekazywania wieści z zaświatów. Potrafiłam przekazywać drugim informacje od zmarłych, których nigdy wcześniej nie znałam”.

W celu „nawiązania łączności” z aniołami nierzadko praktykuje się wróżbiarstwo. Pewne źródło otwarcie zachęca czytelników do chiromancji i astrologii, do używania magicznych kamieni, kart tarokowych oraz monet do wróżb I Czing. „Pozwól swej jaźni poprowadzić ciebie do właściwej wyroczni”, pisze autor, „i zaufaj, iż spotkasz się tam z aniołem”.

Niemniej Biblia wyraźnie wskazuje, że jeśli nawet „spotkasz się tam” z kimś, na pewno nie będzie to anioł Boży. Dlaczego? Ponieważ wróżenie zdecydowanie nie podoba się Bogu i prawdziwi Jego czciciele — czy to na ziemi, czy w niebie — nie mają nic wspólnego z tą praktyką. Co więcej, w Izraelu była ona zabroniona pod karą śmierci! „Obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni” — oznajmiało Prawo (5 Mojżeszowa 13:1-5; 18:10-12).

„Anioł światłości”

Nie powinno nas dziwić, że Diabeł potrafi nadać wróżeniu pozory chwalebnej, wręcz „anielskiej” praktyki. Jak oświadcza Biblia, Szatan „ciągle się przeobraża w anioła światła” (2 Koryntian 11:14). Potrafi on tworzyć znaki prorocze, a potem doprowadzać do ich spełnienia i w ten sposób skłaniać obserwatorów do błędnego wniosku, jakoby pochodziły od Boga (porównaj Mateusza 7:21-23; 2 Tesaloniczan 2:9-12). Jednakże wszystkie dzieła Szatana — bez względu na to, czy wyglądają złowieszczo, czy niewinnie — służą któremuś z dwóch celów: albo mają odwrócić ludzi od Jehowy, albo po prostu zaślepić ich umysły, „aby nie mogło przeniknąć oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie” (2 Koryntian 4:3, 4). Ta druga metoda wprowadzania w błąd często okazuje się najskuteczniejsza.

Rozważmy biblijne doniesienie o młodej służącej z I wieku n.e. Przepowiednie dziewczyny przynosiły jej panom znaczny zysk. Przez wiele dni chodziła ona za uczniami i wołała: „Ludzie ci są niewolnikami Boga Najwyższego, którzy wam ogłaszają drogę wybawienia”. Mówiła prawdę. Niemniej sprawozdanie podaje, iż nie działo się to pod wpływem anioła, ale „ducha — demona wróżbiarstwa”. Wreszcie Paweł „odwrócił się i rzekł do ducha: ‚W imię Jezusa Chrystusa rozkazuję ci, żebyś z niej wyszedł’. I w tejże godzinie wyszedł” (Dzieje 16:16-18).

Dlaczego Paweł wypędził tego ducha? Przecież właściciele dziewczyny opętanej przez demona czerpali z tego spore korzyści. Dzięki siłom nadprzyrodzonym być może mówiła rolnikom, kiedy mają sadzić, pannom — kiedy wychodzić za mąż, a poszukiwaczom złota — gdzie je znaleźć. Ów duch pobudził ją nawet do wypowiedzenia kilku słów prawdy, gdy publicznie wysławiała uczniów!

Jednakże był to „duch — demon wróżbiarstwa”. Dlatego nie miał prawa głosić o Jehowie ani o zgotowanych przez Niego środkach zbawienia. Pochlebna wypowiedź demona, której celem było zapewne zdobycie kredytu zaufania dla przepowiedni dziewczyny, odwracała uwagę obserwatorów od prawdziwych naśladowców Jezusa. Całkiem słusznie więc Paweł ostrzegł Koryntian: „Nie możecie spożywać ze ‚stołu Jehowy’ i stołu demonów” (1 Koryntian 10:21). Nic też dziwnego, że w I wieku chrześcijanie zniszczyli wszystkie swoje księgi związane z wróżbiarstwem (Dzieje 19:19).

