Poznaj swego Stwórcę
„Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed twoim obliczem, i oznajmię przed tobą imię Jehowa” (WYJŚCIA 33:19).
1. Dlaczego Stwórca zasługuje na to, by darzyć Go szacunkiem?
APOSTOŁ Jan, pisarz ostatniej księgi biblijnej, zanotował doniosłe oświadczenie na temat Stwórcy: „Godzien jesteś, Jehowo, Boże nasz, przyjąć chwałę i szacunek, i moc, ponieważ tyś stworzył wszystko i z twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone” (Objawienie 4:11). Jak wykazano w poprzednim artykule, wiele odkryć nowoczesnej nauki dostarcza dalszych podstaw do wiary w Stwórcę wszechrzeczy.
2, 3. (a) Czego ludzie powinni się dowiedzieć o Stwórcy? (b) Dlaczego osobiste spotkanie ze Stwórcą nie byłoby rozsądne?
2 Równie ważne jak uznanie istnienia Stwórcy jest poznawanie Go jako realnej osoby o ujmujących przymiotach i metodach postępowania. Ale czy bez względu na to, ile już o Nim wiesz, nie warto poznać Go lepiej? Nie wymaga to osobistego spotykania się z Nim, tak jak z innymi ludźmi.
3 Jehowa uczynił nawet gwiazdy — w tym także średniej wielkości obiekt, jakim jest nasze Słońce. Czy pomyślałeś kiedyś, by się do niego zbliżyć? Chyba nie! Większość ludzi unika choćby spoglądania na nie lub wystawiania skóry na długotrwałe działanie jego silnych promieni. Temperatura we wnętrzu Słońca wynosi około 15 000 000°C. W każdej sekundzie ów piec termojądrowy zamienia w energię jakieś cztery miliony ton masy. Do naszego globu dociera w postaci ciepła i światła zaledwie mała cząstka tej energii, ale to wystarczy do podtrzymania tu wszelkiego życia. Te podstawowe informacje powinny nam uświadomić zdumiewającą potęgę Stwórcy. Całkiem słusznie Izajasz napisał, iż dysponuje On „obfitością dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy” (Izajasza 40:26).
4. O co Mojżesz prosił i jak Jehowa na to zareagował?
4 Ale czy wiedziałeś, iż kilka miesięcy po tym, jak w roku 1513 p.n.e. Izraelici wyszli z Egiptu, Mojżesz prosił Stwórcę: „Daj mi, proszę, zobaczyć twoją chwałę”? (Wyjścia 33:18). Pamiętając, że to Bóg uczynił Słońce, łatwiej zrozumiemy, dlaczego odpowiedział Mojżeszowi: „Nie możesz zobaczyć mego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może mnie zobaczyć i pozostać przy życiu”. Stwórca zgodził się, by podczas Jego ‛przejścia’ Mojżesz znajdował się w kryjówce na górze Synaj. Potem mógł zobaczyć Boga niejako „z tyłu” — dostrzec coś w rodzaju poświaty Jego chwały, czyli obecności (Wyjścia 33:20-23; Jana 1:18).
5. W jaki sposób Stwórca spełnił prośbę Mojżesza i czego tym dowiódł?
5 Mojżesz pragnął lepiej poznać Stwórcę i się nie zawiódł. Bóg, najwidoczniej przemawiając za pośrednictwem anioła, przeszedł obok Mojżesza i oświadczył: „Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę, zachowujący lojalną życzliwość dla tysięcy, on przebacza przewinienie i występek, i grzech, lecz bynajmniej nie pozwoli ujść bezkarnie” (Wyjścia 34:6, 7). Wynika z tego, że poszerzanie wiedzy o naszym Stwórcy wiąże się nie tyle z oglądaniem samej Jego postaci, ile z lepszym dostrzeganiem cech Jego osobowości.
