Niezrównana mądrość Jehowy

Mądrość Króla Wieczności przejawia się w Jego ziemskich dziełach w niezwykle różnorodny sposób. Zwróćmy uwagę na słowa Agura: „Każde słowo Pana jest prawdziwe. On jest tarczą dla tych, którzy mu ufają” (Przypowieści 30:5). Następnie Agur mówi o licznych żywych stworzeniach Bożych, wielkich i małych. Na przykład w wersetach od 24 do 28 opisuje ‛cztery stworzenia najmniejsze na ziemi’, które jednak — jak czytamy w Przekładzie Nowego Świata — wykazują „instynktowną mądrość”. Są nimi mrówki, góraliki, szarańcze i gekony.

Zwierzęta rzeczywiście są obdarzone „instynktowną mądrością”. Nie rozumują jak ludzie, lecz polegają na wszczepionej im mądrości. Czy już kiedyś się nad tym zastanawiałeś? Jakże zdyscyplinowane są te stworzenia! Na przykład mrówki żyją w zorganizowanych koloniach, w których skład wchodzi królowa, robotnice i samce. Mrówki robotnice niektórych gatunków prowadzą nawet hodowle mszyc. Zajmują się ich „dojeniem”, a żołnierze odpędzają każdego wroga usiłującego do nich wtargnąć. Księga Przypowieści 6:6 zachęca: „Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej postępowaniu, abyś zmądrzał”. Czy takie przykłady nie powinny nas pobudzać, by ‛mieć zawsze mnóstwo pracy w dziele Pańskim’? (1 Koryntian 15:58).

Ludzie budują ogromne samoloty. O ileż bardziej wszechstronne są jednak ptaki, na przykład koliber, ważący zaledwie kilka gramów! Aby przelecieć nad oceanem, samolot Boeing 747 musi zabrać 180 000 litrów paliwa, wymaga obsługi wyszkolonej załogi i skomplikowanego systemu nawigacyjnego. Tymczasem maleńkiemu kolibrowi wystarczy zaledwie jeden gram „paliwa” w postaci tłuszczu, żeby przebyć całą drogę z Ameryki Północnej przez Zatokę Meksykańską do Ameryki Południowej. Nie potrzebuje ciężkiego ładunku paliwa, przeszkolenia w nawigacji ani skomplikowanych map czy komputerów! Czy ta zdolność powstała przypadkowo, w wyniku procesu ewolucyjnego? Trudno w to uwierzyć! Ów maleńki ptaszek wykazuje instynktowną mądrość, wszczepioną mu przez jego Stwórcę, Jehowę Boga.

Twórcza mądrość Jehowy

 9, 10. (a) Jakich wspaniałych dzieł dokonał Jehowa, przygotowując ziemię jako dar dla ludzi? (b) Jak w dziełach stwórczych Jehowy uwidacznia się Jego niezrównana mądrość? (Zobacz ramkę).

⁹ Zastanówmy się nad wspaniałym dziedzictwem, które Król Wieczności przewidział dla nas, ludzi. W Psalmie 115:16 powiedziano: „Niebiosa są niebiosami Pana [Jehowy, NW], ale ziemię dał synom ludzkim”. Czy nie uważasz, że powierzono nam cudowną posiadłość? Z całą pewnością! A jakże sobie cenimy, że przygotowując nam ziemię na mieszkanie, nasz Stwórca posłużył się niezrównaną zdolnością przewidywania! (Psalm 107:8).

¹⁰ Podczas sześciu „dni” stwarzania, o których czytamy w pierwszym rozdziale Księgi 1 Mojżeszowej i z których każdy trwał tysiące lat, na ziemi zachodziły cudowne zmiany. Końcowym rezultatem Bożych dzieł stwórczych była ziemia pokryta zielonym dywanem traw, przyozdobiona barwnymi kwiatami oraz majestatycznymi lasami. Roiło się na niej od egzotycznych zwierząt morskich, gromad pięknie upierzonych ptaków oraz ogromnych stad domowych i dzikich zwierząt, rozmnażających się „według rodzajów ich”. Po opisie stworzenia mężczyzny i kobiety w Księdze 1 Mojżeszowej 1:31 powiedziano: „I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre”. W jakimż zachwycającym środowisku żyli ci pierwsi ludzie! Czyż we wszystkich tych dziełach stwórczych nie dostrzegamy mądrości, zdolności przewidywania i troskliwości miłościwego Stwórcy? (Izajasza 45:11, 12, 18).

11. Jak Salomon wywyższał twórczą mądrość Jehowy?

¹¹ Jednym z ludzi podziwiających mądrość Króla Wieczności był Salomon. Wielokrotnie zwracał uwagę na ten przymiot Stwórcy (Przypowieści 1:1, 2; 2:1, 6; 3:13-18). Zapewnił nas, że „ziemia trwa na wieki”. Doceniał liczne cuda stworzenia, w tym także rolę obłoków w zraszaniu ziemi. Dlatego napisał: „Wszystkie rzeki płyną ku morzu, a jednak morze nie wzbiera; w dalszym ciągu płyną rzeki do miejsca, do którego zdążają” (Kaznodziei 1:4, 7). Tak więc po nawodnieniu ziemi wody deszczowe i rzeczne wracają z oceanów do chmur. Jak wyglądałaby nasza ziemia i co by było z nami bez tego oczyszczającego obiegu wody?

