Duch Jehowy prowadzi Jego lud

„Duch twój dobry niech mię prowadzi po ziemi prawéj” (PSALM 143:10, Biblia gdańska).

 1, 2. Co nieraz przygnębia lojalnych sług Jehowy?

„JAKŻE mi smutno! Gdzie szukać jakiejś pociechy? Czy Bóg mnie porzucił?” Czy już kiedyś tak się czułeś? Jeśli tak, to nie ty jeden. Chociaż lojalni słudzy Jehowy mieszkają w kwitnącym raju duchowym, czasami napotykają przygnębiające kłopoty, próby i pokusy, dobrze znane całej rodzinie ludzkiej (1 Koryntian 10:13).

² Być może od dłuższego czasu masz jakieś trudności lub żyjesz w dużym stresie. Może opłakujesz śmierć kogoś bliskiego i czujesz się ogromnie osamotniony? A może rani ci serce choroba serdecznego przyjaciela? Takie przeżycia potrafią ograbić z radości i pokoju, a nawet zagrozić twej wierze. Co więc powinieneś zrobić?

Proś Boga o Jego ducha

 3. Co byłoby mądrze zrobić, gdyby coś pozbawiało cię pokoju, radości lub innego przymiotu?

³ Jeżeli coś pozbawia cię pokoju, radości lub jakiegoś innego zbożnego przymiotu, mądrze byłoby modlić się do Boga o Jego świętego ducha, czyli czynną moc. Dlaczego? Ponieważ rezultatem oddziaływania ducha Jehowy są dobre owoce, które pomagają chrześcijanom radzić sobie w obliczu trudności, prób i pokus. Ostrzegłszy przed „uczynkami ciała”, apostoł Paweł napisał: „Z drugiej strony owocem ducha jest: miłość, radość, pokój, wielkoduszność, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą. Przeciw niczemu takiemu prawo nie występuje” (Galatów 5:19-23, NW).

 4. Dlaczego w obliczu próby czy pokusy dobrze jest zanosić wyraźnie sprecyzowane modlitwy?

⁴ Być może myślisz sobie, że przechodzisz próby grożące ci utratą łagodności. Wobec tego w modlitwie do Jehowy Boga wyraźnie proś właśnie o ten owoc ducha. Jeżeli stoisz wobec jakiejś pokusy, będzie ci szczególnie potrzebny inny owoc ducha — panowanie nad sobą. Oczywiście całkiem stosowna będzie też prośba o pomoc Bożą w odparciu tej pokusy, o uwolnienie od Szatana i o mądrość potrzebną do przetrwania próby (Mateusza 6:13; Jakuba 1:5, 6).

 5. Co możesz zrobić, jeśli okoliczności wprawiają cię w takie przygnębienie, że nie wiesz, o jaki owoc ducha się modlić?

⁵ Niekiedy jednak sytuacja może być tak przygnębiająca lub zagmatwana, że nie wiesz, którego owocu ducha ci potrzeba. Zagrożona może być bowiem nie tylko radość, łagodność, pokój, ale też inne zbożne przymioty. Co wtedy? Dlaczego nie miałbyś prosić Boga w ogóle o ducha świętego i pozwolić, by pobudził cię do wydawania potrzebnych owoców? Może chodzić o miłość, radość lub pokój albo o kilka owoców ducha naraz. Módl się też, żeby Bóg pomógł ci poddawać się kierownictwu Jego ducha, gdyż posługuje się nim do prowadzenia swego ludu.

Jehowa chętnie pomaga

 6. Jak Jezus wpoił swym uczniom potrzebę modlenia się bez ustanku?

⁶ Kiedy uczniowie prosili Jezusa Chrystusa o wskazówki w sprawie modlitwy, zachęcił ich między innymi do modlenia się o ducha Bożego. Najpierw jednak podał przypowieść, która miała ich pobudzić do nieustannego modlenia się. Powiedział: „Któż z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, albowiem przyjaciel mój przybył do mnie, będąc w podróży, a nie mam mu co podać. A tamten z mieszkania odpowie mu: Nie naprzykrzaj mi się, drzwi już są zamknięte, dzieci moje są ze mną w łóżku, nie mogę wstać i dać ci. Powiadam wam, jeśli nawet nie dlatego wstanie i da mu, że jest jego przyjacielem, to dla natręctwa jego wstanie i da mu, ile potrzebuje” (Łukasza 11:5-8).

