Z którego stołu się karmisz?

„Nie możecie spożywać ze ‚stołu Jehowy’ i stołu demonów” (1 KORYNTIAN 10:21, NW).

 1. Jakie stoły są zastawione przed nami i jakiego ostrzeżenia udzielił w związku z nimi apostoł Paweł?

Z TEJ natchnionej wypowiedzi apostoła Pawła jasno wynika, że przed ludźmi są zastawione dwa symboliczne stoły. Można je odróżnić po znajdującym się na nich pokarmie. Każdy z nas spożywa albo z jednego stołu, albo z drugiego. Jeżeli jednak pragniemy cieszyć się uznaniem Boga, nie możemy się karmić z Jego stołu, a zarazem podjadać ze stołu demonów. Apostoł Paweł ostrzegł: „To, co narody składają w ofierze, składają w ofierze demonom, a nie Bogu; nie chcę zaś, żebyście się stali współuczestnikami demonów. Nie możecie pić kielicha Jehowy i kielicha demonów; nie możecie spożywać ze ‚stołu Jehowy’ i stołu demonów” (1 Koryntian 10:20, 21, NW).

 2. (a) Co było stołem Jehowy w starożytnym Izraelu i kto uczestniczył w ofiarach wspólnoty? (b) Co obecnie oznacza spożywanie ze stołu Jehowy?

² Słowa Pawła przywodzą na pamięć ofiary wspólnoty, które w myśl Prawa Jehowy składali starożytni Izraelici. Ołtarz Boży nazywano stołem, a o przyprowadzającym zwierzę ofiarne mówiono, że łączy go wspólnota z Jehową i kapłanami. Na czym ona polegała? Po pierwsze, Jehowa miał udział w ofierze, ponieważ na Jego ołtarz wylewano krew, a w płonącym na nim ogniu spalano tłuszcz. Po drugie, kapłan (wraz z rodziną) spożywał pieczoną pierś i prawą nogę zwierzęcia ofiarnego. I po trzecie, ofiarodawcy przysługiwała reszta ofiary (Kapłańska [3 Mojżeszowa] 7:11-36, NW). W dobie obecnej karmienie się ze stołu Jehowy oznacza oddawanie Mu czci zgodnie z Jego wolą, jak to pokazał Jezus i jego apostołowie. Chcąc tak czynić, trzeba się odżywiać pokarmem duchowym, którego Jehowa dostarcza za pośrednictwem swego Słowa i swej organizacji. Spożywając ze stołu Jehowy, Izraelici cieszyli się szczególną więzią z Bogiem, toteż nie wolno im było składać ofiar przy stole demonów. Zakaz ten obowiązuje także dzisiejszych Izraelitów duchowych oraz towarzyszące im „drugie owce” (Jana 10:16, NW).

 3. Jak w naszych czasach można stać się winnym spożywania ze stołu demonów?

³ Jak w naszych czasach można stać się winnym spożywania ze stołu demonów? Popierając coś, co jest sprzeczne z wolą Jehowy. Na stole demonów znajduje się między innymi wszelka demoniczna propaganda, służąca temu, by nas zwieść i odciągnąć od oddawania czci Jehowie. Któż pragnąłby karmić umysł i serce taką trucizną? Prawdziwi chrześcijanie nie chcą uczestniczyć w ofiarach, które obecnie większość ludzi składa bogom wojny i bogactwa (Mateusza 6:24).

Wystrzeganie się „stołu demonów”

 4. Nad jakim pytaniem powinien się zastanowić każdy z nas i dlaczego nie chcielibyśmy świadomie spożywać ze stołu demonów?

⁴ Każdy z nas powinien zadać sobie pytanie: Z którego stołu się karmię? Tak czy inaczej spożywamy albo z jednego, albo z drugiego (porównaj Mateusza 12:30). Nie chcielibyśmy świadomie korzystać ze stołu demonów. W ten sposób utracilibyśmy łaskę jedynego prawdziwego i żywego Boga, Jehowy. Natomiast posilając się wyłącznie ze stołu Jehowy, będziemy mogli żyć wiecznie i szczęśliwie (Jana 17:3). Istnieje powiedzenie, że człowiek jest tym, czym się karmi. A zatem każdy, kto pragnie zachować dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne, musi zważać na to, co spożywa. Podobnie jak wysokokaloryczne przekąski, nawet jeśli dzięki chemicznym dodatkom są smaczne, bynajmniej nie służą naszemu zdrowiu, tak też ozdobiona demonicznymi naukami propaganda tego świata stanowi lichą, bezwartościową strawę, która skazi nasze umysły.

