11. (a) Jaka grupa chrześcijan, obecna na arenie światowej w roku 1918, wprowadzała w czyn słowa Jezusa adresowane do Efezjan? (b) Co robiła klasa Jana od roku 1919?

¹¹ W tym samym okresie członkowie klasy Jana wyszli z zawieruchy wojennej przepełnieni szczerą miłością do Jehowy i prawdy, miłością pobudzającą ich do służenia Mu z płomiennym zapałem. Przeciwstawili się osobnikom o zapędach sekciarskich, którzy zaczęli niemal ubóstwiać pierwszego prezesa Towarzystwa Strażnica, Charlesa T. Russella, zmarłego w roku 1916. Wierni chrześcijanie, skarceni prześladowaniami i przeciwnościami, najwyraźniej zasłużyli na pochwałę swego Pana i na zaproszenie, by wejść do jego radości (Mateusza 25:21, 23). Analizując bieg wydarzeń światowych oraz własne przeżycia, zrozumieli, że spełnia się znak, który według słów Jezusa miał wskazywać na jego niewidzialną obecność jako Władcy Królestwa. Od roku 1919 zaczęli aktywnie uczestniczyć w urzeczywistnianiu dalszej części wielkiego proroctwa Jezusa: „I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec” (Mateusza 6:9, 10; 24:3-14). Jeśli nawet przedtem ich miłość do Jehowy wykazywała jakieś braki, to od tej pory rozgorzała jasnym płomieniem.

12. (a) Jakie wezwanie zabrzmiało na historycznym zgromadzeniu w roku 1922? (b) Jaką nazwę przyjęli prawdziwi chrześcijanie w roku 1931 i za co okazali skruchę?

¹² W dniach od 5 do 13 września 1922 roku 18 000 tych chrześcijan spotkało się na historycznym zgromadzeniu w Cedar Point w stanie Ohio, gdzie rozległo się wezwanie: „Wracajcie na niwę, synowie Boga Najwyższego! (...) Świat musi się dowiedzieć, że Jehowa jest Bogiem, a Jezus Chrystus — Królem królów i Panem panów. (...) Dlatego rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie!” Coraz wyraźniej wysuwano na pierwszy plan drogocenne imię Jehowy. W roku 1931 na zgromadzeniu w Columbus w stanie Ohio chrześcijanie ci z radością przyjęli nazwę wskazaną przez Boga w proroctwie Izajasza — Świadkowie Jehowy (Izajasza 43:10, 12). Od 1 marca 1939 roku zmienił się tytuł najważniejszego pisma ich organizacji, który odtąd brzmi: Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy i w ten sposób wywyższa przede wszystkim naszego Stwórcę i Jego królewski rząd. Świadkowie Jehowy, pałający odnowioną miłością do swego Boga, okazali skruchę za wszelkie dawniejsze niedopisania w wysławianiu Jego prześwietnego imienia i chwalebnego Królestwa (Psalm 106:6, 47, 48).

[Ramka na stronie 36]

Miłość pobudza do wysławiania Jehowy i Jego Syna

W śpiewniku wydanym przez lud Jehowy w roku 1905 było dwa razy więcej pieśni sławiących Jezusa niż wywyższających Jehowę Boga. W śpiewniku z roku 1928 zamieszczono mniej więcej tyle samo pieśni wychwalających Jezusa, co wysławiających Jehowę. Jednakże w najnowszym śpiewniku wydanym w roku 1984, a po polsku w roku 1989, pieśni na cześć Jehowy jest czterokrotnie więcej niż pieśni o Jezusie. Harmonizuje to ze słowami samego Jezusa: „Ojciec większy jest niż Ja” (Jana 14:28). Miłość do Jehowy musi przewyższać wszystko i iść w parze z głęboką miłością do Jezusa, jak też z docenianiem jego drogocennej ofiary oraz urzędu Arcykapłana i Króla Bożego.