Rozdział piętnasty
Słuchaj rad i przyjmuj karcenie
1. (a) Dlaczego każdy z nas potrzebuje rad i karcenia? (b) Nad jakim pytaniem warto się zastanowić?
„WSZYSCY (...) wielokrotnie się potykamy” — czytamy w Liście Jakuba 3:2. Na pewno przypominamy sobie niejedną sytuację, w której postąpiliśmy inaczej, niż nakazuje Słowo Boże. Rozumiemy więc, dlaczego Biblia zachęca: „Posłuchaj rady i przyjmuj karcenie, żebyś w przyszłości stał się mądry” (Przysłów 19:20). Niewątpliwie dokonaliśmy już wielu zmian, aby dostosować swe życie do nauk biblijnych. Jak jednak reagujemy, gdy współwyznawca udziela nam osobistej rady?
2. Jak postąpić, gdy ktoś udziela nam osobistej rady?
2 W takich okolicznościach niektórzy się usprawiedliwiają, bagatelizują problem albo nawet zrzucają winę na innych. Ale znacznie lepiej jest wysłuchać rady i ją przyjąć (Hebrajczyków 12:11). Oczywiście nikt nie powinien oczekiwać od drugich doskonałości ani ciągle ich pouczać, gdy chodzi o coś błahego lub o sprawy, w których Biblia pozostawia nam wolny wybór. Niekiedy udzielający rady nie uwzględnia wszystkich faktów. W takim wypadku warto mu je z szacunkiem naświetlić. Załóżmy jednak, że otrzymujemy słuszną radę, opartą na Biblii. Jak powinniśmy się do niej odnieść?
Ostrzegawcze przykłady
3, 4. (a) W jaki sposób Biblia pomaga nam wyrobić sobie właściwy pogląd na rady i karcenie? (b) Jak król Saul zareagował na radę i jakie były tego skutki?
3 W Słowie Bożym opisano autentyczne przeżycia ludzi, którym udzielono rad, a niekiedy także skarcenia. Jednym z nich był izraelski król Saul. Nie usłuchał Jehowy w sprawie Amalekitów. Naród ten przeciwstawiał się sługom Jehowy, dlatego Bóg polecił całkowicie go wytępić wraz z żywym inwentarzem. Tymczasem Saul oszczędził ich króla i najlepsze zwierzęta (1 Samuela 15:1-11).
4 Jehowa posłał proroka Samuela, by zganił Saula. Jak król na to zareagował? Tłumaczył się, że przecież pobił Amalekitów, a darował życie jedynie ich władcy. W ten sposób jednak złamał rozkaz Jehowy (1 Samuela 15:20). Z kolei winą za pozostawienie przy życiu zwierząt obarczył lud. Powiedział: „Bałem się ludu i dlatego usłuchałem ich głosu” (1 Samuela 15:24). Najbardziej zależało mu na zachowaniu twarzy. Poprosił nawet Samuela, by ‛okazał mu szacunek wobec ludu’ (1 Samuela 15:30). Ostatecznie Jehowa pozbawił Saula władzy królewskiej (1 Samuela 16:1).
5. Co spotkało króla Uzzjasza, gdy odrzucił dobrą radę?
5 Innym przykładem jest judzki król Uzzjasz, który „postąpił wiarołomnie wobec Jehowy, swego Boga, i wszedł do świątyni Jehowy, by palić kadzidło” (2 Kronik 26:16). A przecież prawo do tego mieli tylko kapłani. Kiedy naczelny kapłan próbował powstrzymać Uzzjasza, król wybuchnął gniewem. Co z tego wynikło? Biblia wyjaśnia: „Pojawił się trąd na jego czole (...), gdyż Jehowa go poraził. I król Uzzjasz pozostał trędowaty aż do dnia swej śmierci” (2 Kronik 26:19-21).
6. (a) Dlaczego Saul i Uzzjasz nie umieli przyjąć rady? (b) Dlaczego odrzucanie rad jest poważnym problemem również w naszych czasach?
6 Dlaczego Saul i Uzzjasz nie umieli usłuchać rady? Podstawową przyczyną była pycha. Każdy z nich miał o sobie wygórowane mniemanie. Również dzisiaj wiele osób ściąga przez to na siebie kłopoty. Najwidoczniej uważają, że przyjęcie rady świadczy o słabości albo może zaszkodzić ich opinii. Ale to właśnie pycha jest słabością. Tak zaślepia ludzi, że odrzucają pomoc ofiarowaną przez Jehowę za pośrednictwem Jego Słowa i organizacji. Słusznie więc Bóg ostrzega: „Pycha poprzedza upadek, a duch wyniosły — potknięcie” (Przysłów 16:18; Rzymian 12:3).
