Niezależność
Definicja: Stan, w którym ktoś nie jest — albo utrzymuje, że nie jest — zależny od innych ani poddany ich kierownictwu bądź wpływowi. Ludzie są obdarzeni wolną wolą i dlatego żywią wrodzone pragnienie pewnej niezależności. Kiedy jednak posuwają się w tym za daleko, prowadzi to do nieposłuszeństwa, a nawet buntu.
Czy ludzie odrzucający zasady biblijne rzeczywiście stają się wolni?
Rzym. 6:16, 23: „Czy nie wiecie, że jeśli oddajecie siebie komuś jako niewolników, żeby mu być posłuszni, to będąc mu posłuszni, jesteście jego niewolnikami: bądź grzechu — ku śmierci, bądź posłuszeństwa — ku prawości? Albowiem zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć, lecz darem, który daje Bóg, jest życie wieczne przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana”.
Gal. 6:7-9: „Nie dajcie się wprowadzić w błąd: Bóg nie jest kimś, z kogo można drwić. Albowiem co człowiek sieje, to będzie też żąć; bo kto sieje ze względu na swe ciało, ten z ciała żąć będzie zepsucie, ale kto sieje ze względu na ducha, ten z ducha żąć będzie życie wieczne. A zatem nie ustawajmy w czynieniu tego, co szlachetne”.
Moralność płciowa: „Kto się dopuszcza rozpusty, grzeszy przeciw własnemu ciału” (1 Kor. 6:18). „Kto cudzołoży z kobietą, (...) przywodzi swą duszę do zguby” (Prz. 6:32). (Jeśli chodzi o homoseksualizm, zobacz Rzymian 1:24-27). (Niedozwolone stosunki płciowe mogą chwilowo sprawiać przyjemność. Prowadzą jednak do strasznych chorób, niepożądanej ciąży, aborcji, zazdrości, wyrzutów sumienia, zaburzeń emocjonalnych i oczywiście utraty uznania u Boga, od którego zależą nasze widoki na przyszłe życie).
Dążenia materialistyczne: „Ci, którzy są zdecydowani być bogaci, wpadają w pokusę i sidło oraz wiele nierozumnych i szkodliwych pragnień, pogrążających ludzi w zagładę i ruinę. Albowiem korzeniem wszelkich szkodliwych rzeczy jest umiłowanie pieniędzy, a zabiegając o to umiłowanie, niektórzy dali się odwieść od wiary na manowce i sami się poprzebijali wieloma boleściami” (1 Tym. 6:9, 10). „Powiem swej duszy: ‚Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; zażywaj wygód, jedz, pij, ciesz się’. Ale Bóg rzekł do niego: ‚Nierozsądny, tej nocy zażądają od ciebie twej duszy. Czyje więc będzie to, co nagromadziłeś?’ Tak się dzieje z człowiekiem, który gromadzi skarb dla siebie, ale nie jest bogaty wobec Boga” (Łuk. 12:19-21). (Dobra materialne nie dają trwałego szczęścia. Pogoń za bogactwem często prowadzi do nieszczęść w rodzinie, utraty zdrowia, ruiny duchowej).
Nadużywanie alkoholu: „U kogo biada? U kogo niepokój? U kogo kłótnie? U kogo zmartwienie? Kto ma rany bez powodu? Kto ma mętne oczy? Ci, którzy przesiadują przy winie, którzy przychodzą próbować zmieszanego wina. W końcu kąsa jak wąż i wydziela jad niczym żmija” (Prz. 23:29, 30, 32). (Z początku może się wydawać, że picie pomaga zapomnieć o zmartwieniach, ale wcale ich nie usuwa. Gdy się wytrzeźwieje, kłopoty pozostają, a często dochodzą jeszcze nowe. Nadużywanie alkoholu prowadzi do utraty godności, zdrowia, a przy tym rujnuje życie rodzinne i stosunki z Bogiem).
Narkotyzowanie się: Zobacz artykuł „Narkotyki”, strony 185-191.