6. Dlaczego nasz system odpornościowy można uznać za cud?
6 Przymioty Boga możemy poznawać między innymi na podstawie tego, co stworzył. Zastanów się nad swoim systemem odpornościowym. W miesięczniku Świat Nauki tak powiedziano na temat odporności: „Jeszcze przed naszym urodzeniem i aż do śmierci układ odpornościowy trwa w nieustannym pogotowiu. Różnorodne cząsteczki, a także komórki (...) chronią nas przed rozmaitymi czynnikami chorobotwórczymi”. Bez tych obrońców człowiek by nie przeżył. Skąd się bierze ten system? W innym artykule na łamach wspomnianego czasopisma napisano: „Zwarte szeregi współdziałających ze sobą komórek, które bronią nasz organizm przed atakiem bakterii lub wirusów, powstają z kilku zaledwie komórek prekursorowych, pojawiających się w dziewięć tygodni po zapłodnieniu”. Kobieta w ciąży przekazuje pewien stopień odporności rozwijającemu się w jej łonie płodowi. Później dziecko otrzymuje komórki odpornościowe oraz pożyteczne związki chemiczne, ssąc mleko matki.
7. Nad czym warto się zastanowić, jeśli chodzi o nasz układ odpornościowy, i do jakiego wniosku to prowadzi?
7 Masz uzasadnione powody, by uważać, że twój układ odpornościowy przewyższa wszystko, co może zaoferować nowoczesna medycyna. Zadaj więc sobie pytanie: „Co ów system mówi o Tym, który stworzył i wyposażył weń ludzi?” Układ ten, ‛pojawiający się w dziewięć tygodni po zapłodnieniu’ i gotowy chronić noworodka, niewątpliwie stanowi wyraz mądrości i wcześniejszego przemyślenia. Ale czy nie wyjawia nam czegoś jeszcze o Stwórcy? Co większość z nas sądzi o osobach w rodzaju Alberta Schweitzera, poświęcających swe życie mieszkańcom biednych krajów, by mieli dostęp do opieki lekarskiej? Takim współczującym filantropom zazwyczaj przypisujemy pozytywne cechy. Co wobec tego powiemy o naszym Stwórcy, dzięki któremu zarówno ubodzy, jak i bogaci mają układ odpornościowy? Niewątpliwie odznacza się On miłością, bezstronnością, współczuciem i sprawiedliwością. Czyż nie harmonizuje to z opisem Stwórcy usłyszanym przez Mojżesza?
On sam wyjawia, jaki jest
8. W jaki szczególny sposób Jehowa się nam objawia?
8 Istnieje jednak jeszcze inne źródło wiedzy o naszym Stwórcy — Biblia. Odgrywa ona bardzo istotną rolę, ponieważ pewnych rzeczy nauka i wszechświat w ogóle nie mogą nam wyjawić, inne zaś owa Księga przedstawia znacznie jaśniej. Do tych pierwszych należy imię Stwórcy. Tylko Pismo Święte odsłania przed nami to imię i jego znaczenie. W hebrajskich manuskryptach biblijnych imię Boże pojawia się jakieś 7000 razy w postaci czterech spółgłosek transliterowanych jako JHWH — w języku polskim znana od stuleci jest forma Jehowa (Wyjścia 3:15; 6:3).
9. Co oznacza imię Stwórcy i jaki wniosek możemy z tego wyciągnąć?
9 Chcąc lepiej poznać Stwórcę, musimy zrozumieć, iż nie jest On jedynie jakąś abstrakcyjną „Praprzyczyną” czy nieokreślonym „Jestem”. Wskazuje na to Jego imię, będące formą hebrajskiego czasownika, który znaczy „stać się”, „zostać” lub „okazać się” (porównaj Rodzaju 27:29).a Imię Boże oznacza: „On powoduje, że się staje”, i uwypukla, iż On zarówno zamierza, jak i działa. Znając Jego imię i posługując się nim, możemy lepiej pojąć, że On spełnia swoje obietnice i realizuje swe zamysły.
10. Jakie ważne informacje zawiera Księga Rodzaju?
10 Z Biblii można się dowiedzieć o zamierzeniach i osobowości Boga. Księga Rodzaju ukazuje, iż swego czasu ludzie żyli w pokojowych stosunkach z Bogiem i mieli widoki na długie, sensowne życie (Rodzaju 1:28; 2:7-9). Biorąc pod uwagę znaczenie imienia Jehowy, możemy być pewni, że położy On kres odwiecznym cierpieniom i udrękom ludzkości. Na temat realizacji Jego zamierzenia czytamy: „Świat fizyczny został poddany daremności nie z własnej chęci, lecz z woli Stwórcy, który tak uczyniwszy, dał mu nadzieję, że pewnego dnia (...) otrzyma udział w chwalebnej wolności dzieci Bożych” (Rzymian 8:20, 21, J. W. C. Wand, The New Testament Letters).
