Obrazy z Ziemi Obiecanej
Narody gromadzą się pod Megiddo
„BADACZE wciąż zmieniają zdanie w sprawie skutków Armagedonu”, donosi artykuł naukowy o przypuszczalnych następstwach wojny jądrowej — czy skończyłaby się ona mroźną „zimą nuklearną”, czy palącym „nuklearnym latem”.
Zapewne już słyszałeś podobne wypowiedzi, w których wiąże się „Armagedon” z naszym krytycznym okresem. Czym jest „Armagedon”? Byłoby dobrze, gdybyś to wiedział, gdyż chodzi o twoje życie.
Spójrz powyżej, na widok Megiddo z lotu ptaka. W starożytnym Izraelu był to punkt o znaczeniu strategicznym. Jego nazwą posłużył się apostoł Jan, pisząc o „miejscu, które zwie się po hebrajsku Har-Magedon [góra Megiddo]”, lub Armagedon (Objawienie 16:16). Łatwiej to zrozumieć, gdy się zna pewne fakty historyczne.
Położenie Megiddo przedstawiono na mapie zamieszczonej obok. Niemal dosłownie strzegło ono dwóch głównych szlaków komunikacyjnych. Drogę z Egiptu, na południu, do Damaszku bądź innych miast leżących na północy, w kierunku Eufratu, zagradzało pasmo Karmelu. Toteż ciągnące nią wojska lub karawany kupieckie musiały skręcać w stronę niskiej przełęczy, widocznej po prawej stronie zdjęcia. W dolinie Jezreel ów szlak, biegnący z południa na północ, przecinał ważną trasę, która prowadziła z Tyru w dolinę Jordanu lub do Samarii i Jeruzalem. Megiddo, rozłożone nad obydwiema drogami, naprawdę trzymało w szachu wszystkich, którzy tędy przechodzili, a w dolinie naprzeciw twierdzy stoczono wiele decydujących bitew.
Tu na przykład sędzia Barak pokonał armię kananejską, którą dowodził Sysera, wyposażoną w rydwany uzbrojone w żelazne kosy (Sędziów 4:1-3, 12-16; 5:19). Później faraon Necho poprowadził szlakiem wzdłuż wybrzeża (zwanym Via Maris, czyli Drogą Morską) potężne siły egipskie, żołnierzy i rydwany, aby wesprzeć Asyryjczyków nad Eufratem. Z jakichś powodów król judzki Jozjasz postanowił wydać bitwę wojskom obcego państwa. A gdzie? Chociaż było to około 88 kilometrów na północ od Jeruzalem, wybrał równinę w pobliżu Megiddo (2 Kronik 35:20-22; Jeremiasza 46:2).
Jozjasz wiedział, że Egipcjanie muszą tamtędy przejść, i mógł uważać, że bliskość twierdzy izraelskiej zapewni mu przewagę. Jak widać, Tell (wzgórze) Megiddo jest dość rozległe. W starożytności znajdowało się na nim potężne miasto. Ufortyfikował je Salomon, który najprawdopodobniej wzniósł tutaj masywne, kamienne mury i potężną bramę obronnąa (1 Królów 9:15). Po lewej stronie wzgórza widać spory, podłużny dół — zejście do skomplikowanego systemu zaopatrzenia w wodę. Strome schody wiodły do długiego tunelu wyciosanego w skalnym podłożu; Izraelici mieli tędy dostęp do źródła i jednocześnie byli zabezpieczeni przed atakiem. Archeolodzy odkryli też resztki stajni dla około 450 koni, pochodzącej być może z okresu panowania Achaba (por. 1 Królów 9:19).
Podczas wspomnianej rozstrzygającej bitwy Jozjasz został śmiertelnie ranny i w drodze powrotnej do Jeruzalem zmarł (2 Królów 23:28-30). Może właśnie to wydarzenie spowodowało ‛płacz na równinie Megiddo’, o którym mowa w Księdze Zachariasza 12:11 (Biblia Tysiąclecia). Wkrótce po klęsce Jozjasza słabnąca Juda dostała się w orbitę wpływów militarystycznego Babilonu (2 Królów 24:1, 2, 12-14; 2 Kronik 36:1-6).
Powyższe tło historyczne pomaga zrozumieć, dlaczego w Objawieniu, które otrzymał apostoł Jan, nawiązano do Megiddo w zapowiedzi o zgromadzaniu „królów całej zamieszkanej ziemi (...) na wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”. Żadne pojedyncze miejsce na kuli ziemskiej — łącznie z równiną pod Tell Megiddo — nie zdołałoby pomieścić wszystkich narodów sprzeciwiających się Bogu. Tymczasem określenie Har-Magedon, czyli Armagedon, trafnie opisuje sytuację, jaka nastąpi podczas tej decydującej wojny (Objawienie 16:14, 16; 19:11-21).
Niechże więc politycy i dziennikarze dalej błędnie utożsamiają Armagedon z konfliktem nuklearnym, który miałby obrócić nasz glob w zgliszcza. Znajomość dziejów Megiddo pozwala pojąć tę sprawę głębiej. Okazuje się, że Armagedon to bliska już sytuacja, kiedy to narody zostaną zebrane na wielką wojnę, w której Bóg unicestwi obecny niegodziwy system rzeczy i utoruje drogę sprawiedliwemu nowemu światu (2 Piotra 3:11-13).
[Przypis]
a Pasjonujące opowiadanie o bramie w Megiddo znajdziesz w Strażnicy z 15 listopada 1988 roku, na stronach 24-26.
[Mapa na stronie 17]
[Patrz publikacja]
Morze Wielkie
do Damaszku
do Tyru
Jezioro Galilejskie
Akko
Karmel
Megiddo
Via Maris
Joppa
do Egiptu
Bet-Szean
Dotan
Samaria
Sychem
do Jeruzalem
dolina Jordanu
mil 0 10
km 0 10 20
[Prawa własności]
Na podstawie mapy z Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel
[Ilustracja na stronie 16]
WIĘKSZE zdjęcie Megiddo znajdziesz, Czytelniku, w Kalendarzu Świadków Jehowy na rok 1989. Zamieszczono w nim 6 ilustracji, które będą omówione w tegorocznych wydaniach Strażnicy. Być może zechcesz zachować te artykuły wraz z kalendarzem, by jeszcze zrobić z nich użytek.
[Prawa własności]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.
[Ilustracja na stronie 17]
GDY się patrzy na tę płaskorzeźbę, łatwiej sobie wyobrazić przemarsz wojsk egipskich obok Megiddo, gdzie faraon Necho pokonał króla Jozjasza
[Prawa własności]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.