 5. Jak obecnie można uniknąć przyswojenia sobie demonicznych nauk?

⁵ Apostoł Paweł zapowiedział, że w dniach ostatnich ludzie będą sprowadzani na manowce przez „nauki demonów” (1 Tymoteusza 4:1, BT). Są one upowszechniane nie tylko pod postacią fałszywych wierzeń religijnych, ale również na wiele innych sposobów. Powinniśmy na przykład poddać starannej ocenie to, co czytamy — zarówno my, jak i nasze dzieci — oraz co oglądamy w telewizji, teatrze bądź kinie (Przypowieści 14:15). Czy dla odprężenia bierzemy do ręki powieści o bezsensownej przemocy, niedozwolonych stosunkach płciowych lub praktykach okultystycznych? Czy w celu zdobycia wiedzy sięgamy po publikację ukazującą jakąś filozofię lub drogę życiową, która nie jest „według Chrystusa”? (Kolosan 2:8, NW). Czy takie dzieło nie zawiera czczych spekulacji bądź nie zaleca angażowania się w świeckie ruchy społeczne? Czy nie zachęca wyraźnie, by dorobić się fortuny? (1 Tymoteusza 6:9). Czy nie jest to wydawnictwo, które w zakamuflowany sposób przedstawia wywołujące podziały, niechrześcijańskie nauki? Jeżeli odpowiedź jest twierdząca, a my w dalszym ciągu wystawiamy się na wpływ takich rzeczy, grozi nam niebezpieczeństwo karmienia się ze stołu demonów. Obecnie setki tysięcy publikacji krzewi świeckie filozofie, które rzekomo są niezwykle światłe i powszechnie uznawane (Kaznodziei 12:12). Tymczasem owa propaganda w istocie nie jest niczym nowym ani nie przynosi żadnego pożytku, podobnie jak chytra wypowiedź Szatana nie wyszła na dobre Ewie (2 Koryntian 11:3).

 6. Jak powinniśmy zareagować na zaproszenie Szatana do spróbowania jego demonicznej papki?

⁶ W jaki sposób powinniśmy więc zareagować na zaproszenie Szatana do skosztowania jego demonicznej papki? Tak jak to uczynił Jezus, kiedy Diabeł go kusił, by zamienił kamienie w chleb. Jezus odparł: „Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. A gdy Szatan zaoferował mu „wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich” pod warunkiem, że ten upadnie i dokona przed nim aktu uwielbienia, Jezus odrzekł: „Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu [Jehowie, NW] Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz” (Mateusza 4:3, 4, 8-10).

 7. Dlaczego mniemanie, iż można z powodzeniem karmić się zarówno ze stołu Jehowy, jak i demonów, jest błędne?

⁷ Stołu Jehowy oraz stołu, który nakrywają Jego demoniczni wrogowie, nigdy nie uda się ze sobą pogodzić! W przeszłości faktycznie podejmowano takie próby. Przypomnijmy sobie starożytnych Izraelitów z czasów proroka Eliasza. Wprawdzie twierdzili, że wielbią Jehowę, ale dobrobyt przypisywali innym bogom, na przykład Baalowi. Eliasz przystąpił do ludu i rzekł: „Jak długo będziecie utykać, chwiejąc się między dwoma odmiennymi poglądami? Jeżeli Jehowa jest prawdziwym Bogiem, podążajcie za Nim; a jeśli Baal — idźcie za nim” (NW). Nie ulega wątpliwości, że Izraelici kuleli „to na jedną nogę, to na drugą” (1 Królów 18:21, The Jerusalem Bible). Eliasz rzucił wyzwanie kapłanom Baala, by dowiedli boskości swego bóstwa. Prawdziwym Bogiem miał się okazać ten, który ześle z nieba ogień i strawi ofiarę. Usilne zabiegi kapłanów Baala spełzły na niczym. Wówczas Eliasz po prostu się pomodlił: „Jehowo, odpowiedz mi, aby ten lud poznał, że ty, Jehowo, jesteś prawdziwym Bogiem”. Jehowa natychmiast spuścił z nieba ogień, który pochłonął obficie zlaną wodą ofiarę zwierzęcą. Pobudzony bezspornym przejawem boskości Jehowy naród izraelski wybił na rozkaz Eliasza wszystkich 450 proroków Baala (1 Królów 18:24-40, NW). Również w dobie dzisiejszej powinniśmy uznać, iż Jehowa jest prawdziwym Bogiem, i — jeśli jeszcze tego nie robimy — bez wahania zacząć się karmić wyłącznie z Jego stołu.

