Jedyna droga do życia wiecznego
„Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (JANA 14:6).
1, 2. Co Jezus powiedział o drodze wiodącej do życia wiecznego i co wynika z tego porównania?
W SŁYNNYM Kazaniu na Górze Jezus mówił obrazowo o drodze do życia wiecznego, na którą trzeba wejść przez pewną bramę. Wyraźnie podkreślił, iż droga ta nie jest łatwa: „Wchodźcie przez ciasną bramę; gdyż szeroka i przestronna jest droga prowadząca do zagłady i wielu jest tych, którzy nią wchodzą, natomiast ciasna jest brama i wąska droga prowadząca do życia [wiecznego] i niewielu jest tych, którzy ją znajdują” (Mateusza 7:13, 14).
2 Czy pojmujesz sens tego porównania? Czyż nie wynika z niego, że do życia prowadzi tylko jedna droga i że musimy bardzo uważać, by z niej nie zboczyć? Cóż więc jest tą jedyną drogą do życia wiecznego?
Rola Jezusa Chrystusa
3, 4. (a) Jak Biblia wskazuje na szczególną rolę Jezusa w naszym wybawieniu? (b) Kiedy Bóg po raz pierwszy wyjawił, iż ludzie będą mogli odzyskać widoki na życie wieczne?
3 Szczególną rolę w związku z tą drogą niewątpliwie odgrywa Jezus, na co zwrócił uwagę apostoł Piotr, mówiąc: „W nikim innym nie ma wybawienia, bo nie ma pod niebem żadnego innego imienia [oprócz imienia Jezusa] danego ludziom, dzięki któremu mamy zostać wybawieni” (Dzieje 4:12). Podobną myśl wyraził apostoł Paweł: „Darem, który daje Bóg, jest życie wieczne przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana” (Rzymian 6:23). Sam Jezus wyjawił, że jedynie dzięki niemu można wstąpić na drogę wiodącą do życia wiecznego, oznajmił bowiem: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem” (Jana 14:6).
4 A zatem musimy uznawać rolę Jezusa w umożliwieniu osiągnięcia życia wiecznego. Przyjrzyjmy się jej więc nieco dokładniej. Czy wiesz, kiedy po grzechu Adama Jehowa Bóg dał do zrozumienia, że ludzkość znowu będzie mogła się cieszyć widokami na bezkresne życie? Uczynił to tuż po jego buncie. Sprawdźmy, jak zapowiedziano pojawienie się Jezusa Chrystusa w roli Wybawcy ludzkości.
Obiecany Potomek
5. Jak można ustalić tożsamość węża, który zwiódł Ewę?
5 Posługując się językiem symboli, Jehowa Bóg wskazał, kto będzie obiecanym Wybawcą. Ujawnił to wtedy, gdy wydawał wyrok na „węża”, który przemówił do Ewy i podstępnie nakłonił ją do nieposłuszeństwa wobec Boga przez zjedzenie zakazanego owocu (Rodzaju 3:1-5). Oczywiście nie był to literalny wąż. Kryło się za nim potężne stworzenie duchowe, opisane w Biblii jako „pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem” (Objawienie 12:9). Podszyło się ono pod niepozorne zwierzę, by zwieść Ewę. Dlatego wydając wyrok na Szatana, Bóg rzekł: „Wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On [Potomek niewiasty] rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (Rodzaju 3:15).
6, 7. (a) Kim jest niewiasta, która wydaje „potomstwo”? (b) Kto jest obiecanym Potomkiem i czego dokona?
6 Kim jest ta „niewiasta” pozostająca w nieprzyjaźni z Szatanem? Jej tożsamość, podobnie jak tożsamość „pradawnego węża”, pomaga nam ustalić 12 rozdział Księgi Objawienia. W wersecie 1 czytamy, iż jest ona „przyobleczona w słońce, a pod jej stopami księżyc, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd”. Owa niewiasta to niebiańska organizacja Boża, złożona z wiernych aniołów, a urodzone przez nią „dziecko płci męskiej” wyobraża Królestwo Boże z Jezusem Chrystusem jako Władcą (Objawienie 12:1-5, The Jerusalem Bible).
