Rozdział 26
Walka o to, żeby postępować właściwie
1. Z jakimi dwiema rzeczami muszą walczyć chrześcijanie?
DOPÓKI istnieje świat poddany władzy Szatana, chrześcijanie muszą walczyć o to, żeby nie ulec jego złemu wpływowi. Apostoł Paweł napisał: „Nałóżcie pełną zbroję Bożą, abyście zdołali stawić czoło machinacjom Diabła” (Efezjan 6:11-18). Toczymy jednak walkę nie tylko z Szatanem i jego światem, lecz także z własnymi złymi pragnieniami. W Biblii czytamy: „Skłonność serca człowieka jest zła już od jego młodości” (1 Mojżeszowa 8:21; Rzymian 5:12).
2. (a) Dlaczego często mamy wielką ochotę na złe postępowanie? (b) Dlaczego powinniśmy walczyć ze złymi pragnieniami?
2 Z powodu grzechu odziedziczonego po pierwszym człowieku Adamie nasze serce może pożądać czegoś, co jest złe. Jeżeli ulegniemy temu pożądaniu, to nie dostąpimy życia w nowym systemie Bożym. Musimy więc walczyć o to, żeby postępować właściwie. Nawet apostoł Paweł musiał toczyć taką walkę, jak sam powiedział: „Gdy chcę czynić to, co właściwe, jest we mnie obecne to, co złe” (Rzymian 7:21-23). Również dla ciebie toczenie takiej walki może być trudne. Być może nieraz popadasz w głęboką rozterkę wewnętrzną. Co wtedy zrobić?
3. (a) Z jakim wewnętrznym konfliktem boryka się wiele ludzi? (b) Jaką biblijną prawdę potwierdza okoliczność, że wielu czyni zło, chociaż pragnie postępować właściwie?
3 Znasz już dane przez Boga wspaniałe obietnice życia wiecznego w doskonałych warunkach na ziemi. Wierzysz tym obietnicom i bardzo byś chciał skorzystać z tych dobrodziejstw. A zatem wiesz, że dla własnego trwałego dobra powinieneś służyć Bogu. W głębi serca natomiast możesz pragnąć czegoś, o czym wiesz, że jest złe. Czasem możesz odczuwać silne pragnienie pozwolenia sobie na rozpustę, dopuszczenia się kradzieży lub popełnienia innego występku. Niektórzy studiujący tę książkę może sobie pozwalają na takie zło, chociaż dobrze wiedzą, że Bóg to potępia. Fakt, iż czynią zło, mimo że chcieliby postępować właściwie, potwierdza prawdę biblijną: „Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i nieobliczalne” (Jeremiasza 17:9).
TĘ WALKĘ MOŻNA WYGRAĆ
4. (a) Od kogo zależy wygranie albo przegranie tej walki? (b) Czego wymaga wygranie walki o to, żeby postępować właściwie?
4 Ale to nie znaczy, że nie da się opanować złych pragnień. Jeżeli rzeczywiście tego pragniesz, to zdołasz umocnić swoje serce, żeby cię prowadziło właściwie. Zależy to jednak całkowicie od ciebie (Psalm 26:1, 11). Nikt inny nie może za ciebie wygrać tej walki. Trzeba więc przede wszystkim nieprzerwanie pogłębiać życiodajną wiedzę biblijną (Mateusza 4:4; Jana 17:3). Ale nie wystarczy samo rozumowe nabywanie wiedzy. Ona musi zapaść w serce. Musisz głęboko przeżywać to, czego się dowiadujesz, żeby naprawdę chcieć według tego postępować.
5. Jak można rozwinąć w sercu docenianie dla praw Bożych?
5 A jak rozwinąć w sercu docenianie praw Bożych? Trzeba o nich rozmyślać. Na przykład zastanów się: Jakie to ma znaczenie, czy się jest posłusznym Bogu? Pomyśl następnie o życiu ludzi, którzy zlekceważyli Jego prawa; na przykład pewna 19-letnia dziewczyna napisała: „Trzykrotnie zapadałam na chorobę weneryczną. Ostatnim razem przypłaciłam to zdolnością do rodzenia dzieci, ponieważ trzeba było usunąć macicę”. To doprawdy smutne, gdy się nad tym zastanowić, ile kłopotów ludzie sobie przysparzają, gdy nie są posłuszni prawom Bożym (2 Samuela 13:1-19). Pewna kobieta, która się dopuściła rozpusty, powiedziała zgnębiona: „To nie jest warte bólu i rozterki duchowej, które pociąga za sobą nieposłuszeństwo. Teraz za to cierpię”.
6. (a) Dlaczego nie opłaca się przyjemność, którą mogłoby sprawić złe postępowanie? (b) Jakie życie mógł prowadzić Mojżesz w Egipcie?
