Jehowa — nasz najlepszy Przyjaciel

 1. Jakimi umiejętnościami się odznaczamy dzięki temu, że zostaliśmy stworzeni na obraz Boga?

CZĘSTO słyszy się powiedzenie: „Jaki ojciec, taki syn”. Rzeczywiście dzieci nieraz bardzo przypominają rodziców. Przecież dziedziczą pewne cechy zarówno po ojcu, jak i po matce. Jehowa, nasz niebiański Ojciec, jest Dawcą życia (Ps. 36:9). A my, Jego ziemskie dzieci, pod pewnymi względami jesteśmy do Niego podobni. Ponieważ zostaliśmy stworzeni na Jego obraz, potrafimy myśleć, wyciągać wnioski, a także nawiązywać i pielęgnować przyjaźnie (Rodz. 1:26).

 2. Na jakiej podstawie Jehowa może się stać naszym Przyjacielem?

² Jehowa może być naszym najlepszym Przyjacielem. Taka przyjaźń opiera się na Bożej miłości względem nas i naszej wierze w Niego oraz Jego Syna. Jezus oświadczył: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Jest wiele przykładów ludzi, którzy utrzymywali z Jehową bliskie relacje. Przyjrzyjmy się dwóm z nich.

 3, 4. Jak wyglądały relacje Jehowy z Abrahamem, a jak z jego potomkami?

³ O patriarsze i przodku Izraelitów Jehowa powiedział: „Abraham, mój przyjaciel” (Izaj. 41:8). Księga 2 Kronik 20:7 także wskazuje na bliską więź między Abrahamem a Bogiem (por. Biblię warszawską). Co leżało u podstaw trwałej przyjaźni tego wiernego człowieka z jego Stwórcą? Była to wiara Abrahama (Rodz. 15:6; odczytaj Jakuba 2:21-23).

⁴ Początkowo dla potomków Abrahama, którzy stali się starożytnym narodem izraelskim, Jehowa również był Ojcem i Przyjacielem. Niestety, utracili oni tę przyjaźń. Dlaczego? Ponieważ przestali okazywać wiarę w Jego obietnice.

 5, 6. (a) Jak Jehowa został twoim przyjacielem? (b) Jakie pytania warto sobie zadać?

⁵ Im więcej uczysz się o Jehowie, tym silniejszą wiarę w Nim pokładasz i tym bardziej Go kochasz. Wróć myślą do czasu, gdy uzmysłowiłeś sobie, że Bóg to realna osoba, z którą można zadzierzgnąć bliską więź. Dowiedziałeś się też, że z powodu nieposłuszeństwa Adama wszyscy rodzimy się grzeszni. Pojąłeś, że ludzkość jest oddalona od Boga (Kol. 1:21). Następnie zrozumiałeś, że nasz kochający niebiański Ojciec nie jest kimś dalekim, kto się nami nie interesuje. Gdy dowiedzieliśmy się o Jego darze w postaci Jezusowej ofiary okupu i uwierzyliśmy w nią, zaczęliśmy budować przyjaźń z Bogiem.

⁶ Spoglądając wstecz, warto zapytać siebie: „Czy moja przyjaźń z Bogiem się zacieśnia? Czy głęboko ufam mojemu ukochanemu Przyjacielowi, Jehowie, i czy z każdym dniem darzę Go coraz większą miłością?”. W starożytności bliską więzią z Jehową cieszył się również Gedeon. Omówmy teraz jego pozytywny przykład i weźmy go sobie do serca.

 7-9. (a) Jakie zdumiewające przeżycie miał Gedeon i jaki był tego rezultat? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Jak możemy przyjaźnić się z Jehową?

