• „Obrona oraz prawne ugruntowywanie dobrej nowiny”
    Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego

    • Zaznajamianie z przepisami i procedurami prawnymi

      Kiedy pod koniec lat dwudziestych i później zwiększała się liczba spraw sądowych, zaistniała konieczność zaznajomienia Świadków Jehowy z procedurami prawnymi. Ponieważ J. F. Rutherford był prawnikiem i niegdyś sam pełnił funkcję sędziego, dobrze wiedział, że Świadkowie potrzebują wskazówek w tej dziedzinie. Okazały się one przydatne zwłaszcza od roku 1926, kiedy to zaczęto bardziej zachęcać do głoszenia od domu do domu w niedzielę i posługiwania się przy tym książkami objaśniającymi Biblię. Sprzeciw wywołany niedzielnym rozpowszechnianiem literatury biblijnej pobudził brata Rutherforda do przygotowania broszury Wolność głoszenia, która miała pomóc braciom w USA zrozumieć, jakie swobody gwarantuje im prawo. Ponieważ nie mógł osobiście zajmować się wszystkimi sprawami tego typu, więc do służby w Biurze Głównym Towarzystwa zaprosił więcej prawników. Ściśle współpracowali z nimi jeszcze inni, rozsiani po całym kraju.

      Owi adwokaci nie byli w stanie uczestniczyć w tysiącach procesów dotyczących działalności kaznodziejskiej Świadków Jehowy, ale mogli służyć cennymi radami. W tym celu poczyniono przygotowania, by wszystkich Świadków Jehowy zapoznać z zasadniczymi procedurami prawnymi. Pierwszy krok uczyniono w roku 1932 na specjalnych zgromadzeniach w USA, a później takie szkolenie odbywało się regularnie na zebraniach służby w zborach. W Roczniku Świadków Jehowy z roku 1933 zamieszczono szczegółowy „Porządek rozprawy sądowej” (później wydany w formie oddzielnej publikacji). Wskazówki te dostosowywano do okoliczności. Pociecha z 3 listopada 1937 roku zawierała dalsze porady prawne, dotyczące konkretnych sytuacji.

      Dzięki tym informacjom Świadkowie zwykle rezygnowali z usług prawników i w miejscowych sądach bronili się sami. Przekonali się, że w ten sposób często mogli dać świadectwo przed sądem i osobiście przedstawić swe stanowisko sędziemu, zamiast pozwalać, by wydano orzeczenie jedynie na podstawie formalnej interpretacji przepisów. Kiedy zapadał niepomyślny wyrok, na ogół się odwoływali, chociaż niektórzy woleli nie korzystać z pomocy adwokata, koniecznej w sądzie apelacyjnym, i odbywali karę więzienia.

      Świadkowie na bieżąco otrzymywali informacje o zmieniających się okolicznościach i nowych precedensach sądowych. W związku z tym w roku 1939 wydano broszurę Porady dla głosicieli Królestwa, mającą ułatwić braciom walkę prawną. Obszerniejsze wskazówki podała dwa lata później publikacja W obronie sług Jehowy. Przytoczono tam lub omówiono 50 różnych orzeczeń sądów amerykańskich dotyczących Świadków Jehowy oraz wiele innych spraw i wyjaśniono, jak odnieść pożytek z tych precedensów prawnych. Następnie, w roku 1943, każdemu Świadkowi udostępniono egzemplarz broszury Wolność wyznania, którą dokładnie studiowano w zborach na zebraniach służby. Zawierała nie tylko cenne streszczenia rozpraw, ale też szczegółowo przedstawiała biblijne uzasadnienie takiego, a nie innego postępowania w danej sprawie. W roku 1950 uaktualnione informacje opublikowano w broszurze Obrona oraz prawne ugruntowywanie dobrej nowiny.

      Tak oto przeprowadzano stopniowe szkolenie z zakresu prawa. Nie chodziło przy tym o wykształcenie Świadków na prawników, ale o zapewnienie im swobody głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym publicznie i od domu do domu.