Aniołowie — „duchy do publicznej służby”

„Czyż oni wszyscy nie są duchami do publicznej służby, posyłanymi w celu usługiwania tym, którzy mają odziedziczyć wybawienie?” (HEBR. 1:14).

 1. Jakie pokrzepiające myśli zapisano w Mateusza 18:10 i Hebrajczyków 1:14?

JEZUS CHRYSTUS ostrzegł każdego, kto mógłby zgorszyć jego naśladowców: „Baczcie, żebyście nie gardzili ani jednym z tych małych; mówię wam bowiem, że ich aniołowie w niebie zawsze wpatrują się w oblicze mego Ojca, który jest w niebie” (Mat. 18:10). A apostoł Paweł napisał o wiernych aniołach: „Czyż oni wszyscy nie są duchami do publicznej służby, posyłanymi w celu usługiwania tym, którzy mają odziedziczyć wybawienie?” (Hebr. 1:14). Słowa te są pokrzepiającym zapewnieniem, że Bóg posługuje się aniołami, by pomagać ludziom. Co Biblia mówi o tych niebiańskich stworzeniach? Jak nam pomagają? I czego możemy się od nich nauczyć?

 2, 3. Jakie zadania spełniają niebiańskie stworzenia duchowe?

² W niebie przebywają miliony wiernych aniołów. Wszyscy są ‛potężni w mocy i wykonują słowo Jehowy’ (Ps. 103:20; odczytaj Objawienie 5:11). Każdy Jego duchowy syn ma swoją osobowość, wolną wolę i przejawia Boże przymioty. Aniołowie są zorganizowani w grupy różnej rangi, a archaniołem jest Michał (niebiańskie imię Jezusa) (Dan. 10:13; Judy 9). Ten „pierworodny wszelkiego stworzenia” jest „Słowem”, czyli rzecznikiem Bożym; Jehowa posłużył się nim, stwarzając wszystko inne (Kol. 1:15-17; Jana 1:1-3).

³ Archaniołowi podlegają różne grupy aniołów. Serafowie ogłaszają świętość Jehowy oraz pomagają strzec czystości duchowej Jego ludu. Cherubowie są orędownikami zwierzchnictwa Jehowy (Rodz. 3:24; Izaj. 6:1-3, 6, 7). Pozostali aniołowie wypełniają różne zadania związane z wykonywaniem woli Bożej (Hebr. 12:22, 23).

 4. (a) Jak aniołowie zareagowali na stworzenie ziemi? (b) Co mogło oznaczać dla ludzi właściwe korzystanie z daru wolnej woli?

⁴ Wszyscy aniołowie niezmiernie się radowali, gdy Jehowa ‛zakładał ziemię’, i skwapliwie wypełniali swe zadania, kiedy ten szczególny klejnot kosmosu przeistaczał się w dom dla ludzkości (Hioba 38:4, 7). Jehowa stworzył człowieka „niewiele niższym od aniołów”, ale uczynił go ‛na swój obraz’, dzięki czemu możemy odzwierciedlać Jego wzniosłe przymioty (Hebr. 2:7; Rodz. 1:26). Gdyby Adam i Ewa, a potem także ich potomkowie, robili właściwy użytek z daru wolnej woli, mogliby się bez końca cieszyć życiem w rajskich warunkach jako członkowie wszechświatowej rodziny Bożej złożonej ze stworzeń rozumnych.

 5, 6. Do jakiego buntu doszło w niebie i jak na to zareagował Bóg?

⁵ Święci aniołowie zapewne patrzyli ze zgrozą na początek buntu w niebiańskiej rodzinie Jehowy. Jeden z aniołów nie chciał już więcej z radością wychwalać Boga, ale zapragnął, by to jemu oddawano cześć. Stał się Szatanem (czyli „przeciwnikiem”) — zakwestionował prawowitość zwierzchnictwa Jehowy i powodowany ambicją, postanowił jako rywal Boga wprowadzić własny system sprawowania władzy. Wypowiadając pierwsze kłamstwo w dziejach wszechświata, podstępnie skłonił Adama i Ewę do przyłączenia się do buntu przeciw Stwórcy (Rodz. 3:4, 5; Jana 8:44).

⁶ Jehowa bezzwłocznie wydał na Szatana wyrok, zawarty w pierwszym biblijnym proroctwie: „Wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (Rodz. 3:15). Jehowa traktuje swą niebiańską organizację, złożoną z wiernych stworzeń duchowych, jak ukochaną żonę. Między tą „niewiastą” a Szatanem miała panować wrogość. Powyższe proroctwo dawało mocną podstawę do nadziei, chociaż jego szczegóły stanowiły „świętą tajemnicę”, która miała być wyjaśniana stopniowo. Zgodnie z zamierzeniem Boga ktoś pochodzący z Jego niebiańskiej organizacji miał zmiażdżyć wszystkich buntowników i ‛znowu zebrać razem to, co w niebiosach, i to, co na ziemi’ (Efez. 1:8-10).

