„Dokładnie pełnij swe usługiwanie”

„Pełnij rzetelnie służbę swoją” (2 TYMOTEUSZA 4:5, Biblia warszawska).

 1, 2. Czego Pismo Święte wymaga od starszych, chociaż wszyscy chrześcijanie są ewangelizatorami?

CZY jesteś głosicielem Królestwa? Jeśli tak, to powinieneś być wdzięczny Jehowie Bogu za ten niezwykły przywilej. Czy usługujesz w zborze jako starszy? To również jest przywilej od Jehowy. Musimy jednak zawsze pamiętać, że tych zaszczytnych zadań nie otrzymaliśmy ze względu na świeckie wykształcenie czy elokwencję. To Jehowa odpowiednio wyposaża nas do służby, a ponieważ niektórzy spełniają określone wymagania biblijne, powierza im też funkcję nadzorców w zborze (2 Koryntian 3:5, 6; 1 Tymoteusza 3:1-7).

² Wszyscy oddani Bogu chrześcijanie są ewangelizatorami, ale dobry przykład pod tym względem muszą dawać zwłaszcza nadzorcy, czyli starsi. Wysiłki starszych, którzy „ciężko pracują, przemawiając i nauczając”, nie uchodzą uwagi Boga i Chrystusa; zauważają to także współwyznawcy (1 Tymoteusza 5:17; Efezjan 5:23; Hebrajczyków 6:10-12). Starszy musi przekazywać „zdrową naukę” w każdej sytuacji. Apostoł Paweł powiedział nadzorcy Tymoteuszowi: „Nastanie bowiem czas, gdy nie zniosą zdrowej nauki, lecz zgodnie z własnymi pragnieniami nagromadzą sobie nauczycieli, by im łechtali uszy; i odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku fałszywym opowieściom. Ty jednak zachowuj we wszystkim trzeźwość umysłu, cierp zło, wykonuj dzieło ewangelizatora, dokładnie pełnij swe usługiwanie” (2 Tymoteusza 4:3-5).

 3. Co należy robić, by fałszywe nauki nie zagroziły duchowemu zdrowiu zboru?

³ Aby mieć pewność, że duchowemu zdrowiu zboru nie zagrażają fałszywe nauki, nadzorca musi się stosować do rady Pawła: „Bądź czujny we wszystkim, (...) pełnij rzetelnie służbę swoją” (2 Tymoteusza 4:5, Bw). Starszy musi zatem pełnić swą służbę rzetelnie, dokładnie. Nadzorca, który jest w pełni zaangażowany w swą służbę, przywiązuje wagę do wszystkich obowiązków, niczego nie zaniedbuje ani nie wykonuje połowicznie. Taki mężczyzna jest wierny nawet w małych sprawach (Łukasza 12:48; 16:10).

 4. Co pomaga nam dokładnie pełnić służbę?

⁴ Dokładne pełnienie służby nie zawsze wymaga poświęcenia większej ilości czasu, ale wiąże się z jego dobrym wykorzystaniem. Wszystkim chrześcijanom w rzetelnym usługiwaniu pomaga utrzymywanie równego tempa. Aby przeznaczyć więcej czasu na działalność kaznodziejską, starszy musi być dobrze zorganizowany. Powinien mieć zrównoważony plan zajęć oraz wiedzieć, jakie zadania mógłby powierzyć innym i jak to zrobić (Hebrajczyków 13:17). Oczywiście cieszący się szacunkiem starszy sam również przykłada rękę do pracy, wzorem Nehemiasza, który osobiście uczestniczył w odbudowie murów Jerozolimy (Nehemiasza 5:16). A wszyscy słudzy Jehowy powinni brać regularny udział w dziele głoszenia o Królestwie (1 Koryntian 9:16-18).

