Jehowa — Bóg, który dokonuje zdumiewających rzeczy

„Jesteś wielki i dokonujesz rzeczy zdumiewających; ty jesteś Bogiem, ty jedyny” (PSALM 86:10, NW).

 1, 2. (a) Jak wpływają na świat wynalazki ludzkie? (b) Na czym można oprzeć nadzieję na lepszą przyszłość?

CZŁOWIEK współczesny lubi się szczycić swymi cudownymi wynalazkami — urządzeniami elektrycznymi, telekomunikacją, magnetowidem, samochodem, możliwością podróżowania odrzutowcem, całą skomputeryzowaną techniką. Dzięki nim świat skurczył się do rozmiarów jednej wielkiej wioski. Ale cóż to za przerażająca wioska! Zamiast się cieszyć pokojem, pomyślnością i dostatkiem wszelkich dóbr, jej mieszkańcy dręczeni są przez krwawe wojny, przestępczość, terroryzm, zanieczyszczenie naturalnego środowiska, choroby oraz ubóstwo. A broń nuklearna rozlokowana w różnych miejscach świata, choć liczebnie zredukowana, w dalszym ciągu mogłaby unicestwić ludzkość. Najlepsze interesy dalej robią handlarze śmiercią, fabrykanci broni. Bogaci stają się coraz bogatsi, a biedni są coraz biedniejsi. Czy ktokolwiek może jakoś temu zaradzić?

² Tak! Istnieje bowiem Ktoś, kto gwarantuje oswobodzenie, kto ‛jest większy ponad wielkim’ — Jehowa Bóg (Koheleta [Kaznodziei] 5:7, Biblia poznańska). To z Jego natchnienia spisywano psalmy, z których w chwilach udręki można czerpać dużo pociechy i mądrych rad. Należy do nich Psalm 86, opatrzony prostym nagłówkiem: „Modlitwa Dawida” (NW). Modlitwę tę warto wziąć sobie do serca.

Uciśnieni, lecz lojalni

 3. Pod jakim względem możemy w dobie dzisiejszej czerpać zachętę z przykładu Dawida?

³ Dawid napisał ten psalm, gdy doznawał udręki. Wobec podobnych doświadczeń stoimy także my, żyjący w obecnych „dniach ostatnich” systemu rzeczy podporządkowanego Szatanowi, kiedy to miały ‛nastać chwile trudne’ (2 Tymoteusza 3:1, BT; zobacz też Mateusza 24:9-13). Sytuacja Dawida przypomina naszą również pod tym względem, że brzemię problemów nieraz przysparzało mu zmartwień i wprawiało w przygnębienie. Nigdy jednak nie dopuścił do tego, by takie próby osłabiły jego lojalne poleganie na Stwórcy. Zawołał: „Nakłoń, Jehowo, swego ucha. Odpowiedz mi, bo jestem zbolały i biedny. Strzeżże duszy mojej, bo jestem lojalny. Wybaw swego sługę — tyś moim Bogiem — który tobie ufa” (Psalm 86:1, 2, NW).

 4. Jak możemy potwierdzać swoją ufność?

⁴ Możemy równie mocno jak Dawid ufać, że „Bóg wszelkiej pociechy”, Jehowa, nakłoni ucha ku ziemi i wysłucha nasze pokorne modlitwy (2 Koryntian 1:3, 4). W pełni polegając na naszym Bogu, możemy pójść za radą Dawida: „Zrzuć swą troskę na Jahwe, a On cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy” (Psalm 55:23, BT).

Zażyłość z Jehową

 5. (a) Jak w pewnych starannych przekładach sprostowano błędy przepisywaczy żydowskich? (b) Jak Psalmy 85 i 86 sławią wielkość Jehowy? (Zobacz przypis).

