1, 2. Dlaczego przyjaźń między Dawidem a Jonatanem stanowi niezwykły przykład lojalności?

JONATAN zapewne był zdumiony tym, że młody Dawid postanowił zmierzyć się z olbrzymem Goliatem. Teraz Dawid stał przed ojcem Jonatana, królem izraelskim Saulem, a ‛w swej ręce trzymał głowę Filistyna’ (1 Sam. 17:57). Jonatan prawdopodobnie podziwiał Dawida za odwagę. Było jasne, że Bóg wspiera tego młodzieńca, toteż „dusza Jonatana związała się z duszą Dawida”. Co więcej, ‛zawarli oni przymierze, gdyż Jonatan miłował go jak własną duszę’ (1 Sam. 18:1-3). Do końca swego życia pozostał lojalny wobec Dawida.

² Kiedy na kolejnego króla w Izraelu Bóg wybrał Dawida, Jonatan nie przestał darzyć go przywiązaniem. Gdy Saul usiłował zabić Dawida, Jonatan martwił się o swego przyjaciela. Aby dodać mu otuchy, udał się do Choresz na Pustkowiu Judzkim i tam ‛umocnił jego rękę w Bogu’, mówiąc: „Nie lękaj się (...), będziesz królem nad Izraelem, ja zaś będę drugi po tobie” (1 Sam. 23:16, 17).

 3. Co dla Jonatana było ważniejsze od lojalności wobec Dawida i skąd o tym wiemy? (Zobacz ilustrację tytułową).

³ Lojalność budzi niemal powszechny podziw. Gdybyśmy jednak zachwycali się jedynie lojalnością Jonatana wobec Dawida, moglibyśmy przeoczyć ważną lekcję. Dlaczego Jonatan uważał go za przyjaciela, a nie rywala? Najwyraźniej było coś, co miało dla Jonatana większe znaczenie niż osobiste dążenia. Pamiętajmy, że ‛umocnił on rękę Dawida w Bogu’. Nie ulega więc wątpliwości, że pierwsze miejsce w sercu Jonatana zajmowała lojalność wobec Jehowy. Właśnie na niej opierał on swoją lojalność względem Dawida. Obaj lojalnie dotrzymywali złożonej sobie przysięgi: „Niech Jehowa będzie między mną a tobą i między moim potomstwem a twoim potomstwem po czas niezmierzony” (1 Sam. 20:42).

 4. (a) Dzięki czemu zaznamy prawdziwej radości i satysfakcji? (b) Co rozważymy w tym artykule?

⁴ Jako chrześcijanie nie ograniczamy się do podziwiania cudzej lojalności; sami również przejawiamy ją wobec członków rodziny, przyjaciół i współwyznawców (1 Tes. 2:10, 11). Ale przede wszystkim wobec kogo powinniśmy być lojalni? Oczywiście wobec Tego, który dał nam życie! (Obj. 4:11). Zachowywanie takiej lojalnej postawy przynosi nam prawdziwą radość i satysfakcję. Jeśli jednak chcemy pozostawać lojalni wobec Boga, musimy lgnąć do Niego nawet w obliczu przeciwności. W tym artykule rozważymy, jak przykład Jonatana może nam pomóc dochować lojalności Jehowie w czterech niełatwych sytuacjach: 1) gdy ktoś sprawujący władzę zdaje się nie zasługiwać na szacunek, 2) gdy trzeba wybrać, komu okazać lojalność, 3) gdy ktoś nas źle zrozumie lub oceni i 4) gdy lojalność trudno pogodzić z osobistymi korzyściami.

 5. Dlaczego Izraelitom trudno było zachować lojalność wobec Boga za rządów Saula?

⁵ Wprawdzie Bóg namaścił ojca Jonatana, Saula, na króla, ale gdy ten okazał się później nieposłuszny, odrzucił go (1 Sam. 15:17-23). Ponieważ nie odebrał mu władzy od razu, złe postępowanie Saula stanowiło próbę dla jego poddanych i całego otoczenia. Niełatwo im było dochowywać lojalności Bogu w sytuacji, gdy król zasiadający „na tronie Jehowy” postępował niegodziwie (1 Kron. 29:23).