7 Kto więc jest ‛Potomkiem’ niewiasty wspomnianym w Księdze Rodzaju 3:15, mającym ‛rozgnieść głowę’ Szatanowi i zadać mu w ten sposób śmiertelny cios? Jest nim ten, którego Bóg posłał z nieba, by za sprawą cudu urodził się z dziewicy — człowiek imieniem Jezus (Mateusza 1:18-23; Jana 6:38). Rozdział 12 Księgi Objawienia wyjawia, że ów Potomek, Jezus Chrystus, jako zmartwychwstały niebiański Władca pokieruje zwycięską walką przeciw Szatanowi oraz ustanowi zapowiedziane w wersecie 10 ‛królestwo naszego Boga i władzę jego Chrystusa’.
8. (a) Co nowego uczynił Bóg w związku ze swym pierwotnym zamierzeniem? (b) Kto wchodzi w skład nowego rządu Bożego?
8 Królestwo to, poddane władzy Jezusa Chrystusa, jest czymś nowym, co Bóg uczynił w związku ze swym pierwotnym zamierzeniem, według którego ludzie mają żyć wiecznie na ziemi. Po buncie wznieconym przez Szatana Jehowa niezwłocznie poczynił kroki, żeby ten nowy rząd mógł zniweczyć wszystkie następstwa niegodziwości. W czasie pobytu na ziemi Jezus wyjawił, że nie tylko on będzie rządził w tym Królestwie (Łukasza 22:28-30). Spośród ludzi miały zostać wybrane jeszcze inne osoby, by razem z nim sprawować w niebie władzę jako drugorzędna część potomstwa niewiasty (Galatów 3:16, 29). W Biblii podano, że liczba tych współwładców Jezusa, wybranych spośród grzesznych mieszkańców ziemi, będzie wynosić 144 000 (Objawienie 14:1-3).
9. (a) Dlaczego Jezus musiał się pojawić na ziemi jako człowiek? (b) Jak ‛zniweczył dzieła Diabła’?
9 Zanim jednak to Królestwo mogło zacząć sprawować władzę, na ziemi musiał się pojawić główny przedstawiciel obiecanego potomstwa, Jezus Chrystus. Dlaczego? Ponieważ właśnie on ma z woli Jehowy Boga „zniweczyć dzieła Diabła” (1 Jana 3:8). Jednym z dzieł Szatana było nakłonienie Adama do grzechu, wskutek czego całe jego potomstwo podlega grzechowi i śmierci (Rzymian 5:12). Jezus zniweczył to dzieło Diabła przez oddanie swego życia na okup. W ten sposób umożliwił uwolnienie ludzi od przekleństwa grzechu i śmierci i otworzył drogę do życia wiecznego (Mateusza 20:28; Rzymian 3:24; Efezjan 1:7).
Co umożliwia ofiara okupu
10. Jakie podobieństwa zachodziły między Jezusem i Adamem?
10 Życie Jezusa zostało przeniesione z nieba do łona kobiety, toteż urodził się on jako człowiek doskonały, nie splamiony grzechem Adamowym. Miał prawo żyć wiecznie na ziemi. Takie same perspektywy otwierały się przed Adamem, który również został stworzony jako człowiek doskonały. Podobieństwo to miał na myśli apostoł Paweł, gdy pisał: „‚Pierwszy człowiek, Adam, stał się duszą żyjącą’. Ostatni Adam [Jezus Chrystus] stał się duchem życiodajnym. Pierwszy człowiek jest z ziemi i uczyniony z prochu, drugi człowiek jest z nieba” (1 Koryntian 15:45, 47).
11. (a) Jaki wpływ wywarli na ludzkość Adam i Jezus? (b) Jak powinniśmy się zapatrywać na ofiarę Jezusa?