Słuchaj rad
7. Czego możemy się nauczyć z reakcji Mojżesza na otrzymaną radę?
7 Biblia zawiera też pozytywne przykłady osób, które przyjmowały rady. Możemy się od nich wiele nauczyć. Weźmy pod uwagę Mojżesza. Teść podpowiedział mu, co mogłoby go odciążyć od nadmiaru obowiązków. Mojżesz wysłuchał rady i szybko się do niej zastosował (Wyjścia 18:13-24). Dlaczego tak chętnie to zrobił, mimo że dysponował ogromną władzą? Ponieważ przejawiał pokorę. „Był najpotulniejszy ze wszystkich ludzi, którzy byli na powierzchni ziemi” (Liczb 12:3). A jak ważna jest potulność? Z Księgi Sofoniasza 2:3 wynika, że decyduje o naszym życiu.
8. (a) Jakich grzechów dopuścił się Dawid? (b) Jak Dawid zareagował na naganę Natana? (c) Jakie skutki pociągnęły za sobą występki Dawida?
8 Król Dawid popełnił cudzołóstwo z Batszebą, a gdy potem próbował to zatuszować, doprowadził do śmierci jej męża, Uriasza. Z polecenia Jehowy został wtedy surowo zganiony przez proroka Natana. Okazał jednak skruchę i bez wahania oświadczył: „Zgrzeszyłem przeciwko Jehowie” (2 Samuela 12:13). Bóg uznał skruchę Dawida, ale nie ochronił go przed skutkami grzechu. Zapowiedział, że ‛miecz nie odstąpi od jego domu’, że jego żony zostaną ‛dane jego bliźniemu’, a syn, który przyszedł na świat w wyniku cudzołóstwa, „niechybnie umrze” (2 Samuela 12:10, 11, 14).
9. O czym nie powinniśmy zapominać, gdy ktoś udziela nam rady albo nas karci?
9 Dawid wiedział, że warto słuchać mądrych rad. Pewnego razu podziękował Bogu za to, że przysłał kogoś z dobrą radą (1 Samuela 25:32-35). Czy mamy podobne nastawienie? Jeśli tak, to często możemy uniknąć powiedzenia lub zrobienia czegoś, czego potem byśmy żałowali. A kiedy otrzymujemy niezbędną radę czy nawet skarcenie, nigdy nie zapominajmy, że jest to dowód miłości Jehowy, któremu zależy na naszej wiecznej pomyślności (Przysłów 3:11, 12; 4:13).
Rozwijaj cenne przymioty
10. Jaką cechę muszą według Jezusa przejawiać ci, którzy chcą wejść do Królestwa?
10 Chcąc utrzymywać dobre stosunki z Jehową i naszymi chrześcijańskimi braćmi, musimy rozwijać pewne przymioty. Na jeden z nich skierował uwagę Jezus. Postawił wśród uczniów dziecko i powiedział: „Jeżeli nie zawrócicie i nie staniecie się jak małe dzieci, na pewno nie wejdziecie do królestwa niebios. Kto zatem się ukorzy jak to małe dziecko, ten jest największy w królestwie niebios” (Mateusza 18:3, 4). Uczniowie Jezusa musieli pracować nad pokorą, bo nieraz spierali się, kto z nich jest najważniejszy (Łukasza 22:24-27).
11. (a) Wobec kogo mamy być pokorni i dlaczego? (b) Jak będziemy reagować na czyjeś rady, jeśli jesteśmy pokorni?
11 Apostoł Piotr napisał: „Wszyscy zaś jedni wobec drugich przepaszcie się uniżeniem umysłu, ponieważ Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością” (1 Piotra 5:5). Wiemy, że musimy być pokorni wobec Boga, ale z tego wersetu wynika, że mamy też być pokorni wobec współwyznawców. Wówczas nie oburzymy się, gdy udzielą nam stosownych wskazówek. Przeciwnie, chętnie będziemy się od nich uczyć (Przysłów 12:15).
12. (a) Jaki ważny przymiot ściśle wiąże się z pokorą? (b) Dlaczego powinniśmy zważać na to, jak nasze postępowanie oddziałuje na innych?
