Jakże majestatyczne jest imię Jehowy!
„Jehowo, nasz Panie, jakże majestatyczne jest Twe imię na całej ziemi” (Ps. 8:1, 9).
1. Dlaczego Jehowa postanowił, żeby ziemia ‛wypluła’ Kananejczyków?
W ROKU 1473 p.n.e. Izraelici wreszcie stanęli na Ziemi Obiecanej. Ale czekało ich jeszcze kilka lat teokratycznych działań wojennych, ponieważ musieli ją oczyścić z dotychczasowych zdeprawowanych mieszkańców. Czy Kananejczycy naprawdę byli tacy źli? Z całą pewnością! Ich bałwochwalczy i niemoralny tryb życia był obrzydliwością w oczach Jehowy, a przy tym stanowił zagrożenie dla Jego ludu. Dlatego też Bóg kazał Mojżeszowi ogłosić, że posłuży się Izraelem, swoim świętym narodem, w roli wykonawcy swych wyroków. W ten sposób za sprawą Jehowy ziemia ta miała ‛wypluć’ owe nieczyste narody (Kapł. 18:1-30, Biblia Tysiąclecia; Powt. Pr. 12:29 do 13:1, BT).
2. Jakie „owoce” wydały systemy religijne świata?
2 Dzisiaj również można zadać pytanie: Czy obecny świat jest aż tak zły, by zasługiwać na zagładę? A cóż powiedzieć na przykład o jego systemach religijnych? Niestety nie przysparzają czci Stwórcy, Jehowie Bogu. Ludzie zamieszkujący obszary chrześcijaństwa opuścili Tego, który jest ‛Źródłem wód żywych’, a „wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą” (Jer. 2:13, Biblia warszawska). W ich sekciarskich wierzeniach nie ma „wody” prawdy. Religie ich popierają wojny i różne akcje polityczne oraz aprobują rozwiązłe obyczaje, dając tym dowód, że należą do tego świata. Zgodnie ze słowami Jezusa nietrudno je rozpoznać „po owocach” (Mat. 7:16, 17; por. Gal. 6:7, 8).
3. Jakie skutki przyniosło powszechne w świecie naruszanie prawa Bożego?
3 A jak się przedstawia sprawa moralności? W ostatnich latach wszędzie odnotowuje się coraz więcej wypadków ciąży u nieletnich dziewcząt, sztucznych poronień, jak również rozbitych rodzin; dotyczy to zwłaszcza tak zwanych krajów chrześcijańskich. W niektórych z nich co drugie małżeństwo kończy się rozwodem. „Rewolucja seksualna” z lat sześćdziesiątych pociągnęła za sobą jeszcze inne tragiczne następstwa. O jednym z nich poinformowano w gazecie The New York Times z 13 czerwca 1986 roku, w której na czołowym miejscu widniał nagłówek: „Do roku 1991 śmiertelne żniwo AIDS pomnoży się 10-krotnie”. Wspomniano tam, że do tegoż roku w samych USA liczba chorych na AIDS (nabyty zespół zaniku odporności) może przekroczyć 100 000, zaś roczne koszty opieki medycznej nad nimi wyniosą przypuszczalnie aż 16 miliardów dolarów. Ta nieuleczalna choroba szerzy się głównie przez praktyki homoseksualne, nadużywanie narkotyków oraz transfuzję krwi, a przecież wszystko to jest naruszeniem prawa Bożego (1 Kor. 6:9, 10; Gal. 5:19-21; Dzieje 15:19, 20).
4. (a) Czym nasza walka różni się od walki, którą prowadzili Izraelici w czasach Jozuego? (b) Jak powinny wyglądać nasze kontakty z ludźmi ze świata? Dlaczego?