11 Na podobieństwo między tymi dwoma ludźmi — jedynymi doskonałymi mężczyznami, którzy kiedykolwiek chodzili po ziemi — wskazuje Biblia, mówiąc, iż Jezus „dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich” (1 Tymoteusza 2:6). Czyim odpowiednikiem był Jezus? Właśnie Adama, gdy ten jeszcze był doskonałym człowiekiem. Wskutek grzechu Adama cała rodzina ludzka podlega wyrokowi śmierci. Ofiara złożona przez „ostatniego Adama” stanowi podstawę do uwolnienia od grzechu i śmierci, a więc toruje drogę do życia wiecznego. Jakże cenna jest ofiara Jezusa! Apostoł Piotr zauważył: „Nie rzeczami zniszczalnymi, srebrem lub złotem, zostaliście uwolnieni”. Następnie wyjaśnił: „Lecz drogocenną krwią, podobną do krwi baranka nieskalanego i niesplamionego, mianowicie Chrystusową” (1 Piotra 1:18, 19).
12. Jak Biblia opisuje uwolnienie ludzkości od wyroku śmierci?
12 W Biblii jasno opisano sposób uwolnienia rodziny ludzkiej od wyroku śmierci: „Jak przez jedno wykroczenie [Adama] doszło do potępienia ludzi wszelkiego pokroju, tak też przez jeden akt usprawiedliwienia [nieskazitelne postępowanie Jezusa, uwieńczone jego śmiercią] dochodzi w wypadku ludzi wszelkiego pokroju do uznania ich za prawych, ku życiu. Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka [Adama] wielu stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo jednego [Jezusa] wielu stanie się prawymi” (Rzymian 5:18, 19).
Wspaniała perspektywa
13. Z jakiego powodu wielu nie zachwyca się perspektywą życia wiecznego?
13 To postanowienie Boże powinno nas naprawdę uszczęśliwiać! Czy nie zachwyca cię, że Bóg dał nam Wybawcę? Kiedy w ramach sondażu przeprowadzonego przez pewną gazetę amerykańską zadawano pytanie: „Czy pociąga cię perspektywa życia wiecznego?”, zaskakująco dużo ankietowanych — aż 67,4 procent — odpowiedziało przecząco. Dlaczego nie chcieliby żyć wiecznie? Najwidoczniej dlatego, że życie jest dziś związane z mnóstwem kłopotów. Jedna z respondentek wyznała: „Wolę nie myśleć, jak bym wyglądała w wieku 200 lat”.
14. Dlaczego życie wieczne będzie sprawiać prawdziwą przyjemność?
14 Ale Biblia nie mówi o życiu wiecznym w świecie, w którym ludzie musieliby cierpieć z powodu chorób, starości i różnych nieszczęść. Jezus, Władca Królestwa Bożego, usunie wszelkie problemy spowodowane przez Szatana. Jak zapewnia Biblia, Królestwo Boże „zmiażdży” wszystkie ciemięskie rządy teraźniejszego świata i „położy im kres” (Daniela 2:44). Wtedy zgodnie z modlitwą, której Jezus nauczył swych naśladowców, na ziemi — podobnie jak w niebie — będzie się dziać wola Boża (Mateusza 6:9, 10). W nowym świecie, po oczyszczeniu ziemi z wszelkiego zła, ludzie zaczną w pełni korzystać z dobrodziejstw ofiary okupu złożonej przez Jezusa. Wszystkim, którzy okażą się tego godni, zostanie przywrócone doskonałe zdrowie!
15, 16. Jakie warunki zapanują w Bożym nowym świecie?
15 Do mieszkańców Bożego nowego świata będzie można odnieść następujący werset biblijny: „Niech jego ciało stanie się jędrniejsze niż w młodości; niech powróci do dni swego młodzieńczego wigoru” (Hioba 33:25). Spełni się także inna obietnica biblijna: „Otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło” (Izajasza 35:5, 6).
16 Pomyśl tylko: Bez względu na wiek — czy będzie to 80, 800, czy nawet więcej lat — nasze ciała będą zachowywać znakomitą kondycję. Jak mówi Biblia, „żaden mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’”. Zgodnie z jeszcze inną obietnicą Bóg „otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Izajasza 33:24; Objawienie 21:3, 4).
