„Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie”

 1, 2. (a) Jak według wypowiedzi Jezusa brzmiało drugie największe przykazanie w Prawie? (b) Na jakie pytania teraz odpowiemy?

PEWIEN faryzeusz, chcąc wystawić Jezusa na próbę, zapytał: „Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?”. Jak wspomnieliśmy w poprzednim artykule, Jezus odrzekł, że „największe i pierwsze przykazanie” brzmi: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem”. Ale dodał też: „Drugie, podobne do tego, jest to: ‚Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie’” (Mat. 22:34-39).

² Jezus powiedział, że mamy miłować bliźnich jak samych siebie. Warto więc się zastanowić: Kto właściwie jest naszym bliźnim? Jak takim osobom możemy okazywać miłość?

 3, 4. (a) Jaką przypowieść podał Jezus w odpowiedzi na pytanie: „Kto właściwie jest moim bliźnim?”? (b) Jak Samarytanin pomógł napadniętemu człowiekowi? (Zobacz ilustrację tytułową).

³ Niektórzy zawężają znaczenie określenia „bliźni” do znajomych lub osób, z którymi utrzymują przyjazne stosunki. Przypomnijmy sobie jednak sytuację, gdy pewien człowiek przekonany o własnej prawości zapytał Jezusa: „Kto właściwie jest moim bliźnim?”. W odpowiedzi Jezus podał przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (odczytaj Łukasza 10:29-37). Moglibyśmy oczekiwać, że na widok człowieka, którego obrabowano, pobito i zostawiono na wpół umarłego, izraelski kapłan oraz Lewita zachowają się jak miłosierni bliźni. Ale oni ominęli tego mężczyznę, nie udzielając mu pomocy. Za to pomógł mu Samarytanin — człowiek należący do narodu, który przestrzegał Prawa Mojżeszowego, lecz był pogardzany przez Żydów (Jana 4:9).

⁴ W trosce o zdrowie napadniętego miłosierny Samarytanin polał jego rany oliwą i winem. Ponadto właścicielowi gospody dał za opiekę nad nim dwa denary — kwotę, na którą trzeba było pracować jakieś dwa dni (Mat. 20:2). Łatwo więc dostrzec, kto okazał się prawdziwym bliźnim pobitego człowieka. Przypowieść Jezusa niewątpliwie uczy nas okazywania bliźnim współczucia i miłości.

 5. Jak słudzy Jehowy dali wyraz swej miłości do bliźnich po niedawnej klęsce żywiołowej?

⁵ Nieczęsto spotyka się współczujące osoby, takie jak miłosierny Samarytanin. Szczególnie trudne jest to w obecnych krytycznych „dniach ostatnich”, gdy ludzie zazwyczaj są wyzuci z naturalnego uczucia, zajadli i nie miłują dobroci (2 Tym. 3:1-3). Na przykład krytyczna sytuacja może się pojawić w wyniku klęski żywiołowej. Kiedy pod koniec października 2012 roku w Nowy Jork uderzył huragan Sandy, w pewnej mocno zniszczonej dzielnicy miasta szabrownicy okradali mieszkańców, którzy i tak już cierpieli z powodu braku energii elektrycznej, ogrzewania i innych niezbędnych rzeczy. W tej samej okolicy Świadkowie Jehowy zorganizowali działania, by nieść pomoc sobie nawzajem oraz osobom postronnym. Zdobywamy się na to, ponieważ kochamy bliźnich. A jak jeszcze moglibyśmy okazywać taką miłość?

 6. Jak dzięki działalności kaznodziejskiej okazujemy się dla innych bliźnimi?

⁶ Nieśmy ludziom duchową pomoc. Robimy to, kiedy staramy się kierować ich uwagę na „pociechę z Pism”, która wlewa w serca otuchę (Rzym. 15:4). Nie ulega wątpliwości, że gdy w służbie dzielimy się z ludźmi prawdami z Biblii, okazujemy się dla nich bliźnimi (Mat. 24:14). To dla nas prawdziwy zaszczyt głosić wieść o Królestwie, mającą swe źródło w „Bogu, który daje nadzieję”! (Rzym. 15:13).