 6. Co pokazuje, że Jonatan pozostał lojalny względem Jehowy?

⁶ Kiedy Saul po raz pierwszy okazał nieposłuszeństwo, Jonatan pozostał lojalny wobec Jehowy (1 Sam. 13:13, 14). Prorok Samuel powiedział: „Jehowa nie porzuci swego ludu — przez wzgląd na swe wielkie imię” (1 Sam. 12:22). Jonatan dowiódł wiary w to zapewnienie, gdy Izraelowi zagroziła ogromna armia filistyńska z 30 000 rydwanów wojennych. Saul miał zaledwie 600 ludzi, przy czym tylko on i Jonatan byli uzbrojeni! Mimo to Jonatan postanowił przedostać się do placówki filistyńskiej jedynie ze swoim giermkiem. Powiedział: „Nic nie przeszkodzi Jehowie wybawić przez wielu czy przez niewielu”. Ci dwaj Izraelici zabili tam około 20 mężczyzn. Następnie „ziemia zaczęła się trząść i przerodziło się to w drżenie od Boga”, wskutek czego zdezorientowani Filistyni zwrócili się przeciw sobie. W ten sposób wiara Jonatana w Boga doprowadziła do zwycięstwa (1 Sam. 13:5, 15, 22; 14:1, 2, 6, 14, 15, 20).

 7. Jak Jonatan traktował swego ojca?

⁷ Nawet gdy Saul stracił więź z Bogiem, Jonatan — kiedy tylko było to możliwe — dalej współpracował ze swym ojcem. Na przykład razem walczyli w obronie ludu Bożego (1 Sam. 31:1, 2).

 8, 9. Jak okazywaniem respektu władzom dowodzimy lojalności wobec Boga?

⁸ Wzorem Jonatana możemy dowodzić lojalności wobec Jehowy, gdy zgodnie z Jego wymaganiem okazujemy względne podporządkowanie władzom zwierzchnim — nawet jeśli niektóre zdają się nie zasługiwać na szacunek. Zdarza się na przykład, że jakiś urzędnik jest skorumpowany. Mimo to nadal szanujemy jego stanowisko, ponieważ jesteśmy względnie podporządkowani „władzom zwierzchnim” (odczytaj Rzymian 13:1, 2). W gruncie rzeczy każdy z nas może przejawiać lojalną postawę wobec Jehowy, respektując tych, którym powierza On władzę (1 Kor. 11:3; Hebr. 13:17).

⁹ Olga^[1] z Ameryki Południowej dowiodła lojalności względem Boga, okazując szacunek swemu mężowi nawet w obliczu przeciwności. Przez lata złościł się na nią za to, że jest Świadkiem Jehowy. Maltretował ją psychicznie, obrażał, nie odzywał się do niej oraz groził, że zabierze dzieci i odejdzie. Ale Olga nie oddawała mu złem za zło. Robiła, co w jej mocy, żeby być dobrą żoną — gotowała mu, prała oraz dbała o innych jego krewnych (Rzym. 12:17). W miarę możliwości towarzyszyła mu na spotkaniach z jego rodziną lub kolegami. Kiedy na przykład chciał pojechać do innego miasta na pogrzeb ojca, wyszykowała dzieci i przygotowała wszystkie niezbędne rzeczy na podróż. Czekała na męża przed drzwiami kościoła, aż ceremonia dobiegnie końca. Po wielu latach cierpliwość i szacunek Olgi sprawiły, że mąż zaczął łagodnieć. Obecnie wozi ją do Sali Królestwa, a nawet zachęca do obecności na zebraniach, na których od czasu do czasu jej towarzyszy (1 Piotra 3:1).

10. Skąd Jonatan wiedział, komu powinien dochować lojalności?

¹⁰ Kiedy Saul postanowił zabić Dawida, Jonatan musiał dokonać trudnego wyboru — komu dochować lojalności. Co prawda zawarł przymierze z Dawidem, ale był też podporządkowany swemu ojcu. Wiedział jednak, że Bóg jest z Dawidem, a nie z Saulem. Dlatego lojalność wobec Dawida postawił wyżej niż lojalność wobec własnego ojca. Poradził Dawidowi się ukryć, a w obecności Saula dobrze się o nim wypowiadał (odczytaj 1 Samuela 19:1-6).