11. Dlaczego warto rozważać doniesienia biblijne i o czym mówi jedno z nich?
11 Biblia pomaga nam poznać bliżej Stwórcę również przez to, że pokazuje, jak On postępował i reagował w kontaktach ze starożytnym Izraelem. Rozważmy przykład Elizeusza i Naamana, wodza nieprzyjacielskiej armii syryjskiej. Z 5 rozdziału Księgi 2 Królów dowiesz się o małej izraelskiej niewolnicy, która z przekonaniem oświadczyła, iż Naamana mógłby wyleczyć z trądu Elizeusz, mieszkający w jej kraju. Udawszy się tam, Naaman oczekiwał, że Elizeusz pomacha rękami w jakimś mistycznym obrzędzie i go uzdrowi. Tymczasem prorok polecił mu wykąpać się w Jordanie. Gdy pod wpływem perswazji swych sług Naaman wykonał tę czynność, dostąpił uleczenia. Zaoferował Elizeuszowi cenne dary, ale ten nie chciał ich przyjąć. Jednakże sługa Elizeusza wymknął się, dogonił Naamana i posłużywszy się kłamstwem, wyłudził od niego trochę kosztownych rzeczy. Za swą nieuczciwość został dotknięty trądem. Z tego ciekawego doniesienia, ukazującego naturę ludzką, możemy się sporo nauczyć.
12. Jakie wnioski dotyczące Stwórcy wypływają z relacji o Elizeuszu i Naamanie?
12 Relacja ta w ujmujący sposób unaocznia, że Wspaniały Stwórca wszechświata nie jest zbyt wzniosły, by łaskawie zwrócić uwagę na małą dziewczynkę, co jaskrawo kontrastuje ze zwyczajami panującymi obecnie w wielu kręgach kulturowych. Prócz tego dowodzi, iż Stwórca nie faworyzuje jakiegoś jednego narodu czy rasy (Dzieje 10:34, 35). Rzecz ciekawa, wbrew oczekiwaniom nie posłużył się On żadną magiczną sztuczką, stosowaną dawniej i dziś przez niektórych „uzdrowicieli”, lecz przejawił cudowną mądrość. Wiedział, jak uleczyć trąd. Okazał też wnikliwość i sprawiedliwość, udaremniając oszustwo. Czy i to nie harmonizuje z opisem osobowości Jehowy usłyszanym przez Mojżesza? Choć wspomniane doniesienie biblijne jest krótkie, jakże dużo można się z niego dowiedzieć o naszym Stwórcy! (Psalm 33:5; 37:28).
13. Wyjaśnij, jak można wyciągać cenne nauki z doniesień biblijnych.
13 Inne relacje, mówiące o niewdzięczności Izraelitów i o tym, jak Jehowa na nią reagował, dowodzą, że On naprawdę troszczy się o ludzi. Biblia oznajmia, iż naród izraelski raz po raz wystawiał Boga na próbę, zasmucając Go i sprawiając Mu ból (Psalm 78:40, 41). A zatem Stwórca żywi uczucia i przejmuje się tym, co robią ludzie. Sporo możemy się też nauczyć z opisanych przeżyć znanych osób. Kiedy Bóg postanowił wybrać Dawida na króla Izraela, oświadczył Samuelowi: „Człowiek widzi to, co się jawi oczom, lecz Jehowa widzi, jakie jest serce” (1 Samuela 16:7). Jak to dobrze, że Stwórca nie ocenia nas z pozorów, ale patrzy na nasze wnętrze!