 7. Co to jest Złota Reguła i jaką korzyść daje nam stosowanie się do niej?

⁷ Stosujmy się do Złotej Reguły. Regułę tę podał Jezus w Kazaniu na Górze: „Wszystko, co chcecie, żeby ludzie wam czynili, wy też im podobnie czyńcie; takie w istocie jest znaczenie Prawa i Proroków” (Mat. 7:12). Gdy traktujemy innych tak, jak radził Jezus, postępujemy zgodnie z duchem „Prawa” (Pięcioksięgu) oraz „Proroków” (proroczych ksiąg Pism Hebrajskich). Z tekstów tych wynika, że Bóg błogosławi osobom przejawiającym miłość wobec drugich. Na przykład przez Izajasza Jehowa oznajmił: „Przestrzegajcie sprawiedliwości i czyńcie to, co prawe. (...) Szczęśliwy jest śmiertelnik, który to czyni” (Izaj. 56:1, 2). Dzięki temu, że okazujemy miłość i prawość w kontaktach z bliźnimi, rzeczywiście zaznajemy błogosławieństw.

 8. Dlaczego powinniśmy miłować nieprzyjaciół i jaki dobry skutek może to przynieść?

⁸ Miłujmy nieprzyjaciół. Jezus oznajmił: „Słyszeliście, że powiedziano: ‚Masz miłować swego bliźniego i nienawidzić swego nieprzyjaciela’. Ja jednak wam mówię: Miłujcie swych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, żebyście się okazali synami waszego Ojca, który jest w niebiosach” (Mat. 5:43-45). W podobnym duchu wypowiedział się apostoł Paweł: „Jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go, jeśli jest spragniony, daj mu coś do picia” (Rzym. 12:20; Prz. 25:21). Według Prawa Mojżeszowego należało pomóc nieprzyjacielowi oswobodzić zwierzę, które upadło pod ciężarem (Wyjścia 23:5). Taka współpraca mogła pojednać dotychczasowych wrogów. Również miłość, którą okazujemy jako chrześcijanie, zmiękczyła serca wielu naszych nieprzyjaciół. Jeśli uzewnętrzniamy ją w stosunku do wrogów — nawet zaciekłych prześladowców — możemy zaznać ogromnego szczęścia, gdy przynajmniej niektórzy z nich poznają prawdę!

 9. Co Jezus powiedział o dążeniu do pokoju z bratem?

⁹ ‛Dążmy do pokoju ze wszystkimi’ (Hebr. 12:14). Oczywiście do tych „wszystkich” zaliczają się też nasi bracia, gdyż Jezus powiedział: „Gdybyś (...) przyniósł swój dar do ołtarza, a tam sobie przypomniał, że twój brat ma coś przeciwko tobie, zostaw swój dar tam przed ołtarzem i odejdź; najpierw zawrzyj pokój ze swym bratem, a potem, wróciwszy, złóż swój dar” (Mat. 5:23, 24). Bóg nam pobłogosławi, jeśli okażemy miłość bratu i szybko podejmiemy działania, żeby zawrzeć z nim pokój.

10. Dlaczego nie powinniśmy doszukiwać się winy u innych?

¹⁰ Nie doszukujmy się winy. „Przestańcie osądzać, żebyście nie byli osądzeni” — powiedział Jezus. „Bo jakim sądem osądzacie, takim będziecie osądzeni, i jaką miarą odmierzacie, taką wam odmierzą. Czemu więc patrzysz na słomkę w oku twego brata, a nie bierzesz pod uwagę belki we własnym oku? Albo jak możesz powiedzieć do swego brata: ‚Pozwól mi wyjąć słomkę z twego oka’, gdy oto w twoim własnym oku jest belka? Obłudniku! Najpierw wyjmij belkę z własnego oka, a wtedy będziesz wyraźnie widział, jak wyjąć słomkę z oka swego brata” (Mat. 7:1-5). Cóż za dobitny sposób uświadomienia nam, byśmy nie krytykowali potknięć innych, skoro sami nieraz popełniamy znacznie większe błędy!

11, 12. W jaki wyjątkowy sposób okazujemy miłość bliźnim?