 7. Co w dniach Noego zrobili niektórzy aniołowie i do czego to doprowadziło?

⁷ Za dni Noego niektórzy aniołowie opuścili „swe właściwe miejsce mieszkania” i przybrali ciała ludzkie, by zaspokajać swoje samolubne pragnienia na ziemi (Judy 6; Rodz. 6:1-4). Wtrąceni za to przez Jehowę do gęstej ciemności, buntownicy ci przyłączyli się do Szatana jako „zastęp niegodziwych duchów”, zaciekłych wrogów sług Bożych (Efez. 6:11-13; 2 Piotra 2:4).

Jak aniołowie nam pomagają

 8, 9. Jak Jehowa posługuje się aniołami, by pomagać ludziom?

⁸ Aniołowie usługiwali między innymi Abrahamowi, Jakubowi, Mojżeszowi, Jozuemu, Izajaszowi, Danielowi, Jezusowi, Piotrowi, Janowi i Pawłowi. Wierni aniołowie wykonywali Boskie wyroki, przekazywali proroctwa i wskazówki, a nawet Prawo Mojżeszowe (2 Król. 19:35; Dan. 10:5, 11, 14; Dzieje 7:53; Obj. 1:1). Ponieważ dzisiaj dysponujemy kompletnym Słowem Bożym, aniołowie nie muszą już przekazywać wiadomości od Jehowy (2 Tym. 3:16, 17). Ale chociaż ich nie widzimy, wciąż są bardzo zajęci spełnianiem Jego woli oraz pomaganiem Jego sługom.

⁹ Biblia zapewnia nas: „Anioł Jehowy obozuje wokół tych, którzy się go boją, i ratuje ich” (Ps. 34:7; 91:11). Ponieważ Szatan zakwestionował lojalność ludzi, Jehowa pozwala mu sprowadzać na nas najrozmaitsze próby (Łuk. 21:16-19). Bóg jednak wie, w którym momencie może uznać, że ktoś wystarczająco dowiódł już swej niezłomności, i zakończyć próbę (odczytaj 1 Koryntian 10:13). Aniołowie zawsze są gotowi interweniować zgodnie z wolą Bożą. Na przykład uratowali Szadracha, Meszacha, Abed-Nega, Daniela i Piotra, ale nie zapobiegli męczeńskiej śmierci Szczepana i Jakuba (Dan. 3:17, 18, 28; 6:22; Dzieje 7:59, 60; 12:1-3, 7, 11). W grę wchodziły różne okoliczności i czynniki. Podobnie niektórzy nasi bracia w obozach koncentracyjnych stracili życie, lecz dzięki Jehowie większość z nich ocalała.

10. Na jaką jeszcze pomoc możemy liczyć?

¹⁰ Pismo Święte nie uczy, jakoby każdy człowiek miał anioła stróża. Modlimy się do Boga, ufając, że „o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje” (1 Jana 5:14). Oczywiście Jehowa mógłby posłać nam anioła, ale może nas przecież wesprzeć w inny sposób — na przykład sprawić, że pomocy lub pociechy udzielą nam współchrześcijanie. Bóg może nam też udzielić mądrości i dodać sił, byśmy umieli sobie poradzić z ‛cierniem w ciele’, który daje nam się we znaki, jak gdyby ‛policzkował nas anioł Szatana’ (2 Kor. 12:7-10; 1 Tes. 5:14).

Naśladuj Jezusa

11. Jak aniołowie pomagali Jezusowi i co on osiągnął, dochowując wierności Bogu?

¹¹ Przypomnijmy sobie, jak Jehowa posługiwał się aniołami w wypadku Jezusa. Obwieścili oni jego narodziny i zmartwychwstanie, usługiwali mu też w trakcie jego służby. Z pewnością mogliby zapobiec aresztowaniu i okrutnej śmierci Jezusa. Zamiast tego jeden z nich został posłany, by go umocnić (Mat. 28:5, 6; Łuk. 2:8-11; 22:43). Zgodnie z zamierzeniem Jehowy Jezus poniósł ofiarną śmierć, dając tym samym dowód, że doskonały człowiek potrafi dochować wierności Bogu nawet w obliczu najcięższych prób. Dlatego Jehowa wskrzesił swego Syna do nieśmiertelnego życia w niebie i powierzył mu „wszelką władzę”, podporządkowując mu również aniołów (Mat. 28:18; Dzieje 2:32; 1 Piotra 3:22). W ten sposób Jezus okazał się głównym przedstawicielem ‛potomstwa niewiasty’ Bożej (Rodz. 3:15; Gal. 3:16).