‛Wierny niewolnik’ podaje do stołu Jehowy

 8. Za pośrednictwem jakiego niewolnika Jezus miał podczas swej obecności karmić duchowo swoich uczniów i kto jest tym niewolnikiem?

⁸ Pan Jezus Chrystus zapowiedział, że w czasie jego obecności dostarczaniem pokarmu duchowego dla jego uczniów będzie się zajmował „niewolnik wierny i roztropny”: „Szczęśliwy ów niewolnik, jeśli jego pan, przybywszy, zastanie go tak czyniącego. Zaprawdę wam mówię: Ustanowi go nad całym swoim mieniem” (Mateusza 24:45-47, NW). Niewolnikiem tym nie okazała się jakaś pojedyncza osoba, lecz klasa oddanych, namaszczonych duchem chrześcijan. Podaje ona na stół Jehowy najwyborniejszy duchowy pokarm zarówno dla ostatka pomazańców, jak i dla „wielkiej rzeszy”. Ta ostatnia liczy już ponad cztery miliony osób i razem z namaszczonym ostatkiem opowiada się za powszechnym zwierzchnictwem Jehowy Boga oraz po stronie Jego Królestwa, przez które uświęci On swe wzniosłe imię (Objawienie 7:9-17, NW).

 9. Jakim narzędziem klasa niewolnika posługuje się do zaopatrywania Świadków Jehowy w duchowy pokarm i jak ich duchowa uczta została proroczo opisana?

⁹ W celu zaopatrywania wszystkich Świadków Jehowy w strawę duchową klasa wiernego niewolnika posługuje się Towarzystwem Strażnica. Chrześcijaństwo oraz reszta tego systemu rzeczy przymiera głodem z braku życiodajnego pokarmu duchowego, a tymczasem słudzy Jehowy ucztują (Amosa 8:11). W ten sposób spełnia się proroctwo z Księgi Izajasza 25:6: „Pan [Jehowa, NW] Zastępów wyprawi wszystkim ludom na tej górze ucztę z tłustych potraw, ucztę z wystałych win, z tłustych potraw ze szpikiem, ze starych dobrze wystałych win”. Jak wynika z wersetów 7 i 8, owa uczta nigdy się nie skończy. Już teraz jest ona dla wszystkich członków widzialnej organizacji Jehowy ogromnym błogosławieństwem, którego w przyszłości będą zaznawać bezustannie.

Wystrzegaj się trującego pokarmu ze stołu demonów

10. (a) Jaki pokarm podaje klasa złego niewolnika i co ją do tego skłania? (b) Jak ta klasa traktuje swych byłych współniewolników?

¹⁰ Na stole demonów znajduje się trująca strawa. Rozważmy na przykład, jaki pokarm wydają odstępcy oraz klasa złego niewolnika. Nie jest ani posilny, ani krzepiący, ani zdrowy. Nie może być inny, skoro odstępcy przestali się karmić ze stołu Jehowy. W rezultacie zanikły u nich wszystkie elementy nowej osobowości, które zdołali niegdyś w sobie rozwinąć. Takimi ludźmi nie kieruje duch święty, lecz złośliwa uraza. W myśl zapowiedzi Jezusa jedynym ich celem jest to, aby bić swych dawnych współniewolników (Mateusza 24:48, 49).

11. Co na temat wyboru pokarmu duchowego napisał C. T. Russell i jak scharakteryzował tych, którzy porzucają stół Jehowy?

