Jehowa — Bóg wyznaczający czasy i pory

„Na wszystko jest wyznaczony czas” (Kazn. 3:1).

 1, 2. (a) W jakich dziedzinach ludzie dobrze orientują się w czasie? (b) Jak by wyglądało nasze obecne życie, gdybyśmy nie mieli możności określania czasu?

W ŻYCIU codziennym dość dobrze zdajemy sobie sprawę z upływu czasu. Kiedy na przykład zegar wskazuje godziny wieczorne i widzimy, jak zachodzi słońce, a niebo się ściemnia — wiemy, że nadciąga noc. Tak samo gdy kalendarz nam mówi, że jest późna jesień, i obserwujemy, jak z tygodnia na tydzień temperatura się obniża, a z drzew opadają liście — jesteśmy pewni bliskości zimy. Tak więc oznaki tego, która jest godzina albo jaką mamy porę roku, są dla nas potwierdzeniem wskazań zegarów lub kalendarzy.

² Gdybyśmy nie byli w stanie rozpoznać czasu ani pór, w naszym obecnym życiu panowałby istny chaos. Pomyślmy na przykład o setkach samolotów usiłujących lądować na ruchliwym lotnisku, gdyby nie było sposobu określenia czasu, żeby ustalić dla nich rozkład lotów! Albo wyobraźmy sobie miliony ludzi zamierzających dostać się planowo do pracy, gdyby nie mieli możności mierzenia czasu!

 3. Kto wprowadził czasy i pory?

³ Kto wprowadził ustalanie czasów i pór? Stwórca wszechświata, Bóg Jehowa. W Księdze Rodzaju 1:14 czytamy: „I dalej mówił Bóg: ‛Niechaj się pojawią światła w przestworzu niebios, aby rozdzielały dzień od nocy; będą służyć za znaki i określać pory roku oraz dni i lata”.

WAŻNIEJSZE CZASY I PORY

 4-6. (a) Co jest ważniejsze od znajomości czasów i pór w działalności człowieka? Dlaczego? (b) Jakie pytania powinniśmy sobie zadać?

⁴ Wprawdzie znajomość czasu i pory ma duże znaczenie dla działalności człowieka, niemniej jednak istnieje kwestia znacznie ważniejsza: Jaki jest czas i jaka pora z Bożego punktu widzenia? W Księdze Kaznodziei 3:1 napisano: „Na wszystko jest wyznaczony czas, po prostu czas na każdą sprawę pod niebem”. Widać to nawet, gdy się patrzy oczyma ludzkimi, a tym bardziej ze stanowiska Stwórcy. To właśnie On ustala czasy i pory urzeczywistnienia swojego zamierzenia. Jeżeli nie dopasujemy do nich swego życia, na nic się zda układanie go według zegara bądź kalendarza.

⁵ Dlaczego tak jest? Ponieważ Jehowa ma określone zamierzenie co do ziemi i znajdujących się na niej stworzeń ludzkich; w przeciwnym razie w ogóle by ich nie stwarzał. Jeżeli nie dostosujemy życia do tego zamierzenia, nie zostaniemy w nim uwzględnieni. A jego zamierzenie będzie zrealizowane ściśle według z góry ustalonego rozkładu. Sam oświadczył: „Tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem” (Izaj. 55:11, Biblia warszawska).

⁶ Dlatego powinniśmy się zastanowić nad następującymi pytaniami: W jakim czasie lub w jakiej porze żyjemy z punktu widzenia Jehowy? Jak dalece państwa i narody tego świata liczą się z Jego terminami? A w jakim stopniu ty się do nich dostosowujesz? Czy w swoich planach życiowych bierzesz pod uwagę zamierzenie Boże i Jego rozkład czasu?

CZY DZISIEJSZY ŚWIAT ODPOWIADA ZAMIERZENIU BOŻEMU?

 7. Jaki pogląd wyrobiło sobie wiele osób religijnych, dlaczego jednak jest on pozbawiony podstaw?

⁷ Niejeden człowiek uważa, że jest uwzględniony w zamierzeniu Stwórcy, gdyż ma się za wierzącego w Boga. Kiedy się go jednak prosi, by na podstawie Słowa Bożego wyjaśnił, na czym to zamierzenie polega, nie potrafi tego uczynić. Ludzie ci chodzą własnymi drogami, a mimo to sądzą, że tak czy owak Bóg obejdzie się z nimi łaskawie. Podobne stanowisko zajmuje od wieków większość przywódców światowych. Mniemają, że Bóg realizuje swoje zamierzenie za ich pośrednictwem, bez względu na to, co by robili. Ale oni też nie potrafią określić, na czym to zamierzenie polega.