 5. Jak powinniśmy się zapatrywać na naszą służbę?

⁵ Powierzono nam naprawdę radosne zadanie głoszenia o ustanowionym Królestwie Bożym. Z pewnością cenimy sobie to, że przed nadejściem końca mamy możliwość uczestniczyć w głoszeniu dobrej nowiny po całej zamieszkanej ziemi (Mateusza 24:14). Choć jesteśmy niedoskonali, możemy czerpać zachętę ze słów Pawła: „Mamy jednak ten skarb [służby] w naczyniach glinianych, aby moc wykraczająca poza to, co normalne, była Boża, a nie z nas samych” (2 Koryntian 4:7). Możemy więc pełnić służbę cieszącą się uznaniem Boga — ale tylko dzięki temu, że On udziela nam sił i mądrości (1 Koryntian 1:26-31).

Odzwierciedlanie chwały Jehowy

 6. Co różni Izrael duchowy od cielesnego?

⁶ Paweł napisał o namaszczonych duchem chrześcijanach, że Bóg ‛odpowiednio ich wykwalifikował, aby byli sługami nowego przymierza’. Apostoł przeciwstawia nowe przymierze, zawarte z duchowym Izraelem za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, staremu przymierzu Prawa, które zawarto z cielesnym Izraelem za pośrednictwem Mojżesza. Następnie dodaje, iż kiedy Mojżesz zszedł z góry Synaj z tablicami zawierającymi Dziesięcioro Przykazań, jego twarz tak promieniała, że Izraelici nie mogli się w nią „uważnie wpatrywać”. Później nastąpiło coś o wiele groźniejszego, ponieważ „ich władze umysłowe otępiały”, a ich serca zakryła zasłona. Kiedy jednak ktoś ze szczerym oddaniem zawraca do Boga, zasłona ta zostaje usunięta. Paweł mówi dalej o służbie powierzonej tym, których objęło nowe przymierze: ‛My wszyscy, z odsłoniętymi obliczami odbijamy niczym zwierciadła chwałę Jehowy’ (2 Koryntian 3:6-8, 14-18; Wyjścia 34:29-35). Ale chwałę Jehowy mają dziś zaszczyt odbijać również „drugie owce” Jezusa (Jana 10:16).

 7. Jak ludzie mogą odbijać chwałę Boga?

⁷ Jak grzeszni ludzie mogliby odzwierciedlać chwałę Boga, skoro żaden człowiek nie może ujrzeć Jego oblicza i pozostać przy życiu? (Wyjścia 33:20). Ta chwała nie jest związana wyłącznie z osobą Jehowy. Powziął On także chwalebne zamierzenie, by za pośrednictwem swego Królestwa wykazać słuszność swojego zwierzchnictwa. Prawdy dotyczące tego Królestwa stanowią część „wspaniałych rzeczy Bożych”, które w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku zaczęli rozgłaszać słudzy Boży namaszczeni duchem świętym (Dzieje 2:11). Poddając się kierownictwu ducha, mogli oni dokładnie pełnić powierzone im usługiwanie (Dzieje 1:8).

 8. Co Paweł był zdecydowany czynić w związku z usługiwaniem?

⁸ Paweł był zdecydowany nie pozwolić, by cokolwiek powstrzymało go od dokładnego pełnienia służby. Napisał: „Mając to usługiwanie stosownie do okazanego nam miłosierdzia, nie dajemy za wygraną, ale wyrzekliśmy się rzeczy skrytych, których należy się wstydzić, i nie postępujemy przebiegle ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz przez ujawnienie prawdy polecamy siebie przed obliczem Boga sumieniu każdego człowieka” (2 Koryntian 4:1, 2). Dzięki temu, co Paweł nazywa „tym usługiwaniem”, rozgłaszana jest prawda biblijna i rozprzestrzenia się duchowe światło.

 9, 10. Jak można odzwierciedlać chwałę Jehowy?

⁹ Paweł tak napisał o Źródle fizycznego i duchowego światła: „Bo właśnie Bóg rzekł: ‚Z ciemności niech zajaśnieje światło’, on też oświetlił nasze serca, by je oświecić chwalebnym poznaniem Boga poprzez oblicze Chrystusa” (2 Koryntian 4:6; Rodzaju 1:2-5). Skoro więc dostąpiliśmy ogromnego zaszczytu bycia sługami Bożymi, pozostawajmy czyści, byśmy mogli niczym zwierciadła odbijać chwałę Jehowy.