¹¹ Na przykład w Strażnicy z 1 października 1909 roku (wydanie angielskie) C. T. Russell, ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, tak napisał o tych, którzy się odwrócili od stołu Jehowy i zaczęli krzywdzić swych byłych współniewolników: „Wszyscy odłączający się od Towarzystwa i jego dzieła nie rozwijają w sobie wiary i łask ducha ani nie zaszczepiają ich drugim, lecz najwyraźniej czynią na odwrót — usiłują szkodzić Sprawie, której kiedyś służyli, i z mniejszym lub większym hałasem stopniowo odchodzą w zapomnienie, krzywdząc jedynie siebie oraz drugich, owładniętych podobnym duchem kłótliwości. (...) Jeżeli niektórym się zdaje, że na innym stole znajdą równie dobre, a nawet lepsze jadło, albo że sami będą w stanie podawać tak samo dobre lub nawet lepsze, niech idą swoją drogą. (...) Nie mamy nic przeciw temu, żeby drudzy poszli i gdzie indziej poszukali sobie satysfakcjonującego ich pokarmu i światła, tymczasem ci, którzy stają się naszymi oponentami, obierają — o dziwo — zupełnie odmienną drogę. Zamiast w stylu tego świata powiedzieć po męsku: ‚Znalazłem coś, co mi bardziej odpowiada. Żegnam!’, ludzie ci okazują gniew, złośliwość, nienawiść, zwadę — ‚uczynki ciała i diabła’ — i to w stopniu niespotykanym u osób świeckich. Najwyraźniej opadła ich wściekłość, nabawili się szatańskiego wodowstrętu [wścieklizny]. Niektórzy z nich biją nas, a potem twierdzą, że to my tak robimy. Bez wahania mówią i piszą nikczemne kłamstwa oraz zniżają się do popełniania podłości”.

12. (a) W jaki sposób odstępcy biją swych współniewolników? (b) Dlaczego karmienie się pismami odstępców w celu zaspokojenia ciekawości jest niebezpieczne?

¹² Odstępcy faktycznie wydają literaturę, w której uciekają się do przekręcania faktów, zamieszczają półprawdy, a nawet jawne kłamstwa. Co więcej, urządzają pikiety w pobliżu miejsc zgromadzeń Świadków, próbując zwieść nieostrożnych. Gdybyśmy zatem z ciekawości zaczęli się karmić pismami odstępców lub słuchać ich oszczerczej mowy, narazilibyśmy się na ogromne niebezpieczeństwo! Wprawdzie mogłoby się nam wydawać, iż coś takiego nie jest dla nas groźne, niemniej ryzyko dalej istnieje. Dlaczego? Przede wszystkim odstępcza literatura często przedstawia kłamstwa za pomocą „gładkich” i „sfałszowanych słów” (Rzymian 16:17, 18, NW; 2 Piotra 2:3, NW). A cóż innego spodziewałbyś się znaleźć na stole demonów? I chociaż odstępcy niekiedy prezentują też pewne fakty, na ogół wyrywają je z kontekstu, chodzi im bowiem o odciągnięcie innych od stołu Jehowy. Wszystkie ich pisma są nastawione jedynie na krytykowanie i rujnowanie. Nie ma w nich nic budującego.

13, 14. Jakie owoce wyróżniają odstępców oraz ich propagandę?

¹³ Jezus oświadczył: „Po ich owocach poznacie ich” (Mateusza 7:16). Jakie owoce można dostrzec u odstępców oraz w ich publikacjach? Rozpowszechnianą przez nich propagandę wyróżniają cztery cechy: 1) Przebiegłość. W Liście do Efezjan 4:14 (NW) powiedziano, że są to ludzie ‛przebiegli w wymyślaniu błędu’. 2) Wyniosłe rozumowanie. 3) Brak miłości. 4) Rozmaite formy nieuczciwości. Właśnie takie składniki zawiera pokarm ze stołu demonów, mający na celu wyłącznie podkopanie wiary sług Jehowy.

¹⁴ Rozważmy jeszcze inny aspekt tej sprawy. Do czego wracają odstępcy? Bardzo często znowu pogrążają się w mrokach chrześcijaństwa i jego nauk — na przykład tej, która głosi, że wszyscy chrześcijanie idą do nieba. Ponadto większość odstępców przestaje uznawać zdecydowane stanowisko Biblii co do krwi, neutralności oraz potrzeby świadczenia o Królestwie Bożym. Tymczasem my opuściliśmy ciemności Babilonu Wielkiego i już nigdy nie chcemy do nich powrócić (Objawienie 18:2, 4). Czy jako lojalni słudzy Jehowy, mielibyśmy pragnąć zwracać jakąkolwiek uwagę na propagandę rozpowszechnianą przez tych, którzy odrzucili stół Jehowy i teraz chłoszczą swą mową osoby pomagające nam przyswajać sobie „zdrowe słowa”? (2 Tymoteusza 1:13, NW).

