Rozdział 35

Egzekucja Babilonu Wielkiego

 1. Jak anioł opisuje szkarłatną bestię i jaka mądrość jest niezbędna do zrozumienia symboli Objawienia?

ANIOŁ kontynuuje opis szkarłatnej bestii, przedstawionej w Objawieniu 17:3, i oznajmia Janowi: „Tutaj wchodzi w grę rozum odznaczający się mądrością: Siedem głów oznacza siedem gór, na wierzchu których siedzi niewiasta. I siedmiu jest królów: pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie nadszedł, ale gdy już nadejdzie, ma na krótką chwilę pozostać” (Objawienie 17:9, 10). Anioł udziela tu mądrości z góry, bo tylko dzięki niej można zrozumieć symbole użyte w Objawieniu (Jakuba 3:17). Uzmysławia ona klasie Jana i jej towarzyszom powagę czasów, w których żyjemy. Wzbudza w oddanych sercach docenianie bliskich już wyroków Jehowy i zaszczepia zdrową bojaźń przed Nim. Jak powiada Księga Przypowieści 9:10: „Początkiem mądrości jest bojaźń Pana [Jehowy, NW], a poznanie Świętego — to rozum”. Co wyjawia nam na temat bestii mądrość Boża?

 2. Co oznacza siedem głów szkarłatnej bestii i jak rozumieć stwierdzenie, że „pięciu upadło, jeden jest”?

² Siedem głów tej dzikiej bestii oznacza siedem „gór”, czyli siedmiu „królów”. Obu tych terminów używa się w Piśmie Świętym w odniesieniu do mocarstw politycznych (Jeremiasza 51:24, 25; Daniela 2:34, 35, 44, 45). W Biblii wymieniono sześć potęg światowych, mających wpływ na dzieje ludu Bożego, są to: Egipt, Asyria, Babilon, Medo-Persja, Grecja i Rzym. Do chwili, kiedy Jan otrzymał Objawienie, pięć z nich już powstało i przeminęło, natomiast Rzym dalej był potężnym mocarstwem światowym. Bardzo dobrze ujmują to słowa: „Pięciu upadło, jeden jest”. Ale co z ‛innym królem’, który miał nadejść?

 3. (a) W jaki sposób doszło do podziału cesarstwa rzymskiego? (b) Jak potoczyły się wydarzenia na Zachodzie? (c) Co można powiedzieć o Świętym Cesarstwie Rzymskim?

³ Cesarstwo rzymskie przetrwało Jana o setki lat, a nawet jeszcze się rozrastało. W roku 330 cesarz Konstantyn przeniósł stolicę z Rzymu do Bizancjum, którego nazwę zmienił na Konstantynopol. W roku 395 cesarstwo rzymskie rozpadło się na część wschodnią i zachodnią. W roku 410 Rzym został zdobyty przez Alaryka, króla Wizygotów (był to lud germański, który przyjął ariańską odmianę „chrześcijaństwa”). Plemiona germańskie (również zaliczające się do „chrześcijańskich”) podbiły Hiszpanię i znaczną część terenów podległych Rzymowi w północnej Afryce. Następne stulecia to dla Europy burzliwy okres wstrząsów i przemian. Na Zachodzie pojawili się sławni cesarze, tacy jak Karol Wielki, który w IX wieku zawarł sojusz z papieżem Leonem III, oraz Fryderyk II, sprawujący rządy w XIII wieku. Ale chociaż ich państwo nazwano Świętym Cesarstwem Rzymskim, obejmowało obszar nieporównanie mniejszy niż dawne cesarstwo rzymskie u szczytu potęgi. Było to nie tyle nowe mocarstwo, ile kontynuacja czy też restauracja tamtego starożytnego imperium.

 4. Jakie sukcesy odniosło cesarstwo wschodnie, ale co się stało ze znaczną częścią byłych prowincji starożytnego Rzymu w północnej Afryce, Hiszpanii i Syrii?

⁴ Między cesarstwem wschodnim, ze stolicą w Konstantynopolu, a cesarstwem zachodnim panowały dość napięte stosunki. W VI wieku cesarz Wschodu Justynian I zdołał na nowo podbić znaczną część północnej Afryki, a także wtargnął do Hiszpanii i Italii. W VII wieku Justynian II odzyskał dla cesarstwa Macedonię, zajętą przez plemiona słowiańskie. Jednakże przed upływem VIII wieku spore obszary Afryki Północnej, Hiszpanii oraz Syrii, należące niegdyś do starożytnego imperium rzymskiego, dostały się pod panowanie nowo powstałego mocarstwa muzułmańskiego i w ten sposób znalazły się poza zasięgiem zarówno Konstantynopola, jak i Rzymu.

