Wysławianie imienia Jehowy na wyspach morskich

PROSZĘ sobie wyobrazić zdziwienie odkrywcy nowych lądów, który stawiając stopę na „nieznanej” wyspie spostrzegłby powiewający tam sztandar swego kraju. Podobnego uczucia doznał John Williams z Londyńskiego Towarzystwa Misyjnego, który na początku XIX wieku przybył na Rarotongę, niewielką wyspę w archipelagu Wysp Cooka na południowym Pacyfiku. Sądził, że dotarł tam jako pierwszy przedstawiciel chrześcijaństwa, a tymczasem znalazł ołtarz poświęcony Jehowie i Jezusowi Chrystusowi. Opis jego podróży misyjnych zawiera następujące wyjaśnienie:

Kilka lat przed Williamsem przybyła tam z Tahiti pewna kobieta, która opowiedziała tubylcom o cudach, jakie widziała w swej ojczyźnie. Mówiła o istnieniu białych ludzi zwanych Cookami (od nazwiska kapitana Cooka). Opisała metalowe narzędzia, którymi się posługiwali zamiast kośćmi, dzięki czemu mogli łatwo i szybko ścinać drzewa oraz budować czółna. Powiedziała im też, że biali ludzie uznają Boga Jehowę i Jezusa Chrystusa. Pod wpływem tych wieści wuj króla Rarotongi postanowił zbudować ku czci Jehowy i Jezusa ołtarz oraz marae.a Dzięki temu znajomość imienia Bożego poprzedziła na wyspach Polinezji przybycie misjonarzy chrześcijaństwa.

Jehowa — imię niegdyś dobrze znane

Kiedy misjonarze chrześcijaństwa zaczęli głosić swoją religię mieszkańcom Polinezji, stwierdzili, że na wyspach tych oddaje się cześć wielu bóstwom. Chcąc uniknąć wszelkich nieporozumień, zaczęli w odniesieniu do Boga Najwyższego używać Jego imienia, a nie tytułów w rodzaju Pan, Wiekuisty czy nawet Atua, który w większości języków polinezyjskich znaczy po prostu „Bóg”. Dzięki temu wyspiarze ci nauczyli się modlić do Jehowy i wymawiać Jego imię.

Później ukazały się pierwsze przekłady Biblii na mowę miejscowej ludności. Rzecz zrozumiała, że występuje w nich imię Boże: Iehova w dialekcie hawajskim, rarotonga, tahitańskim i niue; Ieova po samoańsku, a po maorysku Ihowa. Godny uwagi jest przy tym fakt, że w wielu przekładach imię to zamieszczono nawet w Chrześcijańskich Pismach Greckich (w tak zwanym Nowym Testamencie).

Starsze pokolenie Maorysów z Nowej Zelandii jeszcze pamięta czasy, gdy imię Jehowa było w powszechnym użyciu — zwłaszcza na marae. Podczas oficjalnych uroczystości, takich jak witanie przybyłych dygnitarzy, w treść przemówień wplatano cytaty z Biblii, na przykład: „Bojaźń Jehowy jest początkiem mądrości”. Imieniem tym bez skrępowania posługiwano się podczas nabożeństw na terenie całej Polinezji. Osoby w podeszłym wieku po dziś dzień znają imię Boże w swoim języku. Inaczej przedstawia się sprawa z młodszym pokoleniem, które porzuciło tradycyjny styl życia.

Próby przemilczenia imienia Bożego

Z czasem pewną liczbę przekładów Pisma Świętego na języki polinezyjskie poddano rewizji. Podobnie jak to było w wypadku różnych zrewidowanych wydań Biblii w Europie i Ameryce Północnej, jedna z głównych zmian polegała na usunięciu imienia Jehowa (lub jego bardzo bliskich odpowiedników). Na przykład w tak zwanej poprawionej wersji Biblii samoańskiej, wydanej w roku 1969, zastąpiono je wyrazem Alii (Pan); analogiczną zmianę zamierza się też wprowadzić w dialekcie niue.

Trzeba przyznać, że mieszkańcy Polinezji nie czczą już swych dawnych bóstw i bożków, jak to czynili w przeszłości. Zanikł nawet kult Io o Zakrytym Obliczu, niegdyś najwyższego boga Maorysów. Czy jednak w jakimkolwiek stopniu upoważnia to tłumaczy Biblii do chowania jej Boskiego Autora pod zasłoną anonimowości przez zastąpienie Jego imienia zwyczajnym tytułem? Czy Jego imię stało się dziś mniej ważne? Na pewno nie, gdyż sam Jezus w modlitwie wzorcowej nauczył swych naśladowców prosić przede wszystkim o uświęcenie tegoż imienia.b

Obrońcy imienia Bożego

Pomimo takiego rozwoju wydarzeń imieniu Jehowy nie grozi na Polinezji zapomnienie. Dlaczego? Tak samo bowiem, jak we wszystkich innych krajach, mieszkańców tych wysp regularnie odwiedzają Świadkowie Jehowy, aby ich zapoznawać z tym imieniem. W omawianym zakątku kuli ziemskiej uczestniczy obecnie w tej działalności ponad 16 000 głosicieli, którzy wskazują bliźnim na znaczenie posiadania dokładnej wiedzy ze Słowa Bożego oraz korzystania z niej w życiu. Właśnie na tym polega oddawanie Bogu czci i uświęcanie Jego imienia (Jana 4:21-24).

[Przypisy]

[Mapa na stronie 14]

[Patrz publikacja]

Hawaje

Samoa

Niue

Tahiti

Rarotonga

Nowa Zelandia

[Ilustracje na stronie 15]

Tutuila (Samoa Amerykańskie)

Jezioro Gunn (Nowa Zelandia)

Savaii (Samoa Zachodnie)

Plaża Avatele na wyspie Niue