⁵ W pierwotnym tekście Psalmu 86 Dawid aż 11 razy użył imienia „Jehowa”. Jakże żarliwa była jego modlitwa i jak bliska jego zażyłość z Jehową! W późniejszych czasach owo śmiałe posługiwanie się imieniem Bożym przestało się podobać żydowskim przepisywaczom, zwłaszcza tak zwanym soferim. Pozwolili, by zawładnął nimi zabobonny lęk przed nadużywaniem tego imienia. Nie bacząc na fakt, że człowiek został stworzony na podobieństwo Boga, wzdragali się przed przypisaniem Mu cech występujących również u ludzi. Toteż w 7 z 11 miejsc, w których w hebrajskim tekście omawianego psalmu występuje imię Boże JHWH (czytane: Jehowa albo Jahwe), zastąpili je tytułem ʼAdo-naiʹ (Pan). Jakże wdzięczni możemy być za to, że New World Translation of the Holy Scriptures (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata) oraz niektóre inne staranne przekłady przywróciły imieniu Stwórcy należne mu miejsce w Słowie Bożym. Dzięki temu położony jest właściwy nacisk na naszą więź z Jehową.a

 6. Jak możemy pokazać, że wysoko sobie cenimy imię Jehowy?

⁶ A oto dalsza część modlitwy Dawida: „Okaż mi łaskę, Jehowo, gdyż do ciebie wołam przez cały dzień. Rozraduj duszę swego sługi, do ciebie bowiem, Jehowo, wznoszę swoją duszę” (Psalm 86:3, 4, NW). Zauważmy, że Dawid wołał do Jehowy „przez cały dzień”. Częstokroć modlił się nawet nocą — na przykład gdy szukał schronienia na pustyni (Psalm 63:7, 8). Podobnie w dobie obecnej niejeden ze Świadków na rzecz Jehowy głośno Go wzywa, kiedy zostaje napadnięty przez gwałciciela lub innego przestępcę. Nieraz sami są zaskoczeni, jak dobre daje to rezultaty.b Wysoko cenimy imię Jehowy, podobnie jak je cenił „Jezus Chrystus, syn Dawidowy”, przebywając na ziemi. Uczył on swych naśladowców modlić się o uświęcenie imienia Jehowy i oznajmił im, co ono oznacza (Mateusza 1:1; 6:9; Jana 17:6, 25, 26).

 7. Jakie przykłady dowodzą, że Jehowa potrafi obdarzyć radością serca swych sług, i jak powinno to na nas oddziaływać?

⁷ Dawid wznosił do Jehowy swą duszę, całe swoje jestestwo. Zachęca nas do czynienia tego samego, powiadając w Psalmie 37:5: „Powierz Jahwe swą drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał” (BT). Tak więc nasza prośba, by Jehowa obdarzył nas radością, nie pozostanie bez odpowiedzi. Wielu niezłomnie prawych sług Jehowy wciąż znajduje wielką radość w służbie dla Niego — pomimo trudności, prześladowań albo chorób. Nasi bracia w nękanych wojną krajach Afryki, takich jak Angola, Liberia, Mozambik i Zair, nie przestali stawiać służbę dla Jehowy na pierwszym miejscu w życiu.c A On sprawił, że faktycznie mogą się radować z obfitych żniw duchowych. Bierzmy przykład z ich wytrwałości (Rzymian 5:3-5). Tych, którzy trwają, zapewniono: „Widzenie (...) jest jeszcze na czas wyznaczony i dysząc śpieszy ku końcowi (...). Nie przyjdzie za późno” (Habakuka 2:3, NW). Z pełnym zaufaniem polegając na Jehowie, my także ‛dysząc śpieszmy ku końcowi’.

Dobroć Jehowy

 8. Jaka zażyłość z Jehową jest dla nas dostępna i w czym przejawiła się Jego dobroć?

⁸ Teraz Dawid występuje z kolejnym żarliwym apelem: „Ty przecież, Jehowo, jesteś dobry i gotowy przebaczać; masz też pod dostatkiem serdecznej życzliwości dla tych wszystkich, którzy ciebie wzywają. Dajże ucha mojej modlitwie, Jehowo, i zwróć uwagę na głos mych błagań. W dniu mej udręki zawołam cię, ty bowiem mi odpowiesz” (Psalm 86:5-7, NW). Jakże nas porusza tak częste, zażyłe zwracanie się do Stwórcy po imieniu! Zażyłość taką można stale podtrzymywać dzięki modlitwie. Przy innej okazji Dawid modlił się: „Nie wspominaj grzechów mej młodości ani moich przewin, ale o mnie pamiętaj w Twojej łaskawości ze względu na dobroć Twą, Jahwe” (Psalm 25:7, BT). Jehowa jest wręcz uosobieniem dobroci — dostarczył Jezusowej ofiary okupu, okazuje miłosierdzie skruszonym grzesznikom i szczodrze obdarza serdeczną życzliwością swych lojalnych i wdzięcznych Mu Świadków (Psalm 100:3-5; Malachiasza 3:10).

