Jak można poznać Boga po imieniu

DO PEWNEJ dziennikarki czytelnik nadesłał list następującej treści: „To pytanie dręczy mnie przez całe życie i mam nadzieję, że od pani w końcu dostanę odpowiedź. Jak brzmi imię Boga? Żydzi twierdzą, że zaginęło przed wiekami. Chrześcijanie zwą Boga Jezusem. Mahometanie Allahem. (...) Jak więc Bóg ma na imię?” Gazeta zamieściła to pytanie wraz z następującą odpowiedzią: „Zgodnie z pradawnymi hebrajskimi wierzeniami Bóg jest wszechmocny, nie można Go zatem objąć pojedynczym mianem. Zapewniam jednak Pana, że On (lub Ona) pozytywnie zareaguje na każde imię, którym Pan z szacunkiem Go (Ją) nazwie”.

Taki lekki stosunek do imienia Bożego nie jest dziś rzadkością. Nawet ludzie religijni i uznający autorytet Biblii zazwyczaj nie przywiązują wagi do tej sprawy. Ale jak myśli Bóg? Czy i dla Niego nie ma większego znaczenia, jak Go nazywamy?

Nie jest to sprawa błaha

Warto zauważyć, że imię własne Boga, Jehowa, pojawia się w Biblii bardzo często. W Piśmie Świętym w Przekładzie Nowego Świata występuje aż 7210 razy!a To sam Bóg natchnął pisarzy Biblii, żeby tak wiele razy zamieścili je w Jego Słowie. Jeden z nich, psalmista Asaf, oświadczył: „Ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią” (Psalm 83:18). W innym psalmie Dawid zapewnił: „Będziemy wspominać o imieniu Jehowy, naszego Boga” (Psalm 20:7).

Jak wynika z Biblii, Jehowa Bóg bada ludzkie serca, chcąc poznać nasz stosunek do Jego imienia. W Psalmie 44:20, 21 czytamy: „Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga (...), czyż sam Bóg by tego nie odkrył? Zna on przecież tajniki serca”. Prorok Izajasz napisał: „Dzięki składajcie Jehowie! Wzywajcie jego imienia. Oznajmiajcie wśród ludów jego czyny. Wspominajcie, że jego imię jest wywyższone” (Izajasza 12:4).

Bóg wyraźnie oświadczył: „Będą musieli poznać, że mam na imię Jehowa” (Jeremiasza 16:21). Rzekł również: „Uświęcę swoje wielkie imię, które było bezczeszczone wśród narodów (...); i narody będą musiały poznać, że ja jestem Jehowa” (Ezechiela 36:23). Zapowiedziano tu czasy, kiedy Jehowa wyleje swój gniew na ludzi lekceważących to imię. A zatem Bogu bynajmniej nie jest obojętne, jak traktujemy Jego imię własne.

Jehowa nie jest od ciebie daleko

Jak można poznać Boga po imieniu? I co to właściwie znaczy? Biblia odpowiada: „Znający twe imię będą ci ufali” (Psalm 9:10). Wynika stąd wyraźnie, że znać Boga z imienia to coś więcej, niż wiedzieć, jak ono brzmi. Chodzi o to, by Mu zaufać. Wymaga to uświadamiania sobie, jakim jest Bogiem — poznawania Jego cech i sposobu myślenia. Właśnie z takiej wiedzy rodzi się ufność.

Zdobywanie tej wiedzy jest możliwe tylko dzięki pilnemu czytaniu i rozważaniu Biblii. Każdego, kto darzy miłością zarówno Jego, jak i Jego imię, Jehowa obiecuje otoczyć opieką, o czym zapewnia w następujących słowach: „Ponieważ mnie pokochał, więc i ja go ocalę. Ochronię go, gdyż poznał moje imię. Będzie mnie wzywał, a ja mu odpowiem. Będę z nim w udręce. Wyratuję go i otoczę go chwałą. Długimi dniami go nasycę i dam mu ujrzeć zgotowane przeze mnie wybawienie” (Psalm 91:14-16).

Z tymi, którzy znają Go po imieniu, łączy Jehowę niezrównana zażyłość! Ty również możesz się cieszyć taką więzią. W szczerych modlitwach nie wahaj się zwracać do Niego imiennie. Odpowie ci, bo jak czytamy w Biblii, „nie jest on daleko od nikogo z nas” (Dzieje 17:27).

[Przypis]

[Ramka i ilustracja na stronie 11]

Bóg zna cię po imieniu

Bóg powiedział do Mojżesza: „Znam cię po imieniu” (Wyjścia 33:12). Poświadcza to słynna opowieść biblijna o płonącym krzewie. Czytamy tam, że Bóg „zawołał (...) spośród ciernistego krzewu, mówiąc: ‚Mojżeszu! Mojżeszu!’” (Wyjścia 3:4). Pismo Święte relacjonuje znacznie więcej sytuacji, kiedy to Bóg zwracał się do ludzi po imieniu. Jasno stąd wynika, że Stwórca wszechświata interesuje się ludźmi jako jednostkami.

Według Biblii Bóg zna po imieniu każdą z niezliczonych miliardów gwiazd (Izajasza 40:26). O ileż bardziej troszczy się o ludzi, którzy oddają mu cześć! Apostoł Paweł napisał: „Jehowa zna tych, którzy do niego należą” (2 Tymoteusza 2:19). Chodzi tu na pewno o coś więcej niż o samo pamiętanie imion. Bóg zna swych czcicieli na wskroś. My także powinniśmy znać imię Boże i nabywać dokładnej wiedzy o osobowości Tego, który je nosi.

W ostatniej księdze Biblii jest mowa o pewnym symbolicznym zwoju, na którym od zarania ludzkich dziejów Bóg notuje imiona wszystkich swych czcicieli. Został nazwany „zwojem życia”, gdyż każdego, kto na nim figuruje, Jehowa Bóg obdarzy życiem wiecznym (Objawienie 17:8). Oto cudowna nagroda przewidziana dla tych, którzy znają Boga z imienia.

[Ramka i ilustracja na stronie 12]

Oznajmiali imię Boże

● Mojżesz, w pieśni ułożonej tuż przed wejściem Izraela do Ziemi Obiecanej: „Będę oznajmiał imię Jehowy” (Powtórzonego Prawa 32:3).

● Dawid, gdy rzekł do olbrzyma Goliata: „Przychodzę do ciebie z imieniem Jehowy Zastępów” (1 Samuela 17:45).

● Hiob, gdy oświadczył po stracie całego majątku i tragicznej śmierci wszystkich dzieci: „Niech imię Jehowy dalej będzie błogosławione” (Hioba 1:21).

● Apostoł Piotr, cytując Pisma Hebrajskie: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony” (Dzieje 2:21).

● Prorok Izajasz, gdy nawoływał: „Dzięki składajcie Jehowie! Wzywajcie jego imienia. (...) Wspominajcie, że jego imię jest wywyższone” (Izajasza 12:4).

● Jezus Chrystus, gdy uczył swych naśladowców: „Macie więc modlić się w ten sposób: ‚Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię’” (Mateusza 6:9, 10).

● Jezus Chrystus w modlitwie do Boga: „Ujawniłem twoje imię” (Jana 17:6).

● Bóg, gdy rzekł do swego ludu: „Jam jest Jehowa. To jest moje imię; i chwały mojej nie oddam nikomu innemu” (Izajasza 42:8).