17. Czego będą mogli dokonać ludzie żyjący w nowym świecie?
17 W tym nowym świecie będziemy mogli korzystać z naszego zdumiewającego mózgu w sposób odpowiadający zamierzeniu Stwórcy, który wyposażył go w nieograniczoną zdolność uczenia się. Wyobraź sobie, jak zachwycających rzeczy będziemy mogli dokonywać! Nawet niedoskonali ludzie zdołali wytworzyć z pierwiastków występujących na ziemi najrozmaitsze przedmioty — telefony komórkowe, mikrofony, zegarki, pagery, komputery, samoloty i mnóstwo innych wyrobów. Żadnego nie wykonano z materiałów sprowadzonych z jakiegoś odległego zakątka wszechświata. Bezkresne życie w ziemskim raju otwiera przed nami wprost nieograniczone perspektywy wykorzystywania inwencji twórczej! (Izajasza 65:21-25).
18. Dlaczego w nowym świecie nigdy nie będziemy się nudzić?
18 Życie nie będzie też monotonne. Nawet teraz wyczekujemy z radością kolejnych posiłków, mimo iż spożyliśmy ich już tysiące. Jako ludzie doskonali, będziemy się jeszcze bardziej zachwycać smakowitymi plonami rajskiej ziemi (Izajasza 25:6). I po wsze czasy będzie nam sprawiać przyjemność troszczenie się o przebogaty świat zwierząt oraz podziwianie pięknych zachodów słońca, a także widok gór, rzek i dolin. Doprawdy, życie w Bożym nowym świecie nigdy nie będzie nudne! (Psalm 145:16).
Spełnianie wymagań Bożych
19. Dlaczego rozsądny jest wniosek, że jeśli chcemy otrzymać Boży dar życia, musimy spełniać określone wymagania?
19 Czy mógłbyś liczyć na to, że Bóg da ci wspaniały dar życia wiecznego w raju, choćbyś ty nic nie robił, aby go otrzymać? Czyż nie jest rozsądny wniosek, że On czegoś od nas wymaga? Ależ tak. Bóg nie narzuca nam tego daru. Podaje go nam, my zaś musimy wyciągnąć rękę i go wziąć. Konieczny jest wysiłek. Może więc zadasz pytanie, jakie niegdyś postawił Jezusowi młody dostojnik: „Co dobrego mam czynić, żeby otrzymać życie wieczne?” Albo powiesz tak, jak dozorca więzienny w Filippi, który zapytał apostoła Pawła: „Co mam czynić, by dostąpić wybawienia?” (Mateusza 19:16; Dzieje 16:30).
20. Co jest jednym z podstawowych warunków osiągnięcia życia wiecznego?
20 W ostatni wieczór przed swą śmiercią Jezus wymienił w modlitwie do niebiańskiego Ojca jedno z podstawowych wymagań: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3). Czyż nie jest rozsądne wymaganie, byśmy poznawali Jehowę, który otworzył przed nami możliwość życia wiecznego, oraz tego, który za nas umarł, Jezusa Chrystusa? Ale nabywanie takiej wiedzy to jeszcze nie wszystko.
21. Jak możemy udowodnić, że spełniamy wymaganie co do okazywania wiary?
21 Biblia uczy ponadto: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne”. Następnie zapowiada: „Kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży” (Jana 3:36). Jeżeli chcemy dać dowody wiary w Syna, musimy wprowadzać zmiany w swym życiu, by je zharmonizować z wolą Bożą. Musimy odrzucić niewłaściwe postępki, które dotąd popełnialiśmy, i czynić to, co się podoba Bogu. Koniecznie trzeba też zastosować się do słów Piotra: „Okażcie skruchę i nawróćcie się, by zostały zmazane wasze grzechy, żeby od osoby Jehowy nadeszły pory orzeźwienia” (Dzieje 3:19).
