• „Posłuchajcie, co (...) powiem na swoją obronę”
    ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’

    • 11. Jakiej rady udzielili starsi Pawłowi i jakie sprawy mógł on w związku z tym uwzględnić? (Zobacz też przypis).

      11 A zatem pogłoski szerzone na temat Pawła były mocno przesadzone. Ponieważ jednak wzbudziły niepokój wśród chrześcijan pochodzenia żydowskiego, starsi powiedzieli Pawłowi: „Mamy tu czterech mężczyzn, którzy złożyli ślub. Weź ich ze sobą, oczyść się z nimi ceremonialnie i pokryj za nich koszty, żeby można im było ogolić głowy. Wtedy wszyscy będą wiedzieć, że to, co im o tobie opowiadano, jest bezpodstawne — że postępujesz porządnie i też przestrzegasz Prawa” (Dzieje 21:23, 24)c.

      12. Jak Paweł okazał elastyczność i ducha współpracy?

      12 Paweł mógłby zaprotestować, argumentując, że rzeczywisty problem nie leży w pogłoskach na jego temat, ale w stosunku tych chrześcijan do Prawa Mojżeszowego. Skoro jednak w grę nie wchodziło łamanie zasad Bożych, był gotowy ustąpić. Wcześniej napisał: „Dla przestrzegających Prawa stałem się jak przestrzegający Prawa — chociaż mu nie podlegam — żeby również ich pozyskać” (1 Kor. 9:20). Dlatego posłuchał starszych z Jerozolimy i zachował się tak „jak przestrzegający Prawa”. Jego reakcja uświadamia nam, że my również powinniśmy współpracować z nadzorcami, a nie upierać się przy swoim zdaniu (Hebr. 13:17).

      Kolaż: 1. Paweł słucha rady, której udzielają mu starsi z Jerozolimy. 2. Na spotkaniu starszych w naszych czasach jeden z braci uważnie obserwuje, jak współstarsi podnoszą ręce.

      Gdy w grę nie wchodziło łamanie zasad Bożych, Paweł ustępował. A ty?

  • „Posłuchajcie, co (...) powiem na swoją obronę”
    ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’

    • c Zdaniem biblistów wspomniani mężczyźni złożyli ślub nazireatu (Liczb 6:1-21). Faktem jest, że Prawo Mojżeszowe, zgodnie z którym składano takie śluby, już nie obowiązywało. Paweł mógł jednak dojść do wniosku, że nie ma nic złego w tym, żeby ci mężczyźni spełnili obietnicę daną Jehowie. Tym samym mógł uznać, że nie zrobi nic niewłaściwego, jeśli będzie im towarzyszył i pokryje za nich koszty. Bez względu na to, o jaki ślub chodziło, wydaje się mało prawdopodobne, by Paweł poparł złożenie ofiary zwierzęcej (składanej między innymi przez nazirejczyków), wierząc, że oczyści ona tych mężczyzn z grzechu. Wszelkie takie ofiary nie stanowiły przebłagania za grzechy, odkąd Chrystus złożył doskonałą ofiarę. Możemy być pewni, że Paweł nie zgodziłby się na nic, co byłoby sprzeczne z jego sumieniem.