-
‛Zwracajmy niezwykłą uwagę na to, cośmy usłyszeli’Strażnica — 2002 | 15 września
-
-
‛Zwracajmy niezwykłą uwagę na to, cośmy usłyszeli’
„Jest konieczne, byśmy zwracali niezwykłą uwagę na to, cośmy usłyszeli, żebyśmy nigdy nie zostali uniesieni z prądem” (HEBRAJCZYKÓW 2:1).
1. Zilustruj przykładem, jak fatalne mogą być następstwa rozproszenia uwagi.
KAŻDEGO roku w samych Stanach Zjednoczonych ginie w wypadkach samochodowych jakieś 37 000 osób. Zdaniem specjalistów wiele z nich mogłoby uniknąć śmierci, gdyby kierowcy bardziej uważali na drodze. Niektórych w czasie jazdy rozpraszają napisy i reklamy lub korzystanie z telefonu komórkowego. Inni podczas prowadzenia samochodu jedzą. Wszystko to odwraca uwagę i może mieć katastrofalne następstwa.
2, 3. Jakiej zachęty Paweł udzielił chrześcijanom pochodzenia hebrajskiego i dlaczego była ona stosowna?
2 Prawie 2000 lat przed wynalezieniem samochodu apostoł Paweł wspomniał o innego rodzaju dekoncentracji, zgubnej w skutkach dla niektórych chrześcijan pochodzenia hebrajskiego. Podkreślił, iż wskrzeszony Jezus Chrystus otrzymał wyższe stanowisko od wszystkich aniołów, zasiadł bowiem po prawicy Bożej. Następnie apostoł oświadczył: „Dlatego też jest konieczne, byśmy zwracali niezwykłą uwagę na to, cośmy usłyszeli, żebyśmy nigdy nie zostali uniesieni z prądem” (Hebrajczyków 2:1).
3 Dlaczego chrześcijanie pochodzenia hebrajskiego mieli ‛zwracać niezwykłą uwagę na to, co usłyszeli’ o Jezusie? Ponieważ upłynęło prawie 30 lat, odkąd ich Pan opuścił ziemską scenę wydarzeń. Pod jego nieobecność niektórzy z tych hebrajskich chrześcijan zaczęli odchodzić od prawdziwej wiary. Znowu pociągał ich wcześniej wyznawany judaizm.
Dlaczego musieli zwracać baczniejszą uwagę
4. Dlaczego niektórzy chrześcijanie narodowości żydowskiej mogli odczuwać pokusę, by wrócić do judaizmu?
4 Z jakiego powodu chrześcijanin mógł odczuwać pokusę, by wrócić do judaizmu? Otóż forma wielbienia Boga nakreślona w Prawie Mojżeszowym miała bardziej namacalny charakter. Ludzie widzieli kapłanów i czuli woń spalanych ofiar. Tymczasem chrystianizm pod niejednym względem był zupełnie inny. Jego wyznawcy mieli arcykapłana, Jezusa Chrystusa, ale od trzech dziesięcioleci nikt go nie oglądał na ziemi (Hebrajczyków 4:14). Mieli też świątynię, lecz jej miejscem świętym było samo niebo (Hebrajczyków 9:24). Nie poddawali się cielesnemu obrzezaniu, którego wymagało Prawo Mojżeszowe, tylko obrzezaniu „serca przez ducha” (Rzymian 2:29). A zatem chrześcijanom pochodzenia hebrajskiego chrystianizm mógł się wydawać bardzo abstrakcyjny.
5. Jak Paweł wykazał, że forma wielbienia Boga ustanowiona przez Jezusa górowała nad systemem religijnym nakreślonym w Prawie Mojżeszowym?
5 Chrześcijanie będący Izraelitami musieli uświadomić sobie niezwykle ważną rzecz dotyczącą formy wielbienia ustanowionej przez Chrystusa. Mimo iż była ona oparta bardziej na wierze niż na widzeniu, górowała nad Prawem przekazanym za pośrednictwem proroka Mojżesza. Paweł napisał: „Jeśli krew kozłów i byków oraz popiół z jałówki, użyte do pokropienia tych, którzy się skalali, uświęca do tego stopnia, że ciało staje się czyste, to o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez ducha wiecznego ofiarował Bogu samego siebie bez skazy, oczyści nasze sumienia z martwych uczynków, abyśmy mogli pełnić świętą służbę dla Boga żywego?” (Hebrajczyków 9:13, 14). Istotnie, dzięki wierze w ofiarę okupu złożoną przez Jezusa Chrystusa możliwe jest przebaczenie pod wieloma względami znacznie przewyższające to, które zapewniały ofiary wymagane w Prawie (Hebrajczyków 7:26-28).