4 Za dni Jozuego Jehowa polecił, aby Jego święty naród oczyścił Ziemię Obiecaną, prowadząc z jej mieszkańcami literalną wojnę. Walka, którą toczymy obecnie, ma charakter duchowy (2 Kor. 10:3, 4). Świadkowie Jehowy nie podejmują działań mających na celu wyeliminowanie siłą tych, którzy lekceważą prawo Boże. W wyznaczonym przez siebie czasie Jehowa sam usunie ich w sposób, który uzna za stosowny (Powt. Pr. 32:41, 43). Nie nawiązujemy bliskich stosunków z ludźmi wyzutymi z zasad, ale staramy się okazać im szczerą miłość przez zapoznawanie ich z dobrą nowiną o Królestwie (1 Kor. 15:33). Możemy studiować z nimi Słowo Boże oraz zachęcać, by ‛okazali skruchę, zawrócili i dostąpili zmazania swych grzechów’ (Dzieje 3:19; Mat. 21:31, 32; Łuk. 5:27-32).
RACHAB I JEJ DOMOWNICY
5, 6. (a) Dlaczego zwiadowcy udali się do Jerycha i weszli do domu Rachab? (b) W jaki sposób Jehowa często odpowiada dziś na wołanie o pomoc? (c) Jak Rachab pokazała, że jest „przyjacielem pokoju”?
5 Zanim Izraelici przekroczyli Jordan, Jehowa zwrócił uwagę na miasto Jerycho. Jozue wysłał tam dwóch zwiadowców jako przedstawicieli całego narodu izraelskiego, przy czym rozkazał im: „Idźcie, obejrzyjcie ziemię i Jerycho”. Dlaczego mieli się udać właśnie do tego miasta? Broniło ono wstępu do Kanaanu, ale było niewielkie i nie mogło długo stawiać oporu armii izraelskiej. Jednakże przybycie tych zwiadowców poniekąd umożliwiło jego mieszkańcom wyraźne opowiedzenie się po stronie Jehowy lub przeciw Niemu. Wysłannicy Jozuego „poszli tedy i wstąpili do domu pewnej nierządnicy, imieniem Rachab, i ułożyli się tam do snu” (Joz. 2:1-7, Bw). Niewątpliwie stało się tak dzięki kierownictwu Bożemu; podobnie dziś Świadkowie Jehowy, prowadzeni przez aniołów, często trafiają do ludzi, którzy modlą się o pomoc duchową! „Oczy Jehowy są zwrócone ku sprawiedliwym, a Jego uszy — ku ich wołaniu o pomoc” (Ps. 34:15; zob. też 2 Kron. 16:9).
6 Dlaczego wspomniani mężczyźni weszli do domu nierządnicy? Nie zrobili tego z niskich pobudek, lecz prawdopodobnie dla zmylenia śledzących ich Kananejczyków. Ze słów Rachab wynika, że i ona nie miała wobec nich żadnych nieczystych zamiarów. Wiedząc, że są sługami Jehowy, powiedziała im o swym szczerym pragnieniu, by zacząć Jemu oddawać cześć. Co więcej, z narażeniem własnego życia ukryła ich na dachu swego domu. Postępowanie jej przywodzi na myśl przypowieść Jezusa o „owcach”, które okazują życzliwość jego „braciom” (Mat. 25:31-46). Dzisiejsi Świadkowie Jehowy działają z rozwagą, ale nie wahają się odwiedzać takich ‛przyjaciół pokoju’ zainteresowanych prawdą i studiować z nimi Biblii (Łuk. 10:5-7).
7. (a) Jak Rachab dała wyraz swojej wierze w Jehowę? (b) Jaką postawę powinni dziś przybrać nowo zainteresowani i jakie podjąć działanie?
7 Rachab słyszała już o potędze Jehowy. Dlatego mogła z wiarą powiedzieć ukrytym przez siebie przybyszom: „Wiem, że Jahwe [Jehowa] dał wam ten kraj, gdyż postrach wasz padł na nas i wszyscy mieszkańcy kraju struchleli przed wami”. Poinformowała ich, czego się zdołała dowiedzieć o wielkich czynach Jehowy, po czym rzekła: „Bóg wasz, Jahwe, jest Bogiem wysoko na niebie i nisko na ziemi. Dlatego teraz przysięgnijcie mi na Jahwe, że jak ja okazałam wam życzliwość, tak i wy okażecie życzliwość domowi mojego ojca; dacie mi znak jako rękojmię” (Joz. 2:9-13, BT). Osoby, które poznają dziś prawdę o Bogu, podobnie jak Rachab nie muszą się obawiać wyroku, jaki zostanie wykonany w „dniu Jehowy” (Sof. 1:14-18). Odwracają się od świeckiego sposobu postępowania i szukają pomocy u Świadków Jehowy, chcąc dostąpić wybawienia (Ps. 3:7-9, Bw; Prz. 18:10).