¹⁰ Ludzie tkwiący w ciemnościach duchowych nie potrafią dostrzec chwały Jehowy ani tego, jak ją odzwierciedla Jezus Chrystus, Większy Mojżesz. Ale my jako słudzy Jehowy czerpiemy wyraźne światło z Pisma Świętego i odbijamy je w kierunku drugich. Jeśli ci, którzy są pogrążeni w ciemnościach duchowych, chcą ujść zagładzie, potrzebują światła od Boga. Z wielką radością i gorliwością okazujemy posłuszeństwo Boskiemu poleceniu, by pozwalać światłu rozjaśniać ciemności ku chwale Jehowy.

Niech twoje światło świeci na domowych studiach biblijnych

11. Co Jezus powiedział o świeceniu swym światłem i jak możemy to czynić w służbie?

¹¹ Jezus powiedział swym naśladowcom: „Wy jesteście światłem świata. Nie można ukryć miasta położonego na górze. Lampę zapala się i stawia nie pod korcem, lecz na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Podobnie niech wasze światło świeci przed ludźmi, żeby widzieli wasze szlachetne uczynki i wychwalali waszego Ojca, który jest w niebiosach” (Mateusza 5:14-16). Niektórzy mogą zapragnąć oddawać chwałę Bogu, widząc nasze przykładne postępowanie (1 Piotra 2:12). Mamy też wiele sposobności, by świecić swym światłem w różnych gałęziach działalności ewangelizacyjnej. Jedną z najbardziej znaczących jest odbijanie duchowego światła ze Słowa Bożego w trakcie umiejętnego prowadzenia domowych studiów biblijnych. To bardzo ważny sposób, w jaki możemy dokładnie pełnić swe usługiwanie. Jakie wskazówki pomagają nam czynić to tak, by poruszać serca osób poszukujących prawdy?

12. Jaki związek z prowadzeniem studium biblijnego ma modlitwa?

¹² Swe gorące pragnienie prowadzenia studium biblijnego warto wyrażać w modlitwach do Jehowy. Pokazujemy wtedy, że rozumiemy, jak ważne jest pomaganie innym w nabywaniu wiedzy o Bogu (Ezechiela 33:7-9). Jehowa z całą pewnością odpowie na nasze modlitwy i pobłogosławi naszym wysiłkom w służbie (1 Jana 5:14, 15). Ale nie modlimy się tylko o to, by znaleźć kogoś, z kim moglibyśmy prowadzić studium Biblii. Gdy już założymy takie studium, modlitwa i rozmyślanie o potrzebach zainteresowanego pomogą nam dobrze spożytkować każde spotkanie (Rzymian 12:12).

13. Co może nam pomóc prowadzić owocne studia biblijne?

¹³ Chcąc skutecznie nauczać podczas studium biblijnego, musimy się odpowiednio przygotowywać. Jeśli nie bardzo wierzymy w swoje umiejętności, możemy przypatrywać się nadzorcy zborowego studium książki, jak omawia materiał przewidziany na dany tydzień. Być może uda nam się towarzyszyć w służbie głosicielom, którzy osiągają dobre wyniki w prowadzeniu studiów biblijnych. Oczywiście przede wszystkim powinniśmy naśladować nastawienie i metody nauczania Jezusa Chrystusa.

14. Jak można trafić do serca osobie zainteresowanej?

¹⁴ Jezus czerpał radość ze spełniania woli swego niebiańskiego Ojca i z rozmawiania o Nim z drugimi (Psalm 40:8). Był łagodnie usposobiony i skutecznie trafiał do serc słuchaczy (Mateusza 11:28-30). My także dokładajmy starań, by przemawiać zainteresowanym do serca. Jeśli chcemy to osiągnąć, powinniśmy przygotowywać się do każdego studium z myślą o konkretnych potrzebach osoby, z którą studiujemy. Na przykład jeżeli ktoś wychowywał się w kulturze, w której Biblii nie uznaje się za autorytet, być może będziemy musieli go przekonać, że Księga ta zawiera prawdę. W takim wypadku na pewno będziemy musieli odczytywać i objaśniać wiele wersetów.