14. Jak można z pożytkiem czytać Pisma Hebrajskie?
14 Trzydzieści dziewięć ksiąg biblijnych, spisanych przed narodzinami Jezusa, zasługuje na to, byśmy je czytali. Nie chodzi jedynie o zapoznanie się z zawartymi w nich doniesieniami historycznymi. Jeżeli naprawdę chcemy się dowiedzieć, jaki jest nasz Stwórca, winniśmy nad nimi rozmyślać, zadając sobie pytania: „Co dane wydarzenie mówi o Jego osobowości? Który z Jego przymiotów się tutaj uwidacznia?”b Może to pomóc nawet sceptykom w uznaniu Boskiego pochodzenia Biblii i tym samym stanowić punkt wyjścia do bliższego poznania jej miłościwego Autora.
Wielki Nauczyciel pomaga nam poznać Stwórcę
15. Dlaczego warto poznawać czyny i nauki Jezusa?
15 Jest rzeczą zrozumiałą, iż ludzie wątpiący w istnienie Stwórcy albo mający o Nim mgliste pojęcie mogą bardzo słabo znać Biblię. Być może spotkałeś już osoby, które nie potrafiły odpowiedzieć, czy Mojżesz żył przed Mateuszem, czy po nim, i które nic nie wiedziały o czynach oraz naukach Jezusa. To naprawdę smutne, jako że wiele informacji o Stwórcy możemy uzyskać od Wielkiego Nauczyciela, Jezusa. Ponieważ łączyła go z Bogiem bliska więź, mógł objawić, jaki On jest (Jana 1:18; 2 Koryntian 4:6; Hebrajczyków 1:3). I tak właśnie uczynił. Kiedyś nawet oznajmił: „Kto mnie ujrzał, ujrzał też Ojca” (Jana 14:9).
16. Co ilustruje postawa Jezusa wobec Samarytanki?
16 Rozważmy przykład: Gdy pewnego razu w pobliżu Sychar Jezus odpoczywał po trudach podróży, nawiązał rozmowę z Samarytanką. Przedstawił jej głębokie prawdy, których głównym wątkiem była potrzeba ‛oddawania czci Ojcu duchem i prawdą’. W tamtym czasie Żydzi stronili od Samarytan. Jezus natomiast odzwierciedlił gotowość Jehowy do darzenia uznaniem szczerych mężczyzn i kobiet ze wszystkich narodów, jak o tym świadczy wspomniane zdarzenie z Elizeuszem i Naamanem. Powinien nam dodawać otuchy fakt, że Jehowa nie zniża się do małostkowych uprzedzeń religijnych, którymi przepojony jest dzisiejszy świat. Warto też zauważyć, iż Jezus chętnie udzielił pouczeń kobiecie — i to żyjącej z mężczyzną, który nie był jej mężem. Zamiast ją potępić, Jezus odniósł się do niej z szacunkiem, czym niewątpliwie jej pomógł. Później wysłuchali go inni Samarytanie i doszli do wniosku: „Wiemy, że ten człowiek naprawdę jest wybawcą świata” (Jana 4:2-30, 39-42; 1 Królów 8:41-43; Mateusza 9:10-13).
17. Do jakiego wniosku prowadzi relacja o zmartwychwstaniu Łazarza?
17 Rozpatrzmy inny przykład ukazujący, jak możemy nabywać wiedzy o Stwórcy dzięki zaznajamianiu się z czynami i naukami Jezusa. Chodzi o śmierć jego przyjaciela, Łazarza. Do tego czasu Jezus pokazał już, że ma moc przywracać zmarłym życie (Łukasza 7:11-17; 8:40-56). Jak jednak zareagował na widok pogrążonej w smutku Marii, siostry Łazarza? „Westchnął w duchu i się strapił”. Mocno to przeżywał i nie próbował tego ukrywać; „począł ronić łzy” (Jana 11:33-35). Ale nie poprzestał na okazaniu uczuć. Pod ich wpływem podjął konkretne działanie: wskrzesił Łazarza. Nietrudno sobie wyobrazić, jak to zdarzenie pomogło apostołom w poznaniu uczuć i czynów Stwórcy. Również nam oraz innym ludziom powinno przybliżyć Jego drogi i osobowość.