 8. Dlaczego nierozsądny jest wniosek, że Stwórca popiera władców i ludzi tego świata?

⁸ Czy z Pisma Świętego wynika, że Bóg popiera teraźniejszy świat, w tym także władców oraz ludzi wyznających jakąś religię? Zastanówmy się: Bóg dysponuje siłą, która wręcz napawa lękiem. Stworzył wszechświat składający się z miliardów galaktyk, z których każda obejmuje wiele miliardów gwiazd (Ps. 147:4). Poza tym posiada niezgłębioną mądrość. Gdyby Bóg dysponujący taką mocą i mądrością popierał narody, czy przez całe stulecia musiałyby znosić tyle przemocy, wojen, niesprawiedliwości i cierpień? Czy pchałby przywódców i miliony ich poddanych do walki, żeby zabijali innych władców i ich poddanych, którzy także twierdzą, że podporządkowują się kierownictwu Bożemu? Czy byłoby to logiczne?

 9. Jaki w myśl Słowa Bożego musi być stan duchowy prawdziwych sług Stwórcy?

⁹ Biblia wyjaśnia nam w Liście 1 do Koryntian 14:33: „Bóg (...) nie jest Bogiem nieporządku, lecz pokoju”. Ponadto do tych, którzy naprawdę są Jego ludem, Jehowa kieruje następujące słowa: „Zachęcam was usilnie (...) żebyście wszyscy mówili zgodnie i żeby nie było wśród was podziałów, ale żebyście — stosownie zjednoczeni — byli tego samego zdania i mieli ten sam tok myśli” (1 Kor. 1:10). Co się dzieje, gdy ktoś z ludu Bożego nie dostosowuje się do tego wzorca? W Liście do Rzymian 16:17 doradzono chrześcijanom, żeby „mieli na oku tych, którzy wywołują podziały (...) wbrew nauce, jaką poznaliście; i strońcie od nich”. Tak więc podziały i konflikty narodowościowe oraz religijne są wyraźnym dowodem tego, że Bóg nie popiera takich narodów ani przywódców religijnych i ich zwolenników.

10, 11. Które wersety biblijne wskazują, kto popiera władców i ogół ludzi w tym świecie?

¹⁰ Kto w takim razie ich popiera? W Liście 1 Jana, rozdział 3, a wersetach od 10 do 12 czytamy: „Dzieci Boże i dzieci Diabła ujawniają się w ten sposób: Każdy, kto nie trwa w sprawiedliwości, nie pochodzi od Boga; tak samo ten, kto nie miłuje swego brata. Takie bowiem jest orędzie, które słyszeliście od początku: że powinniśmy wzajemnie się miłować; nie jak Kain, który pochodził od tego, który jest podły, i zabił swego brata”. W tym samym liście Jana, rozdziale 4, a wersecie 20 powiedziano: „Jeżeli ktoś oświadcza: ‛Miłuję Boga’, a jednak nienawidzi swego brata, to jest kłamcą. Ten bowiem, kto nie miłuje brata, którego widział, nie może miłować Boga, którego nie widział”. Właśnie dlatego Jezus w Ewangelii według Jana 13:35 ogłosił następującą zasadę: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami: jeśli będzie między wami miłość”.

¹¹ Czy widzisz coś wspólnego między miłością i jednością, jakie muszą panować wśród prawdziwych sług Bożych, a niezmiennym od wieków postępowaniem przywódców i ogółu ludzi światowych? W samym tylko naszym stuleciu masowe wyrzynanie się ludzi rzekomo wierzących pozbawiło życia dziesiątki milionów ofiar. Często mordujący się nawzajem są wyznawcami tej samej religii! Stanowi to przekonujący dowód, że Bóg wcale ich nie popiera. Przeciwnie, w myśl wskazań Słowa Bożego stoi za nimi nie kto inny, jak sam Szatan Diabeł. Dlatego apostoł Jan słusznie napisał: „Wiemy, że jesteśmy z Boga, cały zaś świat leży w mocy Złego” (1 Jana 5:19, Biblia Tysiąclecia). Istotnie, Szatan jest „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Kor. 4:4). Jest on też siłą kierującą przywódcami i w ogóle ludźmi w tym świecie, którzy swymi czynami zdradzają, że nie mogą pochodzić od Boga.

ZAMIERZENIE JEHOWY W STOSUNKU DO POTULNYCH

12, 13. Jakie zamierzenie powziął Bóg co do ziemi i jej mieszkańców?

¹² Niemniej gdy Jehowa stwarzał człowieka, Jego zamierzenie polegało na tym, żeby cała ziemia stała się rajem podobnym ogrodowi Eden, zaludnionym doskonałymi, zgodnymi, szczęśliwymi mieszkańcami (Rodz. 1:26-28; 2:15; Izaj. 45:18). Zamierzenie to nie zostało przekreślone ani przez zbuntowanych ludzi, ani przez znikczemniałe stworzenia duchowe. A ponieważ Jehowa jest Bogiem wyznaczającym czasy i pory, więc Jego zamierzenie zostanie urzeczywistnione w ściśle określonej chwili, którą sam ustalił. Nie pozwoli On, by ludzie rządzący się niezależnie od Niego zwalczali Jego zamierzenie poza ten wyznaczony moment.

