Źródło nieustraszonej odwagi
„PRZENIKLIWY syk sprawił, że zamarliśmy bez ruchu. Wtem z zarośli po lewej stronie wybiegła prosto na nas para ptaków z rozłożonymi skrzydłami. Przed nami w niewielkim zagłębieniu leżały dwa jaja. Ptaki powstrzymały nas od przypadkowego zdeptania ich gniazda. Za każdym razem gdy próbowaliśmy się zbliżyć, by sfotografować piękne, brązowo nakrapiane jaja, ptaki ponawiały swe pogróżki. ‚Jakież one odważne’ — pomyśleliśmy”.
Przygoda ta spotkała czwórkę ludzi, którzy się zbliżyli do gniazda kulona. Inny ptak, skrzydłoszponka żałobna, jest od niego jeszcze mniejszy. W książce Everyone’s Guide to South African Birds (Ptaki południowej Afryki — przewodnik dla każdego) ornitolodzy Sinclair i Mendelsohn mówią o nich: „W sezonie lęgowym ptaki te zaciekle bronią gniazda z młodymi i są bardzo agresywne, gdy zbliża się jakikolwiek intruz. Nie przeraża ich wielkość napastnika — wzlatują do góry z chrapliwym zawodzeniem i odważnie pikują nawet na ludzi, próbując ich odstraszyć”.
Niektórzy zaobserwowali, jak skrzydłoszponka żałobna demonstrowała swą odwagę, gdy w stronę jej gniazda niebacznie zwróciły się samotne wielkie słonie. Na ogół udawało się jej skłonić olbrzymy do obrania innej drogi.
Skąd u tych ptaków taka rzucająca się w oczy odwaga? Pochodzi ona od ich Stwórcy. Jehowa Bóg tak ukształtował te małe stworzenia, iż instynktownie ochraniają swe gniazda i pisklęta przed większymi zwierzętami.
Nauka dla chrześcijan
Chociaż chrześcijanie nie chcą oczywiście przejawiać jedynie instynktownej odwagi, mogą się stąd czegoś nauczyć. Zostali wezwani do naśladowania swego Mistrza, Jezusa Chrystusa, który nieugięcie przestrzegał przykazań Bożych (Hebrajczyków 12:1-3). Biblia potępia tchórzów, którzy wycofują się ze służby dla Boga (Hebrajczyków 10:39; Objawienie 21:8). Jednocześnie Jehowa rozumie naszą niedoskonałą naturę i wie, że czasami grzeszymy lub że brakuje nam odwagi potrzebnej do wykonywania Jego woli w całej rozciągłości (Psalm 103:12-14). Co więc może zrobić osoba, którą bojaźń powstrzymuje od czynienia tego, co słuszne?
Chrześcijanin musi w modlitwie prosić Boga o siły do przetrwania prób oraz nieustannie spełniać Jego wolę. W Biblii znajdujemy dodające otuchy zapewnienie, iż Jehowa nam pomoże: „Zmęczonemu daje siłę, a bezsilnemu moc w obfitości. Młodzieńcy ustają i mdleją, a pacholęta potykają się i upadają, lecz ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają” (Izajasza 40:29-31). Wielu niedoskonałych ludzi przekonało się o prawdziwości tych słów i ‛w słabości nabrało mocy’ (Hebrajczyków 11:34). Dobrym przykładem jest chrześcijański apostoł Paweł, który napisał: „Pan stał przy mnie i tchnął we mnie moc, aby się przeze mnie dopełniło głoszenie i by mogły je usłyszeć wszystkie narody” (2 Tymoteusza 4:17).
Z takiego pokrzepienia mogą korzystać nawet osoby nowo zainteresowane, a pragnące zostać naśladowcami Jezusa Chrystusa. Rozważmy przykład Henry’ego z RPA, który był skarbnikiem w swoim kościele i mieszkał po sąsiedzku z pastorem. Henry poszukiwał prawdy. Mimo przywiązania do kościoła pewnego dnia zgodził się na bezpłatne domowe studium Biblii ze Świadkami Jehowy. Z czasem wyznał, iż pragnie zostać Świadkiem, i zapytał, jakie kroki ma w tym celu poczynić. Wyjaśniono mu, że najpierw musi wystąpić z kościoła (Objawienie 18:4). Ponieważ pastor był jego sąsiadem i przyjacielem, Henry uznał, iż nie wystarczy zrobić tego listownie, ale trzeba wyjaśnić całą sprawę osobiście. Dlatego odważnie tak właśnie postąpił.
Pastor był wstrząśnięty, toteż później razem z przewodniczącym rady parafialnej i innymi wiernymi odwiedził Henry’ego. Chcieli się dowiedzieć, dlaczego opuścił ich kościół i przyłączył się do religii, która według nich nie ma świętego ducha Bożego. „Początkowo bałem się cokolwiek odpowiedzieć”, wyjaśnił Henry, „ponieważ oni zawsze mieli na mnie ogromny wpływ. Ale pomodliłem się do Jehowy o pomoc i dzięki Niemu tak się obroniłem: ‚Która ze wszystkich religii świata jako jedyna posługuje się imieniem Bożym, Jehowa? Czy nie Świadkowie Jehowy? Czy myślicie, że Bóg pozwoliłby im nosić swe imię, nie udzielając jednocześnie ducha świętego?’” Przedstawiciele kościoła nie potrafili odeprzeć takich argumentów. Obecnie Henry odważnie wyrusza ze Świadkami Jehowy głosić od domu do domu, wdzięczny za wiedzę i siły, których udziela Bóg.
Prawdziwi chrześcijanie rzeczywiście muszą się odznaczać odwagą. W miarę zbliżania się końca tego świata będą się nasilać próby wiary. Szatan chce ograbić sług Bożych z ich cudownej nadziei na życie wieczne, usiłując złamać ich prawość wobec Jehowy (porównaj Objawienie 2:10). Ale nigdy nie możemy się poddawać. Nawet jeśli z powodu bojaźni zdarzy nam się jakieś potknięcie, dzięki pomocy Jehowy możemy odzyskać siły. Stale proś Go o wsparcie potrzebne do spełniania Jego woli. Pamiętaj, że Stwórca dzielnych ptaków jest Źródłem nieustraszonej odwagi. Prawdziwi chrześcijanie powinni więc „być pełni otuchy i mówić: ‚Jehowa jest moim wspomożycielem; nie będę się lękał. Cóż może mi uczynić człowiek?’” (Hebrajczyków 13:6).