 5. Dlaczego ostatni ślad po cesarstwie rzymskim zniknął z areny światowej dopiero po wielu wiekach, mimo iż Rzym upadł już w roku 410?

⁵ Sam Konstantynopol przetrwał nieco dłużej. Oparł się wielu atakom Persów, Arabów, Bułgarów i Rosjan, aż w roku 1203 uległ zdobywcom — nie byli nimi wszakże muzułmanie, lecz krzyżowcy z Zachodu. W roku 1453 został jednak podbity przez muzułmańskiego władcę Mehmeda II i wkrótce stał się stolicą imperium Turków osmańskich. Chociaż więc Rzym upadł w roku 410, minęło jeszcze wiele stuleci, zanim z areny świata zniknęły wszelkie pozostałości cesarstwa rzymskiego. Ale nawet wówczas jego wpływ można było dostrzec w „chrześcijańskich” państwach wspartych na papiestwie rzymskim lub na wschodnich kościołach prawosławnych.

 6. Jakie nowe państwa pojawiły się na mapie świata i które z nich doszło do największej potęgi?

⁶ Jednakże przed upływem XIV wieku pewne kraje urosły do rangi zupełnie nowych mocarstw. Wprawdzie niektóre z nich powstały na terenie dawnych kolonii Rzymu, ale nie stanowiły jedynie przedłużenia cesarstwa rzymskiego. Portugalia, Hiszpania, Francja i Holandia stały się potęgami kolonialnymi. Największe sukcesy odniosła jednak Anglia: Zbudowała potężne imperium, nad którym „słońce nigdy nie zachodziło” i które w tym czy innym okresie dziejów obejmowało sporą część Ameryki Północnej, Afryki, Indii i Azji Południowo-wschodniej, a także południowe obszary Oceanu Spokojnego.

 7. Jak powstało pewne dwuczłonowe mocarstwo światowe i jak długo według słów Jana będzie istnieć ta siódma „głowa”, czyli potęga światowa?

⁷ U schyłku XVIII wieku część kolonii w Ameryce Północnej, które już wcześniej oderwały się od Wielkiej Brytanii, utworzyła niezależne Stany Zjednoczone Ameryki. Stosunki polityczne między nowym państwem a byłą macierzą nie układały się najlepiej, ale pierwsza wojna światowa zmusiła oba kraje do przyznania, że łączy je wspólny interes, i scementowała ich szczególny związek. W ten sposób powstało swego rodzaju dwuczłonowe mocarstwo, na które składają się Stany Zjednoczone Ameryki, będące obecnie najzamożniejszym państwem na ziemi, oraz Wielka Brytania — kolebka najrozleglejszego imperium świata. Oto siódma „głowa”, czyli potęga światowa, która dotrwała do czasu końca i na której obszarze pojawili się nowożytni świadkowie na rzecz Jehowy. W porównaniu z długim panowaniem szóstej głowy, siódma głowa pozostanie tylko „na krótką chwilę”, dopóki Królestwo Boże nie unicestwi wszystkich bytów państwowych.

Dlaczego nazywana ósmym królem?

 8, 9. Jak anioł nazywa symboliczną szkarłatną bestię i pod jakim względem wywodzi się ona „z tych siedmiu”?

⁸ Dalej anioł wyjaśnia Janowi: „A bestia, która była, lecz jej nie ma, sama też jest ósmym królem, ale wywodzi się z tych siedmiu i odchodzi na zagładę” (Objawienie 17:11). Symboliczna szkarłatna bestia „wywodzi się” z siedmiu głów, to znaczy zawdzięcza im swe istnienie, powstała bowiem z głów pierwszej bestii — tej, która ‛występuje z morza’, a której wizerunkiem jest szkarłatna bestia. Jak to rozumieć? Otóż w roku 1919 przewodnią głową bestii było mocarstwo anglo-amerykańskie. Poprzednie sześć imperiów wyobrażonych przez głowy upadło, a na dominującą pozycję wysunęła się ta dwuczłonowa potęga. Owa siódma głowa, jako teraźniejszy przedstawiciel następujących po sobie mocarstw światowych, była inicjatorką utworzenia Ligi Narodów, a obecnie w dalszym ciągu jest głównym propagatorem oraz podporą finansową ONZ. Tym samym szkarłatna bestia — czyli ósmy król — mówiąc symbolicznie, „wywodzi się” z siedmiu głów. Przy takim ujęciu sprawy widać harmonię między twierdzeniem, że bestia ta wywodzi się z siedmiu głów, a wcześniejszym objawieniem, według którego zwierzę mające dwa rogi jak baranek (anglo-amerykańska potęga światowa, czyli siódma głowa pierwotnej bestii) usilnie zachęcało do sporządzenia wizerunku bestii i dało mu życie (Objawienie 13:1, 11, 14, 15).

