Jak Bóg ma na imię?

Kiedy chcesz się z kimś zapoznać, prawdopodobnie najpierw pytasz go o imię. A gdybyś zapytał o to Boga, co by ci odpowiedział?

„Ja jestem Jehowa. To jest moje imię” (Izajasza 42:8)

Czy słyszysz to imię po raz pierwszy? Możliwe, że tak, bo wielu tłumaczy Biblii używa go rzadko albo nie robi tego wcale. Często zastępują je tytułem „Pan”. Jednak w starożytnych manuskryptach biblijnych imię Boże występuje jakieś 7000 razy. Składa się z czterech hebrajskich spółgłosek (JHWH) i w języku polskim od stuleci jest znane w formie „Jehowa”.

Imię Boże pojawia się w hebrajskich manuskryptach i w wielu przekładach

To imię ma znaczenie dla samego Boga. Nikt nie nadał Bogu tego imienia — wybrał je sobie sam. Powiedział: „To jest moje imię na zawsze — będą je pamiętać wszystkie pokolenia” (Wyjścia 3:15). W Biblii imię Boga pojawia się częściej niż którykolwiek z Jego tytułów, takich jak Wszechmocny, Ojciec, Pan czy Bóg. Pojawia się też częściej niż jakiekolwiek inne imię, na przykład Abraham, Mojżesz, Dawid czy Jezus. Co więcej, Jehowa chce, żeby ludzie znali Jego imię. Biblia mówi: „Niech ludzie wiedzą, że Ty, który masz na imię Jehowa, sam jesteś Najwyższy nad całą ziemią” (Psalm 83:18).

To imię ma znaczenie dla Jezusa. W modlitwie „Ojcze nasz”, nazywanej też Modlitwą Pańską, Jezus uczył ludzi, żeby prosili Boga: „Niech będzie uświęcone Twoje imię” (Mateusza 6:9). Sam Jezus modlił się: „Ojcze, otocz chwałą swoje imię” (Jana 12:28). Dla Jezusa uświęcanie imienia Bożego było najważniejszą rzeczą w życiu. Dlatego mógł powiedzieć w modlitwie: „Dałem im poznać Twoje imię i dalej będę to robił” (Jana 17:26).

To imię ma znaczenie dla tych, którzy znają Boga. Słudzy Jehowy w przeszłości rozumieli, że z imieniem Bożym ściśle wiąże się ich ochrona i wybawienie. Księga Przysłów 18:10 mówi: „Imię Jehowy to potężna wieża. Prawy do niej wbiega i zaznaje ochrony”. A w Księdze Joela 2:32 czytamy: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony”. Z Biblii wynika, że imię Boga wyróżnia tych, którzy Mu służą: „Każdy lud będzie chodzić w imieniu swojego boga, my natomiast będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po wieczne czasy, już na zawsze” (Micheasza 4:5; Dzieje 15:14).

To imię wyróżnia Boga. Wielu uczonych uważa, że imię Jehowa oznacza „On powoduje, że się staje”. Jehowa pomógł zrozumieć znaczenie swojego imienia, kiedy powiedział do Mojżesza: „Stanę się, kim zechcę się stać” (Wyjścia 3:14). Tak więc imię Boga oznacza coś więcej niż tylko to, że jest On Stwórcą wszystkiego. Oznacza też, że sam Bóg i Jego dzieła stwórcze mogą się stać tym, czym trzeba, żeby zrealizował On wszystko, co postanowi. Tytuły Boga opisują Jego pozycję i władzę, ale tylko Jego imię, Jehowa, wyraża to, kim On jest i kim może się stać.

To imię wyjawia, że Bóg się nami interesuje. Znaczenie imienia Boga wskazuje, że jest On przywiązany do swoich dzieł stwórczych, w tym również do nas. Poza tym Bóg powiedział, jak ma na imię, bo chce, żebyśmy Go znali. Tak naprawdę zrobił to z własnej inicjatywy — nawet nie musieliśmy Go o to pytać. Bez wątpienia Bóg chce, żebyśmy traktowali Go nie jako tajemnicze bóstwo, ale jako realną Osobę, która może się stać dla nas kimś bliskim (Psalm 73:28).

Używanie imienia Boga pokazuje, że jest On dla nas ważny. Jeśli chcesz się z kimś zaprzyjaźnić, to możesz go poprosić, żeby mówił ci po imieniu. Jak byś się czuł, gdyby ta osoba uparcie nie chciała tego robić? Z czasem pewnie zacząłbyś się zastanawiać, czy naprawdę chce być twoim przyjacielem. Podobnie jest z Bogiem. Jehowa powiedział nam, jak ma na imię, i zachęca, żebyśmy go używali. Kiedy to robimy, pokazujemy Mu, że chcemy być Jego przyjaciółmi. On zwraca uwagę nawet na tych, którzy „rozmyślają o Jego imieniu [„cenią Jego imię”, przypis]” (Malachiasza 3:16).

Poznanie imienia Boga to pierwszy krok, żeby się do Niego zbliżyć. Ale nie możemy się na tym zatrzymać. Musimy też poznać osobowość Tego, który nosi to imię — dowiedzieć się, jaki On jest.