¹³ Jezus pokładał zupełną ufność w zamierzeniu Jehowy co do naszej ziemi. Do złoczyńcy, w którym obudziła się odrobina wiary w niego, powiedział: „Będziesz ze mną w Raju” (Łuk. 23:43). Miał przy tym na myśli przyszły ziemski Raj. Przy wcześniejszej okazji też oświadczył: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż odziedziczą ziemię” (Mat. 5:5). W tym miejscu najprawdopodobniej nawiązał do myśli zawartej w Psalmie 37:11, który brzmi: „Sami potulni posiądą ziemię i naprawdę zachwycać się będą dostatkiem pokoju”.

14. Jacy ludzie odziedziczą ziemię?

¹⁴ Jacy to ludzie posiądą ziemię? Psalm 37:34 informuje: „Pokładaj nadzieję w Jehowie i trzymaj się Jego drogi, a wywyższy cię, abyś objął w posiadanie ziemię. Kiedy niegodziwcy zostaną odcięci, będziesz to oglądał”. W wersetach 37 i 38 dodano: „Przyglądaj się nienagannemu i nie spuszczaj z oka prostolinijnego, bo przyszłość tego człowieka będzie pokojowa. Natomiast występni — ci na pewno zostaną pospołu unicestwieni; przyszłość ludzi niegodziwych naprawdę będzie odcięta”. Tak więc ci, którzy mają posiąść ziemię, muszą poznać Jehowę, dać wiarę Jego obietnicom oraz zostać uznani przez Niego za rzetelnych i nienagannych ze względu na podporządkowanie się Jego prawom. W Liście 1 Jana 2:17 zaznaczono: „Świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto pełni wolę Boga, pozostanie na zawsze”.

15. Co ważnego musi się wydarzyć, żeby na świecie doszło do istotnych zmian na korzyść?

¹⁵ Jeżeli jednak mają nastąpić takie zmiany, musi dojść do całkowitego odwrócenia obecnej sytuacji. Przede wszystkim będzie to wymagać usunięcia teraźniejszych systemów sprawowania władzy na ziemi, gdyż rządy ludzkie jeszcze nigdy nie zapewniły odpowiednich warunków. Ale takie wstrząsające światem zmiany bynajmniej nie przekraczają możliwości Jehowy. W Biblii czytamy na przykład: „On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów” (Dan. 2:21, Bw).

USUWANIE PRZECIWNIKÓW

16, 17. (a) Co uczynił Jehowa z faraonem, który przeciwstawiał się Jego zamierzeniu? (b) Jak się potwierdziło prorocze słowo Jehowy?

¹⁶ Zastanówmy się nad tym, jak w przeszłości Jehowa postąpił z potężnymi władcami i całymi dynastiami, zwłaszcza gdy ktoś z nich usiłował przeszkodzić w realizowaniu Jego zamierzeń. Władcy ci wraz ze swymi mocarstwami zostali starci w pył i rozrzuceni na cztery wiatry. Był na przykład możny faraon egipski, który trzymał lud Boży w niewoli. Jehowa miał jednak określony plan co do swych sług i posłał do niego Mojżesza z powiadomieniem, że ma ten lud wypuścić na wolność. Faraon arogancko oświadczył: „Któż to jest Jehowa, żebym miał usłuchać jego głosu?” Po czym dodał: „W ogóle nie znam Jehowy, a prócz tego nie zamierzam wyprawić Izraela” (Wyjścia 5:2).

¹⁷ Jehowa dał faraonowi sporo okazji do zmiany zdania. Ale on za każdym razem, jak czytamy w Księdze Wyjścia 11:10 (BT), okazywał się „upartym”. Jehowa dysponuje jednak nieprzepartą siłą. Kiedy więc nadszedł wyznaczony czas, zatopił faraona i jego wojska w Morzu Czerwonym. W Księdze Wyjścia 14:28 (BT) powiedziano: „Nie ocalał z nich ani jeden”. Z drugiej strony słudzy Jehowy doznali ochrony i odzyskali wolność. Co więcej, nastąpiło to dokładnie w czasie zapowiedzianym przez prorocze słowo Jehowy, przy końcu okresu 400 lat, o którym całe wieki wcześniej został powiadomiony wierny Abraham.

18. Jak Jehowa postąpił z Nabuchodonozorem w Babilonie? Dlaczego?

¹⁸ Potem był babiloński król Nabuchodonozor (Nebukadnezar). Zaczął się on pysznić swoją potęgą i osiągnięciami, jakby sam był bogiem. W Księdze Daniela 4:28 (Biblia poznańska) doniesiono nam, że „jeszcze słowo to było w ustach króla, gdy spadł głos z niebios: — Do ciebie mówię, królu Nebukadnezarze. Królestwo odchodzi od ciebie”. Jehowa powiadomił go, że zostanie poniżony do poziomu zwierzęcia polnego, dopóki — jak zaznaczono w wersecie 29 — nie uzna, iż „Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzi i daje je, komu chce”. Wydarzyło się to dokładnie w czasie przewidzianym przez Jehowę.