11, 12. Jak miłość do Boga pomaga nam w dochowywaniu Mu lojalności?

¹¹ Lojalność wobec Boga pomogła siostrze Alice z Australii zdecydować, komu należy się większa lojalność. Kiedy zaczęła studiować Biblię, zdobywaną wiedzą dzieliła się z rodziną. Później wyjaśniła krewnym, dlaczego nie będzie obchodzić z nimi Bożego Narodzenia. Początkowo jedynie się zmartwili, ale potem bardzo się na nią rozgniewali. Uznali, że odwróciła się od rodziny. Alice opowiada: „Mama zakomunikowała mi, że się mnie wyrzeka. Zszokowało mnie to i bardzo zraniło, bo naprawdę kochałam swoich bliskich. Postanowiłam jednak, że pierwsze miejsce w moim sercu zajmie Jehowa i Jego Syn, toteż na najbliższym zgromadzeniu przyjęłam chrzest” (Mat. 10:37).

¹² Jeżeli nie będziemy ostrożni, lojalność wobec narodu, szkoły lub drużyny sportowej może w końcu wyprzeć lojalność wobec Boga. Henry lubi grać w szachy. Ponieważ jego szkoła zwykła wygrywać turnieje szachowe, chciał dawać z siebie wszystko. Niemniej przyznał: „Lojalność wobec szkoły zaczęła brać górę nad lojalnością wobec Boga. Weekendowe rozgrywki szachowe spychały służbę dla Niego na dalszy plan. Dlatego postanowiłem odejść z drużyny szachowej” (Mat. 6:33).

13. Jak lojalność wobec Boga pomaga nam radzić sobie z problemami rodzinnymi?

¹³ Czasem niełatwo jest pogodzić lojalność wobec różnych członków rodziny. Na przykład Ken mówi: „Chciałem regularnie odwiedzać moją sędziwą matkę i od czasu do czasu zapraszać ją do nas. Ale mama i moja żona nie dogadywały się ze sobą. Początkowo byłem w rozterce, bo nie mogłem dogodzić jednej i drugiej. Potem uświadomiłem sobie, że w tej sytuacji muszę być lojalny najpierw wobec żony. Znalazłem więc kompromisowe rozwiązanie, które ją zadowoliło”. Zachowując lojalność wobec Boga i szacunek do Jego Słowa, Ken odważnie wyjaśnił żonie, dlaczego powinna życzliwie przyjmować jego matkę, a mamie — dlaczego musi szanować swoją synową (odczytaj Rodzaju 2:24; 1 Koryntian 13:4, 5).

14. Jak Saul potraktował Jonatana?

¹⁴ Nasza lojalność względem Jehowy może zostać wystawiona na próbę, gdy ktoś pełniący odpowiedzialną funkcję źle nas oceni. Coś takiego przeżył Jonatan. Król Saul, będący pomazańcem Bożym, wiedział, że jego syn przyjaźni się z Dawidem, ale tego nie rozumiał. Pewnego razu Saul wybuchł gniewem na Jonatana i go upokorzył. Ale Jonatan mu się za to nie odpłacił. Nie odstąpił od lojalności ani wobec Boga, ani Dawida, który z czasem miał zostać królem w Izraelu (1 Sam. 20:30-41).

15. Jak powinniśmy zareagować, gdy ktoś nas źle potraktuje?

¹⁵ To bardzo mało prawdopodobne, żebyśmy obecnie w zborach ludu Jehowy byli traktowani niesprawiedliwie. Jednak ci, którzy wśród nas przewodzą, są niedoskonali i mogą błędnie zinterpretować nasze postępowanie (1 Sam. 1:13-17). Jeśli kiedykolwiek zostaliśmy źle zrozumiani lub ocenieni, pozostańmy lojalni wobec Jehowy.