¹¹ Chcemy okazywać miłość bliźnim w wyjątkowy sposób. Wzorem Jezusa głosimy dobrą nowinę o Królestwie (Łuk. 8:1). Swoim naśladowcom polecił on ‛czynić uczniów z ludzi ze wszystkich narodów’ (Mat. 28:19, 20). W ramach tego staramy się pomagać bliźnim, by opuścili szeroką i przestronną drogę prowadzącą do zagłady i weszli na wąską drogę prowadzącą do życia (Mat. 7:13, 14). Jesteśmy przekonani, że Jehowa błogosławi takim wysiłkom.

¹² Tak jak Jezus pomagamy innym, żeby uświadomili sobie swoje potrzeby duchowe (Mat. 5:3). Gdy reagują przychylnie, zaspokajamy te potrzeby, dzieląc się z nimi „dobrą nowiną Boga” (Rzym. 1:1). Osoby przyjmujące orędzie o Królestwie pojednują się z Bogiem przez Jezusa Chrystusa (2 Kor. 5:18, 19). A zatem głosząc dobrą nowinę, okazujemy miłość bliźnim naprawdę w istotny sposób.

13. Co myślisz o braniu udziału w dziele głoszenia o Królestwie?

¹³ Dokonując skutecznych odwiedzin ponownych i prowadząc studia biblijne, z satysfakcją pomagamy ludziom dostosować się do prawych norm Bożych. W efekcie w ich życiu zachodzą nieraz spore zmiany (1 Kor. 6:9-11). Bardzo się cieszymy, gdy obserwujemy, jak „odpowiednio usposobionym do życia wiecznego” Bóg pomaga się przeobrażać i nawiązać z Nim bliskie stosunki (Dzieje 13:48). Często ich smutek ustępuje wtedy miejsca radości, a nadmierne zatroskanie — zaufaniu do naszego niebiańskiego Ojca. Wspaniale jest obserwować duchowe postępy nowych! Czy nie zgodzisz się z tym, że okazywanie miłości bliźnim w ten szczególny sposób — poprzez głoszenie o Królestwie — jest prawdziwym błogosławieństwem?

14. Opisz swoimi słowami niektóre atrybuty miłości wspomniane w 1 Koryntian 13:4-8.

¹⁴ Jeśli w kontaktach z bliźnimi uwzględniamy to, co o miłości napisał Paweł, możemy oszczędzić sobie wielu problemów, zaznać szczęścia i zyskać Boże błogosławieństwo (odczytaj 1 Koryntian 13:4-8). Omówmy pokrótce słowa apostoła i zobaczmy, jak stosować je w relacjach międzyludzkich.

15. (a) Dlaczego powinniśmy być cierpliwi i życzliwi? (b) Z jakich powodów powinniśmy się wystrzegać zazdrości i przechwalania się?

¹⁵ „Miłość jest wielkodusznie cierpliwa i życzliwa”. Bóg okazuje cierpliwość i życzliwość niedoskonałym ludziom i podobnie my musimy przejawiać te cechy, gdy inni popełniają błędy, postępują bezmyślnie albo nawet arogancko. „Miłość nie jest zazdrosna”, dlatego nie pozwoli nam patrzeć pożądliwie na czyjeś dobra lub przywileje służby. Ponadto jeśli miłujemy, nie będziemy się przechwalać ani nadymać pychą. Przecież „wyniosłe oczy i butne serce — lampa niegodziwców — są grzechem” (Prz. 21:4).

16, 17. Jak w praktyce zastosować słowa z 1 Koryntian 13:5, 6?

¹⁶ Miłość sprawi, że będziemy zachowywać się przyzwoicie. Powstrzyma nas od okłamywania czy okradania bliźnich oraz robienia czegokolwiek innego, co naruszałoby prawa i zasady Jehowy. Uchroni nas też przed interesowaniem się tylko własnymi sprawami, a pobudzi do interesowania się sprawami drugich (Filip. 2:4).