„Anioł, który leciał środkiem nieba”

Jak mogliśmy zauważyć, Biblia ujawnia, że obecne zainteresowanie aniołami często ma bezpośredni związek z przeciwnikiem Boga, Szatanem Diabłem. Czy to oznacza, iż święci aniołowie trzymają się z dala od spraw ludzi? Wprost przeciwnie, wykonują dziś na ziemi potężne dzieło. Jakie? Odpowiedzi udziela biblijna Księga Objawienia. Wspomina ona o aniołach częściej niż jakakolwiek inna księga Pisma Świętego.

W Objawieniu 14:6, 7 apostoł Jan tak opisał otrzymaną proroczą wizję: „Ujrzałem innego anioła, który leciał środkiem nieba i miał wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść dla mieszkających na ziemi i dla każdego narodu, i plemienia, i języka, i ludu, i mówił donośnym głosem: ‚Boga się bójcie i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu, oddajcie więc cześć Temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód’”.

Fragment ten uwypukla najważniejsze zadanie wykonywane teraz przez aniołów. Biorą oni udział w niezwykle doniosłym dziele — w ogłaszaniu dobrej nowiny o Królestwie Bożym. To w związku z tą działalnością Jezus przyrzekł swym naśladowcom: „Oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mateusza 28:18-20). W jaki sposób Jezus towarzyszy swym naśladowcom? Między innymi przez zapewnienie im anielskiej pomocy, dzięki której to ogromne dzieło może być przeprowadzane.

Każdego roku Świadkowie Jehowy poświęcają na głoszenie o Królestwie Bożym z górą miliard godzin. Wykonując tę pracę, zauważają wyraźne dowody kierownictwa aniołów. Podczas głoszenia od drzwi do drzwi nierzadko spotykają kogoś, kto akurat modlił się o pomoc w zrozumieniu zamierzenia Bożego. Dzięki kierownictwu aniołów i inicjatywie Świadków corocznie setki tysięcy osób nabywa wiedzy o Jehowie!

Czy dajesz posłuch aniołowi lecącemu środkiem nieba? Wobec tego zapoznaj się dokładniej z jego orędziem, gdy następnym razem zawitają do ciebie Świadkowie Jehowy.

[Przypisy]

[Ramka na stronie 8]

KIM SĄ ANIOŁOWIE?

WBREW przekonaniu wielu ludzi aniołowie wcale nie są duszami, które opuściły ciała zmarłych. Biblia wyraźnie podaje, że umarli „nic nie wiedzą” (Kaznodziei 9:5). Skąd zatem wzięli się aniołowie? Pismo Święte informuje, iż każdy z nich został stworzony przez Boga, i to jeszcze przed założeniem ziemi (Joba 38:4-7). Niebiańska rodzina Boża może liczyć setki milionów, miliardy albo jeszcze więcej aniołów! Niektórzy z nich poparli bunt Szatana (Daniela 7:10; Objawienie 5:11; 12:7-9).

Jehowa jest Bogiem porządku, nic zatem dziwnego, że Jego ogromna rodzina duchowa jest zorganizowana (1 Koryntian 14:33).

• Najpotężniejszym aniołem pod względem mocy i władzy jest archanioł, Jezus Chrystus, zwany też Michałem (1 Tesaloniczan 4:16; Judy 9). Sprawuje on zwierzchnictwo nad serafami, cherubami oraz aniołami.

• Serafowie usługują przed tronem Bożym. Do ich zadań najwyraźniej należy ogłaszanie świętości Boga oraz zachowywanie w czystości Jego ludu (Izajasza 6:1-3, 6, 7).

• Cherubowie także przebywają w pobliżu Jehowy. Wspierają albo eskortują tron Boga, strzegąc Jego majestatu (Psalm 80:2; 99:1; Ezechiela 10:1, 2).

• Aniołowie (czyli „posłańcy”) występują w imieniu Jehowy. Wykonują Jego wolę, co wiąże się zarówno z niesieniem wyzwolenia ludowi Bożemu, jak i z unicestwieniem niegodziwców (1 Mojżeszowa 19:1-26).

[Ilustracje na stronie 7]

Czy dajesz posłuch aniołowi lecącemu środkiem nieba?