12. Jak możemy naśladować zrównoważoną postawę Jezusa?

¹² Jezus wiedział, że byłoby to niewłaściwe, gdyby wystawiał Boga na próbę, postępując lekkomyślnie, a potem oczekiwał, iż aniołowie pośpieszą mu na ratunek (odczytaj Mateusza 4:5-7). Bierzmy więc z niego wzór, kierując się w życiu „trzeźwością umysłu” (Tyt. 2:12). Nieustraszenie znośmy prześladowania, ale nie narażajmy się niepotrzebnie na ryzyko.

Czego się uczymy od wiernych aniołów

13. Czego możemy się nauczyć od wiernych aniołów, biorąc pod uwagę 2 Piotra 2:9-11?

¹³ Strofując tych, którzy „wypowiadają się obelżywie” o namaszczonych duchem sługach Jehowy, apostoł Piotr zwrócił uwagę na piękny przykład wiernych aniołów. Choć dysponują wielką mocą, „z respektu dla Jehowy” pokornie powstrzymują się od osądzania (odczytaj 2 Piotra 2:9-11). My też nie powinniśmy osądzać, ale darzyć szacunkiem braci, którym powierzono przewodnictwo w zborze, i wszelkie sprawy zostawiać w rękach Jehowy, Najwyższego Sędziego (Rzym. 12:18, 19; Hebr. 13:17).

14. Jak aniołowie dają nam przykład pokory?

¹⁴ Aniołowie Jehowy dają nam wspaniały przykład pokornej służby. Niektórzy z nich odmówili wyjawienia ludziom swoich imion (Rodz. 32:29; Sędz. 13:17, 18). Chociaż w niebie są miliony stworzeń duchowych, Biblia podaje imiona tylko dwóch z nich — Michała i Gabriela (Łuk. 1:26; Obj. 12:7). Okoliczność ta powstrzymuje nas przed oddawaniem aniołom czci. Gdy apostoł Jan padł przed aniołem na kolana, by złożyć mu hołd, usłyszał: „Uważaj! Nie czyń tego! Jestem tylko współniewolnikiem twoim i twoich braci” (Obj. 22:8, 9). Cześć należy się wyłącznie Bogu i tylko do Niego możemy kierować swe modlitwy (odczytaj Mateusza 4:8-10).

15. Jaki przykład cierpliwości dają nam aniołowie?

¹⁵ Aniołowie dają też przykład cierpliwości. Chociaż żywo się interesują zamierzeniem Bożym, to wiele szczegółów pozostaje dla nich tajemnicą. W Biblii czytamy: „W rzeczy te pragną wejrzeć aniołowie” (1 Piotra 1:12). Co więc robią? Cierpliwie czekają, aż w stosownym czasie Bóg ‛da poprzez zbór poznać swą wielce różnorodną mądrość’ (Efez. 3:10, 11).

16. Jaki wpływ na aniołów może mieć nasze postępowanie?

¹⁶ Chrześcijanie zmagający się z próbami są dla aniołów „widowiskiem teatralnym” (1 Kor. 4:9). Aniołowie z wielką satysfakcją obserwują dawane przez nas dowody wierności, bardzo też się cieszą, gdy jakiś grzesznik okazuje skruchę (Łuk. 15:10). Ponadto z uwagą obserwują zbożne postępowanie kobiet. Zgodnie z Biblią „kobieta powinna mieć na głowie znak władzy ze względu na aniołów” (1 Kor. 11:3, 10). Aniołowie radują się, widząc, jak chrześcijanki i wszyscy pozostali ziemscy słudzy Boży respektują porządek teokratyczny i zasadę zwierzchnictwa. Nasza postawa przypomina tym niebiańskim synom Bożym, jak ważne jest okazywanie Bogu posłuszeństwa.

Aniołowie wspierają dzieło głoszenia

17, 18. Dlaczego można powiedzieć, że aniołowie wspierają nas podczas głoszenia?