 7. Jaka jest główna myśl słów Jezusa z Łukasza 11:11-13 i jaką pewność możemy z nich czerpać, jeśli chodzi o Boga i Jego ducha?

⁷ Jehowa chętnie pomaga każdemu z wiernych, oddanych Mu sług i wysłuchuje ich próśb. A jeśli ktoś taki zgodnie z zachętą Jezusa ‛stale prosi’, pokazuje, że szczerze tego pragnie, i daje dowód swej wiary (Łukasza 11:9, 10, NW). Chrystus dodał: „Gdzież jest taki ojciec pośród was, który, gdy syn będzie go prosił o chleb, da mu kamień? Albo gdy będzie go prosił o rybę, da mu zamiast ryby węża? Albo gdy będzie go prosił o jajo, da mu skorpiona? Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą” (Łukasza 11:11-13). Jeżeli ziemski ojciec, będący wskutek wrodzonego grzechu mniej lub bardziej zły, daje swemu dziecku dobre rzeczy, to nasz Ojciec niebiański z całą pewnością nadal będzie udzielał świętego ducha każdemu ze swych lojalnych sług, który o to pokornie prosi.

 8. Pod jakim względem Psalm 143:10 odnosi się do Dawida, Jezusa oraz do nowożytnych sług Bożych?

⁸ Chcąc odnieść pożytek z ducha Bożego, musimy na wzór Dawida chętnie poddawać się jego kierownictwu. Dawid modlił się: „Naucz mnie czynić wolę swoją, bo Ty jesteś Bogiem moim. Niech dobry duch twój prowadzi mnie po równej ziemi [„po ziemi prawéj”, Bg]” (Psalm 143:10). Dawid, wyjęty spod prawa przez izraelskiego króla Saula, pragnął być prowadzony duchem Bożym i dzięki temu mieć pewność, że postępuje w sposób prawy. Jakiś czas później przybył Ebiatar z efodem kapłańskim, używanym do upewniania się, co jest wolą Bożą. Występując w roli kapłańskiego przedstawiciela Boga, Ebiatar pouczył Dawida, jaką drogę ma obrać, by się podobać Jehowie (1 Samuela 22:17 do 23:12; 30:6-8). Również Jezus poddawał się przewodnictwu ducha Jehowy, jak to czynił Dawid, i to samo można powiedzieć o namaszczonych naśladowcach Chrystusa jako o klasie. W latach 1918-1919 byli przez społeczeństwo ludzkie uważani za wyrzutków, a wrogowie religijni sądzili, że potrafią ich zniszczyć. Pomazańcy modlili się o wskazanie im wyjścia ze stanu bezczynności i w roku 1919 Bóg odpowiedział na ich modlitwy — wyzwolił ich i pobudził do wznowienia działalności w Jego służbie (Psalm 143:7-9). Nie ulega wątpliwości, że duch Jehowy prowadził wtedy Jego lud i mu pomagał, jak to zresztą czyni po dziś dzień.

Jak duch pomaga

 9. (a) W jaki sposób duch święty jest „wspomożycielem”? (b) Skąd wiemy, że duch święty nie jest osobą? (Zobacz przypis).

⁹ Jezus Chrystus nazwał ducha świętego „wspomożycielem”. Na przykład powiedział swym naśladowcom: „Będę prosił Ojca, a da wam innego wspomożyciela, aby był z wami na zawsze, ducha prawdy, którego świat nie może otrzymać, ponieważ ani go nie dostrzega, ani go nie zna. Wy go znacie, ponieważ pozostaje z wami i jest w was”. Ów „wspomożyciel” miał być między innymi nauczycielem, gdyż Chrystus obiecał: „A wspomożyciel, duch święty, którego Ojciec pośle w imię moje, ten was nauczy wszystkiego i przywoła wam na pamięć wszystko, co wam opowiadałem”. Duch miał także składać świadectwo o Chrystusie, toteż zapewnił on swych naśladowców: „Dla waszego pożytku odchodzę; bo jeśli nie odejdę, żadną miarą nie przyjdzie do was wspomożyciel, lecz jeśli pójdę, przyślę go wam” (Jana 14:16, 17, 26; 15:26; 16:7, NW).a