⁹ Co więcej, oprócz Wielkiej Brytanii do Ligi Narodów należały jeszcze inne kraje będące niegdyś kolebkami mocarstw wyobrażonych przez pozostałe głowy bestii, mianowicie Grecja, Iran (Persja) i Włochy (Rzym). W końcu w skład wizerunku bestii weszły także inne państwa, utworzone na obszarach podlegających poprzednim sześciu imperiom światowym. Również w tym sensie można powiedzieć, iż szkarłatna bestia wywodzi się z siedmiu potęg światowych.

10. (a) Dlaczego można twierdzić, że szkarłatna bestia „sama też jest ósmym królem”? (b) Jak przywódca radziecki wyraził poparcie dla ONZ?

¹⁰ Zwróćmy uwagę, że szkarłatna bestia „sama też jest ósmym królem”. A zatem nowożytna ONZ ma przypominać rząd światowy. Czasami tak właśnie działała, angażowała bowiem siły zbrojne do rozwiązywania sporów międzynarodowych — na przykład w Korei, na Półwyspie Synajskim, w niektórych krajach afrykańskich oraz w Libanie. Jednakże organizacja ta jest tylko wizerunkiem króla. Podobnie jak wizerunek religijny, posiada jedynie takie rzeczywiste wpływy i władzę, jakich zechcą jej udzielić ci, którzy ją powołali do istnienia i oddają jej cześć. Owa symboliczna bestia niekiedy sprawia wrażenie słabej, ale nigdy nie podupadła tak dalece, jak Liga Narodów, którą gremialnie porzucili członkowie o dyktatorskich zapędach, wskutek czego stoczyła się w otchłań (Objawienie 17:8). W roku 1987 znany przywódca radziecki, mimo diametralnie odmiennych poglądów w innych dziedzinach, przyłączył się do papieża w wyrażaniu poparcia dla ONZ. Nawoływał nawet do utworzenia „kompleksowego systemu bezpieczeństwa międzynarodowego”, opartego na ONZ. Jak niebawem dowie się Jan, nadejdzie czas, gdy ONZ przystąpi do działania ze znaczną władzą. A potem ona sama ‛odejdzie na zagładę’.

Dziesięciu królów na jedną godzinę

11. Co anioł Jehowy mówi o dziesięciu rogach symbolicznej szkarłatnej bestii?

¹¹ W poprzednim rozdziale Objawienia opisano, jak szósty i siódmy anioł wylali czasze gniewu Bożego. Następnie dowiedzieliśmy się, że królowie ziemi są zgromadzani na wojnę Bożą w Armagedonie i że „przypomniano wobec Boga o metropolii Babilonie Wielkim” (Objawienie 16:1, 14, 19). Teraz dowiemy się bardziej szczegółowo, jak zostaną na niej wykonane wyroki Boże. Posłuchajmy ponownie, co mówi Janowi anioł Jehowy: „A dziesięć rogów, które ujrzałeś, oznacza dziesięciu królów, którzy jeszcze nie otrzymali królestwa, lecz na jedną godzinę otrzymują władzę jako królowie wraz z bestią. Ci mają jedną myśl i dlatego dają bestii swą moc i władzę. Ci stoczą bitwę z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, ponieważ jest Panem panów i Królem królów. Zwyciężą też ci, którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni” (Objawienie 17:12-14).

12. (a) Kogo lub co wyobraża dziesięć rogów? (b) Co to znaczy, że symboliczne dziesięć rogów ‛jeszcze nie otrzymało królestwa’? (c) W jakim sensie symboliczne dziesięć rogów ma dziś „królestwo” i na jak długo?