¹⁷ Aniołowie mają swój udział w niezwykłych wydarzeniach rozgrywających się w „dniu Pańskim”, takich jak narodziny Królestwa w roku 1914 oraz zrzucenie z nieba Szatana i demonów przez „Michała i jego aniołów” (Obj. 1:10; 11:15; 12:5-9). Apostoł Jan ujrzał „anioła, który leciał środkiem nieba i miał wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść dla mieszkających na ziemi”. Anioł ten nawoływał: „Boga się bójcie i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu, oddajcie więc cześć Temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód” (Obj. 14:6, 7). Kiedy więc mimo przeszkód ze strony Szatana słudzy Jehowy głoszą dobrą nowinę o ustanowionym Królestwie, mogą liczyć na wsparcie aniołów (Obj. 12:13, 17).

¹⁸ Obecnie aniołowie nie wskazują nam szczerych osób tak jak anioł, który polecił Filipowi podejść do etiopskiego eunucha (Dzieje 8:26-29). Niemniej wiele współczesnych sytuacji dowodzi, że aniołowie, choć niewidzialni, wspierają dzieło głoszenia i kierują nasze kroki do ludzi „odpowiednio usposobionych do życia wiecznego” (Dzieje 13:48)a. Jakież to zatem istotne, byśmy regularnie uczestniczyli w tej działalności i wykonywali swoją część zadania związanego z wyszukiwaniem tych, którzy pragną ‛oddawać Ojcu cześć duchem i prawdą’! (Jana 4:23, 24).

19, 20. W jakich wydarzeniach związanych z „zakończeniem systemu rzeczy” mieli wziąć udział aniołowie?

¹⁹ Jezus zapowiedział, że „podczas zakończenia systemu rzeczy”, czyli w naszych czasach, aniołowie „oddzielą niegodziwych od prawych” (Mat. 13:37-43, 49). Aniołowie mieli odegrać ważną rolę w ostatecznym zbieraniu i pieczętowaniu pomazańców (odczytaj Mateusza 24:31; Obj. 7:1-3). Ponadto mają towarzyszyć Jezusowi, gdy będzie „oddzielał jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kóz” (Mat. 25:31-33, 46).

²⁰ „Podczas objawienia się z nieba Pana Jezusa wraz z jego potężnymi aniołami” wszyscy, którzy „nie znają Boga” i „nie są posłuszni dobrej nowinie o naszym Panu, Jezusie”, zostaną unicestwieni (2 Tes. 1:6-10). Apostoł Jan ujrzał te wydarzenia w wizji i opisał Jezusa oraz niebiańskie zastępy aniołów wyruszających na białych koniach, by prowadzić sprawiedliwą wojnę (Obj. 19:11-14).

21. Co anioł „z kluczem od otchłani i wielkim łańcuchem w swej ręce” zrobi z Szatanem i demonami?

²¹ Jan zobaczył też „anioła zstępującego z nieba z kluczem od otchłani i wielkim łańcuchem w swej ręce”. To archanioł Michał, który zwiąże Diabła i wrzuci go — a z nim najwyraźniej również demony — do otchłani. Po zakończeniu Tysiącletniego Panowania Chrystusa będą oni na krótką chwilę uwolnieni, by doskonała ludzkość została poddana ostatecznej próbie. Potem Szatana i wszystkich innych buntowników spotka zagłada (Obj. 20:1-3, 7-10; 1 Jana 3:8). Zniknie wszelki ślad po buncie przeciwko Bogu.

22. W czym już wkrótce będą uczestniczyć aniołowie i jak powinniśmy się zapatrywać na ich służbę?

²² Chwalebne wyzwolenie od niegodziwego szatańskiego systemu rzeczy jest już blisko. Aniołowie odegrają doniosłą rolę w tych wydarzeniach, które wykażą słuszność powszechnego zwierzchnictwa Jehowy oraz doprowadzą do całkowitego spełnienia Jego zamierzenia wobec ziemi i ludzkości. Rzeczywiście są oni „duchami do publicznej służby, posyłanymi w celu usługiwania tym, którzy mają odziedziczyć wybawienie”. Okazujmy zatem wdzięczność Jehowie Bogu za to, że posługuje się aniołami, by nam pomagali wypełniać Jego wolę i uzyskać życie wieczne.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Jak są zorganizowane stworzenia duchowe?

• Co niektórzy aniołowie zrobili w czasach Noego?

• Jak Bóg posługuje się aniołami, by nam pomagać?

• Jakie jeszcze zadania mają wierni aniołowie w naszych czasach?

[Ilustracja na stronie 21]

Aniołowie znajdują radość w spełnianiu woli Bożej

[Ilustracja na stronie 23]

Tak jak to było w wypadku Daniela, aniołowie zawsze są gotowi interweniować zgodnie z wolą Bożą

[Ilustracje na stronie 24]

Bądźmy odważni, ponieważ aniołowie wspierają dzieło głoszenia o Królestwie!

[Prawa własności]

Kula ziemska: NASA