10. Pod jakim względem duch święty okazał się wspomożycielem?

¹⁰ W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Jezus wylał z nieba na swych naśladowców obiecanego ducha świętego (Dzieje 1:4, 5; 2:1-11). Będąc wspomożycielem, duch ten pozwolił im lepiej zrozumieć wolę i zamierzenie Boga oraz otworzył przed nimi Jego prorocze Słowo (1 Koryntian 2:10-16; Kolosan 1:9, 10; Hebrajczyków 9:8-10). Wspomożyciel ten uzdolnił też uczniów Jezusa do świadczenia po całej ziemi (Łukasza 24:49; Dzieje 1:8; Efezjan 3:5, 6). Jeśli obecnie oddany Bogu chrześcijanin korzysta z duchowego zaopatrzenia, jakiego Bóg dostarcza za pośrednictwem „niewolnika wiernego i rozumnego”, duch święty może mu pomóc w poszerzaniu wiedzy (Mateusza 24:45-47, NW). Duch Boży potrafi też pomagać przez dodawanie odwagi i sił potrzebnych sługom Jehowy do składania świadectwa (Mateusza 10:19, 20; Dzieje 4:29-31). Ale duch święty pomaga ludowi Bożemu w jeszcze inny sposób.

„W niewysłowionych westchnieniach”

11. Co powinien uczynić chrześcijanin, gdy jakaś próba wydaje się niemożliwa do zniesienia?

¹¹ Co ma począć chrześcijanin, gdy jakaś próba wydaje się nie do zniesienia? Niech się modli o ducha świętego i pozwoli mu działać! „Duch wspiera nas w niemocy naszej”, powiedział Paweł, „nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi” (Rzymian 8:26, 27).

12, 13. (a) W jaki sposób werset z Rzymian 8:26, 27 odnosi się do modlitw zanoszonych w szczególnie trudnych sytuacjach? (b) Co robili Paweł i jego towarzysze, gdy w prowincji Azji czuli się obciążeni ponad miarę?

¹² Święci, za którymi wstawia się duch Boży, to namaszczeni naśladowcy Jezusa, mający nadzieję niebiańską. Ale bez względu na to, czy masz powołanie niebiańskie, czy nadzieję ziemską, możesz jako chrześcijanin otrzymać pomoc świętego ducha Bożego. Jehowa czasami odpowiada bezpośrednio na konkretne modlitwy. Niekiedy jednak możesz być tak przygnębiony, że nie jesteś w stanie wyrazić słowami swych uczuć i potrafisz tylko błagać Jehowę w niewysłowionych westchnieniach. W gruncie rzeczy może nie zdajesz sobie sprawy, co jest dla ciebie najlepsze, i gdybyś się nie modlił o ducha świętego, mógłbyś nawet prosić o coś niewłaściwego. Bóg wie, że pragniesz, by działa się Jego wola, i zna twoje rzeczywiste potrzeby. Poza tym przez swego świętego ducha dopilnował, by w Jego Słowie zapisano wiele modlitw zanoszonych w trudnych sytuacjach (2 Tymoteusza 3:16, 17; 2 Piotra 1:21). Jehowa może więc uznać, że będąc jednym z Jego sług, chciałbyś wyrazić swe uczucia w taki sposób, jak to uczyniono w tych natchnionych modlitwach, i może ich wysłuchać, jak gdyby wypowiedziano je w twoim imieniu.

¹³ Kiedy Paweł i jego towarzysze przechodzili trudne chwile w prowincji Azji, mogli nie wiedzieć, o co się modlić. ‛Byli ponad miarę i ponad swe siły obciążeni tak, że nieomal zwątpili o swym życiu’. Prosili jednak innych, by żarliwie się za nich modlili, i ufali Bogu, który potrafi wskrzeszać umarłych — a On ich uratował (2 Koryntian 1:8-11). Ileż otuchy dodaje świadomość, że Jehowa Bóg wysłuchuje i spełnia modlitwy swych wiernych sług!