12 Z pokorą ściśle wiąże się troska o dobro bliźnich. Apostoł Paweł wspomniał: „Niech każdy szuka korzyści nie swojej własnej, lecz drugiego. (...) Dlatego czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko czyńcie ku chwale Bożej. Unikajcie dawania powodów do zgorszenia Żydom i Grekom oraz zborowi Bożemu” (1 Koryntian 10:24-33). Paweł bynajmniej nie sugerował, że mamy zrezygnować z wszelkich osobistych upodobań. Zachęcił jednak, by nie czynić nic, co mogłoby kogoś ośmielić do postępowania sprzecznego z jego własnym sumieniem.
13. Jak możemy sprawdzić, czy chętnie stosujemy się do rad biblijnych?
13 Czy potrafisz przedkładać dobro innych nad swoje upodobania? Wszyscy musimy się tego uczyć. I mamy ku temu wiele okazji. Pomyślmy chociażby o ubiorze i uczesaniu. To prawda, że w tej dziedzinie możemy kierować się swoim gustem, jeśli tylko trzymamy się biblijnych zasad, czyli jesteśmy skromni, schludni i czyści. Ale czy byłbyś gotów coś zmienić, gdybyś się zorientował, że twój wygląd nie odpowiada miejscowym obyczajom i zraża ludzi do orędzia o Królestwie? Wskazanie komuś drogi do życia wiecznego bez wątpienia jest ważniejsze niż własna przyjemność.
14. Dlaczego to takie ważne, by rozwijać pokorę i interesować się pomyślnością drugich?
14 Wzorem okazywania pokory i troski o innych był Jezus. Pewnego razu nawet umył swym uczniom nogi (Jana 13:12-15). Słowo Boże tak o nim mówi: „Zachowujcie to nastawienie umysłu, jakie było też u Chrystusa Jezusa, który chociaż istniał w postaci Bożej, nie brał pod uwagę zagarnięcia, mianowicie tego, żeby być równym Bogu. Przeciwnie, ogołocił samego siebie i przybrał postać niewolnika, i stał się podobny do ludzi. Co więcej, gdy się znalazł w kształcie człowieka, ukorzył się i stał się posłuszny aż do śmierci” (Filipian 2:5-8; Rzymian 15:2, 3).
Nie odrzucaj karcenia od Jehowy
15. (a) Jakich zmian musimy dokonać, by nasza osobowość podobała się Bogu? (b) Jakimi drogami Jehowa udziela nam wszystkim rad i skarcenia?
15 Wszyscy jesteśmy grzeszni. Dlatego jeśli chcemy naśladować Boga, musimy wciąż udoskonalać swe nastawienie i postępowanie — musimy ‛przyodziać się w nową osobowość’ (Kolosan 3:5-14). Dzięki radom i karceniu szybciej dostrzegamy, w jakich dziedzinach i w jaki sposób powinniśmy się poprawić. Podstawowym źródłem niezbędnych pouczeń jest Słowo Boże (2 Tymoteusza 3:16, 17). Łatwiej się do nich stosować, gdy korzystamy z literatury biblijnej oraz zebrań przygotowywanych przez organizację Jehowy. Nawet jeśli jakieś rady są nam znane, zastanówmy się, czy nie dotyczą nas osobiście i jak mogą nam pomóc robić postępy.
16. Jak każdy z nas korzysta ze wsparcia Jehowy?
16 Jehowa z serdeczną troską wspiera nas w trudnościach. Miliony osób otrzymuje taką pomoc na domowych studiach biblijnych. Dzieci unikają różnych nieszczęść dzięki pouczeniom od rodziców (Przysłów 6:20-23). Członkowie zboru często proszą doświadczonych głosicieli o wskazówki, jak mogliby ulepszyć swą służbę kaznodziejską. Nadzorcy nieraz zasięgają rady u współstarszych lub innych dojrzałych braci. Gdy trzeba komuś udzielić pomocy duchowej, osoby mające odpowiednie kwalifikacje czynią to na podstawie Biblii i w duchu łagodności. Jeżeli służysz komuś radą, pamiętaj: ‛Bacz na samego siebie, żebyś czasem i ty nie był kuszony’ (Galatów 6:1, 2). Wszyscy potrzebujemy rad i karcenia, aby ramię przy ramieniu oddawać cześć jedynemu prawdziwemu Bogu.
Powtórka
• Jak Jehowa życzliwie pomaga nam dostrzec, co musimy u siebie ulepszyć?
• Dlaczego sporo ludzi nie potrafi przyjmować rad i do czego to prowadzi?
• Jakie cenne przymioty pomagają słuchać rad i jaki przykład dał pod tym względem Jezus?
[Ilustracja na stronie 142]
Uzzjasz odrzucił dobrą radę i został dotknięty trądem
[Ilustracja na stronie 142]
Mojżesz usłuchał rady Jetry i odniósł z tego wielki pożytek