¹² Dziesięć rogów wyobraża wszystkie mocarstwa polityczne, które obecnie dzierżą władzę na świecie i popierają wizerunek bestii. Bardzo niewiele teraźniejszych państw było znanych w czasach Jana, a jeśli nawet istniały, co odnosi się na przykład do Egiptu i Persji (Iranu), mają teraz całkowicie odmienny kształt polityczny. A zatem w I wieku ‛dziesięć rogów jeszcze nie otrzymało królestwa’, lecz dziś, w dniu Pańskim, mają one „królestwo”, czyli władzę polityczną. Wraz z upadkiem wielkich imperiów kolonialnych powstało wiele nowych państw, zwłaszcza po drugiej wojnie światowej. Zarówno one, jak i dłużej istniejące mocarstwa będą panować z bestią przez krótki okres — tylko „jedną godzinę” — aż Jehowa położy w Armagedonie kres wszelkiej władzy świeckiej.

13. Pod jakim względem dziesięć rogów jest „jednej myśli” i o jakiej postawie wobec Baranka to świadczy?

¹³ Jedną z najpotężniejszych sił pobudzających dzisiaj dziesięć rogów do czynu jest nacjonalizm. Są „jednej myśli”, gdy przedkładają suwerenność swych państw nad uznanie Królestwa Bożego. Utrzymanie pokoju na świecie i tym samym zagwarantowanie własnego istnienia było głównym powodem ich przystąpienia do Ligi Narodów i ONZ. Postawa taka potwierdza, że rogi te przeciwstawią się Barankowi, „Panu panów i Królowi królów”, ponieważ zgodnie z postanowieniem Jehowy miejsce wszystkich tych królestw już wkrótce zajmie Jego Królestwo pod panowaniem Jezusa Chrystusa (Daniela 7:13, 14; Mateusza 24:30; 25:31-33, 46).

14. Jak to możliwe, by władcy światowi walczyli z Barankiem, i jaki będzie tego wynik?

¹⁴ Oczywiście władcy tego świata nie mogą nic uczynić samemu Jezusowi. Znajduje się w niebie, daleko poza ich zasięgiem. Ale jego bracia, pozostali członkowie nasienia niewiasty, przebywają jeszcze na ziemi i stanowią na pozór łatwy cel ataków (Objawienie 12:17). Wiele rogów dowiodło już nieprzejednanej wrogości wobec nich, a tym samym toczyło bitwę z Barankiem (Mateusza 25:40, 45). Wkrótce jednak nadejdzie czas, gdy Królestwo Boże „zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa” (Daniela 2:44). Jak się przekonamy, królowie ziemi stoczą wtedy z Barankiem bój na śmierć i życie (Objawienie 19:11-21). Dowiedzieliśmy się już wystarczająco dużo, by zdać sobie sprawę, iż narody nie mogą liczyć na zwycięstwo. Chociaż są „jednej myśli” ze szkarłatną bestią, czyli ONZ, nie zdołają pokonać wielkiego „Pana panów i Króla królów” ani tych, „którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni”, a do których zaliczają się też jego namaszczeni duchem naśladowcy przebywający jeszcze na ziemi. Ci słudzy Boży także zwyciężą dzięki zachowaniu niezłomnej prawości, stanowiącej odpowiedź na nikczemne oskarżenia Szatana (Rzymian 8:37-39; Objawienie 12:10, 11).

Spustoszenie nierządnicy

15. Co anioł mówi o nierządnicy oraz o tym, jak się do niej odnosi i jak ją potraktuje dziesięć rogów i bestia?

¹⁵ Nie tylko lud Boży jest przedmiotem nienawiści dziesięciu rogów. Anioł znowu kieruje uwagę Jana na nierządnicę: „I mówi do mnie: ‚Wody, które ujrzałeś, gdzie siedzi nierządnica, oznaczają ludy i rzesze, i narody, i języki. A dziesięć rogów, które ujrzałeś, i bestia — ci znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i zjedzą jej ciało, i doszczętnie spalą ją ogniem’” (Objawienie 17:15, 16).

16. Dlaczego Babilon Wielki nie będzie mógł liczyć na ochronę i poparcie ze strony swych wód, gdy zostanie zaatakowany przez rządy?

¹⁶ Podobnie jak starożytny Babilon polegał na obronnych walorach swych wód, tak Babilon Wielki liczy dziś na nieprzebrane tłumy wyznawców, czyli na „ludy i rzesze, i narody, i języki”. Anioł całkiem słusznie zwraca na nie naszą uwagę przed zrelacjonowaniem pewnych wstrząsających wydarzeń: Oto ziemskie rządy wystąpią przeciw Babilonowi Wielkiemu. Co uczynią wtedy wszystkie te „ludy i rzesze, i narody, i języki”? Słudzy Boży już teraz ostrzegają Babilon Wielki, że wody Eufratu opadną (Objawienie 16:12). W końcu zupełnie wyschną. Nie zdołają zapewnić odrażającej starej nierządnicy żadnej skutecznej ochrony, gdy będzie jej najbardziej potrzebowała (Izajasza 44:27; Jeremiasza 50:38; 51:36, 37).