12, 13. Jak możemy okazać docenianie dla Bożych dzieł stwórczych?

¹² Nasze docenianie równowagi panującej we wszystkim, co zostało stworzone, powinno być poparte działaniem, jak na to wskazał król Salomon w ostatnich słowach Księgi Kaznodziei: „Wysłuchaj końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka. Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną — czy dobrą, czy złą” (Kaznodziei 12:13, 14). Powinniśmy się obawiać uczynienia czegokolwiek, co mogłoby się nie podobać Bogu. Przejęci zbożnym lękiem, musimy raczej starać się być Mu posłuszni.

¹³ Niewątpliwie gorąco pragniemy wysławiać Króla Wieczności za Jego chwalebne dzieła stwórcze! W Psalmie 104:24 oświadczono: „Jak liczne są dzieła Twoje, Jahwe! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń” (BT). Z radością powtarzamy ostatni werset tego Psalmu, mówiąc sobie oraz innym: „Błogosław Jehowę, moja duszo. Wysławiajcie Jah!” (NW).

Ukoronowanie dzieła stwórczego na ziemi

14. Pod jakim względem człowiek będący stworzeniem Bożym znacznie przewyższa zwierzęta?

¹⁴ Wszystkie dzieła Jehowy zostały uczynione po mistrzowsku. Ale najznakomitszymi stworzeniami na ziemi jesteśmy my — ludzie. W punkcie kulminacyjnym szóstego dnia stwarzania Jehowa powołał do istnienia Adama, a potem Ewę, jako stworzenia znacznie górujące nad rybami, ptakami i zwierzętami naziemnymi. Wiele zwierząt wykazuje instynktowną mądrość, natomiast ludzi obdarzono zdolnością rozumowania, sumieniem, które potrafi rozróżniać między tym, co słuszne, a co niesłuszne, umiejętnością planowania przyszłości oraz wrodzonym pragnieniem oddawania czci Bogu. Jak do tego doszło? Człowiek nie rozwinął się ewolucyjnie ze zwierząt, lecz został stworzony na obraz Boży. Wobec tego tylko on może odzwierciedlać przymioty swego Stwórcy, który powiedział o sobie: „Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, powolny do gniewu, a obfitujący w miłościwą życzliwość i prawdę” (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 34:6, NW).

15. Dlaczego powinniśmy pokornie wysławiać Jehowę?

¹⁵ Wysławiajmy Jehowę i dziękujmy Mu za niezwykłe zaprojektowanie naszego ciała. Wszystka krew — bez której nie ma życia — obiega nasze ciało co 60 sekund. Jak czytamy w Księdze 5 Mojżeszowej 12:23, „krew to dusza” — nasze życie — drogocenne w oczach Bożych. Mocne kości, elastyczne mięśnie i wrażliwy system nerwowy zwieńcza mózg znacznie górujący nad każdym mózgiem zwierzęcym i mający taką pojemność, że nie dorównałby mu komputer wielkości drapacza chmur. Czy nie przejmuje cię to uczuciem pokory? Powinno tak być (Przypowieści 22:4). Zastanów się jeszcze: Nasze płuca, krtań, język, zęby i usta współdziałają ze sobą, dzięki czemu ludzie posługują się mową w tysiącach języków. Dawid słusznie śpiewał Jehowie: „Wysławiam cię za to, że cudownie mnie stworzyłeś. Cudowne są dzieła twoje i duszę moją znasz dokładnie” (Psalm 139:14). Przyłączmy się do Dawida i z wdzięcznością wysławiajmy Jehowę, naszego wspaniałego Twórcę i Boga!

16. Jaki utwór muzyczny na chwałę Jehowy ułożył słynny kompozytor i na jakie pilne wezwanie możemy zareagować?

¹⁶ Libretto do oratorium skomponowanego w XVIII wieku przez Józefa Haydna opiewa chwałę Jehowy: „Składajcie Mu dzięki, wszystkie cudowne dzieła Jego! Śpiewajcie ku Jego czci, śpiewajcie ku Jego chwale, błogosławcie i wysławiajcie Jego imię! Niechaj chwała Jehowy trwa na zawsze! Amen, Amen!” Jeszcze piękniejsze są natchnione wypowiedzi często powtarzające się w Psalmach, na przykład w Psalmie 107:8, 15, 21, 31 czterokrotnie rozlega się wezwanie: „Niechaj ludzie składają dzięki Jehowie za jego miłościwą życzliwość i za jego zdumiewające dzieła wobec synów ludzkich” (NW). Czy bierzesz udział w tym wysławianiu? Powinieneś to czynić, gdyż wszystko, co naprawdę piękne, pochodzi od Jehowy, Króla Wieczności.