19. Dlaczego Jehowa opowiedział się przeciw Babilonowi i jego władcy, Baltazarowi?

¹⁹ Ostatnim królem panującym w Babilonie był Baltazar (Belszazar). Właśnie za jego rządów nadeszła wyznaczona przez Jehowę pora, żeby to olbrzymie imperium upadło. Dlaczego? Ponieważ babilończycy bluźnili Jehowie i trzymali Jego lud w niewoli. Z rozdziału 5 Księgi Daniela dowiadujemy się, że Baltazar wyprawił wielką ucztę dla tysiąca swych urzędników. W trakcie tej biesiady „polecił przynieść naczynia złote i srebrne, które Nebukadnezar, jego ojciec, zabrał ze Świątyni [Jehowy] w Jerozolimie, aby pili z nich król, jego książęta, jego żony i jego nałożnice” (Dan. 5:2, 3, Bp). Zwróćmy uwagę, co potem czynili: „Pili wino i chwalili bogów wykonanych ze złota, srebra, brązu, żelaza, drzewa i kamienia” (Dan. 5:4, Bp). Pijąc ze świętych naczyń, które były używane do oddawania czci Jehowie, wyszydzili Go i bluźnili Mu. Wielbieniem swych fałszywych bogów oddali cześć Szatanowi.

20, 21. Jakie orędzie Daniel przekazał Baltazarowi? Jak ono się urzeczywistniło?

²⁰ W tejże chwili jednak stało się coś przerażającego. Ukazała się ręka pisząca coś palcami na ścianie pałacu! Wstrząsnęło to Baltazarem do tego stopnia, że „zmienił się kolor twarzy króla, jego myśli przeraziły go, mięśnie jego bioder osłabły, a jego kolana poczęły uderzać jedno o drugie” (Dan. 5:6, Bp). Żaden z jego doradców religijnych nie potrafił zrozumieć tego pisma. Wezwano więc sługę Jehowy, Daniela, który je wytłumaczył. Poinformował króla, że jest to orędzie od Jehowy, w myśl którego „Bóg policzył dni twojego panowania i doprowadził je do końca. (...) jesteś zważony na wadze i znaleziony lekkim. (...) twoje królestwo będzie podzielone i oddane Medom i Persom” (Dan. 5:26-28, Bw).

²¹ Jeszcze tej nocy wojska medo-perskie wkroczyły do miasta bramami, które beztrosko pozostawiono otwarte. W Księdze Daniela 5:30 (BT) tak zakończono cały opis: „Tej samej nocy (...) Baltazar został zabity”. Upadek Babilonu umożliwił ludowi Jehowy powrót do ojczyzny dokładnie w 70 lat po uprowadzeniu do niewoli. Stało się to ściśle według rozkładu czasu ustalonego przez Jehowę, a wyjawionego w Księdze Jeremiasza 29:10.

22, 23. Jak Jehowa obszedł się z królem Herodem Agryppą I, który w I stuleciu zwalczał chrześcijan?

²² W pierwszym stuleciu naszej ery żył król Herod Agryppa I, ostatni władca Palestyny, ówczesnej prowincji cesarstwa rzymskiego. Kazał on wtrącić do więzienia apostoła Piotra i prześladował innych chrześcijan. Polecił nawet zamordować apostoła Jakuba (Dzieje 12:1, 2). Poza tym Herod organizował mordercze walki gladiatorów i inne widowiska pogańskie. Wszystkim tym sam zadawał kłam swemu twierdzeniu, iż jest czcicielem Boga.

²³ Nadszedł jednak wyznaczony przez Jehowę czas wyeliminowania tego przeciwnika. W Dziejach Apostolskich 12:21-23 (Bw) czytamy: „W oznaczonym dniu Herod, odziany w szatę królewską, zasiadł na tronie i w obecności ludu wygłaszał do nich mowę; lud zaś wołał: Boży to głos, a nie ludzki”. Co się wtedy zdarzyło? Biblia donosi: „W tej samej chwili poraził go anioł Pański za to, że nie oddał chwały Bogu; potem stoczony przez robactwo wyzionął ducha”. Mamy tu kolejny przykład na to, że Jehowa potrafi ‛utrącać królów’, jak podano w Księdze Daniela 2:21 (Bw).

24. Co poświadczają takie fakty historyczne?

²⁴ Tego rodzaju wydarzenia z przeszłości potwierdzają, że Jehowa ustalił sobie czasy i pory realizacji swych zamierzeń. Dowodzą one, że na pewno posiada umiejętności i siły potrzebne do spełnienia zamierzenia dotyczącego przekształcenia ziemi w raj, w którym „ma mieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:13).