22. Z jakimi krokami wiąże się podążanie śladami Jezusa?
22 Obyśmy nigdy nie zapomnieli, iż życiem wiecznym będziemy mogli się cieszyć tylko dzięki wierze w Jezusa (Jana 6:40; 14:6). Dowodzimy jej wtedy, gdy ‛podążamy dokładnie jego śladami’ (1 Piotra 2:21). Co to znaczy? W modlitwie do Boga Jezus oświadczył: „Oto przychodzę (...), aby wykonywać wolę twoją, Boże” (Hebrajczyków 10:7). Musimy wzorem Jezusa zgodzić się wykonywać wolę Jehowy i oddać Mu swe życie. Następnie trzeba usymbolizować to chrztem w wodzie, gdyż Jezus też zgłosił się do chrztu (Łukasza 3:21, 22). Uczynienie tych kroków jest najzupełniej rozsądne. Apostoł Paweł zauważył, że ‛przymusza nas miłość Chrystusa’ (2 Koryntian 5:14, 15). W jakim sensie? Otóż miłość przymusiła Jezusa do oddania za nas życia. Czyż nie powinno to przymuszać z kolei nas do uwierzenia w niego? Powinno nas skłaniać do tego, by tak jak on z całego serca pomagać bliźnim. Skoro życie Chrystusa skupiało się na spełnianiu woli Bożej, my musimy postępować podobnie — nie możemy już żyć dla samych siebie.
23. (a) Do czego muszą być ‛dołączeni’ ci, którzy ubiegają się o życie? (b) Czego się wymaga od członków zboru chrześcijańskiego?
23 Ale na tym nie koniec. Biblia mówi, że w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. aż 3000 osób dało się ochrzcić i „zostało dołączonych”. Dołączonych do czego? „Dalej trwali w nauce apostołów i dzieleniu się ze sobą” — wyjaśnia Łukasz (Dzieje 2:41, 42). Spotykali się z drugimi, by studiować Biblię i przebywać w ich towarzystwie, co oznacza, że zostali dołączeni do zboru chrześcijańskiego jako jego członkowie. W I wieku chrześcijanie regularnie się zgromadzali, by korzystać z pouczeń duchowych (Hebrajczyków 10:25). Dzisiejsi Świadkowie Jehowy również systematycznie urządzają takie zebrania i ciebie też serdecznie na nie zapraszają.
24. Czym jest „rzeczywiste życie” i kiedy oraz dzięki czemu będzie ono możliwe?
24 Tą wąską drogą prowadzącą do życia idą dziś miliony ludzi. Utrzymanie się na niej wymaga nie lada wysiłku (Mateusza 7:13, 14). Podkreślił to Paweł, udzielając gorącej zachęty: „Walcz w szlachetnej walce o wiarę, mocno się uchwyć życia wiecznego, do którego zostałeś powołany”. Podjęcie tej walki jest konieczne, jeśli mamy „się mocno uchwycić rzeczywistego życia” (1 Tymoteusza 6:12, 19). Nie chodzi tu o doczesny byt, pełen bólu i cierpień, które na nas ściągnął grzech Adama. Chodzi raczej o życie w Bożym nowym świecie, które już wkrótce, po usunięciu obecnego systemu rzeczy, będzie możliwe dzięki zastosowaniu Chrystusowej ofiary okupu dla dobra wszystkich miłujących Jehowę Boga i Jego Syna. Obyśmy wszyscy wybrali „rzeczywiste życie” — bezkresne życie we wspaniałym Bożym nowym świecie.
Jak byś odpowiedział?
◻ Kim jest wąż, niewiasta i Potomek z Księgi Rodzaju 3:15?
◻ W jakim sensie Jezus był odpowiednikiem Adama i co umożliwiła ofiara okupu?
◻ Czego szczególnie wyczekujesz w Bożym nowym świecie?
◻ Jakie wymagania musimy spełnić, by żyć w nowym świecie?
[Ilustracja na stronie 10]
Jezus jest jedyną drogą do bezkresnego życia dla młodych i starszych wiekiem
[Ilustracja na stronie 11]
W czasie wyznaczonym przez Boga ludzie starzy odzyskają młodzieńczy wigor