12. Jaka rada zamieszczona niegdyś w tym czasopiśmie pomoże starszemu uniknąć pułapki, jaką jest niewłaściwe posługiwanie się mową?

¹² Strzegąc tego, co ci powierzono jako starszemu, musisz też unikać pułapek. Jedną z nich jest niewłaściwe posługiwanie się mową przy nauczaniu. Organizacja Jehowy od dawna przypomina, by pod tym względem mieć się na baczności. Na przykład w wydaniu niniejszego czasopisma z 15 maja 1897 roku, gdzie omówiono List Jakuba 3:1-13, napisano specjalnie z myślą o starszych: „Jeżeli mają dar wymowy, może się on stać wielkim błogosławieństwem i posłużyć skierowaniu wielu do Pana, do prawdy i na drogę sprawiedliwości; z drugiej strony język skażony błędem może wyrządzić niewyobrażalne zło, szkodząc wierze, moralności i dobrym uczynkom. Nie ulega wątpliwości, że każdy, kto użycza swego daru nauczania, bierze na siebie większą odpowiedzialność przed Bogiem i ludźmi. (...) Kto jest źródłem, z którego płynie Boskie Słowo dające błogosławieństwo, siły i orzeźwienie, ten powinien uważać, by jego wypowiedzi nie stały się potokiem wód gorzkich, w którym znalazłyby ujście fałszywe nauki, niosące ze sobą przekleństwo i zło w postaci zniesławiania Boga i zniekształcania Jego Słowa. Przy dokonywaniu wyboru tych, którzy mają prowadzić zebrania, nie można bagatelizować wyłuszczonych tu kwalifikacji co do ‛języka’. Nie powinno się wybierać płomiennych mówców, lecz raczej łagodnych, zachowujących umiar, którzy ‛kiełznają’ swój język i pilnują się, by ‛mówić tylko wyrocznie Boże’”. Jakież to ważne, by starszy używał języka we właściwy sposób!

17, 18. Jaka rada opublikowana w tym czasopiśmie jakieś 80 lat temu w dalszym ciągu odnosi się do chrześcijańskich starszych?

¹⁷ Przeszło 80 lat temu w Strażnicy z 1 marca 1909 roku przytoczono powyższą radę, której Paweł udzielił współstarszym, i podano następujący komentarz: „Szczególnie czujni muszą być wszyscy Starsi, ponieważ w każdej próbie najciężej uciskani i doświadczani są ci, których obdarzono największą łaską i znaczeniem. Toteż [Jakub] napomina: ‛Niechaj was nie wiele będzie nauczycielami, bracia moi! wiedząc, że cięższy sąd odniesiemy’.