Jakie znaczenie mają obecnie czasy i pory wyznaczone przez Jehowę

„Każde drzewo nie wydające owocu szlachetnego jest ścinane i wrzucane do ognia” (Mat. 7:19).

 1. Czego się uczymy ze sposobu, w jaki Jehowa postąpił z niektórymi władcami w przeszłości?

DOWODY historyczne potwierdzają fakt, że Jehowa potrafi zmieniać „czasy i pory, usuwając królów i ustanawiając królów” (Dan. 2:21). W minionych wiekach, gdy tego wymagało Jego zamierzenie, usunął faraona, Nabuchodonozora, Baltazara, Heroda Agryppę I i jeszcze innych. Ktoś mógłby tu wtrącić: Są to jednak wydarzenia z odległej przeszłości; co wspólnego mają z nami? Otóż bardzo dużo, wypływa z nich bowiem ważna nauka. Dowiadujemy się z nich, że gdy nadchodzi wyznaczony czas, Jehowa kładzie kres panowaniu władców światowych. Z kolei gdy zechce, ustanawia władcę z własnego wyboru.

 2. Na co nadszedł obecnie czas wyznaczony przez Jehowę?

² W dobie obecnej znów nastał wyznaczony przez Jehowę czas na ‛usuwanie królów i ustanawianie królów’. Jednakże przed ‛ustanowieniem’ Króla, którego sobie upodobał, Bóg wyeliminuje wszystkich władców tego świata, jak również pozbędzie się całego systemu rzeczy pozostającego pod ich rządami. Dlaczego? Ponieważ tak jak Baltazar w starożytnym Babilonie zostali ‛zważeni na wadze i znalezieni lekkimi’. Obecna sytuacja jest taka sama jak wtedy, gdy sługa Boży Daniel powiedział do Baltazara: „Bóg policzył dni twojego panowania i doprowadził je do końca” (Dan. 5:26, 27, Biblia warszawska). Dlatego w naszych czasach Jehowa „rozbije królów w dniu swego gniewu. Odbędzie sąd wśród narodów” (Ps. 110:5, 6).

‛ZNALEZIENI LEKKIMI’

 3, 4. Jak władcy światowi w związku ze sprawą pokoju zostali w naszym stuleciu ‛znalezieni lekkimi’?

³ Z jakiego powodu władcy ziemscy w związku z rozwojem sytuacji światowej zostali ‛znalezieni lekkimi’? Otóż spada na nich główny ciężar winy za to, co się dzieje z ludzkością w naszych czasach, pełnych nieszczęść jak w żadnej innej epoce. Na przykład tylko od roku 1914 straciło życie w różnych wojnach około 100 milionów ludzi! Broń jądrowa zagraża dzisiaj wszelkiemu życiu na ziemi. Nawet w tej chwili tysiące pocisków nuklearnych, gotowych do odpalenia, jest wycelowanych w większe skupiska ludności.

⁴ Na temat wojny nuklearnej w czasopiśmie Science przedstawiono taki mrożący krew w żyłach wniosek: „W razie wybuchu konfliktu nuklearnego na dużą skalę najprawdopodobniej wyginęłaby większość życia roślinnego i zwierzęcego na ziemi. Nie da się wykluczyć zagłady rodzaju ludzkiego”. Pewien wysoki urzędnik państwowy w Europie powiedział: „Strat nie liczyłoby się w skali miast, tylko w skali całych kontynentów”. Prezydent jednego z krajów Ameryki Łacińskiej oświadczył w związku z kosztami obrony: „Ludzkość żegluje na kruchym statku, który łatwo może zatonąć (...). Gdyby poszedł na dno, wszystkich może porwać za sobą”. A w pewnej gazecie japońskiej napisano: „Świat wydaje się bardziej odległy od [zaprowadzenia pokoju] niż w którymkolwiek innym okresie historii”.

 5, 6. Jak się przedstawia sytuacja gospodarcza wielu krajów i ich ludności?

⁵ Mimo to narody wydają coraz więcej na zbrojenia. Koszty te wzrosły już do około tysiąca miliardów dolarów (amerykańskich) rocznie! Z pewnych źródeł wynika, że świat łoży 50 razy więcej na jednego żołnierza niż na jedno dziecko w wieku szkolnym. Pomyślmy też o tym, że według raportu Organizacji Narodów Zjednoczonych co najmniej 450 milionów ludzi na świecie głoduje i ta liczba dalej rośnie. Inne sprawozdanie podaje, iż w krajach gospodarczo zacofanych „co roku 30 do 40 milionów ludzi umiera z głodu”. Zaznaczono w nim, że mniej więcej połowę tej liczby stanowią dzieci w wieku poniżej pięciu lat.

