PORY, PORY ROKU

„Pora” to okres, w którym coś trwa lub jest wykonywane (np. prace polowe), albo odpowiedni bądź wyznaczony czas na coś.

Ruch obiegowy Ziemi wokół Słońca i nachylenie jej osi do płaszczyzny orbity powodują następowanie po sobie kolejnych pór roku. Ponieważ ciała niebieskie są dla nas wyznacznikami czasu, można o nich powiedzieć, że ‛służą do określania pór’ (Rdz 1:14). W Rodzaju 8:22 oznajmiono, że ziemskie pory roku „nigdy nie ustaną”. (Różnice między kalendarzem żydowskim i gregoriańskim, a także święta, pogodę i prace rolne w poszczególnych porach roku omówiono pod hasłem KALENDARZ).

Z porami czy sezonami prac polowych były ściśle związane doroczne „okresy świąteczne”, podczas których obchodzono uroczystości przewidziane w Prawie Mojżeszowym (1Kn 23:31; 2Kn 31:3). Kiedy więc Paweł zarzucał niektórym chrześcijanom pochodzenia żydowskiego, że ‛skrupulatnie przestrzegają dni i miesięcy, i pór’, nie miał na myśli zwykłych pór roku czy też sezonowych prac rolnych, lecz właśnie okresy świąteczne nakazane przez Prawo (Gal 4:10).

A zatem słowo „pora” może się również odnosić do ustalonego czasu lub jakiegoś szczególnego okresu (Dz 3:19, przyp. w NW; Rz 8:18; Gal 6:9). Z biegiem lat chrześcijanie bardzo dobrze pojęli, na czym polega zdrowa nauka i właściwe postępowanie. Nastała więc „pora” na obudzenie się ze snu (Rz 13:11-14). Czcicieli Jehowy żywo interesowały też „czasy lub pory”, czyli okresy, w których urzeczywistni On swą wolę w takiej czy innej sprawie (Dz 1:7). Stwórca stopniowo objawiał im zrozumienie tych kwestii (1Ts 5:1).

Bóg „ustanowił wyznaczone czasy” (Dz 17:26; „ustalił etapy dziejów”, NE) dla narodów zamieszkujących ziemię. Inaczej mówiąc, zadecydował, kiedy mają nastąpić dotyczące ich zmiany, podobnie jak wyznaczył porę na wypędzenie Kananejczyków z Ziemi Obiecanej (Rdz 15:13-21; Jer 25:8-11; Dn 2:21; 7:12; zob. WYZNACZONE CZASY NARODÓW).