16. W jakich sytuacjach powinniśmy dochować lojalności Bogu i wyzbyć się samolubstwa?

¹⁶ Saul zachęcał Jonatana, by zadbał o własne interesy (1 Sam. 20:31). Ale Jonatan, powodowany lojalnością względem Boga, wolał przyjaźnić się z Dawidem, niż zabiegać o korzyści wynikające z władzy królewskiej. Chcąc naśladować niesamolubne nastawienie Jonatana, musimy pamiętać, że uznaniem Jehowy cieszy się ten, kto „przysiągł na swoją szkodę, nic jednak nie zmienia” (Ps. 15:4). Jonatan ‛niczego nie zmienił’ w relacjach z Dawidem. My też nie powinniśmy się wycofywać ze złożonych obietnic. Jeżeli na przykład dotrzymanie zawartej umowy okazuje się trudniejsze, niż zakładaliśmy, to lojalność wobec Boga i szacunek do Biblii powinny nas skłonić do wywiązania się z danego słowa. A co, jeśli nasze małżeństwo okazuje się większym wyzwaniem, niż się spodziewaliśmy? Z miłości do Boga niewątpliwie pozostaniemy lojalni naszemu współmałżonkowi (odczytaj Malachiasza 2:13-16).

17. W czym ci pomogło przeanalizowanie tego artykułu?

¹⁷ Czy rozmyślanie o przykładzie Jonatana nie zachęca nas do naśladowania jego lojalności względem Boga? Odrzucajmy samolubne dążenia. Wzorem Jonatana udowadniajmy swoją lojalność wobec Jehowy przez okazywanie lojalności jego sługom, nawet tym, którzy być może nas rozczarowują. Gdy pozostajemy lojalni względem Jehowy mimo napotykanych przeciwności, rozweselamy Jego serce, a to daje nam największe zadowolenie (Prz. 27:11). Jeżeli dochowamy lojalności Jehowie, to ujrzymy, jak On zrealizuje wszystko dla dobra tych, którzy Go miłują. W następnym artykule wyciągniemy cenne lekcje z postępowania kilku lojalnych oraz nielojalnych osób współczesnych Dawidowi.

 1, 2. Jak Dawid pokazał, że jest lojalny wobec Boga? (Zobacz ilustrację tytułową).

POD osłoną nocy Dawid i Abiszaj przekradają się wśród 3000 śpiących żołnierzy. Docierają do miejsca w środku obozu, gdzie twardo śpi król Saul. Przybył on na Pustynię Judzką, by odnaleźć i zabić Dawida. Abiszaj mówi szeptem: „Pozwól więc, proszę, że przygwożdżę go [Saula] włócznią do ziemi tylko raz, a nie będę mu tego robił dwukrotnie”. Dawid odpowiada w zaskakujący sposób: „Nie zabijaj go, bo któż wyciągnął rękę przeciwko pomazańcowi Jehowy i pozostał niewinny? (...) Jest dla mnie nie do pomyślenia, z punktu widzenia Jehowy, żebym miał podnieść rękę na pomazańca Jehowy!” (1 Sam. 26:8-12).

² Dawid rozumiał, co obejmuje lojalność wobec Boga. Nie zamierzał skrzywdzić Saula. Dlaczego? Ponieważ był on wyznaczonym przez Boga królem nad Izraelem. Lojalni słudzy Jehowy respektują tych, których On ustanawia. Jehowa chce, by każdy, kto Mu służy, postępował lojalnie (odczytaj Psalm 18:25).

 3. Jak Abiszaj dowiódł swej lojalności?

³ Abiszaj okazywał szacunek Dawidowi. Ilustruje to pewna sytuacja. Dawid, chcąc ukryć swoje cudzołóstwo popełnione z Batszebą, polecił Joabowi, bratu Abiszaja, doprowadzić do śmierci jej męża Uriasza w bitwie (2 Sam. 11:2-4, 14, 15; 1 Kron. 2:16). Abiszaj być może o tym wiedział, ale nadal szanował Dawida jako króla wyznaczonego przez Boga. Poza tym nigdy nie próbował wykorzystać swej pozycji dowódcy wojskowego, by przejąć tron w Izraelu. Przeciwnie, bronił Dawida przed zdrajcami i innymi wrogami (2 Sam. 10:10; 20:6; 21:15-17).

 4. (a) Dlaczego Dawid stanowi przykład lojalności względem Boga? (b) Jakie jeszcze przykłady rozważymy?