6 Mimo to wielu mówi, że dopuszczanie się rozpusty, czy też upijanie się i zażywanie narkotyków sprawia przyjemność. Jednakże ta rzekoma przyjemność ma krótki żywot. Nie daj się zwieść do postępowania, które by cię ograbiło z prawdziwego i trwałego szczęścia. Pomyśl o Mojżeszu, którego wychowywano jako „syna córki faraona”. Żył w starożytnym Egipcie otoczony zbytkiem domu królewskiego. Jednakże, jak czytamy w Biblii, gdy dorósł, „wolał raczej być nękany z ludem Bożym, niż czerpać chwilową uciechę z grzechu” (Hebrajczyków 11:24, 25). Niemoralny, rozwiązły tryb życia, któremu najwidoczniej hołdowano na egipskim dworze królewskim, musiał więc sprawiać jakąś przyjemność. W takim razie dlaczego Mojżesz się od niego odwrócił?
7. Dlaczego Mojżesz odwrócił się od „chwilowej uciechy z grzechu”, której mógłby zażywać na egipskim dworze królewskim?
7 Dlatego, że wierzył w Jehowę Boga. Poza tym wiedział, że jest coś znacznie lepszego niż chwilowa uciecha z grzechu, której mógłby zaznać na dworze królewskim. Biblia mówi: „Pilnie wypatrywał bowiem wypłacenia nagrody”. Mojżesz rozmyślał nad tym, co obiecał Bóg. Wierzył w Boskie zamierzenie stworzenia sprawiedliwego nowego systemu. Był do głębi poruszony wielką miłością Jehowy i Jego troską o ludzkość. Mojżesz nie tylko usłyszał czy przeczytał coś o Jehowie. Biblia mówi, że „nie zachwiał się, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebrajczyków 11:26, 27). Jehowa był dla Mojżesza kimś realnym i realne były dla niego Jego obietnice życia wiecznego.
8. (a) Czego potrzeba do wygrania walki o to, żeby postępować właściwie? (b) Jakie stanowisko, wyrażone przez pewnego młodzieńca, powinniśmy zająć?
8 Czy można tak powiedzieć o tobie? Czy Jehowa jest dla ciebie rzeczywistą Osobą, miłującym cię Ojcem? Gdy czytasz o Jego obietnicach zapewnienia wiecznego życia w Raju na ziemi, czy wyobrażasz sobie, jak by to było, gdybyś ty zaznał tych błogosławieństw? (Zobacz strony 156 do 162). Chcąc wygrać walkę z wieloma pokusami do złego postępowania, musimy dbać o zachowanie bliskiej więzi z Jehową. Musimy też, idąc za przykładem Mojżesza, ‛pilnie wypatrywać wypłacenia nagrody’. Pewien 20-letni młodzieniec wystawiony na pokusę popełnienia rozpusty, zajął takie samo stanowisko, jak Mojżesz. Powiedział: „Moja nadzieja na życie wieczne jest dla mnie zbyt cenna, żebym miał ją utracić dla paru chwil niemoralności”. Czy i my nie powinniśmy tak się na to zapatrywać?
WYCIĄGANIE NAUKI Z CUDZYCH BŁĘDÓW
9. Dlaczego król Dawid zawiódł w walce o to, żeby postępować właściwie?
9 W walce tej nie wolno ci nigdy zaniechać ostrożności, jak się to kiedyś przydarzyło królowi Dawidowi. Pewnego dnia przypadkowo ujrzał z płaskiego dachu swego pałacu kąpiącą się piękną Batszebę. Zamiast się odwrócić, zanim się nasunęły niewłaściwe myśli, dalej się przyglądał. Pragnienie cielesnego obcowania z Batszebą tak owładnęło jego sercem, że kazał ją przyprowadzić do swego pałacu. Później, kiedy zaszła w ciążę i już nie mógł zapobiec wydaniu się cudzołóstwa, spowodował, że jej mąż zginął podczas bitwy (2 Samuela 11:1-17).
10. (a) Jak Dawid został ukarany za swój grzech? (b) Jak mógł uniknąć popełnienia cudzołóstwa?
10 Był to straszny grzech. Dawid musiał za to odcierpieć. Nie tylko był bardzo przygnębiony swoim czynem, lecz Jehowa ukarał go jeszcze tym, że przez resztę życia miał kłopoty z rodziną (Psalm 51:5, 6, NP; 2 Samuela 12:10-12). Serce Dawida było zdradliwsze, niż przypuszczał; jego pożądania wzięły nad nim górę. Potem powiedział: „Oto z błędem zostałem wydany na świat w bólach porodowych, a w grzechu poczęła mnie matka” (Psalm 51:5 [51:7, NP]). A przecież to, co Dawid uczynił z Batszebą, wcale nie musiało nastąpić. Problem polegał na tym, że nie odwrócił oczu; nie ominął sytuacji, w której rozpaliło się w nim pożądanie cudzej żony.