18. Co ludzie powinni sądzić o studiowaniu Biblii?
18 Nie ma powodów, by się wstydzić studiowania Biblii i pogłębiania wiedzy o naszym Stwórcy. Księga ta nie jest przestarzała. Analizował ją między innymi Jan, który stał się bliskim współpracownikiem Jezusa. Później napisał: „Wiemy, że Syn Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością umysłu, żebyśmy mogli poznać prawdziwego. I jesteśmy w jedności z tym prawdziwym poprzez jego Syna, Jezusa Chrystusa. To jest prawdziwy Bóg i życie wieczne” (1 Jana 5:20). Zauważmy, że robienie użytku ze „zdolności umysłu” w celu nabywania wiedzy o „prawdziwym”, czyli o Stwórcy, prowadzi do „życia wiecznego”.
Jak pomóc innym, by Go poznali?
19. Jaką pomoc udostępniono osobom mającym wątpliwości?
19 Niektórzy muszą uzyskać dużo informacji, zanim uwierzą w troskliwego, współczującego Stwórcę i pojmą, jaki On jest. Miliony ludzi powątpiewa w Jego istnienie lub wyobraża Go sobie zupełnie inaczej, niż Go przedstawia Biblia. Jak pomóc takim osobom? Z okazji zgromadzeń okręgowych i międzynarodowych Świadków Jehowy, odbywających się w roku 1998 i na początku 1999, wydano w wielu językach nowe skuteczne narzędzie — książkę pod tytułem Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy?
20, 21. (a) Jak można z powodzeniem korzystać z książki Stwórca? (b) Opowiedz zdarzenia ukazujące, jak ta publikacja już okazała się skuteczna.
20 Wspomniana publikacja pogłębi twoją wiarę w Stwórcę oraz wiedzę o Jego drogach i osobowości. Skąd ta pewność? Otóż ów podręcznik opracowano specjalnie w tym celu. Główny wątek przewijający się przez całą książkę stanowi pytanie: „Co mogłoby nadać głębszy sens twemu życiu?” Myśl tę rozwinięto w sposób, który powinien zaciekawić nawet ludzi wykształconych. Niemniej ma ona związek z pragnieniami żywionymi przez każdego z nas. Publikacja ta zawiera fascynujące informacje, które mogą przekonać wątpiących w istnienie Stwórcy. Nie zakłada się w niej, że czytelnik w Niego wierzy. Osobom nastawionym sceptycznie powinno się spodobać omówienie najnowszych odkryć i poglądów naukowych. Wzmocni to wiarę również tych, którzy już wierzą w Boga.
21 Część rozdziałów tej nowej książki przedstawia skrótowo dzieje ukazane w Biblii, podkreślając aspekty osobowości Boga, dzięki czemu czytelnik może Go bliżej poznać. Potwierdziło się to w wypadku wielu osób, które są już po lekturze tej publikacji (patrz następny artykuł, strony 25 i 26). Obyś i ty się o tym przekonał, czytając ją i wykorzystując do pomagania innym w lepszym poznaniu Stwórcy.
[Przypisy]
a Jezuicki uczony Michael J. Gruenthaner, będąc redaktorem naczelnym czasopisma The Catholic Biblical Quarterly, odniósł do tego czasownika swą wypowiedź na temat pokrewnego czasownika: „Nigdy nie określa on abstrakcyjnej egzystencji, lecz zawsze wyraża bycie lub stawanie się w sensie fenomenologicznym, tj. konkretne objawianie się”.
b Pytania takie mogą stawiać rodzice, gdy opowiadają dzieciom wydarzenia biblijne. W ten sposób pomogą im poznać Boga oraz nauczą je rozmyślać nad Jego Słowem.
Czy zauważyłeś?
◻ Jak na górze Synaj Mojżesz lepiej poznał Jehowę?
◻ Dlaczego studiowanie Biblii pomaga w poznawaniu Boga?
◻ Co możemy robić w trakcie lektury Pisma Świętego, by się przybliżyć do naszego Stwórcy?
◻ Jak zamierzasz się posługiwać książką Stwórca?
[Ilustracja na stronie 20]
Co nasz układ odpornościowy mówi o Stwórcy?
[Ilustracja na stronie 21]
Fragment Zwojów znad Morza Martwego z wyróżnionym tetragramem (imię Boże po hebrajsku)
[Prawa własności]
Dzięki uprzejmości Shrine of the Book, Israel Museum, Jerozolima
[Ilustracja na stronie 23]
Czego możemy się nauczyć z reakcji Jezusa na widok zasmuconej Marii?