14. Jaki pożytek może wyniknąć z tego, że Jehowa pozwala, by próba trwała przez jakiś czas?

¹⁴ Społeczność sług Bożych często przechodzi próby. Jak już wspomniano, podczas pierwszej wojny światowej byli oni prześladowani. Chociaż podówczas nie w pełni rozumieli swą sytuację i dlatego nie wiedzieli dokładnie, o co się modlić, Słowo Jehowy zawierało prorocze modlitwy, a On odpowiedział na nie, jak gdyby zaniesiono je w ich imieniu (Psalm 69, 102, 126; Izajasza, rozdział 12). A jeśli Jehowa pozwala, by próba trwała jakiś czas? Być może przyczyni się to do dania świadectwa, może pobudzi kogoś do poznania prawdy, a chrześcijanom nastręczy sposobność przejawiania miłości braterskiej przez modlenie się za cierpiących współwyznawców lub niesienie im pomocy w inny sposób (Jana 13:34, 35; 2 Koryntian 1:11). Pamiętajmy, że Jehowa za pośrednictwem ducha świętego prowadzi swój lud, że czyni to, co najlepsze dla swych sług, i że zawsze tak kieruje sprawami, by ostateczny rezultat uświęcił i wsławił Jego święte imię (2 Mojżeszowa 9:16; Mateusza 6:9).

Nigdy nie zasmucaj ducha

15. Czego z całą pewnością może dokonać dla chrześcijan duch Jehowy?

¹⁵ A zatem jeśli służysz Jehowie, to podczas prób i w innych sytuacjach módl się o ducha świętego. Następnie ściśle poddawaj się jego kierownictwu, gdyż Paweł napisał: „Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia” (Efezjan 4:30). Dla wiernych namaszczonych chrześcijan duch Boży był i jest pieczęcią, „znakiem tego, co ma przyjść” — to znaczy nieśmiertelnego życia w niebie (2 Koryntian 1:22, NW; Rzymian 8:15; 1 Koryntian 15:50-57; Objawienie 2:10). Zarówno pomazańcy, jak i chrześcijanie mający nadzieję ziemską mogą być pewni, że duch Jehowy potrafi dla nich dużo zrobić. Może zapewniać im kierownictwo potrzebne do życia w wierności oraz pomagać w stronieniu od grzesznych uczynków, które nie podobają się Bogu, prowadzą do utraty Jego świętego ducha i do postradania widoków na życie wieczne (Galacjan 5:19-21).

16, 17. Jak chrześcijanin mógłby zasmucać ducha?

¹⁶ W jaki sposób chrześcijanin — świadomie lub nieświadomie — mógłby zasmucić ducha? Jehowa posługuje się swym duchem do utrzymywania zboru w jedności i do wyznaczania mężczyzn pełniących w nim odpowiedzialne zadania. Toteż gdyby jakiś członek zboru szemrał przeciw zamianowanym starszym, szerzył oszczercze plotki i tak dalej, to nie poddawałby się przewodnictwu ducha Bożego, służącemu pokojowi i jedności. Ogólnie rzecz biorąc, zasmucałby ducha (1 Koryntian 1:10; 3:1-4, 16, 17; 1 Tesaloniczan 5:12, 13; Judy 16).

¹⁷ Pisząc do chrześcijan w Efezie, Paweł ostrzegł przed skłonnościami do kłamstwa, przed trwaniem w gniewie, dopuszczaniem się kradzieży, niestosowną mową, lubieżnym zainteresowaniem rozpustą, przed skandalicznym prowadzeniem się i nieprzyzwoitymi żartami. Gdyby chrześcijanin pozwalał sobie na coś takiego, występowałby przeciw natchnionym duchem radom biblijnym (Efezjan 4:17-29; 5:1-5). Co więcej, w pewnym stopniu zasmucałby tym ducha Bożego.