6, 7. (a) Ze względu na jaką sytuację chrześcijanie pochodzenia hebrajskiego koniecznie musieli ‛zwracać niezwykłą uwagę na to, co usłyszeli’? (b) Ile czasu pozostało do zniszczenia Jerozolimy, gdy Paweł pisał list do Hebrajczyków? (Zobacz przypis).
6 Chrześcijanie pochodzenia hebrajskiego musieli zwracać baczną uwagę na to, co usłyszeli o Jezusie, jeszcze z innej przyczyny. Zapowiedział on zniszczenie Jerozolimy, mówiąc: „Przyjdą bowiem na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele zbudują wokół ciebie fortyfikację z zaostrzonych pali i okrążą cię, i udręczą cię z każdej strony, i ciebie oraz twoje dzieci w tobie powalą na ziemię, i nie pozostawią w tobie kamienia na kamieniu, ponieważ nie rozpoznałoś czasu, gdy dokonywano u ciebie przeglądu” (Łukasza 19:43, 44).
7 Kiedy miało to nastąpić? Jezus nie wyjawił dnia ani godziny. Podał natomiast inną wskazówkę: „Gdy ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez obozujące wojska, wówczas wiedzcie, że się przybliżyło jej spustoszenie. Potem niech ci w Judei zaczną uciekać w góry i ci, co są w niej, niech wyjdą, a ci w okolicach wiejskich niech do niej nie wchodzą” (Łukasza 21:20, 21). W ciągu 30 lat od chwili, gdy Jezus wypowiedział te słowa, niektórzy chrześcijanie z Jerozolimy utracili poczucie, że pozostało niewiele czasu, i się zdekoncentrowali — jak gdyby w trakcie jazdy przestali patrzeć na drogę. Jeśliby nie skorygowali swego sposobu myślenia, czekała ich niechybna katastrofa. Bez względu na to, czy zdawali sobie z tego sprawę, czy nie, zagłada Jerozolimy była nieuchronna!a Na szczęście rada Pawła stanowiła sygnał ostrzegawczy, mający obudzić tamtejszych uśpionych duchowo chrześcijan.
Zwracanie „niezwykłej uwagi” w dobie obecnej
8. Dlaczego musimy ‛zwracać niezwykłą uwagę’ na prawdy ze Słowa Bożego?
8 Wzorem chrześcijan z I wieku musimy ‛zwracać niezwykłą uwagę’ na prawdy ze Słowa Bożego. Dlaczego? Ponieważ i my stoimy w obliczu nadciągającej zagłady — i to nie jednego narodu, ale całego systemu rzeczy (Objawienie 11:18; 16:14, 16). Oczywiście nie znamy dokładnie dnia ani godziny podjęcia przez Jehowę tych działań (Mateusza 24:36). Widzimy jednak spełnianie się proroctw biblijnych, które wyraźnie wskazują, że żyjemy w „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5). Powinniśmy zatem wystrzegać się wszystkiego, co mogłoby nas zdekoncentrować. Musimy zwracać uwagę na Słowo Boże i zachowywać poczucie, że czas nagli. Tylko pod tym warunkiem ‛zdołamy ujść tego wszystkiego, co ma nastąpić’ (Łukasza 21:36).
-
-
‛Zwracajmy niezwykłą uwagę na to, cośmy usłyszeli’Strażnica — 2002 | 15 września
-
-
a List do Hebrajczyków prawdopodobnie został napisany w roku 61 n.e., a więc zaledwie jakieś pięć lat później Jerozolimę otoczyły wojska Cestiusza Gallusa. Ponieważ jednak wkrótce się wycofały, czujni chrześcijanie mogli uciec z miasta. Po czterech latach zburzyła je armia rzymska pod wodzą Tytusa.
-