Pomagaj zainteresowanym zrozumieć podawane przykłady

15, 16. (a) Jak możemy pomóc zainteresowanemu zrozumieć przykłady podane w Biblii? (b) Co można zrobić, jeśli zainteresowanemu trudno zrozumieć przykład użyty w naszej publikacji?

¹⁵ Zainteresowany może nie być zaznajomiony z jakimś przykładem podanym w Biblii. Przypuśćmy, że trudno jest mu pojąć, co miał na myśli Jezus, gdy mówił o stawianiu lampy na świeczniku (Marka 4:21, 22). Jezus posłużył się przykładem starożytnej lampy z płonącym knotem, którą umieszczano na specjalnym świeczniku, by mogła oświetlać jakąś część domu. Pomocne w wyjaśnieniu tego przykładu może być poszukanie dodatkowych informacji w naszych publikacjach. Jakąż satysfakcję odczuwamy, gdy podczas studium biblijnego udaje nam się udzielić wyjaśnień, które zainteresowany zrozumie i doceni!

¹⁶ Niektórzy mogą mieć trudności ze zrozumieniem jakiegoś przykładu podanego w podręczniku do studiowania Biblii. Poświęć więc czas, by go objaśnić, albo użyj innego przykładu, który uwypukla tę samą myśl. Załóżmy, że publikacja podkreśla, iż w małżeństwie ważny jest odpowiedni dobór partnera i współpraca. Być może zilustrowano to przykładem akrobaty wykonującego ćwiczenia na trapezie. Sportowiec przestaje się trzymać drążka, ufając, że partner bezpiecznie go złapie. Myśl tę można też zobrazować przykładem robotników, którzy wspólnie pracują przy rozładowywaniu łodzi i podają sobie pakunki z rąk do rąk.

17. Czego możemy się nauczyć od Jezusa, jeśli chodzi o posługiwanie się przykładami?

¹⁷ Oczywiście posłużenie się innym przykładem wymaga wcześniejszego przygotowania. Ale w ten sposób okazujemy osobiste zainteresowanie człowiekowi, z którym prowadzimy studium. Jezus wyjaśniał trudne zagadnienia, używając prostych przykładów. Uczynił tak w Kazaniu na Górze, a jak wynika z Biblii, jego nauczanie korzystnie wpłynęło na słuchaczy (Mateusza 5:1 do 7:29). Jezus cierpliwie wyjaśniał różne rzeczy, ponieważ szczerze interesował się ludźmi (Mateusza 16:5-12).

18. Jaki powinno się robić użytek z wersetów, na które powołują się nasze publikacje?

¹⁸ Zainteresowanie drugimi skłoni nas do prowadzenia z nimi „rozważań na podstawie Pism” (Dzieje 17:2, 3). Wymaga to połączonego z modlitwą studium osobistego oraz robienia mądrego użytku z publikacji, które udostępnia ‛wierny szafarz’ (Łukasza 12:42-44). Na przykład książka Wiedza, która prowadzi do życia wiecznegoa zawiera wiele cytatów z Biblii. Z powodu ograniczonej objętości tej publikacji, na niektóre wersety tylko się powołano. Podczas studium biblijnego ważne jest, by odczytać i objaśnić przynajmniej część z nich. Nauczamy przecież na podstawie Słowa Bożego, które ma wielką moc (Hebrajczyków 4:12). Ilekroć prowadzisz takie studium, często sięgaj do Biblii i wykorzystuj wersety, na które powołano się w akapitach. Pomóż zainteresowanemu zrozumieć, jak dany temat lub sposób postępowania wygląda w świetle Pisma Świętego. Staraj się podkreślać korzyści płynące z okazywania posłuszeństwa Bogu (Izajasza 48:17, 18).

Zadawaj pytania pobudzające do myślenia

19, 20. (a) Dlaczego w trakcie studium warto zadawać pytania o punkt widzenia? (b) Co można zrobić, jeśli dany temat wymaga poświęcenia dodatkowej uwagi?