 9. Jakie zapewnienie powinni sobie wziąć do serca skruszeni grzesznicy?

⁹ Czy powinniśmy się trapić dawnymi błędami? Jeżeli prostujemy ścieżki, po jakich stąpamy, to ogromnie nas pokrzepia przypomnienie sobie słów apostoła Piotra, który zapewnił ludzi przejętych skruchą, że od Jehowy nadejdą „czasy ochłody” (Dzieje 3:19). Utrzymujmy bliską więź z Jehową dzięki modlitwie kierowanej za pośrednictwem naszego Odkupiciela, Jezusa, który pobudzany miłością rzekł: „Pójdźcie do Mnie wszyscy utrudzeni i uginający się pod ciężarem, a Ja wam dam wytchnienie. Weźcie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodny i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek dla dusz waszych”. Lojalni Świadkowie modlący się dziś do Jehowy w drogocennym imieniu Jezusa, rzeczywiście znajdują wytchnienie (Mateusza 11:28, 29, Bp; Jana 15:16).

10. Jak w Księdze Psalmów podkreśla się znaczenie serdecznej życzliwości Jehowy?

¹⁰ Księga Psalmów przeszło sto razy wspomina o „serdecznej życzliwości” Jehowy. On faktycznie ma jej pod dostatkiem! Psalm 118 w pierwszych czterech wersetach wzywa sług Bożych do dziękowania Jehowie, powtarzając cztery razy: „Jego serdeczna życzliwość trwa po czas niezmierzony”. Psalm 136 aż 26 razy uwydatnia tę ujmującą cechę. Jeżeli popełniliśmy jakikolwiek błąd (a w Jakuba 3:2 czytamy: „Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu uchybień”), bądźmy gotowi szukać przebaczenia u Jehowy, ufni w Jego miłosierdzie i serdeczną życzliwość. Jest ona wyrazem lojalnej miłości, jaką Bóg nas darzy. Dopóki będziemy lojalnie pełnić wolę Bożą, On także będzie nam okazywał swą lojalną miłość, dodając nam sił do zwycięskiego wychodzenia z każdej próby (1 Koryntian 10:13).

11. Jakie działania starszych mogą dopomóc w przezwyciężeniu poczucia winy?

¹¹ Niekiedy bywa i tak, że nasze błędy są spowodowane przez drugich. Osoby, nad którymi w dzieciństwie znęcano się psychicznie lub fizycznie, nie potrafią się czasem wyzbyć poczucia winy albo przekonania, że są nic niewarte. Ktoś taki może śmiało wołać do Jehowy w ufnym przeświadczeniu, iż zostanie wysłuchany (Psalm 55:17, 18). Życzliwy starszy mógłby się zainteresować taką osobą i pomóc jej zrozumieć fakt, że wina nie leży po jej stronie. Później mógłby jeszcze co jakiś czas z nią porozmawiać, choćby przez telefon, i w ten sposób dalej ją wspierać, aż będzie w stanie ‛ponieść własny ciężar’ (Galacjan 6:2, 5).

12. Dlaczego stale przybywa udręk, lecz jak możemy skutecznie im się przeciwstawić?

¹² Lud Jehowy musi się dziś borykać także z wieloma innymi udrękami. Od roku 1914, w którym wybuchła pierwsza wojna światowa, na ziemię zaczęły spadać ciężkie klęski. A zgodnie z zapowiedzią Jezusa był to „dopiero początek boleści”. W okresie „zakończenia systemu rzeczy” stale przybywało udręk (Mateusza 24:3, 8, NW). „Krótki czas”, jakim dysponuje Diabeł, niechybnie zbliża się do ostatecznego końca (Objawienie 12:12, Biblia gdańska). Ten wielki Przeciwnik jest „jak lew ryczący”, który wyruszył na poszukiwanie łupu — używa wszelkich możliwych podstępów, by nas odłączyć od trzody Bożej i doprowadzić do zguby (1 Piotra 5:8). To mu się jednak nie uda! Na wzór Dawida pokładamy bowiem ufność wyłącznie w naszym jedynym Bogu, Jehowie.