⁶ Urzędnik państwowy z dużego kraju południowoamerykańskiego oświadczył, że „40 procent osób w wieku produkcyjnym żyje w skrajnej nędzy”. W innym kraju z tego obszaru liczba bezrobotnych w samej stolicy sięga 51 procent ludzi zdolnych do pracy. W pewnym opracowaniu znalazło się stwierdzenie: „Kontynent zamieszkiwany przez 260 milionów pogrążył się w najgłębszym kryzysie gospodarczym od pół wieku”. Godne uwagi są też następujące trzy nagłówki gazet z różnych krajów: „Wskaźnik ubóstwa uznano za ‛alarmujący’”. „Wskaźnik ubóstwa się podnosi”. „Ubóstwo bolesnym problemem”. Czy te artykuły pochodzą może z krajów gospodarczo nierozwiniętych? Wprost przeciwnie! Autorami ich są urzędnicy państwowi z Kanady, Stanów Zjednoczonych i Republiki Federalnej Niemiec. A więc nawet tak zwane bogate państwa grzęzną w trudnościach.

 7. Jakie uwagi padły na temat raptownego wzrostu w naszych czasach przestępczości i aktów przemocy?

⁷ W licznych krajach problemy te znajdują odbicie w lawinie przestępstw, aktów przemocy i terroryzmu. Na przykład w USA rządowe centrum zwalczania chorób zwraca uwagę na fakt, że co roku ponad 50 000 Amerykanów zostaje zamordowanych lub popełnia samobójstwo! Toteż artykuł redakcyjny w gazecie The New York Times kończy się wnioskiem: „Sytuacja wymknęła się spod kontroli”. W innym artykule znalazło się stwierdzenie: „Żyjemy w czasach międzynarodowej anarchii”. Tak więc pomimo wielowiekowych wysiłków, nabytych doświadczeń oraz postępu technicznego przywódcy światowi nie są w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb znacznej części ludności.

 8. O czym świadczą fakty historyczne?

⁸ Fakty historyczne zarówno ze starożytności, jak i z czasów najnowszych, poświadczają jednoznacznie, że człowiek nie potrafi o własnych siłach rozwiązać swoich problemów. Działacze polityczni, gospodarczy i religijni tego świata nigdy nie zdołają zapewnić pokoju, bezpieczeństwa, szczęścia, zdrowia ani życia, jakiego pragniemy i potrzebujemy. Dlatego ten świat musi zniknąć! I rzeczywiście zniknie, gdyż Jehowa tak to przewidział w swoim zamierzeniu. Trafne są słowa zapisane w Biblii: „Siekiera już jest przyłożona do korzenia drzew; każde drzewo nie wydające owocu szlachetnego czeka więc ścięcie i wrzucenie do ognia” (Łuk. 3:9).

DODATKOWA PODSTAWA DO OSĄDZENIA

 9. Jak przywódcy światowi na ogół traktują zamierzenia Jehowy?

⁹ Złe owoce, jakie wydaje ten świat oraz jego wodzowie, dały Jehowie dostateczną podstawę do zważenia go na wadze, uznania za zbyt lekki i skazania na zagładę. Ale jest jeszcze inny powód. Przywódcy światowi we wszystkich swoich przedsięwzięciach całkowicie pomijają Jehowę, Stwórcę i najwyższego Władcę wszechświata. Nic ich nie interesują Jego zamierzenia ani ustalone przez Niego czasy i pory. Dlatego w Liście 1 do Koryntian 2:8 trafnie o nich powiedziano: „Tej mądrości [Bożej] nie poznał żaden z władców tego systemu rzeczy”. Toteż w Psalmie 146:3 udzielono nam rady: „Nie pokładajcie ufności w szlachetnie urodzonych ani w synu ziemskiego człowieka, do którego wybawienie nie należy”.

10, 11. (a) Czego się oczekuje od ludzi, którzy pragną znać Jehowę? (b) Dzięki czemu słudzy Boży są w stanie poznać to, co przed innymi pozostaje zakryte?

¹⁰ Z drugiej strony Księga Przysłów 3:5, 6 usilnie zachęca: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. We wszystkich swoich drogach zważaj na Niego, a On sam wyprostuje twoje ścieżki”. Ludzie, którzy się do tego zastosują, nie pozostaną w mrokach beznadziejności tego świata. Jehowa będzie im błogosławił, udzielając im swego ducha, dzięki czemu poznają Jego zamierzenia oraz czasy i pory, które ich dotyczą. Zgodnie z Księgą Dziejów Apostolskich 5:32 Jehowa daje swego ducha świętego osobom „posłusznym Mu jako władcy”.