¹⁹ Pytania umiejętnie zadawane przez Jezusa dawały ludziom wiele do myślenia (Mateusza 17:24-27). Gdy pytamy o punkt widzenia w sposób, który nie wprawia zainteresowanego w zakłopotanie, jego odpowiedzi mogą ujawnić, co myśli o danej sprawie. Może się okazać, że nadal trzyma się niebiblijnych poglądów, na przykład wierzy w Trójcę. Trzeci rozdział książki Wiedza wskazuje, że słowo „Trójca” nie pojawia się w Biblii. Książka podaje wersety, które dowodzą, że Jehowa to ktoś inny niż Jezus i że duch święty jest czynną siłą Bożą, a nie osobą. Być może wystarczy odczytać i przedyskutować te wersety biblijne. Ale co wtedy, gdy wątpliwości nie znikną? Może po następnym studium uda się poświęcić trochę czasu na omówienie tego tematu z pomocą innej publikacji Świadków Jehowy, na przykład broszury Czy wierzyć w Trójcę? Później można wrócić do studiowania książki Wiedza.

²⁰ Przypuśćmy, że zainteresowany, zapytany o punkt widzenia, zaskakuje lub wręcz rozczarowuje nas swą odpowiedzią. Jeśli chodzi o drażliwy temat, na przykład o palenie tytoniu, możemy zaproponować kontynuowanie studium i powrócić do tej sprawy nieco później. Świadomość, że zainteresowany wciąż pali, skłoni nas do wyszukania informacji, które pomogą mu zrobić postępy duchowe. Jeżeli staramy się docierać do serca zainteresowanego, możemy się modlić, by Jehowa pomógł mu wzrastać pod względem duchowym.

21. Co możemy osiągnąć, jeśli dostosowujemy metody nauczania do potrzeb zainteresowanego?

²¹ Dzięki dobremu przygotowaniu oraz pomocy Jehowy bez wątpienia zdołamy dostosować swe metody nauczania do konkretnych potrzeb zainteresowanego. Być może z czasem uda się nam pomóc mu rozwinąć głęboką miłość do Boga. Możemy także sprawić, że wzbudzi w sobie szacunek i docenianie dla organizacji Jehowy. A jakże będziemy się cieszyć, gdy zainteresowany przyzna, że ‛Bóg rzeczywiście jest wśród nas’! (1 Koryntian 14:24, 25). Prowadźmy więc owocne studia biblijne i róbmy wszystko, co w naszej mocy, by pomagać drugim stać się uczniami Jezusa.

Cenny skarb

22, 23. Co jest niezbędne, byśmy mogli dokładnie pełnić swe usługiwanie?

²² Chcąc dokładnie pełnić swe usługiwanie, musimy polegać na sile od Jehowy. Do chrześcijańskich pomazańców Paweł tak napisał o tej służbie: „Mamy jednak ten skarb w naczyniach glinianych, aby moc wykraczająca poza to, co normalne, była Boża, a nie z nas samych” (2 Koryntian 4:7).

²³ Niezależnie od tego, czy należymy do grona pomazańców, czy do „drugich owiec”, przypominamy kruche naczynia gliniane (Jana 10:16). Ale Jehowa może nam udzielić sił niezbędnych do wywiązania się z naszych zadań i potrzebnych do oparcia się wywieranym na nas naciskom (Jana 16:13; Filipian 4:13). A zatem całkowicie ufajmy Jehowie, ceńmy przywilej służby i dokładnie pełnijmy swe usługiwanie.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Co mogą robić starsi, by dokładnie pełnić swe usługiwanie?

• Jak można ulepszać umiejętność prowadzenia domowych studiów biblijnych?

• Co byś zrobił, gdyby zainteresowany nie zrozumiał użytego przykładu lub potrzebował dodatkowych informacji?

[Ilustracja na stronie 16]

Chrześcijańscy starsi nauczają w zborze i szkolą współwyznawców w służbie

[Ilustracja na stronie 18]

Prowadząc owocne studia biblijne, pozwalamy świecić swemu światłu