8. (a) Co zobrazowało wywieszenie przez Rachab „powroza z nici purpurowych”? (b) Dlaczego Rachab została uznana za sprawiedliwą i co dzięki temu osiągnęła?
8 Wywiadowcy umówili z Rachab znak: Miał nim być „powróz z nici purpurowych” przywiązany u okna, którym ich wypuściła (Joz. 2:17-21, BT). Od wykonania tego polecenia zależało, czy jej dom ocaleje z zagłady Jerycha. Podobnie jest dzisiaj; ludzie, których pierwowzorem była Rachab, jeśli chcą pozostać przy życiu, muszą dać się poznać jako oddani, ochrzczeni czciciele Jehowy. W Księdze Objawienia 7:9, 10, 14 opisano ich jako „wielką rzeszę”, której członkowie „wyprali swe szaty i wybielili je we krwi Baranka”. Uwierzyli w wartość krwi ofiarnej przelanej przez Jezusa i potwierdzają to chrześcijańskimi uczynkami (Rzym. 10:9, 10). W Liście Jakuba 2:24, 25 czytamy: „Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą ich wyprawiła, czyż nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki?” (BT).
9. (a) Co się złożyło na „uczynki” Rachab? (b) Jakie rezultaty daje śmiałe głoszenie w dobie obecnej?
9 Do „uczynków” Rachab należało zaopiekowanie się dwoma zwiadowcami oraz ratowanie innych przez zgromadzenie ich w swym domu. W czasach nowożytnych „wielka rzesza” również jest pilnie zajęta lojalnym wspieraniem namaszczonej klasy „niewolnika wiernego i rozumnego”, która dostarcza duchowego „pokarmu na czas słuszny” oraz dogląda ogólnoświatowej działalności głoszenia o Królestwie (Mat. 24:45-47). Rachab wówczas bez lęku opowiedziała o wszystkim domownikom swego ojca, choć narażało ją to na niebezpieczeństwo, bo przecież ktoś mógł ją zdradzić (por. Mat. 10:32-36). W dobie obecnej Świadkowie Jehowy także głoszą nieustraszenie, chociaż w wielu krajach ich działalność spotyka się ze sprzeciwem. Ale owocem tej pracy jest tłumny napływ nowych ludzi; nierzadko całymi rodzinami wychodzą oni z Babilonu Wielkiego, aby stanąć po stronie czystego wielbienia Jehowy (Ps. 73:28; 107:21, 22).
DAWNE I DZISIEJSZE JERYCHO
10. W jaki szczególny sposób należało potraktować Jerycho?
10 Popatrzmy teraz na te dramatyczne wypadki z innego punktu widzenia. „Jerycho było na głucho zamknięte z powodu synów Izraela; nikt tam nie wychodził ani nie wchodził”. Było ono pierwszym miastem kananejskim, na które miał spaść egzekucyjny miecz Jehowy. Dlatego należało je potraktować w sposób szczególny, tak jak to czyniono z pierwocinami przeznaczonymi dla Boga. Jozue wyjaśnił: „Miasto stanie się obiektem oddanym na zagładę: razem ze wszystkim, co w nim jest, należy do Jehowy” (Joz. 6:1, 17; por. Wyjścia 22:29; Kapł. 27:26).
11. (a) Jakie uderzające podobieństwo daje się dziś zauważyć? (b) Podaj przykład tego, że na Babilon Wielki padł „postrach”.