¹¹ Tak więc słudzy Boży wiedzą to, co przed władcami świata jest zakryte. Znają zamierzenia Jehowy i ustalone przez Niego pory. W Liście 1 Piotra 1:11 powiedziano, że w przeszłości słudzy Boży stale dociekali, „na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch” (Bw). Skoro duch Boży im te okoliczności wyjawiał, apostoł Paweł słusznie napisał wiernym współwyznawcom: „Znacie porę” (Rzym. 13:11). Ponieważ dzisiejsi słudzy Jehowy są Mu posłuszni jako władcy, więc im również święty duch Boży odkrywa, która pora nastała z Jego punktu widzenia. W Księdze Amosa 3:7 czytamy: „Pan Wszechwładny, Jehowa, niczego przecież nie uczyni, jeśli swej poufnej sprawy nie wyjawił wpierw sługom swoim, prorokom”.

JESZCZE INNY POWÓD

12, 13. Na jakiej jeszcze innej ważnej podstawie Jehowa uznał ten świat i jego przywódców za lekkich?

¹² W ten sposób dochodzimy do jeszcze jednego powodu, dla którego Jehowa uznał ten świat i jego przywódców za zbyt lekkich oraz postanowił położyć kres ich dalszemu istnieniu. Przypomnijmy sobie, co w przeszłości robili ze sługami Jehowy faraon, Baltazar, Herod i inni władcy: Zwalczali ich, prześladowali, a nawet zabijali. Bóg pociągnął ich za to do odpowiedzialności.

¹³ Nie inaczej jest za naszych czasów. Różni władcy światowi nękają, prześladują, a nawet zabijają pokojowo usposobionych sług Jehowy. ‛Mówią zuchwałe słowa przeciwko Najwyższemu i męczą Świętych Najwyższego’ (Dan. 7:25; 11:36, Bw). Jednakże w natchnionym zapisie z Księgi Izajasza 54:17 czytamy: „Żadna broń, jaka by była ukuta przeciwko tobie, nie odniesie skutku (...). Taka jest dziedziczna posiadłość sług Jehowy”. A zatem wszyscy przeciwnicy zostaną poniżeni, jak to spotkało podobnych im prześladowców w przeszłości. Z drugiej strony swemu ludowi Jehowa obiecuje ocalenie i pomyślność.

CZAS SIĘ KOŃCZY

14, 15. (a) W jakim czasie żyjemy i jakie ostrzeżenia powinniśmy brać pod uwagę? (b) Co zbliża się szybko pomimo wysiłków ze strony przywódców światowych?

¹⁴ Wobec tego w jakim okresie żyjemy z Bożego punktu widzenia? W czasie końca tego świata. Dla niego słońce już zachodzi. Szybko zapada noc. Niedługo nastanie zima. Wszelkie dowody dostępne z racji spełniania się proroctw biblijnych oraz ustalony przez Jehowę rozkład czasu dobitnie wskazują, że doczekaliśmy „dni ostatnich”, że jesteśmy przy „zakończeniu systemu rzeczy” (2 Tym. 3:1-5; Mat. 24:3-14). Powinniśmy więc wziąć sobie do serca przestrogę Jezusa: „Módlcie się stale, aby wasza ucieczka nie przypadła na porę zimową” (Mat. 24:20). Kiedy ten świat ogarnie noc, kiedy nadejdzie jego zima, wtedy będzie za późno na szukanie łaski Jehowy.

¹⁵ Pora wyznaczona przez Boga na położenie kresu światu, który Go zniesławia, zbliża się w szybkim tempie. Wówczas to Jehowa siłą zrzuci z urzędu wszystkich możnowładców światowych. Upadną forsowane przez nich bezowocne i beznadziejne plany bez względu na to, jak szczerzy byliby ich autorzy. Co prawda przywódcy mogą jeszcze dokładać starań, by pocieszać ludność traktatami rozbrojeniowymi oraz różnymi projektami na rzecz pokoju i bezpieczeństwa, a nawet ogłaszaniem lat „świętych”, niemniej jednak trwa niepowstrzymany marsz ku ostatecznemu starciu z Bogiem w walce Armagedonu (Obj. 16:13-16).

16. Komu Jehowa powierzył władzę królewską nad światem?

¹⁶ Przypomnijmy sobie także, że Jehowa nie tylko „utrąca królów”, lecz także „ustanawia królów” (Dan. 2:21, Bw). Wojska niebiańskie, których On użyje do wykonania swoich wyroków w Armagedonie, poprowadzi Władca ‛ustanowiony’ przez Niego dla całej ziemi. Jest nim Jego wierny Syn, Chrystus Jezus, obdarzony teraz mocą i chwałą w niebie. W Objawieniu 19:16 nazwano go „Królem królów i Panem panów”. W Księdze Daniela 7:14 (Biblia Tysiąclecia) czytamy: „Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie” (zob. też Daniela 2:44).

17, 18. (a) Co się stanie według Słowa Bożego z tymi, którzy nie uznają Boga ani wyznaczonego przez Niego Władcy dla naszej ziemi? (b) Kto jeszcze wie, iż pozostało mu mało czasu?