13. Jak rodzice i dzieci mogą skorzystać z dobroci Jehowy?

¹³ Nie ulega wątpliwości, że tę potrzebę polegania na dobroci Jehowy Dawid wpoił w serce swego syna Salomona. Dzięki temu Salomon mógł pouczać własnego syna: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. Na wszystkich swoich drogach zważaj na Niego, a On wyprostuje twoje ścieżki. Nie stawaj się mądrym we własnych oczach. Bój się Jehowy, a odwracaj się od złego” (Przysłów [Przypowieści] 3:5-7, NW). Podobnie dzisiejsi rodzice powinni uczyć swe pociechy, jak z ufnością modlić się do Jehowy i jak sobie radzić z atakami bezwzględnego świata — na przykład z naciskiem ze strony rówieśników w szkole czy z pokusami do niemoralnych czynów. Jeżeli razem z dziećmi na co dzień żyjecie prawdą, uda się wam wszczepić w ich młode serca niekłamaną miłość do Jehowy oraz żarliwe poleganie na Nim (5 Mojżeszowa 6:4-9; 11:18, 19).

Niezrównane dzieła Jehowy

14, 15. Co się zalicza do niezrównanych dzieł Jehowy?

¹⁴ Z głębokim przekonaniem Dawid oświadczył: „Nie ma wśród bogów nikogo podobnego tobie, Jehowo, ani nie ma żadnych dzieł podobnych twoim” (Psalm 86:8, NW). Dzieła Jehowy są większe, wspanialsze i bardziej majestatyczne od wszystkiego, co człowiek może sobie wyobrazić. Współczesna nauka zaledwie powierzchownie poznała materialny wszechświat, niemniej jego ogrom, harmonia i dostojeństwo okazały się jeszcze bardziej zdumiewające niż to, co dostrzegał Dawid. Ale nawet on był tak poruszony, że powiedział: „Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a firmament głosi dzieło rąk jego” (Psalm 19:1).

¹⁵ Cudowne dzieła Jehowy znajdują odbicie również w tym, jak umiejscowił i przygotował ziemię, w tym, że zatroszczył się o dni i noce, pory roku, czas siewu i zbiorów oraz o mnóstwo przyjemności, których w przyszłości mieli zażywać ludzie. A jakże wspaniale jesteśmy uczynieni i wyposażeni my sami, dzięki czemu możemy się cieszyć otaczającymi nas dziełami Jehowy! (1 Mojżeszowa 2:7-9; 8:22; Psalm 139:14).

16. Co jest najwymowniejszym wyrazem dobroci Jehowy i jakie wiążą się z tym kolejne niezrównane dzieła?

¹⁶ Kiedy nasi pierwsi rodzice wypowiedzieli posłuszeństwo Bogu, wyzwolili lawinę udręk, trapiących naszą planetę po dziś dzień. Jednakże Jehowa, powodowany miłością, dokonał cudownego dzieła, posyłając na ziemię swego Syna, żeby zwiastował Królestwo Boże i żeby umarł, dostarczając okupu za ludzkość. Potem nastąpił niesłychany cud: Jehowa wskrzesił Chrystusa, by w przyszłości uczynić go swym współkrólem! (Mateusza 20:28; Dzieje 2:32, 34). Spośród osób lojalnych wobec Niego Bóg wybrał też „nowe stworzenie”, które w roli dobroczynnego „nowego nieba” będzie u boku Chrystusa królować nad społeczeństwem „nowej ziemi”, obejmującym między innymi miliardy zmartwychwstałych (2 Koryntian 5:17, BT; Objawienie 21:1, 5-7; 1 Koryntian 15:22-26). Będzie to wspaniały punkt kulminacyjny dzieł Jehowy! Śmiało możemy zawołać: „Jakże jest wielka, o Jahwe, Twoja dobroć, którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie”! (Psalm 31:18-20, BT).