11. (a) Jaką naukę powinniśmy wyciągnąć z przeżycia Dawida? (b) Czym, twoim zdaniem, można pobudzić „apetyt płciowy”? (c) Czego, według wypowiedzi pewnego młodzieńca, unika człowiek mądry?
11 Z przeżycia Dawida wypływa nauka, że trzeba się wystrzegać sytuacji wywołujących niewłaściwe odczucia seksualne. Na przykład co się dzieje, gdy czytasz książki i oglądasz programy telewizyjne albo filmy przesycone seksem? Najprawdopodobniej wzbudzi to pożądanie płciowe. Unikaj więc poczynań i rozrywek pobudzających „apetyt płciowy” (Kolosan 3:5; 1 Tesaloniczan 4:3-5; Efezjan 5:3-5). Nie stwarzaj sytuacji, w której mogłoby dojść do rozpusty. Pewien 17-letni młodzieniec słusznie zauważył: „Każdy może powiedzieć: ‛Wiemy, kiedy należy przestać’. Co prawda można wiedzieć kiedy, ale ilu się to potem udaje? Lepiej unikać takich sytuacji”.
12. O jakim przykładzie Józefa warto pamiętać?
12 Gdyby Dawid pamiętał o przykładzie Józefa, nie popełniłby tego wielkiego grzechu przeciwko Bogu. Podczas pobytu w Egipcie Józef został zarządcą domu Potyfara. Pod nieobecność Potyfara jego chorobliwie zmysłowa żona nieraz usiłowała uwieść przystojnego Józefa, mówiąc: „Połóż się ze mną”. Józef odmawiał. Któregoś dnia schwyciła go i usiłowała go zmusić, żeby się z nią położył. Ale Józef wyrwał się i uciekł. Umocnił swoje serce, ponieważ nie myślał o zaspokojeniu pragnień seksualnych, tylko o tym, co się podobało Bogu. „Jakże (...) mógłbym popełnić tę wielką niegodziwość i w rzeczy samej zgrzeszyć przeciw Bogu?”, zapytał (1 Mojżeszowa 39:7-12).
POTRZEBUJESZ POMOCY, ŻEBY ZWYCIĘŻYĆ
13, 14. (a) Czego potrzeba, żeby zwyciężyć w tej walce? (b) Jakiej zmiany dokonali ci, którzy w Koryncie zostali chrześcijanami, i z czyją pomocą? (c) Jakimi ludźmi byli Paweł i Tytus?
13 Chcąc zwyciężyć w tej walce, musisz pozwolić, żeby wiedza biblijna przeniknęła do twego serca i pobudzała cię do właściwego postępowania. Poza tym musisz się przyłączyć do ludu Bożego, aby się stać cząstką widzialnej organizacji Jehowy. Przy jej pomocy zdołasz się zmienić bez względu na to, jak bardzo uwikłałeś się w grzech. Apostoł Paweł napisał o mieszkańcach starożytnego Koryntu, którzy się zmienili: „Nie dajcie się zwodzić. Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani mężczyźni utrzymywani do celów przeciwnych naturze, ani tacy, którzy się kładą z mężczyznami, ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani lżyciele, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A właśnie takimi byli niektórzy z was. Ale zostaliście umyci” (1 Koryntian 6:9-11).
14 Wyobraź sobie! Niektórzy z tych pierwszych chrześcijan byli przedtem rozpustnikami, cudzołożnikami, homoseksualistami, złodziejami i pijakami. Ale zmienili się przy pomocy organizacji chrześcijańskiej. Sam apostoł Paweł dopuszczał się przedtem złych czynów (1 Tymoteusza 1:15). W liście do współchrześcijanina Tytusa napisał: „Bo my też byliśmy kiedyś nierozumni, nieposłuszni, zwiedzeni, niewolnikami rozmaitych pragnień i przyjemności” (Tytusa 3:3).
15. (a) Co świadczy o tym, że Pawłowi niełatwo było postępować właściwie? (b) Jaki pożytek możemy odnieść z przykładu Pawła?
15 Czy Pawłowi łatwo przychodziło postępować właściwie, gdy został chrześcijaninem? Skądże. Przez całe życie musiał walczyć ze złymi pożądaniami i uciechami, których kiedyś był niewolnikiem. Napisał: „Smagam swoje ciało i prowadzę je jak niewolnika, abym głosząc innym, sam jakimś sposobem nie stracił uznania” (1 Koryntian 9:27). Paweł był twardy dla siebie. Zmuszał się do tego, żeby postępować właściwie, chociaż jego ciało pragnęło złych uczynków. Jeżeli postępujesz tak jak on, to też uda ci się zwyciężyć w tej walce.