⁴ Nie godząc się na wyrządzenie krzywdy Saulowi, Dawid pokazał, że jest lojalnym sługą Jehowy. W młodości stanął naprzeciw Goliata, który ośmielił się „urągać szeregom bojowym Boga żywego” (1 Sam. 17:23, 26, 48-51). Kiedy jako król dopuścił się rażących grzechów, obejmujących cudzołóstwo i morderstwo, przyjął skarcenie od proroka Natana i okazał skruchę (2 Sam. 12:1-5, 13). Gdy się zestarzał, dalej przejawiał lojalność wobec Boga. Na przykład hojnie wsparł budowę świątyni Jehowy (1 Kron. 29:1-5). Wprawdzie popełnił poważne błędy, ale pozostał lojalny względem Boga (Ps. 51:4, 10; 86:2). Analizując kolejne sprawozdania o Dawidzie i współczesnych mu osobach, poszukajmy odpowiedzi na dwa pytania: Przede wszystkim wobec kogo powinniśmy być lojalni? Jakie przymioty musimy przejawiać, jeśli chcemy być lojalni?

 5. Czego się uczymy z błędu Abiszaja?

⁵ Kiedy Abiszaj zakradł się do obozu Saula, nie miał właściwej hierarchii lojalności. Dochowując jej wobec Dawida, chciał zabić króla Saula. Jednak Dawid powstrzymał swego towarzysza, bo wiedział, że wyciągnięcie ręki „przeciwko pomazańcowi Jehowy” byłoby złe (1 Sam. 26:8-11). Z tego zdarzenia wynika ważna lekcja: słusznie możemy pielęgnować w sercu lojalność względem różnych osób, ale chcąc ustalić, komu należy się ona w pierwszej kolejności, powinniśmy uwzględnić zasady biblijne.

 6. Dlaczego musimy zachować ostrożność w kwestii lojalności wobec rodziny i przyjaciół?

⁶ Lojalność wypływa z serca, a serce człowieka jest zdradliwe (Jer. 17:9). Dlatego ktoś lojalny wobec Boga łatwo może ulec silnemu poczuciu lojalności względem bliskiego przyjaciela lub krewnego, nawet jeśli ta osoba źle postępuje. O tym, że na naszą lojalność zawsze zasługuje przede wszystkim Jehowa, należy pamiętać zwłaszcza wtedy, gdy ktoś nam bliski porzuca prawdę (odczytaj Mateusza 22:37).

 7. Jak pewna siostra pozostała lojalna wobec Boga w trudnej sytuacji?

⁷ Kwestia wyboru, komu dochować lojalności, może się wyłonić, kiedy bliski krewny zostaje wykluczony. Na przykład siostra o imieniu Anne^[1] odebrała telefon od wykluczonej mamy, która chciała ją odwiedzić, ponieważ boleśnie odczuwała to, że rodzina się od niej izoluje. Anne bardzo przeżyła tę prośbę i obiecała mamie odpowiedzieć listownie. Zanim to zrobiła, poszukała kilka zasad biblijnych (1 Kor. 5:11; 2 Jana 9-11). W liście życzliwie przypomniała mamie, że to ona sama odcięła się od rodziny wskutek niewłaściwego postępowania i braku skruchy. Siostra ta napisała jeszcze: „Jedynym sposobem na uśmierzenie dokuczającego ci bólu jest powrót do Jehowy” (Jak. 4:8).

 8. Jakie przymioty pomogą nam dochować lojalności Bogu?

⁸ Lojalność osób żyjących w czasach Dawida uwypukla trzy przymioty, które mogą nam pomóc dochować lojalności Bogu. Są to: pokora, życzliwość i odwaga. Rozważmy je po kolei.