⁷ Sędzia Gedeon służył Jehowie w burzliwym okresie dziejów Izraela, kiedy naród ten przebywał już w Ziemi Obiecanej. Rozdział 6 Księgi Sędziów donosi, że Gedeona odwiedził w Ofrze anioł Jehowy. W tamtym czasie sąsiadujący z Izraelitami Midianici stanowili dla nich poważne zagrożenie. Dlatego Gedeon młócił pszenicę nie na otwartym polu, lecz w winnej tłoczni, gdzie mógłby szybko ukryć cenne ziarno. Zaskoczony tym, że pojawił się przy nim anioł i nazwał go „dzielnym mocarzem”, Gedeon wyraził wątpliwość, czy Jehowa, który wyprowadził Izraelitów z Egiptu, teraz naprawdę przyjdzie im z pomocą. Anioł zapewnił Gedeona, że Stwórca, w którego imieniu przemawia, jest po jego stronie.

⁸ Gedeon zastanawiał się, jak miałby ‛wybawić Izraela z dłoni Midianu’. Otrzymał na to bezpośrednią odpowiedź: „Wszak ja będę z tobą”, oznajmił Jehowa, „i na pewno pobijesz Midian, jak gdyby to był jeden człowiek” (Sędz. 6:11-16). Zapewne wciąż głowiąc się, jak do tego dojdzie, Gedeon szukał znaku. Zwróćmy jednak uwagę, że nic w tej rozmowie nie wskazuje na to, by miał jakiekolwiek wątpliwości, czy Jehowa jest realną Osobą.

⁹ To, co się zdarzyło później, umocniło wiarę Gedeona i zbliżyło go do Boga. Gedeon przygotował posiłek i postawił go przed aniołem. Gdy ten dotknął swoją laską pokarmu, w nadprzyrodzony sposób wszystko zostało pochłonięte przez ogień. Wtedy Gedeon uzmysłowił sobie, że w rzeczywistości rozmawiał z aniołem reprezentującym Jehowę. Zatrwożony, wykrzyknął: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo, wszak widziałem anioła Jehowy twarzą w twarz!” (Sędz. 6:17-22). Ale czy to wydarzenie stworzyło dystans między Gedeonem a Bogiem? Wręcz przeciwnie! Gedeon odczuł, że cieszy się pokojem z Bogiem. Świadczy o tym nazwa, jaką nadał ołtarzowi wzniesionemu na tym miejscu — „Jehowa-Szalom”. Znaczy ona „Jehowa jest pokojem” (odczytaj Sędziów 6:23, 24). Kiedy rozmyślamy o tym, co każdego dnia Bóg robi dla nas, dostrzegamy, że jest On prawdziwym Przyjacielem. Częste modlitwy do Niego pogłębiają spokój, jaki odczuwamy, i cementują łączącą nas z Nim przyjaźń.

10. Czego według Psalmu 15:3, 5 oczekuje od nas Jehowa, jeśli mamy być Jego przyjaciółmi?

¹⁰ Aby Jehowa był naszym Przyjacielem, musimy spełniać pewne warunki. W Psalmie 15 Dawid śpiewał o tym, czego się oczekuje od osób, które chcą być ‛gośćmi w namiocie Jehowy’, czyli Bożymi przyjaciółmi (Ps. 15:1). Skupmy się na dwóch z wymienionych wymagań — nierzucaniu oszczerstw i przejawianiu uczciwości w całym postępowaniu. W związku z tymi sprawami Dawid napisał o człowieku goszczącym w namiocie Jehowy: „Nie rzucił oszczerstwa swym językiem. (...) Nie wziął łapówki na szkodę niewinnego” (Ps. 15:3, 5).

11. Dlaczego musimy wystrzegać się rzucania oszczerstw?

¹¹ W innym psalmie Dawid nawoływał: „Strzeż swego języka od złego” (Ps. 34:13). Niesłuchanie tej natchnionej rady stworzyłoby przepaść między nami a naszym prawym niebiańskim Ojcem. Oszczerstwo to w gruncie rzeczy domena wielkiego wroga Jehowy, Szatana Diabła. Określenie „Diabeł” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „oszczercę”. Poskramianie języka, gdy mówimy o drugich, pozwala zachowywać bliskie stosunki z Jehową. Jest to szczególnie ważne, gdy chodzi o nasz stosunek do zamianowanych braci w zborze (odczytaj Hebrajczyków 13:17; Judy 8).