11 Jakże trafne odbicie znajduje to w Babilonie Wielkim, ogólnoświatowym imperium religii fałszywej, którego niegodziwości sięgnęły szczytu w tym zbroczonym krwią XX wieku! Usiłowało ono zatrzasnąć swe bramy przed Świadkami Jehowy. Mówiąc słowami Rachab, padł na nie „postrach” z powodu aktywności ludu Bożego. Na przykład we włoskiej gazecie La Repubblica z 12 listopada 1985 roku ukazał się artykuł pod tytułem „Kościół bije na trwogę przed Świadkami Jehowy”. Doniesiono w nim o konferencji zorganizowanej w Bolonii przez pewnego kardynała rzymskokatolickiego, której celem było przeciwstawienie się „zagrożeniu” ze strony Świadków Jehowy. Sam papież przekazał telegraficznie wyrazy zachęty i poparcia dla uczestników tego spotkania. „Zalewają już cały świat”, wołano tam i zapowiedziano, że „teraz kościół zbierze siły”, by stawić czoło owemu „niebezpieczeństwu”. Czy mu się to uda? (Jer. 1:17-19).
12. (a) Dlaczego pojęcie „boga” przyjęte w Babilonie Wielkim rozmija się z prawdą? (b) Dlaczego Jehowa będzie walczył za swoich świadków?
12 W obrębie Babilonu Wielkiego oddaje się cześć mnóstwu rozmaitych bogów — od tajemniczej Trójcy czczonej w chrześcijaństwie do milionów bóstw uznawanych przez religie Wschodu. Zanim Mojżesz wyznaczył Jozuego na swego następcę, oznajmił: „Słuchaj, Izraelu: Jehowa, nasz Bóg, to jeden Jehowa”. Obecnie tylko Świadkowie Jehowy wywyższają tego „jednego Boga i Ojca” (Powt. Pr. 6:4; Efez. 4:6). Jehowa będzie walczył za nas, jak to czynił za czasów Jozuego i innych lojalnych wodzów izraelskich (2 Kron. 20:15, 17; 32:7, 8; Izaj. 54:17).
WYKONANIE WYROKU
13. (a) Jakie wypadki poprzedziły oblężenie Jerycha? (b) Jakie odpowiedniki mają one w czasach nowożytnych?
13 Jozue poczynił gruntowne przygotowania do oblężenia Jerycha. Obrzezano mężczyzn, którzy wyrośli na pustyni. Symbolizowało to odrzucenie wszystkiego, co mogłoby im przeszkodzić w niepodzielnym oddaniu dla Jehowy (Powt. Pr. 10:16; 30:5, 6). Wznowiono obchodzenie Paschy. Lud zaczął się odżywiać płodami ziemi, ustało bowiem cudowne zaopatrywanie w mannę. Co więcej, Jozuemu ukazał się „książę zastępu Jehowy”, zapewne Logos w swym istnieniu przedludzkim, aby mu dodać otuchy. Jozue pokornie przyjął do wiadomości jego obecność. Wszystko to znalazło swe odpowiedniki w nowożytnej historii Świadków Jehowy, gdy ci przystąpili do zleconej im pracy. W miarę tego, jak „niewolnik wierny i rozumny” kroczył naprzód pod wodzą Pana Jezusa Chrystusa, także nasz pokarm duchowy stawał się treściwszy i coraz bardziej urozmaicony (Joz. 5:1-15).
14. Jaką niezwykłą taktykę nakazał Jehowa przy oblężeniu Jerycha?
14 Spójrzmy teraz na pole bitewne. Jehowa kazał zastosować doprawdy niecodzienną taktykę! Przez sześć kolejnych dni kapłani izraelscy raz dziennie okrążają Jerycho, niosąc arkę, która wyobraża obecność Jehowy. Siedmiu z nich idzie przodem, dmąc w rogi baranie, a cały pochód otwierają i zamykają maszerujący żołnierze. Natomiast siódmego dnia Izraelici wstają ‛wcześnie, wraz ze świtem’, i obchodzą miasto siedmiokrotnie. Mieszkańcy Jerycha z pewnością drżą z przerażenia! (Joz. 6:2-15).