16. Jakie nowożytne przykłady mogą nam pomóc zwyciężyć w walce o to, żeby postępować właściwie?
16 Jeżeli trudno ci zerwać z jakimś złym przyzwyczajeniem, to przyjedź na najbliższe wielkie zgromadzenie Świadków Jehowy. Na pewno czyste postępowanie i radość obecnych zrobią na tobie wielkie wrażenie. A przecież wielu z nich było kiedyś cząstką tego świata, w którym rozpusta, cudzołóstwo, pijaństwo, homoseksualizm, palenie tytoniu, zażywanie narkotyków, złodziejstwo, oszustwo, kłamstwo i udział w grach hazardowych jest na porządku dziennym. Niejeden z nich kiedyś praktykował takie rzeczy (1 Piotra 4:3, 4). Poza tym, bywając wśród Świadków Jehowy na mniejszych zebraniach zborowych — na co powinieneś się niezwłocznie zdecydować — znajdziesz się wśród ludzi, którzy walczyli z takimi samymi złymi praktykami i pożądaniami, z jakimi ty może teraz walczysz. Bądź więc dobrej myśli! Oni zwyciężają w walce o to, żeby postępować właściwie, więc z Bożą pomocą ty też zwyciężysz.
17. (a) Obcowanie z jaką społecznością jest konieczne, jeżeli chcemy zwyciężyć w walce o to, żeby postępować właściwie? (b) Kto może ci pomóc w przezwyciężaniu problemów?
17 Jeżeli od jakiegoś czasu studiujesz Biblię ze Świadkami Jehowy, to z pewnością byłeś już na niektórych zebraniach w Sali Królestwa. Postaraj się nabrać zwyczaju regularnego chodzenia na nie. Wszyscy potrzebujemy duchowej zachęty i pomocy, które czerpiemy z takiej społeczności chrześcijańskiej (Hebrajczyków 10:24, 25). Zapoznaj się ze „starszymi” zboru. Ich obowiązkiem jest ‛paść trzodę Bożą’ (1 Piotra 5:1-3; Dzieje Apostolskie 20:28). Bez zwlekania zwróć się zatem do nich, gdy potrzebujesz pomocy, żeby zerwać z jakimś nałogiem lub zwyczajem sprzecznym z prawem Bożym. Przekonasz się, że są serdeczni, życzliwi i wyrozumiali (1 Tesaloniczan 2:7, 8).
18. Jakie perspektywy dodają sił do trwania w tej walce?
18 Presję, żeby postępować niewłaściwie, wywiera na nas nie tylko świat uległy Szatanowi, lecz także nasze grzeszne ja. Pozostawanie wiernym Bogu wymaga więc codziennej walki. Jak dobrze jest jednak wiedzieć, że ta walka nie będzie trwała wiecznie! Wkrótce Szatan zostanie usunięty, a cały jego niegodziwy świat — zniszczony. W nowym, tak bliskim już systemie Bożym zapanują sprawiedliwe warunki, które znacznie ułatwią nam życie. W końcu znikną wszelkie ślady grzechu i już nie będziemy musieli toczyć walki o to, żeby postępować właściwie.
19. Dlaczego nie powinno się szczędzić wysiłków, żeby się podobać Jehowie?
19 Staraj się często rozmyślać o błogosławieństwach tego nowego systemu. Nałóż „jako hełm nadzieję zbawienia” (1 Tesaloniczan 5:8). Miej takie samo nastawienie, jak pewna młoda kobieta, która powiedziała: „Myślę o wszystkim, co Jehowa dla mnie uczynił i co mi obiecał. On mnie nie opuści. W iluż to dziedzinach mi pobłogosławił. Wiem, że życzy mi jak najlepiej, a ja chcę Mu się podobać. Życie wieczne jest warte każdego wysiłku dla Jehowy”. Jeżeli wiernie trwamy na drodze sprawiedliwości, to dostąpimy spełnienia się wszystkich dobrych obietnic danych przez Jehowę tym, którzy Go miłują (Jozuego 21:45).
[Ilustracja na stronie 219]
Dlaczego Mojżesz odrzucił styl życia Egipcjan, mimo że mógł mu sprawiać przyjemność?
[Ilustracje na stronach 220, 221]
Dawid nie przestał przyglądać się Batszebie i uwikłał się w sytuację, która go doprowadziła do niemoralności
[Ilustracja na stronie 222]
Józef uciekł, gdy żona Potyfara chciała go uwieść