12, 13. (a) Dlaczego powinniśmy być uczciwi we wszystkim? (b) Jak nasza uczciwość może wpłynąć na innych?

¹² Słudzy Jehowy odznaczają się też uczciwością — nie wykorzystują drugich. Apostoł Paweł napisał: „Módlcie się za nas, gdyż ufamy, że mamy uczciwe sumienie, bo we wszystkim pragniemy postępować uczciwie” (Hebr. 13:18). Ponieważ jesteśmy zdecydowani „we wszystkim (...) postępować uczciwie”, wystrzegamy się wyzyskiwania naszych chrześcijańskich braci. Jeśli na przykład ich zatrudniamy, chcemy mieć pewność, że są właściwie traktowani i otrzymują pensję zgodną z umową. Jako chrześcijanie, jesteśmy uczciwi zarówno względem naszych pracowników, jak i wszystkich innych ludzi. A jeśli to my pracujemy u współwyznawcy, to pilnujemy się, by go nie wykorzystywać, domagając się specjalnych przywilejów.

¹³ Jakże często słyszymy słowa uznania z ust osób postronnych, które mają do czynienia ze Świadkami Jehowy! Na przykład dyrektor wielkiej firmy budowlanej zauważył, że Świadkowie Jehowy są słowni. Powiedział: „Zawsze wywiązujecie się z tego, czego się podjęliście” (por. Ps. 15:4). Takie postępowanie pomaga nam pielęgnować przyjaźń z naszym kochającym niebiańskim Ojcem, Jehową, a ponadto przysparza Mu chwały.

14, 15. Jak w służbie możemy pomagać innym stać się przyjaciółmi Jehowy?

¹⁴ Wielu naszych rozmówców, nawet jeśli wierzy, że Bóg istnieje, nie postrzega Go jako najlepszego Przyjaciela. Jak możemy im pomóc? Przyjrzyjmy się wskazówkom, których Jezus udzielił 70 uczniom, gdy posłał ich po dwóch do głoszenia: „Gdziekolwiek wejdziecie do domu, powiedzcie najpierw: ‚Pokój temu domowi’. I jeśli tam jest przyjaciel pokoju, wasz pokój spocznie na nim. Ale jeśli nie ma, wróci do was” (Łuk. 10:5, 6). Możemy pociągać ludzi do prawdy przyjaznym podejściem. W wypadku przeciwników może ono pohamować ich wrogość i utorować drogę przychylniejszej reakcji podczas następnej wizyty.

¹⁵ Życzliwe, pokojowe nastawienie okazujemy również ludziom, którzy tkwią w fałszywej religii lub praktykują niebiblijne zwyczaje. Serdecznie witamy na zebraniach tych, którzy są rozczarowani współczesnym światem i z tego powodu zapragnęli dowiedzieć się czegoś więcej o naszym Bogu. Wiele ciekawych przykładów takich osób opisują artykuły z cyklu „Biblia pomaga zmienić życie”.

16. Dlaczego można powiedzieć, że jesteśmy nie tylko przyjaciółmi, ale też współpracownikami Jehowy?

¹⁶ Ludzie, którzy ze sobą współpracują, często zaczynają się przyjaźnić. Wszyscy, którzy się oddali Jehowie, mają zaszczyt zaliczać się zarówno do Jego przyjaciół, jak i współpracowników (odczytaj 1 Koryntian 3:9). Gdy uczestniczymy w dziele głoszenia i czynienia uczniów, wyraźniej dostrzegamy wspaniałe cechy naszego niebiańskiego Ojca. Widzimy, jak Jego święty duch wyposaża nas do wywiązywania się z tego zleconego nam zadania.

