Poważny problem braku wody pitnej rozwiązano przez zbudowanie akweduktu, którym sprowadzano ją z gorących źródeł. Znajdowały się one w pewnej odległości od miasta, toteż zanim woda dotarła do celu, była już tylko letnia.

 6. (a) Jak Jezus opisuje stan duchowy zboru w Laodycei? (b) Za jakim wspaniałym przykładem Jezusa nie poszli tamtejsi chrześcijanie?

⁶ Jakie orędzie Jezus kieruje do Laodycejczyków? Nie ma ich za co pochwalić. Toteż mówi otwarcie: „Znam twoje uczynki, wiem, że nie jesteś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący. A tak, skoro jesteś letni, i ani gorący, ani zimny, zamierzam cię wypluć z mych ust” (Objawienie 3:15, 16). Jak byś zareagował na takie słowa Pana Jezusa Chrystusa? Czy nie ocknąłbyś się i nie poddał siebie skrupulatnej ocenie? Laodycejczycy z całą pewnością powinni się otrząsnąć, gdyż zgnuśnieli pod względem duchowym i najwyraźniej brali wiele rzeczy za coś oczywistego (porównaj 2 Koryntian 6:1). Jezus, którego jako chrześcijanie winni naśladować, stale wykazywał płomienną gorliwość w służeniu Jehowie (Jana 2:17). A dla ludzi potulnych zawsze był delikatny i łagodny i działał na nich orzeźwiająco niczym kubek zimnej wody w upalny dzień (Mateusza 11:28, 29). Niestety, chrześcijanie w Laodycei nie są ani gorący, ani zimni. Stali się letni jak woda dopływająca do tego miasta. Całkiem słusznie Jezus zamierza ich całkowicie odrzucić, niejako ‛wypluć ze swych ust’. Obyśmy za jego przykładem zawsze starali się gorliwie nieść drugim orzeźwienie duchowe! (Mateusza 9:35-38).