17. Dlaczego bogactwa Babilonu Wielkiego nie zdołają go ocalić? (b) Jaki niechlubny koniec spotka Babilon Wielki? (c) Kto jeszcze prócz dziesięciu rogów, czyli poszczególnych narodów, bierze udział w niszczeniu Babilonu Wielkiego?

¹⁷ Niezmierzone bogactwa materialne z pewnością nie ocalą Babilonu Wielkiego. Mogą nawet przyśpieszyć jego zagładę, z wizji wynika bowiem, że gdy bestia i dziesięć rogów wywrą swą nienawiść na nierządnicy, zedrą z niej królewskie szaty i wszystkie klejnoty. Zrabują jej bogactwa. „Sprawią, że będzie (...) naga”, i odsłonią jej rzeczywiste, odrażające oblicze. Jakież to będzie spustoszenie! Koniec, jaki jej zgotują, również trudno nazwać chlubnym. Zgładzą ją i „zjedzą jej ciało”, pozostawiając jedynie martwy szkielet. Na ostatek „doszczętnie spalą ją ogniem”. Zostanie wydana na pastwę płomieni niczym nosiciel zarazy i nie będzie nawet mieć przyzwoitego pogrzebu! Tego szaleńczego dzieła zniszczenia wielkiej nierządnicy dokonają nie tylko narody, wyobrażone przez dziesięć rogów, lecz także „bestia” oznaczająca ONZ. Usankcjonuje ona zagładę religii fałszywej. Spośród przeszło 165 państw należących do ONZ większość sposobem głosowania dowiodła już swego wrogiego stosunku do religii, zwłaszcza do chrześcijaństwa.

18. (a) Co świadczy o tym, że wystąpienie narodów przeciw religii babilońskiej jest możliwe? (b) Co będzie zasadniczym powodem frontalnego ataku na wielką nierządnicę?

¹⁸ Dlaczego narody tak brutalnie potraktują swą dawną metresę? Niezbyt odległa przeszłość poświadcza, że takie wystąpienie przeciw religii babilońskiej jest możliwe. Oficjalny sprzeciw sfer rządzących wydatnie ograniczył wpływy religii na przykład w byłym Związku Radzieckim i w Chinach. W protestanckiej części Europy powszechna obojętność i wątpliwości opróżniły kościoły i religia jest tam właściwie martwa. Rozległe imperium katolickie rozdzierają bunty i zwady, których nie potrafi uśmierzyć papież-wędrowiec. Nie zapominajmy jednak, że ów zapamiętały, ostateczny atak na Babilon Wielki jest wyrazem nieodwołalnego wyroku Bożego wydanego na wielką nierządnicę.

Urzeczywistnienie myśli Bożej

19. (a) Dlaczego sąd Jehowy nad odstępczym Jeruzalem w roku 607 p.n.e. stanowi trafną ilustrację wykonania Jego wyroku na wielkiej nierządnicy? (b) Co zapowiada na nasze czasy spustoszenie i wyludnienie Jeruzalem w roku 607 p.n.e.?

¹⁹ W jaki sposób Jehowa wykona ten wyrok? Można to ukazać na przykładzie działań, jakie w starożytności przedsięwziął przeciw swemu odstępczemu ludowi, o którym powiedział: „U proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie, i utwierdzają złoczyńców w tym, aby żaden nie odwrócił się od swojej złości; toteż wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora” (Jeremiasza 23:14). W roku 607 p.n.e. Jehowa posłużył się Nabuchodonozorem, by z tej stolicy praktykującej cudzołóstwo duchowe ‛zewlec szaty i zabrać wspaniałe jej klejnoty, i pozostawić ją nagą i gołą’ (Ezechiela 23:4, 26, 29). Ówczesne Jeruzalem było pierwowzorem dzisiejszego chrześcijaństwa, któremu wraz z pozostałymi religiami fałszywymi Jehowa wymierzy podobną karę, o czym Jan już się przekonał we wcześniejszych wizjach. Od roku 607 p.n.e. Jeruzalem było opustoszałe i wyludnione, co ukazuje, jak będzie wyglądać chrześcijaństwo, gdy zostanie odarte z bogactw i haniebnie obnażone. Nie lepiej powiedzie się zresztą pozostałej części Babilonu Wielkiego.