17. Jak o tym, że Jehowa jest naszym Przyjacielem, świadczy pokarm duchowy udostępniany na zgromadzeniach?

¹⁷ Im większy mamy udział w dziele czynienia uczniów, tym bliżej czujemy się związani z Jehową. Obserwujemy na przykład, jak udaremnia On wysiłki przeciwników. Pomyśl o ostatnich kilku latach. Czyż nie dostrzegamy wyraźnie, że Bóg zapewnia nam kierownictwo? Ciągła obfitość pożywnego pokarmu duchowego wręcz zachwyca. Programy zgromadzeń świadczą o tym, że nasz kochający Ojciec dobrze zna nasze problemy i potrzeby. Dziękując za jeden z kongresów, pewna rodzina napisała: „Program naprawdę poruszył nasze serca. Odczuliśmy, jak bardzo Jehowa kocha i chce dobra każdego z nas”. Po specjalnym kongresie w Irlandii małżeństwo z Niemiec wyraziło wdzięczność za serdeczne przyjęcie i troskę. Na koniec para ta dodała: „Ale największe podziękowania należą się Jehowie i Jego Królowi, Jezusowi Chrystusowi. To Oni zaprosili nas do wejścia w skład tego prawdziwie zjednoczonego narodu. Nie tylko mówimy o jedności, ale codziennie jej doświadczamy. To, czego zaznaliśmy w związku ze specjalnym kongresem w Dublinie, będzie nam zawsze przypominać o tym, że mamy cenny przywilej służyć naszemu wspaniałemu Bogu razem z wami wszystkimi”.

18. Nad czym dobrze jest się zastanowić, jeśli chodzi o nasz kontakt z Jehową?

¹⁸ Przyjaźń się zacieśnia, gdy przyjaciele mają ze sobą dobry kontakt. W dobie Internetu i technologii telekomunikacyjnych ludzie często esemesują lub korzystają z serwisów społecznościowych. Jak jednak ma się do tego nasz osobisty kontakt z najlepszym Przyjacielem, Jehową? Wiemy, że On ‛wysłuchuje modlitwy’ (Ps. 65:2). Ale jak często wykazujemy inicjatywę, by się do Niego zwracać?

19. Z jakiej pomocy możemy korzystać, jeżeli trudno nam otworzyć serce przed niebiańskim Ojcem?

¹⁹ Niektórym sługom Bożym nie jest łatwo otwierać serce i wyrażać najskrytsze uczucia. Ale właśnie tego Jehowa spodziewa się po naszych modlitwach (Ps. 119:145; Lam. 3:41). Nawet jeśli takie głębokie emocje trudno nam ubrać w słowa, możemy liczyć na pomoc. Paweł napisał chrześcijanom w Rzymie: „Tego, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, nie wiemy, lecz sam duch ujmuje się za nami nie wypowiedzianymi westchnieniami. Jednakże Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł ducha, ponieważ w zgodzie z Bogiem ujmuje się on za świętymi” (Rzym. 8:26, 27). Rozmyślanie nad słowami utrwalonymi w Biblii — na przykład w Księdze Hioba, Psalmach czy Księdze Przysłów — pomoże nam otwierać się przed Jehową.

20, 21. Jaką pociechę niosą słowa Pawła z Filipian 4:6, 7?

²⁰ Gdy znajdziemy się w trudnej sytuacji, usłuchajmy natchnionej rady Pawła udzielonej Filipianom: „O nic się nie zamartwiajcie, ale we wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem”. Takie szczere dzielenie się myślami z najlepszym Przyjacielem z pewnością nas pokrzepi i pocieszy, gdyż apostoł dodał: „Pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych przez Chrystusa Jezusa” (Filip. 4:6, 7). Obyśmy zawsze cenili niezrównany „pokój Boży”, który faktycznie strzeże naszych serc i władz umysłowych!

²¹ Modlitwa pomaga nam zacieśniać przyjaźń z Jehową. Dlatego ‛nieustannie się módlmy’ (1 Tes. 5:17). Niech to studium umocni naszą cenną więź z Bogiem i nasze postanowienie stosowania się do Jego prawych wymagań. Znajdujmy też czas, by rozmyślać o błogosławieństwach, których zaznajemy, ponieważ Jehowa rzeczywiście jest naszym Ojcem, naszym Bogiem i naszym Przyjacielem.