 9. Dlaczego Abner próbował zabić Dawida?

⁹ Kiedy Dawid rozmawiał z królem Saulem, trzymając w ręku odciętą głowę Goliata, przyglądało się temu co najmniej dwóch mężczyzn. Jednym z nich był syn Saula Jonatan, który zawarł z Dawidem przymierze przyjaźni, a drugim dowódca wojsk Abner (1 Sam. 17:57 do 18:3). Później Abner popierał Saula w dążeniu do zabicia Dawida. „Ciemięzcy nastają na mą duszę” — napisał Dawid (Ps. 54:3; 1 Sam. 26:1-5). Dlaczego odczucia Jonatana i Abnera względem Dawida tak bardzo się od siebie różniły? Abner, podobnie jak Jonatan, wiedział, że to Bóg wybrał Dawida na króla nad Izraelem. Po śmierci Saula mógł okazać pokorę i dowieść lojalności wobec Boga, popierając Dawida, a nie syna Saula Isz-Boszeta. Potem Abner przez współżycie z nałożnicą króla Saula być może chciał przywłaszczyć sobie tron (2 Sam. 2:8-10; 3:6-11).

10. Dlaczego Absalom okazał się nielojalny wobec Boga?

¹⁰ Z braku pokory nielojalny wobec Boga okazał się syn Dawida Absalom. „Postarał się [on] dla siebie o rydwan, jak również o konie i o pięćdziesięciu mężów biegnących przed nim” (2 Sam. 15:1). Podstępnymi działaniami zjednał sobie lud. Podobnie jak Abner, usiłował zabić Dawida, choć wiedział, że Jehowa wybrał go na króla w Izraelu (2 Sam. 15:13, 14; 17:1-4).

11. Jaki pożytek możemy odnieść z biblijnych relacji o Abnerze, Absalomie i Baruchu?

¹¹ Przykłady Abnera i Absaloma jasno pokazują, że wygórowana ambicja może łatwo skłonić do nielojalności wobec Boga. Oczywiście żaden wierny sługa Jehowy nie chciałby postępować w tak samolubny czy niegodziwy sposób. Jednak chęć wzbogacenia się lub zrobienia kariery w tym świecie może również zrujnować chrześcijanina pod względem duchowym. Z jakiegoś nieznanego nam powodu sekretarz Jeremiasza Baruch na pewien czas stracił z oczu właściwy cel. Jehowa powiedział do niego: „Oto, co zbudowałem, burzę, a co zasadziłem, wykorzeniam, po prostu całą tę ziemię. A ty szukasz dla siebie wielkich rzeczy. Nie szukaj” (Jer. 45:4, 5). Baruch przyjął to skarcenie. Mądrze jest zachowywać w pamięci te słowa Boga, czekając na koniec obecnego niegodziwego świata!

12. Wyjaśnij, dlaczego nie możemy być lojalni wobec Boga, jeśli jesteśmy samolubni.

¹² Daniel, brat mieszkający w Meksyku, musiał wybrać między lojalnością wobec Boga a samolubnymi pragnieniami. Chciał się ożenić z dziewczyną, która nie była Świadkiem Jehowy. Daniel mówi: „Nawet kiedy zostałem pionierem, dalej do niej pisałem. Ale w końcu okazałem pokorę i powiedziałem doświadczonemu starszemu, że jestem rozdarty, bo muszę wybrać, komu okazać lojalność. Pomógł mi zrozumieć, że jeśli chcę być lojalny względem Boga, muszę przestać korespondować z tą dziewczyną. Po wielu modlitwach i wylaniu mnóstwa łez tak zrobiłem. Wkrótce służba zaczęła mi sprawiać więcej radości”. Z czasem Daniel poślubił wspaniałą chrześcijankę i obecnie usługuje jako nadzorca obwodu.

13. W jaki sposób Natan okazał lojalność zarówno wobec Boga, jak i Dawida, gdy ten zgrzeszył?

¹³ Lojalność wobec Jehowy może czasem wpływać na naszą lojalność względem ludzi. Prorok Natan pozostawał lojalny wobec Dawida, a zarazem dochowywał lojalności Bogu. Kiedy Dawid popełnił cudzołóstwo z Batszebą i doprowadził do śmierci jej męża w bitwie, Jehowa posłał Natana, by skarcił króla. Będąc lojalny wobec Dawida, prorok odważnie usłuchał polecenia. Udzielił mu skarcenia w sposób mądry i życzliwy. Aby pomóc królowi zrozumieć powagę jego grzechów, posłużył się przykładem ukazującym niesprawiedliwość — bogacz zabrał ubogiemu jedyną owieczkę. Kiedy Dawid oburzył się na zachowanie bogatego człowieka, Natan powiedział: „Ty jesteś tym mężem!”. Dawid od razu pojął sedno sprawy (2 Sam. 12:1-7, 13).