20. (a) Jak Jan wskazuje na to, że Jehowa znowu użyje do wykonania wyroku władców ziemskich? (b) Na czym polega Boża „myśl”? (c) W jaki sposób państwa wykonają swą „jedną myśl”, ale czyja myśl naprawdę się urzeczywistni?

²⁰ Jehowa znowu posługuje się do wykonania wyroku ziemskimi władcami. „Bo Bóg włożył to do ich serc, żeby wykonali jego myśl, a zarazem wykonali swoją jedną myśl, dając swe królestwo bestii, aż się spełnią słowa Boga” (Objawienie 17:17). Na czym polega Boża „myśl”? Na doprowadzeniu do tego, by wykonawcy wyroku połączyli swe siły celem doszczętnego zniszczenia Babilonu Wielkiego. Oczywiście atakujący go władcy będą chcieli zrealizować własną „jedną myśl”. Będą uważać, iż wystąpienie przeciw wielkiej nierządnicy leży w ich nacjonalistycznym interesie. Mogą uznać dalsze istnienie zorganizowanej religii w obrębie ich granic jako zagrożenie dla swej suwerenności. W rzeczywistości jednak wszystkim będzie kierować Jehowa, toteż wykonają Jego myśl, niszcząc za jednym zamachem Jego odwieczną, cudzołożną nieprzyjaciółkę! (Porównaj Jeremiasza 7:8-11, 34).

21. Co narody niewątpliwie uczynią z ONZ, żeby jako szkarłatna bestia mogła zniszczyć Babilon Wielki?

²¹ Narody wykorzystają więc szkarłatną bestię, ONZ, do zniszczenia Babilonu Wielkiego. Nie będą działać z własnej inicjatywy, Jehowa bowiem włoży to do ich serc, by „zarazem wykonali swoją jedną myśl, dając swe królestwo bestii”. Kiedy nadejdzie czas, narody najwyraźniej dostrzegą potrzebę wzmocnienia ONZ. Zaopatrzą ją niejako w kły i pazury, przekazując jej wszelką swą władzę i moc, aby mogła wystąpić przeciw religii fałszywej i skutecznie z nią walczyć, „aż się spełnią słowa Boga”. W ten sposób nastąpi ostateczny koniec tej starej nierządnicy. Cóż to będzie za ulga!

22. (a) Na co wskazują słowa, którymi w Objawieniu 17:18 anioł kończy swe świadectwo? (b) Jak Świadkowie Jehowy reagują na wyjawienie tej tajemicy?

²² Jakby dla podkreślenia, że Jehowa na pewno wykona wyrok na ogólnoświatowym imperium religii fałszywej, anioł kończy swe świadectwo słowami: „A niewiasta, którą ujrzałeś, oznacza wielką metropolię mającą królestwo nad królami ziemi” (Objawienie 17:18). Podobnie jak Babilon w czasach Belsazara, Babilon Wielki został „zważony na wadze i znaleziony lekkim” (Daniela 5:27). Wyrok zostanie wykonany szybko i nieodwracalnie. A w jaki sposób Świadkowie Jehowy reagują na rozwikłanie tajemnicy wiążącej się z wielką nierządnicą i szkarłatną bestią? Gorliwie zwiastują dzień sądu Jehowy, udzielając ‛uprzejmych odpowiedzi’ szczerym poszukiwaczom prawdy (Kolosan 4:5, 6; Objawienie 17:3, 7). Następny rozdział ukaże, iż wszyscy pragnący ocaleć podczas wykonywania wyroku na wielkiej nierządnicy muszą zacząć działać — i to natychmiast!

[Ilustracje na stronie 252]

Siedem kolejnych potęg światowych

EGIPT

ASYRIA

BABILON

MEDO-PERSJA

GRECJA

RZYM

ANGLO-AMERYKA

[Ilustracja na stronie 254]

„Sama też jest ósmym królem”

[Ilustracja na stronie 255]

Odwróciwszy się plecami do Baranka, „dają bestii swą moc i władzę”

[Ilustracja na stronie 257]

Chrześcijaństwo, stanowiące główną część Babilonu Wielkiego, będzie obrócone w perzynę, jak starożytne Jeruzalem