¹⁷ Szczera miłość nie daje się łatwo rozdrażnić i „nie prowadzi rachunku krzywdy” — nie prowadzimy rejestru, który uzupełnialibyśmy za każdym razem, kiedy ktoś zachowa się nieżyczliwie (1 Tes. 5:15). Gdybyśmy żywili urazę, pozbawialibyśmy się uznania Bożego i niejako podsycali tlący się ogień, aż buchnąłby i wyrządził krzywdę nam oraz innym (Kapł. 19:18). Pobudzani miłością, radujemy się prawdą, ale ‛nie radujemy się z nieprawości’, nawet jeśli źle lub niesprawiedliwie zostanie potraktowany ten, kto nas nienawidzi (odczytaj Przysłów 24:17, 18).

18. Czego o miłości uczymy się z 1 Koryntian 13:7, 8?

¹⁸ Rozważmy dalsze słowa Pawła. Napisał on, że miłość „wszystko znosi”. Jeśli ktoś nas urazi, ale prosi o przebaczenie, pod jej wpływem to uczynimy. Miłość ‛wierzy wszystkiemu’, co znajdujemy w Słowie Bożym, i wzbudza w nas wdzięczność za pokarm duchowy, który otrzymujemy. Ponadto ‛ma nadzieję na wszystko’, co utrwalono w Biblii, i skłania nas do uzasadniania naszej nadziei innym (1 Piotra 3:15). Z nadzieją modlimy się też o jak najlepszy obrót spraw, gdy przechodzimy próby. Miłość „wszystko przetrzymuje” — czy to grzechy popełnione przeciwko nam, czy prześladowania, czy też inne przeciwności. Co więcej, „miłość nigdy nie zawodzi”. Posłuszni ludzie będą ją przejawiać przez całą wieczność.

19, 20. Która rada biblijna powinna pobudzać nas do nieustannego okazywania miłości bliźniemu?

¹⁹ Dzięki stosowaniu się do rad z Biblii możemy wciąż okazywać miłość bliźnim. Obejmujemy nią wszystkich ludzi, nie tylko tych, którzy pochodzą z naszego kręgu kulturowego. Powinniśmy też pamiętać o słowach Jezusa: „Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie” (Mat. 22:39). I Bóg, i Chrystus tego od nas oczekują. Jeśli w jakiejś sytuacji nie jesteśmy pewni, jak się zachować względem innych, módlmy się do Boga, żeby pokierował nami przez ducha świętego. W rezultacie zaskarbimy sobie błogosławieństwo Jehowy i będziemy kroczyć drogą miłości (Rzym. 8:26, 27).

²⁰ Przykazanie, by miłować bliźniego jak samego siebie, zostało nazwane „prawem królewskim” (Jak. 2:8). Wspomniawszy o kilku przepisach Prawa Mojżeszowego, Paweł dodał: „Jakiekolwiek jest inne przykazanie — streszcza się w tym słowie, mianowicie: ‚Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie’. Miłość nie wyrządza bliźniemu zła; dlatego wypełnieniem prawa jest miłość” (Rzym. 13:8-10). Musimy więc wciąż okazywać ją bliźnim.

21, 22. Dlaczego powinniśmy kochać Boga i bliźnich?

²¹ Kiedy zastanawiamy się, dlaczego powinniśmy okazywać miłość bliźnim, weźmy pod uwagę wypowiedź Jezusa, iż Ojciec „sprawia, że jego słońce wschodzi nad niegodziwymi i dobrymi, on też sprawia, że deszcz pada na prawych i nieprawych” (Mat. 5:43-45). Musimy zatem miłować bliźniego niezależnie od tego, czy jest prawy, czy nieprawy. Jak wspomnieliśmy, ważnym przejawem takiej miłości jest podzielenie się z nim orędziem o Królestwie. Jakież dobrodziejstwa staną się jego udziałem, jeśli rzeczywiście doceni dobrą nowinę!

²² Mamy wiele powodów, by bezgranicznie kochać Jehowę, i na wiele sposobów możemy też okazywać miłość bliźnim. Czyniąc tak, dowodzimy, że bierzemy sobie do serca to, co na ten ważny temat powiedział Jezus. Przede wszystkim jednak radujemy naszego kochającego niebiańskiego Ojca, Jehowę.