¹⁷ Prorocze Słowo Boże mówi nam bardzo wyraźnie, co spotka tych, którzy nie uznają Jehowy ani ustanowionego przez Niego Władcy dla całej ziemi. Czytamy w nim: „I widziałem jednego anioła stojącego w słońcu; i zawołał głosem donośnym, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba: Nuże, zbierzcie się na wielką ucztę Bożą, by jeść ciała królów i ciała wodzów, i ciała mocarzy, i ciała koni oraz ich jeźdźców, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, małych i wielkich” (Obj. 19:17, 18, Bw).

¹⁸ W Księdze Jeremiasza 25:33 (BT) opisano to w następujący sposób: „Zabici [przez] Jahwe będą w tym dniu od krańca do krańca ziemi. Nikt nie będzie ich opłakiwał ani zbierał, ani grzebał; pozostaną jako nawóz na powierzchni ziemi”. Tak więc dobiega końca cały zwyrodniały system rzeczy podległy Szatanowi. Zresztą On sam dobrze o tym wie! W Objawieniu 12:12 powiedziano, iż jest świadomy tego, że już „mało ma czasu”.

TERAZ SZUKAJ JEHOWY

19. Na jaki zachwycający dzień nastanie pora, gdy zostanie położony kres temu systemowi?

¹⁹ Co się stanie potem, gdy przeminie noc bądź też zima szatańskiego systemu? Wówczas nadejdzie wyznaczona przez Jehowę chwila, aby zaświtał promienny nowy dzień, aby się rozpoczęła zachwycająca nowa pora wiosenna. Będzie to czas zapoczątkowania ustanowionego przez Jehowę sprawiedliwego nowego systemu, podlegającego panowaniu Jego niebiańskiego Króla, Chrystusa Jezusa. W tym nowym porządku rzeczy nie będzie już przemocy, niesprawiedliwości, cierpień, chorób ani śmierci. Ludzie zostaną wydźwignięci do stanu doskonałości z widokami na życie wieczne. Jakaż to olśniewająca perspektywa! (Ps. 37:10, 11, 29; Obj. 21:4).

20, 21. W jaki sposób wielka liczba ludzi ze wszystkich narodów szuka teraz Jehowy?

²⁰ Jednakże przed końcem starego systemu i zapoczątkowaniem nowego trwa jeszcze wyznaczona przez Jehowę pora na przeprowadzenie ważnego dzieła dla dobra pokornych mieszkańców ziemi. Czas zebrać tych, którzy chcą Go poznać, podporządkować się Jego woli i pokłonić się Królowi z Jego wyboru. W ten sposób dostają się oni pod ochronę Jehowy. „Imię Jehowy jest mocną wieżą. To do niej wbiega sprawiedliwy i znajduje ochronę” (Prz. 18:10).

²¹ Obecnie czyni tak wielkie mnóstwo ludzi, liczące już miliony. Przychodzą ze wszystkich narodów ziemi. Zjawisko to opisano w 8 rozdziale proroctwa Zachariasza, a wersetach 20 i 21: „Oto, co rzekł Jehowa zastępów: ‛Jeszcze tak będzie, że przyjdą ludy i mieszkańcy wielu miast; i mieszkańcy jednego miasta z pewnością pójdą do mieszkańców drugiego, mówiąc: „Chodźmy z całą powagą, by ułagodzić oblicze Jehowy i by szukać Jehowy zastępów”’”. W wersecie 23 dodano: „Stanie się w owych dniach [tak, w naszych czasach], że dziesięciu mężczyzn ze wszystkich języków tych narodów uchwyci się, tak, uchwyci się mocno poły mężczyzny, który jest Żydem [namaszczonym czcicielem Jehowy], mówiąc: ‛Chcemy iść z wami, bo słyszymy, że z wami jest Bóg’”.

22. Co musimy należycie ocenić i co czynić, jeśli chcemy przetrwać dzień gniewu Jehowy?

²² Zacznij więc oddawać cześć Jehowie wraz z Jego ludem i przyjdź do miejsca, w którym On zapewnia bezpieczeństwo. Weź udział w najważniejszym dziele wykonywanym dziś na ziemi — w zgromadzaniu i szkoleniu tych, którzy mają przeżyć Armagedon ze wspaniałą perspektywą przekształcenia ziemi w raj i życia w nim na zawsze. Oceń właściwie znaczenie czasu i pory, jakich doczekaliśmy; czyń to, do czego usilnie zachęca proroctwo Izajasza 55:6: „Poszukajcie Jehowy, dopóki można go znaleźć. Wołajcie do Niego, póki się okazuje, że jest blisko”. Tak, „szukajcie Jehowy, wszyscy potulni na ziemi, którzy wprowadzacie w czyn Jego orzeczenia. Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie potulności. Zostaniecie chyba ukryci w dniu gniewu Jehowy” (Sof. 2:3).