15. Jaki odpowiednik tego jest widoczny w dzisiejszej działalności Świadków Jehowy?
15 Znamienny odpowiednik tego występuje w obecnej działalności Świadków Jehowy na całym świecie, która ostatnio nabrała jeszcze o wiele większego rozmachu. W ciągu 5 lat poprzedzających rok 1985 o 134 procent wzrosły szeregi pionierów. Zastęp ten wespół z innymi wiernymi głosicielami Królestwa wstaje „wcześnie” — często w literalnym znaczeniu tego słowa — aby gorliwie ogłaszać wyroki Jehowy. W oczach przywódców religijnych chrześcijaństwa ci Świadkowie wyglądają na „lud wielki a mocny”. Duchowni ‛odczuwają przed nim lęk’, widząc, jak wskutek obwieszczania prawdy wielu szczerych ludzi odchodzi od nich i opowiada się po stronie Jehowy (Joela 2:1-3, 6, BT).
16. (a) Jakie cuda dokonują się w chwili upadku Jerycha? (b) Jak Rachab zostaje nagrodzona za swoją wiarę?
16 Na koniec Jozue rzuca swoim ludziom rozkaz: „Krzyknijcie, bo Jehowa wydaje wam miasto”! Rozlega się więc grzmiący okrzyk wojenny. Ziemia zaczyna się trząść i oto niepojętym cudem mury Jerycha rozsypują się w gruzy. Izraelici posłusznie wbiegają do miasta, aby wytracić w nim wszystko, co żyje, a następnie je podpalić. Ale cóż to? Niewielki fragment zewnętrznego muru stoi nienaruszony, a z okna zwisa purpurowy powróz. Rachab z rodziną swego ojca zostaje stamtąd wyprowadzona bez szwanku. Z czasem Rachab dostępuje jeszcze jednej nagrody za swoją wiarę: zostaje żoną Izraelity imieniem Salmon i wchodzi w skład linii rodowej wiodącej do Jezusa Chrystusa (Joz. 6:16-26; Mat. 1:5).
17. Co proroczo zapowiadają te cudowne wydarzenia?
17 „Tak pokazał Jehowa, że jest z Jozuem, a Jego sława rozeszła się po całej ziemi”. Majestatyczne imię Jehowy doczeka się podobnego wywyższenia, gdy z początkiem „wielkiego ucisku” Babilon Wielki zostanie spustoszony i odarty z wszelkiej chwały oraz całego bogactwa (Joz. 6:27; Obj. 17:16; 18:9, 10, 15-17; Mat. 24:21, 22).
UPADEK ODSTĘPCY
18. (a) Dlaczego „serce ludu zaczęło topnieć”? (b) Jak w tej krytycznej sytuacji postąpił Jozue?
18 Wkrótce po świetnym zwycięstwie nad Jerychem doszło do zaskakującego wydarzenia. Oddział, który z rozkazu Jozuego wyruszył na sąsiednie miasto Aj, został rozgromiony! „W rezultacie serce ludu zaczęło topnieć i stało się jak woda”. Zrozpaczony Jozue zawołał w modlitwie: „Ach, Panie Wszechwładny, Jehowo, (...) cóż uczynisz dla swego wielkiego imienia?” (Joz. 7:2-9).
19, 20. (a) Jak Jehowa rozprawił się z Achanem za jego głupotę, natomiast o czym zapewnił Jozuego? (b) Jaki odpowiednik znajduje to w czasach nowożytnych?
19 Jehowa wyjawił wtedy Jozuemu, że w Izraelu dopuszczono się „haniebnej głupoty”. Winowajcą okazał się Achan z plemienia Judy. Podczas brania łupów z Jerycha skradł srebro, złoto oraz strojną szatę babilońską. Jehowa ‛sprowadził złą sławę’ na Achana, którego wraz z rodziną ukamienowano. Zarówno ich ciała, jak i całe mienie zostały następnie spalone. Nad samym Achanem usypano potem wielki stos kamieni jako trwałe świadectwo wykonania tego wyroku Jehowy, a miejsce owo nazwano „niziną Achor”, co znaczy: „zła sława, zmartwienie”. Jehowa ponownie rzekł do Jozuego: „Nie bój się i nie daj się zatrwożyć”. Imię Jehowy zostało wywyższone i Jozue już nigdy nie przegrał żadnej bitwy (Joz. 7:10 do 8:1).