14. Jak możesz okazać się lojalny wobec Jehowy oraz swego przyjaciela lub krewnego?

¹⁴ Życzliwość może pomóc również tobie, gdy musisz wybrać, komu dochować lojalności. Załóżmy, że masz dowód na to, iż współwyznawca dopuścił się poważnego grzechu. Zapewne chcesz być lojalny w stosunku do niego, zwłaszcza jeśli to twój przyjaciel bądź krewny. Ale gdybyś zataił jego występek, okazałbyś się nielojalny względem Boga. Oczywiście lojalność wobec Jehowy powinieneś stawiać na pierwszym miejscu. Dlatego wzorem Natana bądź życzliwy, ale stanowczy. Zachęć winowajcę, by poprosił o pomoc starszych. Jeżeli w rozsądnym czasie tego nie zrobi, z lojalności wobec Boga powinieneś sam im to zgłosić. W ten sposób okażesz się lojalny względem Jehowy oraz życzliwy wobec przyjaciela lub krewnego, ponieważ chrześcijańscy starsi postarają się skorygować go w duchu łagodności (odczytaj Kapłańską 5:1; Galatów 6:1).

15, 16. Dlaczego Chuszaj potrzebował odwagi, by pozostać lojalny wobec Boga?

¹⁵ Aby dochować lojalności Bogu, Chuszaj, lojalny przyjaciel króla Dawida, musiał zdobyć się na odwagę. Jego lojalność została wystawiona na próbę, gdy syn Dawida Absalom zjednał sobie wielu Izraelitów i próbował przejąć Jerozolimę oraz tron (2 Sam. 15:13; 16:15). Dawid opuścił miasto, ale co miał zrobić Chuszaj? Poprzeć Absaloma czy pójść za sędziwym władcą, który ratował się ucieczką? Postanowił dochować lojalności królowi namaszczonemu przez Boga i spotkał się z Dawidem na Górze Oliwnej (2 Sam. 15:30, 32).

¹⁶ Dawid poprosił Chuszaja, żeby wrócił do Jerozolimy, udał przyjaciela Absaloma i udaremnił radę Achitofela. Ryzykując życie, Chuszaj dowiódł lojalności wobec Jehowy i spełnił prośbę Dawida. Zgodnie z modlitwą króla rada Chuszaja zniweczyła tę, której udzielił Achitofel (2 Sam. 15:31; 17:14).

17. Dlaczego potrzebujemy odwagi, by zachować lojalność?

¹⁷ My też potrzebujemy odwagi, żeby pozostać lojalni wobec Jehowy. W tym celu wielu z nas odważnie opiera się naciskom ze strony rodziny, współpracowników czy władz świeckich. Na przykład Taro z Japonii już od dzieciństwa przywiązywał wagę do posłuszeństwa i lojalności względem rodziców. Nie robił tego jedynie z poczucia obowiązku. Naprawdę chciał, żeby byli szczęśliwi. Dlatego kiedy sprzeciwili się jego kontaktom ze Świadkami Jehowy, było mu wyjątkowo trudno powiedzieć rodzicom, że postanowił chodzić na chrześcijańskie zebrania. Taro opowiada: „Byli tak zagniewani, że przez lata nie miałem wstępu do ich domu. Modliłem się o odwagę, by trzymać się podjętej decyzji. Teraz złagodnieli i mogę regularnie ich odwiedzać” (odczytaj Przysłów 29:25).

18. Jaką korzyść odniosłeś z tego artykułu?

¹⁸ Obyśmy wzorem Dawida, Jonatana, Natana i Chuszaja odczuwali z dochowywania lojalności Jehowie głęboką satysfakcję! Z drugiej strony wyciągnijmy lekcję z nielojalnej postawy Abnera i Absaloma. Z pewnością chcemy za przykładem Dawida przylgnąć do Jehowy. Ponieważ jesteśmy niedoskonali, nie unikniemy błędów. Możemy jednak dowodzić, że lojalność wobec Jehowy zajmuje pierwsze miejsce w naszym sercu.