Złe towarzystwo: Czy przyłączyłbyś się do gangu, którego członkowie powiedzieliby ci, że wiedzą, jak bez większego wysiłku zdobyć mnóstwo pieniędzy? „Nie wyruszaj z nimi w drogę. Powstrzymaj swą stopę od ich ścieżki. Albowiem stopy ich biegną ku jawnemu złu, oni zaś śpieszą się, by przelać krew” (Prz. 1:10-19). Czy uznasz za odpowiedniego przyjaciela kogoś, kto wydaje się bardzo miły, ale nie jest chwalcą Jehowy? Szechem był synem wodza kananejskiego i jak mówi Biblia, „był najbardziej poważany w całym domu swego ojca”, niemniej „wziął ją [Dinę], i położył się z nią, i dopuścił się na niej gwałtu” (Rodz. 34:1, 2, 19). Czy fakt, że drudzy nie chcą przyjąć prawdy, którą poznałeś ze Słowa Bożego, miałby ci być obojętny? „Nie dajcie się wprowadzić w błąd. Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje” (1 Kor. 15:33). Jak Jehowa zapatrywałby się na to, że wybierasz sobie za przyjaciół ludzi, którzy Go nie miłują? Do króla Judy, który tak postąpił, przedstawiciel Jehowy powiedział: „Przez to zwraca się przeciwko tobie oburzenie od osoby Jehowy” (2 Kron. 19:1, 2).
Kto skłonił ludzi do podejmowania decyzji bez oglądania się na przykazania Boże?
Rodz. 3:1-5: „A wąż [użyty przez Szatana za narzędzie mówcze; zob. Obj. 12:9] (...) odezwał się więc do niewiasty: ‚Czy Bóg rzeczywiście powiedział, iż nie z każdego drzewa ogrodu wolno wam jeść?’ Na to niewiasta rzekła do węża: ‚Z owocu drzew ogrodu jeść możemy. Ale jeśli chodzi o jedzenie z owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: „Nie wolno wam z niego jeść ani nie wolno wam się go dotknąć, żebyście nie umarli”’. Wtedy wąż rzekł do niewiasty: ‚Z całą pewnością nie umrzecie. Gdyż Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym z niego zjecie, wasze oczy na pewno się otworzą i na pewno staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło’”.
Jaki duch kieruje kimś, kto lekceważy wolę Bożą dla zaspokojenia własnych pragnień?
Efez. 2:1-3: „Bóg ożywił was, chociaż byliście martwi w waszych wykroczeniach i grzechach, w których swego czasu chodziliście według systemu rzeczy tego świata [podlegającego władzy Szatana], według władcy mocy powietrza — ducha działającego teraz w synach nieposłuszeństwa. Tak, wśród nich my wszyscy swego czasu postępowaliśmy zgodnie z pragnieniami naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli, i byliśmy z natury dziećmi srogiego gniewu, tak jak pozostali”.
Jakich przejawów niezależności muszą się wystrzegać ci, którzy twierdzą, że służą Bogu?
Prz. 16:18: „Pycha poprzedza upadek, a duch wyniosły — potknięcie”.
Prz. 5:12: „Będziesz musiał powiedzieć: ‚Jakże nienawidziłem karcenia, a moje serce wzgardziło upomnieniem!’” (Jak wynika z kontekstu, taka postawa może doprowadzić do poważnych trudności).
Liczb 16:3: „Zebrali się więc przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi [którymi Jehowa posługiwał się jako nadzorcami swego ludu] i rzekli do nich: ‚Dosyć tego, gdyż całe zgromadzenie, wszyscy oni są święci i Jehowa jest pośród nich. Czemuż więc mielibyście się wynosić ponad zbór Jehowy?’”
Judy 16: „Są to szemracze, ludzie, którzy się skarżą na swój los w życiu, postępujący według swoich pragnień, a ich usta mówią nadęte słowa, oni zaś dla własnej korzyści podziwiają osobistości”.
3 Jana 9: „Diotrefes, który lubi zajmować wśród nich pierwsze miejsce, niczego od nas nie przyjmuje z respektem”.
Prz. 18:1: „Kto się odosabnia, będzie szukał swej samolubnej tęsknoty; wybuchnie przeciwko wszelkiej praktycznej mądrości”.
Jak. 4:13-15: „Nuże teraz wy, którzy mówicie: ‚Dzisiaj lub jutro udamy się do tego miasta i spędzimy tam rok, i będziemy prowadzić interesy oraz ciągnąć zyski’, a przecież nie wiecie, co jutro będzie z waszym życiem. Jesteście bowiem oparem, który ukazuje się na chwilkę, a potem znika. Powinniście natomiast mówić: ‚Jeżeli Jehowa zechce, będziemy żyli, a także uczynimy to lub owo’”.
Pod czyj wpływ dostaje się osoba, która kierując się pragnieniem niezależności, naśladuje świat, czyli ludzi spoza zboru chrześcijańskiego? Jak się na to zapatruje Bóg?
1 Jana 2:15; 5:19: „Nie miłujcie świata ani tego, co na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości do Ojca”. „Wiemy, że pochodzimy od Boga, lecz cały świat podlega mocy niegodziwca”.
Jak. 4:4: „Kto więc chce być przyjacielem świata, czyni siebie nieprzyjacielem Boga”.