17. Jak w ramach dzieł Jehowy spełnia się dziś Psalm 86:9?

¹⁷ Dzieła dokonywane w dobie obecnej przez Jehowę obejmują to, co Dawid opisał w Psalmie 86:9: „Wszystkie narody, któreś utworzył, te przyjdą i pokłonią się przed tobą, Jehowo, i oddadzą chwałę twojemu imieniu” (NW). Po powołaniu spośród ludzkości ostatnich członków swego nowego stworzenia, czyli „małej trzódki” dziedziców Królestwa, Jehowa przystąpił do zgromadzania ze „wszystkich ludów” całej „wielkiej rzeszy” tak zwanych „drugich owiec” — milionów osób, które również okazują wiarę w przelaną krew Jezusa. Zebrał ich w dynamiczną organizację, jedyną ogólnoświatową społeczność miłośników pokoju działającą dziś na ziemi. Obserwując to, niebiańskie hufce padają przed Jehową i oświadczają: „Błogosławieństwo i chwała, i mądrość i dziękczynienie, i szacunek: moc i siła Bogu naszemu na wieki, na zawsze”. Także wielka rzesza wychwala imię Jehowy, służąc Mu „dniem i nocą” z nadzieją na przetrwanie końca tego świata i bezkresne życie na rajskiej ziemi (Łukasza 12:32, BT; Objawienie 7:9-17, NW; Jana 10:16, NW).

Wielkość Jehowy

18. Jak Jehowa pokazał, że ‛sam jest Bogiem’?

¹⁸ Następnie Dawid zwraca uwagę na Boskość Jehowy, powiadając: „Ty bowiem jesteś wielki i dokonujesz rzeczy zdumiewających; ty jesteś Bogiem, ty jedyny” (Psalm 86:10, NW). Od dawien dawna Jehowa potwierdzał, że jest ‛Bogiem jedynym’. Faraon sprawujący tyrańskie rządy w Egipcie rzucił Mojżeszowi wyzwanie: „Kim jest Jahwe, ażebym miał głosu jego słuchać i wypuścić Izraela? Nie znam Jahwe”. Ale wkrótce się dowiedział, jak wielki jest Jehowa! Wszechmocny Bóg upokorzył bóstwa egipskie i kapłanów uprawiających magię, zsyłając na ten kraj katastrofalne plagi, wybijając pierworodnych oraz unicestwiając faraona i jego doborowe wojsko w Morzu Czerwonym. Doprawdy, nie ma pośród bogów nikogo podobnego Jehowie! (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 5:2; 15:11, 12, Bp).

19, 20. (a) Kiedy najpotężniej zabrzmi pieśń z Objawienia 15:3, 4? (b) Jak możemy już teraz uczestniczyć w dziele Jehowy?

¹⁹ Jehowa jako Bóg jedyny podjął cudowne działania w ramach przygotowań do wyzwolenia swych posłusznych czcicieli z nowożytnego Egiptu — ze świata podległego Szatanowi. Sprawił, że w wyniku największej w dziejach kampanii kaznodziejskiej Jego Boskie wyroki są ogłaszane po całej ziemi na świadectwo, przez co spełnia się proroctwo Jezusa zanotowane w Ewangelii według Mateusza 24:14. Niebawem na pewno nadejdzie „koniec”, kiedy to Jehowa na niespotykaną dotąd skalę zademonstruje swoją wielkość i oczyści ziemię z wszelkiej niegodziwości (Psalm 145:20). Z jakąż mocą zabrzmi wówczas pieśń Mojżesza i pieśń Baranka: „Wielkie i zdumiewające są Twoje dzieła, Jehowo Boże, Wszechmocny. Sprawiedliwe i prawdziwe są Twe drogi, Królu wieczności. Któż by się Ciebie naprawdę nie bał, Jehowo, i nie wychwalał Twego imienia, skoro jedynie Ty jesteś lojalny?” (Objawienie 15:3, 4, NW).

²⁰ Okażmy więc ze swej strony gorliwość w opowiadaniu drugim o tych wspaniałych zamierzeniach Boga (porównaj Dzieje 2:11). Jehowa będzie w dalszym ciągu dokonywał rzeczy wielkich i zdumiewających, tak za naszych czasów, jak i w przyszłości, co zostanie omówione w następnym artykule.

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

◻ Dlaczego treść Psalmu 86 powinna się stać naszą osobistą modlitwą?

◻ Jak możemy wejść w zażyłość z Jehową?

◻ W jaki sposób Jehowa okazuje nam swą dobroć?

◻ Co się zalicza do niezrównanych dzieł Jehowy?

◻ Jak wielkość Jehowy potwierdza, że On jest ‛Bogiem jedynym’?

[Ilustracja na stronie 10]

Na przyszłej „nowej ziemi” zdumiewające dzieła Jehowy dalej będą poświadczać Jego chwałę i dobroć