18. Co może się przydarzyć każdemu chrześcijaninowi, który by zaczął lekceważyć rady natchnionego duchem Słowa Bożego?

¹⁸ Każdy chrześcijanin zaczynający lekceważyć rady natchnionego duchem Słowa Jehowy może stopniowo rozwijać w sobie sposób myślenia lub cechy, które potrafią doprowadzić do rozmyślnego grzechu i utraty przychylności Bożej. Chociaż teraz nie uprawia grzechu, może skłaniać się ku niemu. Taki chrześcijanin postępujący wbrew przewodnictwu ducha, zasmucałby go. Tym samym przeciwstawiałby się też Jehowie i zasmucał Tego, który jest Źródłem świętego ducha. Kto miłuje Boga, nigdy nie chciałby się dopuścić czegoś podobnego!

Stale módl się o ducha świętego

19. Dlaczego obecnie lud Jehowy szczególnie potrzebuje Jego ducha?

¹⁹ Jeżeli służysz Jehowie, nieustannie módl się o Jego świętego ducha. Zwłaszcza w obecnych „dniach ostatecznych”, gdy nastały czasy trudne do zniesienia, chrześcijanom faktycznie jest potrzebna pomoc ducha Bożego (2 Tymoteusza 3:1-5). Diabeł i jego demony po zrzuceniu z nieba w pobliże ziemi zaciekle walczą z organizacją Jehowy. Toteż słudzy Boga bardziej niż kiedykolwiek przedtem potrzebują Jego świętego ducha, by ich prowadził i pomagał im znieść trudności i prześladowania (Objawienie 12:7-12).

20, 21. Dlaczego należy się poddawać przewodnictwu Słowa Jehowy, Jego ducha i organizacji?

²⁰ Zawsze okazuj wdzięczność za pomoc, której udziela Jehowa Bóg za pośrednictwem swego świętego ducha. Stosuj się do wskazówek zawartych w Jego natchnionym duchem Słowie, Biblii. Ściśle współpracuj z prowadzoną duchem ziemską organizacją Bożą. Nigdy nie pozwól sobie na zejście na bezdroża niebiblijnego postępowania, co równałoby się zasmucaniu ducha świętego i mogłoby w końcu doprowadzić do jego utraty, a tym samym do katastrofy duchowej (Psalm 51:13).

²¹ Poddawanie się przewodnictwu ducha Jehowy jest jedynym sposobem na zjednanie sobie Jego uznania i prowadzenie spokojnego, radosnego życia. Nie zapominaj też, że Jezus nazwał ducha świętego „wspomożycielem” lub ‛pocieszycielem’ (Jana 14:16, NW, Bw). Za pośrednictwem ducha Bóg pociesza chrześcijan i dodaje im sił do przetrwania prób (2 Koryntian 1:3, 4). Duch uzdalnia sług Jehowy do głoszenia dobrej nowiny i pomaga im przypomnieć sobie argumenty biblijne potrzebne do dania pięknego świadectwa (Łukasza 12:11, 12; Jana 14:25, 26; Dzieje 1:4-8; 5:32). Dzięki modlitwie i przewodnictwu ducha chrześcijanie potrafią wyjść zwycięsko z prób wiary, przejawiając mądrość niebiańską. Dlatego w każdej sytuacji życiowej stale modlą się o świętego ducha Bożego. A w rezultacie duch Jehowy prowadzi Jego lud.

[Przypis]

Jak odpowiesz?

◻ Dlaczego należy się modlić o świętego ducha Jehowy?

◻ Pod jakim względem duch święty jest wspomożycielem?

◻ Jak można zasmucać ducha i jak możemy się tego ustrzec?

◻ Dlaczego trzeba stale się modlić o ducha świętego i poddawać się jego przewodnictwu?

[Ilustracja na stronie 15]

Jak kochający ojciec daje synowi dobre rzeczy, tak Jehowa daje ducha świętego swym sługom, którzy się o to modlą

[Ilustracja na stronie 17]

Czy wiesz, w jaki sposób duch Boży wstawia się za chrześcijanami zanoszącymi modlitwy?