15. Jaka zasada biblijna pomoże nam postąpić mądrze, gdy usłyszymy oskarżenia wysuwane przez odstępców?

¹⁵ Niektórych być może ciekawią zarzuty wysuwane przez odstępców. Powinniśmy jednak wziąć sobie do serca zasadę z Księgi Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 12:30, 31. Jehowa za pośrednictwem Mojżesza ostrzegł tu Izraelitów przed czymś, czego mieli unikać po wytępieniu pogańskich mieszkańców Ziemi Obiecanej. „Strzeż się, abyś nie dał się nakłonić do pójścia za ich przykładem — gdy już zostaną wyniszczone przed tobą — i abyś nie próbował dopytywać się o ich bogów: ‚Jak te narody czciły swoich bogów, bym i ja czynił podobnie?’ Nie możesz w ten sposób postępować wobec Jahwe, twego Boga” (Biblia poznańska). Jehowa Bóg doskonale zdaje sobie sprawę, do czego może skłonić człowieka ciekawość. Nie zapominajmy o Ewie ani o żonie Lota! (Łukasza 17:32; 1 Tymoteusza 2:14). Nigdy nie interesujmy się słowami ani czynami odstępców. Bądźmy natomiast pilnie zajęci budowaniem duchowym ludzi oraz lojalnym karmieniem się ze stołu Jehowy!

Pozostanie tylko stół Jehowy

16. (a) Co wkrótce stanie się z Szatanem, demonami i symbolicznym stołem, z którego się karmią narody świata? (b) Jaki los spotka wszystkich ludzi, którzy nie przestaną spożywać ze stołu demonów?

¹⁶ Niebawem wybuchnie znienacka wielki ucisk, szybko zmierzając do finału w „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” (Objawienie 16:14, 16, NW). Ten punkt kulminacyjny nastąpi wówczas, gdy Jehowa zniszczy teraźniejszy system rzeczy oraz symboliczny stół, z którego się karmią narody świata. Ponadto Jehowa usunie całą niewidzialną organizację Szatana Diabła, łącznie z hordami demonów. Ludzie, którzy nie przestaną spożywać z duchowego stołu Szatana, stołu demonów, będą zmuszeni uczestniczyć w literalnym posiłku, ale nie w roli biesiadników, lecz jako główne danie — ku własnej zgubie! (Zobacz Ezechiela 39:4; Objawienie 19:17, 18).

17. Jakich błogosławieństw dostąpią osoby, które się karmią wyłącznie ze stołu Jehowy?

¹⁷ Pozostanie wyłącznie stół Jehowy. Osoby doceniające możliwość karmienia się z tego stołu przeżyją i dostąpią przywileju spożywania z niego po wsze czasy. Nigdy już nie zagrozi im żaden głód (Psalm 67:7, Miłosz; 72:16). Będą cieszyć się doskonałym zdrowiem i służyć Jehowie Bogu, żyjąc w raju! W końcu też w zachwycający sposób urzeczywistni się wzruszająca zapowiedź z Księgi Objawienia 21:4: „Otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (NW). Ponieważ przeminą też wszyscy przeciwstawiający się Jehowie Bogu, na zawsze rozciągnie On swą władzę nad całym światem, zlewając bezmiar swych łask na odkupionych mieszkańców rajskiej ziemi. Aby dostąpić tej nagrody, każdy z nas powinien być zdecydowany posilać się wyłącznie ze stołu Jehowy, obficie zastawionego najlepszym pokarmem duchowym.

Jak byś odpowiedział?

◻ Jak się ustrzec sprowadzenia na manowce przez demoniczne nauki?

◻ Dlaczego nie można karmić się jednocześnie ze stołu Jehowy i stołu demonów?

◻ Jaki pokarm oferują odstępcy?

◻ Dlaczego interesowanie się zarzutami odstępców jest niebezpieczne?

◻ Jakie owoce wydają odstępcy?

[Ilustracja na stronie 10]

Stół Jehowy jest obficie zastawiony najlepszym pokarmem duchowym