20 Czy grzech Achana ma jakiś odpowiednik w czasach nowożytnych? Owszem. Apostoł Paweł ostrzegał przed ludźmi przyrównanymi do „ciemiężycielskich wilków”; mieli oni lekceważyć porządek teokratyczny, kierując się przy tym samolubnymi pobudkami. Po roku 1919 takie osoby żądne własnej chwały pojawiały się od czasu do czasu wśród ludu Bożego. Na przykład ostatnio w połowie lat siedemdziesiątych niektórzy znani starsi zaczęli okazywać niezadowolenie, doszedłszy do wniosku, iż obwieszczanie orędzia Królestwa przez świadczenie od domu do domu, jak to robili apostołowie Jezusa, uwłacza ich godności (Dzieje 5:42; 20:20, 21, 29, 30). Woleli za to wrócić do nauk babilońskich. Przebiegle próbowali posiać wątpliwości co do tego, czy istotnie żyjemy w „dniach ostatnich”, i przyhamować rozwój działalności Świadków Jehowy (2 Piotra 3:3, 4). W końcu musieli zostać wykluczeni ze społeczności (2 Jana 10, 11; por. Filip. 1:15-17; Hebr. 6:4-8).
21. (a) Co między innymi mogło się przyczynić do przyhamowania działalności pod koniec lat siedemdziesiątych? (b) Dzięki czemu od tamtego czasu dzieło uległo ‛przyspieszeniu’?
21 W Strażnicy nr 5/CI jasno wykazano, że nasza praca głoszenia od domu do domu znajduje uzasadnienie w Biblii, oraz dokładnie wytłumaczono, dlaczego jest tak ważna. Lojalni słudzy Boży energicznie wkroczyli w lata osiemdziesiąte XX wieku. Pojawienie się niewielkiej liczby odstępców mogło być przyczyną zwolnienia tempa działalności w drugiej połowie poprzedniego dziesięciolecia, kiedy to roczna przeciętna przyrostu w szeregach aktywnych Świadków Jehowy spadła do poziomu poniżej 1 procentu. Niemniej jednak w ciągu ostatnich 5 lat ta sama wartość przekroczyła 6 procent. W roku 1985 pracowało na całym świecie 3 024 131 głosicieli, podczas gdy w roku 1975 było ich 2 179 256. Jehowa w dalszym ciągu ‛przyspiesza’ swe dzieło! (Izaj. 54:2, 3; 60:22).
22. W jakim przekonaniu co do imienia Jehowy utwierdzi nas dalsze rozpatrywanie Księgi Jozuego?
22 Majestatyczne imię Jehowy naprawdę stało się znane na całej ziemi! Jednakże za pośrednictwem Księgi Jozuego Bóg ‛zapowiada’ jeszcze o wiele więcej, jak się o tym przekonamy w następnym artykule (Izaj. 42:8, 9, BT).
W Księdze Jozuego:
● Jak przedstawiono proroczo dzisiejszy świat?
● Jakie wskazówki możemy czerpać ze sprawozdania o Rachab?
● Co było odpowiednikiem dzisiejszego przyspieszenia działalności?
● Czego zapowiedzią jest upadek Jerycha?
● Na co wskazuje rozprawienie się z grzechem Achana?
[Ramka na stronie 18]
Pragniemy wam donieść, że my wszyscy w światowym biurze głównym codziennie wspominamy was w naszych modlitwach. Modlimy się również o to, żebyście ‛zanosili modlitwy za nas, żeby się słowo Jehowy szybko przenosiło i by mu przysparzano chwały, jak rzeczywiście u was się dzieje’ (2 Tes. 3:1). Oby Jehowa dalej każdemu z was błogosławił, gdy w waszej części światowego pola żniwnego wiernie będziecie się troszczyć o sprawy Królestwa. Zapewniamy was o naszej gorącej miłości chrześcijańskiej.
Wasi bracia.
CIAŁO KIEROWNICZE ŚWIADKÓW JEHOWY
(Z „Rocznika Świadków Jehowy na rok 1986”).